Ντάνα
Η Ντάνα (Ρόζμαρι) Σκάλον (Dana Rosemary Scallon, γενν. στις 30 Αυγούστου 1951), γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα «Ντάνα», είναι Ιρλανδή τραγουδίστρια και πρώην ευρωβουλευτής.
| Ντάνα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Dana Rosemary Scallon (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 30 Αυγούστου 1951[1][2] Λονδίνο |
| Κατοικία | Claregalway |
| Ψευδώνυμο | Dana |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Ιρλανδίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Σπουδές | Thornhill College |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 1967 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | ανεξάρτητος/η πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ευρωβουλευτής (1999–2004, Connacht–Ulster) |
| Ιστότοπος | |
| danaofficial | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ντάνα ερμήνευσε το νικητήριο τραγούδι «All Kinds of Everything» στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1970, κερδίζοντας τραγουδιστές όπως ο Τζιάνι Μοράντι και ο Χούλιο Ιγκλέσιας. Στη μετέπειτα σταδιοδρομία της, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει πάνω από 30 σινγκλ και 30 άλμπουμ ως τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια της ποπ, της παραδοσιακής και της χριστιανικής μουσικής.
Παιδική ηλικία και αρχές της σταδιοδρομίας Επεξεργασία
Η Ντάνα γεννήθηκε με το όνομα Ρόζμαρι Μπράουν στο Ίσλινγκτον του βόρειου Λονδίνου[3]. Ο πατέρας της, που εργαζόταν ως αχθοφόρος στον γειτονικό Σιδηροδρομικό σταθμό Κινγκς Κρος, καταγόταν από το Ντέρρυ της Βόρειας Ιρλανδίας και είχε μετακομίσει στο Λονδίνο με την οικογένειά του εξαιτίας της υψηλής ανεργίας στο Ντέρρυ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ρόζμαρι ήταν 5 ετών όταν οι γονείς της αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ιρλανδία μετά από ιατρική σύσταση, επειδή η καπνομίχλη του Λονδίνου πείραζε την υγεία των παιδιών τους[4]. Η Ρόζμαρι μεγάλωσε έτσι στο προάστιο Κρέγκαν του Ντέρρυ και από το 1967 στο προάστιο Μπόγκσαϊντ[5].
Οι γονείς της Ντάνα γνώριζαν μουσική: ο πατέρας έπαιζε τρομπέτα στη δική του χορευτική μπάντα, την «Imperial All Stars», ενώ η μητέρα έπαιζε πιάνο. Συνολικά είχαν επτά παιδιά: 4 κόρες (από τις οποίες η μία απεβίωσε σε βρεφική ηλικία) και τρεις γιους. Το πέμπτο παιδί τους ήταν η Ρόζμαρι, η οποία κέρδισε τον πρώτο διαγωνισμό ταλέντων στον οποίο συμμετείχε, στο St. Columb's Hall σε ηλικία 6 ετών[6]. Ως παιδί διδάχθηκε πιάνο και βιολί, ενώ ήταν αυτοδίδακτη στην ακουστική κιθάρα και τραγουδούσε στη σχολική χορωδία. Στη συνέχεια έλαβε μέρος σε πολλούς άλλους διαγωνισμούς και πολιτιστικά φεστιβάλ (feiseanna) παραδοσιακής ιρλανδικής μουσικής και χορού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να εμφανίζεται μαζί με τις αδελφές της Αϊλήν και Σούζαν σε συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς που διοργάνωνε ο πατέρας τους. Η Αϊλήν άφησε το τρίο για να γίνει κομμώτρια, αφήνοντας ως ντούετο τις άλλες δύο, που κατόρθωσαν να εμφανίζονται για ένα καλοκαίρι στο Palladium του θερέτρου Πόρτρας. Τότε η Decca Records τους προσέφερε ένα συμβόλαιο για δίσκο (με τη βοήθεια της θείας τους Ροζαλήν και του φίλου της στην εταιρεία), αλλά η Σούζαν αρνήθηκε για να παντρευτεί και να φύγει στις ΗΠΑ με τον σύζυγό της[7]. Το 1965, μόνη της πλέον, η Ρόζμαρι συμμετείχε σε διαγωνισμό παραδοσιακής μουσικής και κέρδισε το πρώτο βραβείο: μία ευκαιρία να ηχογραφήσει μία δοκιμαστική ταινία μαγνητοφώνου.
