Ντζεβίτσα

πόλη της Πολωνίας

Συντεταγμένες: 51°28′N 20°28′E / 51.467°N 20.467°E / 51.467; 20.467

Η Ντζεβίτσα (πολωνικά: Drzewica, προφέρεται: [dʐɛˈvʲit͡sa]) είναι πόλη του Πόβιατ Οπότσνο στο Λοτζ της Πολωνίας, με 3.913 κατοίκους (το 2016).[3] Βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Ντζεβίτσακ (παραπόταμος του Πιλίτσα), στη βορειοδυτική γωνία της ιστορικής επαρχίας της Ελάσσονος Πολωνίας. Η Ντζεβίτσα είναι το σπίτι της Gerlach, μιας διάσημης εταιρείας κατασκευής μαχαιροπίρουνων, που ιδρύθηκε το 1760 στη Βαρσοβία (από το 1886 εδρεύει στη Ντζεβίτσα). Στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα, ο Αρχιεπίσκοπος του Γκνιέζνο και Αρχιεπίσκοπος της Πολωνίας, Μάτσεϊ Ντζεβίτσκι, έχτισε εδώ ένα ορθογώνιου σχήματος κάστρο, που περιβάλλεται από τάφρο. Το κάστρο κάηκε το 1814 και τώρα είναι ένα καλά διατηρημένο ερείπιο.

Ντζεβίτσα

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ντζεβίτσα
51°27′0″N 20°28′0″E
ΧώραΠολωνία
Διοικητική υπαγωγήGmina Drzewica
Έκτασηkm²[1]
Πληθυσμός3.616 (31  Μαρτίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.26-340
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το κάστρο

Ιστορία Επεξεργασία

Η πόλη Ντζεβίτσα χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, όταν ο πρίγκιπας Κορράδος Α΄ της Μαζοβίας παραχώρησε την περιοχή στην οικογένεια Ντζεβίτσκι (Τσιόουεκ). Η οικογένεια κατείχε τη Ντζεβίτσα για 500 χρόνια και οι ιδιοκτησίες της εκτείνονταν από τον ποταμό Πιλίτσα μέχρι τα Όρη Τιμίου Σταυρού. Το 1429 στη Νιεσάβα, η Ντζεβίτσα ενσωματώθηκε ως πόλη στο γερμανικό αστικό νόμο, από τον βασιλιά Λαδίσλαο Β΄ Γιαγκελόν. Η Ντζεβίτσα, που ανήκε στο Πόβιατ Οπότσνο του Βοεβοδάτου Σαντόμιες της Ελάσσονος Πολωνίας, ευημερούσε στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν ο ιδιοκτήτης της, Μάτσεϊ Ντζεβίτσκι (1467-1535), ήταν προσωπικός γραμματέας του βασιλιά Ιωάννη Α΄ Αλβέρτου της Πολωνίας. Ο Ντζεβίτσκι ανακαίνισε το αρχαίο κάστρο, μετατρέποντάς το από ένα γοτθικό φρούριο σε αναγεννησιακή κατοικία. Οι εποχές της ευημερίας έφτασαν στο τέλος τους το 1655, όταν ο Σουηδικός Στρατός το έκαψε συθέμεά (βλ. Κατακλυσμός).

Τον 18ο αιώνα, η Ντζεβίτσα έγινε ένα από τα πρώτα κέντρα της πολωνικής βιομηχανίας, όταν μία από τις πρώτες πολωνικές υψικαμίνους χτίστηκε εδώ από τον Φίλιπ Σανιάφσκι. Λίγο αργότερα, η βόρεια Ελάσσων Πολωνία βιομηχανοποιήθηκε (βλ. Βιομηχανική Περιοχή Παλαιάς Πολωνίας). Μετά τους διαμελισμούς της Πολωνίας, η Ντζεβίτσα προσαρτήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία (1815), μαζί με το Βασίλειο της Πολωνίας. Η πόλη ήταν ένα σημαντικό κέντρο της Ιανουαριανής Εξέγερσης και ως εκδίκηση, το 1869, οι τσαρικές αρχές την υποβάθμισαν σε κατάσταση χωριού.

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1939, ένα κοντινό δάσος ήταν το μέρος μιας αιματηρής αψιμαχίας μεταξύ του Πολωνικού Στρατού και της Βέρμαχτ. Η γερμανική κατοχή ξεκίνησε εκείνο τον μήνα. Ο εβραϊκός πληθυσμός της πόλης αποτελούνταν από περίπου 750 κατοίκους. Οι Γερμανοί έφεραν Εβραίους από πολλά γειτονικά χωριά στη Ντζεβίτσα, έτσι ώστε ο πληθυσμός να αυξηθεί σε περισσότερους από 2000. Χωρίς τα προς το ζην και χωρίς να τους έχουν επιτραπεί να φέρουν προσωπικά αγαθά, αυτοί οι νεοφερμένοι ζούσαν στη φτώχεια. Το φθινόπωρο του 1941, οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να ζήσουν σε ένα γκέτο και ο σοβαρός υπερπληθυσμός (οκτώ έως δέκα άτομα κατά μέσο όρο μοιράζονταν κάθε δωμάτιο) οδήγησε σε επιδημίες τόσο του τύφου όσο και του τυφοειδούς πυρετού. Η αστυνομία έμπαινε περιοδικά στο γκέτο για να σκοτώσει τυχαία ανθρώπους. Τον Ιούλιο του 1942, μερικοί Εβραίοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εργασίας, ενώ άλλοι παρέμειναν στο γκέτο. Τον Οκτώβριο, οι Γερμανοί περικύκλωσαν το γκέτο και άναψαν φωτιά για να αποφύγουν τη διαφυγή. Οι Εβραίοι συνελήφθησαν και μετακινήθηκαν με τα πόδια στο Οπότσνο, όπου λίγες μέρες αργότερα στάλθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα, όπου δολοφονήθηκαν αμέσως με αέριο. Οι λίγοι Εβραίοι που έμειναν πίσω για να ταξινομήσουν τα εβραϊκά υπάρχοντα συγκεντρώθηκαν λίγους μήνες αργότερα και στάλθηκαν στο γκέτο του Ούγιαζντ και από εκεί στην Τρεμπλίνκα.[4] Περίπου, μόνο πέντε έως επτά Εβραίοι της Ντζεβίτσα είναι γνωστό ότι επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 3894521.
  2. bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/051011707024-0973346?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2022.
  3. Population. Size and Structure and Vital Statistics in Poland by Territorial Division in 2016, as of December 31 (PDF). Βαρσοβία: Główny Urząd Statystyczny. 2017. σελ. 115. 
  4. Μέγκατζι, Τζέφρι (2012). Encyclopedia of Camps and Ghettos. Μπλούμινγκτον, Ιντιάνα: University of Indiana Press. σελ. Volume II 218-219; 266-267. ISBN 978-0-253-35599-7. 
  5. Ντομπροσίτσκι, Λούτσιαν (1994). Survivors of the Holocaust. Άρμονκ, Νέα Υόρκη: M.E. Sharpe. σελ. 79. ISBN 1-56324-463-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία