Η Ντιάνα Αμπγκάρ (12 Οκτωβρίου 1859 – 8 Ιουλίου 1937) ήταν Αρμένισσα συγγραφέας, διπλωμάτης και πρέσβειρα της Αρμενίας στην Ιαπωνία, κατά τη διάρκεια της βραχύβιας Πρώτης Δημοκρατίας της Αρμενίας (1918 – 1920).[2] Πρόκειται για την πρώτη Αρμένισσα διπλωμάτη και πιθανότατα για την πρώτη γυναίκα που τοποθετήθηκε σε οποιοδήποτε διπλωματικό πόστο.[3]

Ντιάνα Αμπγκάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Դիանա Աբգար (Αρμενικά)
Γέννηση12  Οκτωβρίου 1859[1]
Γιανγκόν
Θάνατος8  Ιουλίου 1937[1]
Γιοκοχάμα
Τόπος ταφήςThe Yokohama Foreign General Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΒρετανικές Ινδίες
Λαϊκή Δημοκρατία της Αρμενίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
Αγγλικά
περσικά
Χίντι
Ιαπωνικά
Κινεζικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
συγγραφέας
διπλωμάτης
δημοσιογράφος άποψης
πεζογράφος
Περίοδος ακμής1892 - 1937
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ζωή Επεξεργασία

Η Ντιάνα Αναχίτ Αμπγκάρ, της οποίας το βαφτιστικό όνομα ήταν Γκαγιάν, γεννήθηκε στο Ρανγκούν, της Βρετανικής Μπούρμα (σημερινό Γιανγκόν, Μιανμάρ) στις 12 Οκτωβρίου 1859. Ο πατέρας της ήταν Ινδο-Αρμένιος που μετανάστευσε στη Νοτιοανατολική Ασία από τη Νέα Τζούλφα του Ιράν. Η μητέρα της, η Αβέτ καταγόταν από την οικογένεια Τατέος Αβέτουμ στην πόλη Σιράζ του Ιράν. Η Ντιάνα ήταν η νεότερη από τα επτά παιδιά της οικογένειάς της. Η Αμπγκάρ μεγάλωσε στην Καλκούτα και έλαβε μόρφωση σε τοπικό εκκλησιαστικό σχολείο. Η Ντιάνα Αμπγκάρ μιλούσε άπταιστα Αγγλικά, Αρμένικα και Ινδικά (Χιντουστάνι). Νυμφεύθηκε τον Απκάρ Μάικλ Απκάρ, απόγονο του οίκου των Αμπγκάρ της Νέας Τζούλφα, εκεί όπου είχε μεταναστεύσει και ο πατέρας της. Η οικογένεια Αμπγκάρ έγιναν επιτυχημένοι έμποροι στη Νοτιοανατολική Ασία. Ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένοι στο στις εισαγωγές – εξαγωγές ρητινούχων και φυσικών βερνικιών.

Το 1891, η Ντιάνα και ο σύζυγός της μετακόμισαν στην Ιαπωνία για να επεκτείνουν την οικογενειακή επιχείρηση.[2] Τελικά απέκτησαν πέντε παιδιά από τα οποία τα 3 επέζησαν και μεγάλωσαν.[3] Στην ηλικία των 67 ετών, η Αμπγκάρ αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας, με φτωχή όραση, βαρηκοΐα και αρθρίτιδα. Η επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας της οδήγησε και στο θάνατό της το πρωί της 8ης Ιουλίου 1937 στη Γιοκοχάμα.[3] Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο αλλοδαπών δίπλα στο σύζυγό της και η Κοινωνία της Αρμενο-Ιαπωνικής φιλίας με έδρα το Τόκιο, φροντίζει τον τάφο της.

Διπλωματική καριέρα Επεξεργασία

Όταν η Δημοκρατίας της Αρμενίας κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 28 Μαίου 1918, κανένα κράτος διεθνώς δεν την αναγνώρισε. Παρόλα αυτά το 1920, μέσω των προσπαθειών της Αμπγκάρ, η Ιαπωνία έγινε ένα από τα πρώτα έθνη που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της νέας δημοκρατίας.[3] Από σεβασμό για τις προσπάθειές της, ο Χάμο Οχαντζανιάν, που ήταν τότε Υπουργός Εξωτερικών της νεοσύστατης Δημοκρατίας, έχρισε την Ντιάνα Αμπγκάρ τιμητικά σύμβουλο επί Ιαπωνίας.[3] Αυτό το γεγονός την κατέστησε την πρώτη Αρμένισσα διπλωμάτη και πιθανότατα την πρώτη γυναίκα που τέθηκε σε διπλωματικό πόστο κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Όμως, μετά την ενσωμάτωση της Αρμενίας στη Σοβιετική Ένωση το 1920, η τοποθέτησή της έλαβε τέλος.

Έργα Επεξεργασία

Μόλις ο γιος της ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση στην Ιαπωνία, η Αμπγκάρ απέκτησε περισσότερο χρόνο για να συγκεντρωθεί στο ανθρωπιστικό, συγγραφικό και διπλωματικό της έργο. Άρχισε να συνεργάζεται με αρκετές εφημερίδες όπως ο Τζαπάν Αντβερτάιζερ, Η Άπω Ανατολή, Η Τζαπάν Γκαζέτ και Η Αρμενία (γνωστή αργότερα ως Νέα Αρμενία). Μεγάλο μέρος της συγγραφικής της παραγωγής εστιάζεται στους καταπιεσμένους και τις συνθήκες που βιώνουν. Έγραψε για τα Αρμένικα δεινά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, προκειμένου να εγείρει διεθνώς συνειδητότητα και ενδιαφέρον για το ζήτημα. Ως το 1920 είχε ήδη γράψει περισσότερα από εννέα βιβλία με θέμα την Γενοκτονία των Αρμενίων. Έγραψε επίσης αρκετά άρθρα σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις και την επίδραση του ιμπεριαλισμού στις διεθνείς σχέσεις και την ειρήνη.[3]

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • The Great Evil. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette” Press, 1914,114 σελίδες.
  • Peace and No Peace. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette” Press, 1912, 101 σελίδες.
  • The Peace Problem. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette” Press, 1912, 131 σελίδες.
  • On the Cross of Europe’s Imperialism: Armenia Crucified. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: 1918, 116 σελίδες.
  • In His Name...Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette,” 1911. 52σελίδες.
  • Betrayed Armenia. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette” Press, 1910, 77 σελίδες.
  • The Truth about the Armenian Massacres. Γιοκοχάμα, Ιαπωνία: “Japan Gazette,” 1910, 26 σελίδες.
  • Home Stories of the War. Κόμπε, Ιαπωνία: The Kaneko Printing Works,1905, 47 σελίδες.
  • Susan. Yokohama, Japan: Kelly and Walsh,Limited, 1892, 109 σελίδες.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 (Aρμενικά) am.hayazg.info. 628. Ανακτήθηκε στις 16  Μαΐου 2021.
  2. 2,0 2,1 «Lucille Apcar Introduces New Book». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Diana A. Apcar (1869-1937): The First Armenian Woman Diplomat». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2013. 
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Diana Abgar της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).