Αφού πήρε το απολυτήριο του λυκείου, η Rex Records (Decca) του Δουβλίνου έλαβε την ταινία και ο διευθυντής Michael Geoghegan της εξασφάλισε συμβόλαιο. Το πρώτο τραγούδι της σε δίσκο (σινγκλ) ήταν το "Sixteen", γραμμένο από τον Τόνυ Τζόνστον, ενώ το τραγούδι στην β΄ πλευρά του δίσκου, το "Little Girl Blue", ήταν δική της σύνθεση. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 17 Νοεμβρίου 1967, αλλά δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία, παρότι η τοπική τηλεόραση και το ραδιόφωνο άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για αυτή. Τότε ήταν που πήρε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Ντάνα» (Dana), το οποίο ήταν το παρατσούκλι της στο σχολείο. Ο Φιλ Μίτον της Rex Records τη συμβούλευσε να θέσει υποψηφιότητα για τον Εθνικό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Ιρλανδίας (Έιρε) τον Φεβρουάριο του 1969 – αν νικούσε θα εκπροσωπούσε τη χώρα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1969. Με ανάμικτα συναισθήματα, η Ντάνα κατόρθωσε να φθάσει στον τελικό του Εθνικού Διαγωνισμού, στο Δουβλίνο, όπου τραγούδησε το "Look Around" του Michael Reade (κυκλοφόρησε ως το 4ο σινγκλ της) και ήρθε δεύτερη.
Νίκη στη Eurovision και δεκαετία του 1970 Επεξεργασία
_zingt,_Bestanddeelnr_923-3688.jpg)
Τον Δεκέμβριο του 1969 ο Τομ Μακγκράθ, επικεφαλής του τμήματος ελαφράς ψυχαγωγίας στην Ιρλανδική Ραδιοτηλεόραση και παραγωγός του Εθνικού Διαγωνισμού Τραγουδιού, προσκάλεσε την Ντάνα να προσπαθήσει και πάλι την επόμενη χρονιά, πιστεύοντας ότι ένα από τα τραγούδια που είχαν προκριθεί, η μπαλάντα «All Kinds of Everything», θα της ταίριαζε. Το τραγούδι πράγματι έγινε η συμμετοχή της Ιρλανδίας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1970 και στις 21 Μαρτίου 1970 το ερμήνευσε στον τελικό του Διαγωνισμού στο Άμστερνταμ, με εκτιμώμενους τηλεθεατές περί τα 200 εκατομμύρια και παρούσες στην αίθουσα τη μητέρα της και τη γιαγιά της. Στη σειρά παρουσίασης είχε τη δύσκολη τελευταία θέση (12η) και τραγούδησε καθισμένη σε ένα σκαμνί, φορώντας λευκό φόρεμα. Ως φαβορί θεωρούνταν η Μαίρη Χόπκιν (ήδη γνωστή από το τραγούδι «Those Were The Days») για το Ηνωμένο Βασίλειο και ο νεαρός τότε Ισπανός Χούλιο Ιγκλέσιας, αλλά η Ντάνα κατόρθωσε να πάρει την πρώτη θέση. Αυτό εξέπληξε ακόμα περισσότερο την ίδια, η οποία σχεδίαζε να συγκεντρωθεί στις εισαγωγικές εξετάσεις της για το πανεπιστήμιο μετά το τέλος του Διαγωνισμού, τερματίζοντας τη σταδιοδρομία της ως τραγουδίστριας εκείνη τη βραδιά. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Ιρλανδίας στην ιστορία του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, αποτελώντας την αρχή μιας πολύ επιτυχημένης παράδοσης.
Το τραγούδι «All Kinds of Everything» παρέμεινε στην πρώτη θέση πωλήσεων στην Ιρλανδία επί 9 εβδομάδες, στο Ηνωμένο Βασίλειο επί 2 εβδομάδες και συνολικά πούλησε περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ της Ντάνα, το All Kinds of Everything, που ηχογραφήθηκε με ορχήστρα μέσα σε δύο ημέρες, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1970. Περιείχε 4 τραγούδια γραμμένα από την ίδια. Το επόμενο σινγκλ μετά το «All Kinds of Everything» ήταν η σύνθεση του Τζέρρυ Λόρνταν «I Will Follow You», που όμως απέτυχε στις πωλήσεις.
Το 1974 η Ντάνα άλλαξε εταιρεία δίσκων (πήγε στη νέα GTO Records) και επέστρεψε στις επιτυχίες με τη σύνθεση των Stephens/Greenaway «It's Gonna be a Cold Cold Christmas», που κυκλοφόρησε 4 εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα του 1975 και έφθασε στο νο. 3 στην Ιρλανδία. Στα τέλη του 1975 η Ντάνα κέρδισε και δύο βραβεία: του περιοδικού NME για την «καλύτερη τραγουδίστρια στη Βρετανία» και του περιοδικού TV Times για την «καλύτερη τραγουδίστρια». Η επιτυχία συνεχίσθηκε και το 1976 με το τραγούδι «Never Gonna Fall in Love Again» στο Top 40 του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά τον Σεπτέμβριο εκείνου του έτους έχασε τη φωνή της. Η αριστερή φωνητική χορδή της, που είχε καυτηριαστεί το προηγούμενο έτος, χρειάστηκε επείγουσα επέμβαση για την αφαίρεση ενός καλοήθους όγκου μαζί με μικρό τμήμα της χορδής. Αρκετά ρεπορτάζ στον λαϊκό τύπο ανέφεραν τότε την πιθανότητα να μην ξανατραγουδήσει πια. Παρά την αδυναμία της να προωθήσει το «Fairytale», ένα ποπ τραγούδι του Μπάρρυ Μπλου, το σινγκλ έφθασε στο νο.13 του Ηνωμένου Βασιλείου και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη διεθνή επιτυχία της Ντάνα μετά το «All Kinds of Everything».
Το 5ο άλμπουμ της, το The Girl is Back, κυκλοφόρησε το 1979, με νέο ήχο από τον Μπλου και κορυφαίο τραγούδι το «Something's Cookin' in the Kitchen». Μία νέα φάση στη σταδιοδρομία της Ντάνα άρχισε μετά την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ στην Ιρλανδία τον Σεπτέμβριο του 1979, που την ενέπνευσε να γράψει με τον σύζυγό της το «Totus Tuus», που έγινε νο. 1 στην Ιρλανδία.
Γενικότερα, η Ντάνα παρέμενε δημοφιλής προσωπικότητα μετά τη νίκη της στη Eurovision το 1970. Το 1971 είχε παίξει τον ρόλο μιας πλανόδιας κοπελούδας στην παιδική περιπετειώδη κινηματογραφική ταινία Flight of the Doves με πρωταγωνιστές τους Ρον Μούντυ και Τζακ Γουάιλντ και σκηνοθεσία του Ραλφ Νέλσον[8]. Τα καλοκαίρια εμφανιζόταν σε θέρετρα, αλλά και σε χώρους όπως το Royal Albert Hall, το Royal Festival Hall και σε μία εβδομάδα παραστάσεων στο Παλλάδιο του Λονδίνου, όλες με πληρότητα 100%. Τραγουδούσε πολύ και σε μπουάτ και κλαμπ, βραβευόμενη μάλιστα ως «Top Female Vocalist» στα National Club Acts Awards του 1979. Η τηλεόραση του BBC της έδωσε δύο σόου δικά της: το A Day with Dana σε 6 επεισόδια το 1974-75 και το Wake Up Sunday το 1979. Για το ραδιόφωνο του BBC παρουσίασε μία σειρά του I Believe in Music το 1977.
Μεταγενέστερη σταδιοδρομία Επεξεργασία
Μετά το 1980 και την επισκεψή της σε συνέδριο στην Ουάσιγκτον όπου υπέγραψε συμβόλαιο με τη Word Records, η πολύ μεγαλύτερη αμερικανική αγορά έγινε μία πιθανή διέξοδος για τη μουσική της Ντάνα, παρότι συνέχιζε στο Ηνωμένο Βασίλειο με την Warwick Records: το Everything is Beautiful (1980), όπου ερμηνεύει μεταξύ άλλων και το «Let it Be» των Μπητλς, έγινε το άλμπουμ της με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στη Βρετανία. Το πρώτο άλμπουμ της για την αμερικανική εταιρεία ήταν το Totally Yours το 1981.
Το επόμενο άλμπουμ της Ντάνα, το Magic (Lite Records, 1982), περιείχε μία έκπληξη: Τέσσερα τραγούδια από τους νεότερους αδελφούς της, Τζων και Τζέραλντ Μπράουν. Το ίδιο έτος η Ντάνα κυκλοφόρησε και το «επίσημο» τραγούδι του Παγκοσμίου Κυπέλλου για την Εθνική ομάδα της Βόρειας Ιρλανδίας, το «Yer Man».
Σε μία περιοδεία της στις ΗΠΑ το 1984, για την προαγωγή των δίσκων της με την αμερικανική εταιρεία, η Ντάνα εμφανίσθηκε σε αίθουσες συναυλιών, ναούς, κολέγια, καθώς και στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Μετά από 15 χρόνια στη show business, ο εκδοτικός οίκος Hodder & Stoughton δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο, την αυτοβιογραφία της (Dana – An Autobiography), το 1985.
Το 1991 η Ντάνα και η οικογένειά της εγκαταστάθηκαν στο Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα), όπου η τραγουδίστρια ήταν η οικοδέσποινα σε προγράμματα της EWTN σε τηλεόραση και ραδιόφωνο με τίτλους Say Yes και We Are One Body.
Ενασχόληση με την πολιτική Επεξεργασία
Προτού επιστρέψει στην Ιρλανδία το 1997, η Ντάνα Σκάλον έκανε αίτηση για να αποκτήσει την αμερικανική ιθαγένεια. Ωστόσο, το 1997, υπέβαλε υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου της Ιρλανδίας ως ανεξάρτητη υπό το ονοματεπώνυμο Dana Rosemary Scallon, το οποίο και θα χρησιμοποιούσε σε όλες τις πολιτικές της προσπάθειες. Το αποτέλεσμα των εκλογών την έφερε τρίτη με ποσοστό 13,8%. Η Σκάλον υπήρξε η πρώτη προεδρική υποψήφιος που πήρε χρίσμα αποκλειστικά από δημοτικά και κομητειακά συμβούλια, και όχι από μέλη του κοινοβουλίου.
Το 1999, έχοντας εξασφαλίσει την αμερικανική υπηκοότητα[9] και κατερχόμενη και πάλι ως ανεξάρτητη, αυτή τη φορά στις Ευρωεκλογές, η Σκάλον εκλέχθηκε ευρωβουλευτίνα αντιπροσωπεύοντας τη Βόρεια Ιρλανδία. Η προεκλογική της εκστρατεία βασιζόταν στις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες με μία χροιά ευρωσκεπτικισμού. Η Σκάλον αρνήθηκε επίμονα να συνδεθεί με οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα, παρά τις προσεγγίσεις που της έκανε το Φίανα Φαλ[10].
Το 2002 η Σκάλον διεκδίκησε μία έδρα στην εκλογική περιφέρεια Galway West για την Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας, και πάλι ως ανεξάρτητη, αλλά έχασε παίρνοντας μόλις 3,5%, καθώς υπήρξαν και άλλοι ανεξάρτητοι υποψήφιοι που τα πήγαν καλά. Στις Ευρωεκλογές 2004 η Σκάλον έχασε και την έδρα της στο Ευρωκοινοβούλιο, παίρνοντας το 13,5% της λαϊκής ψήφου.
Στις Ιρλανδικές προεδρικές εκλογές 2011 η Σκάλον συμμετείχε και πάλι ως υποψήφια κι όταν, στις 7 Οκτωβρίου, αποκαλύφθηκε (;) ότι είχε διπλή αμερικανική και ιρλανδική ιθαγένεια, δήλωσε ότι δεν το είχε ποτέ αποκρύψει από τον λαό. Τελικώς έλαβε 51.220 ψήφους, ποσοστό 2,9%, ερχόμενη έκτη ανάμεσα σε επτά υποψήφιους.
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Στις 5 Οκτωβρίου 1978 η Ντάνα παντρεύτηκε τον ξενοδόχο Ντάμιεν Σκάλον (Damien Scallon) στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ευγενίου στο Ντέρρυ. Μετά από ένα μήνα του μέλιτος τριών εβδομάδων στη Γρενάδα, το ζεύγος εγκαταστάθηκε στο χωριό Ρόστρεβορ της Βόρειας Ιρλανδίας. Η Ντάνα γέννησε τέσσερα παιδιά, όλα μεταξύ του 1981 και του 1989. Σήμερα η οικογένεια ζει στο Claregalway, στα δυτικά της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας[11].
Η Ντάνα υπήρξε ανέκαθεν και παραμένει πιστή Ρωμαιοκαθολική Χριστιανή. Αυτό αντανακλάται τόσο στις δισκογραφικές της επιλογές, όσο και στις θέσεις της ως πολιτικού, που περιλαμβάνουν την απαγόρευση των αμβλώσεων, των περισσότερων αντισυλληπτικών μεθόδων και του διαζυγίου.
Δισκογραφία Επεξεργασία
| Singles | Albums[12] |
|---|---|
|
|
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Discogs. 391677. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Frederica / Frederick Street now». Multimap.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Dana Scallon: Musical Artist, Faithful Messenger». Aquinasandmore.com. 30 Αυγούστου 1951. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ «– Rossville Street today, where the flats once stood opposite Glenfada Park». Multimap.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Dana Profile». CatholicMusicNetwork.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ «– Dana's sister Susan makes up for lost time». Heartbeatrecords.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2011.
- ↑ imdb.com – Flight of the Doves
- ↑ Maeve Sheehan (16 Οκτωβρίου 2011). «This is a bid to discredit me -- I won't be broken». Sunday Independent. http://www.independent.ie/opinion/analysis/this-is-a-bid-to-discredit-me-i-wont-be-broken-2907429.html.
- ↑ Καθώς αποκαλύφθηκε σε μία συνέντευξη (Conversations with Eamon Dunphy), στις 3 Νοεμβρίου 2007, RTÉ Radio 1 http://www.rte.ie/radio1/eamondunphy/
- ↑ «Claregalway Resident Dana Intends To Run For President». galwaynews.ie. 22 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th έκδοση). Λονδίνο: Guinness World Records Limited. σελ. 139. ISBN 1-904994-10-5.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επίσημος ιστότοπος
- Η Ντάνα στην IMDb
- To «κανάλι» της Ντάνα στο YouTube
- Η σελίδα της στο Ευρωκοινοβούλιο
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Dana (Irish singer) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |