Ντύσσελντορφ

πόλη της Γερμανίας, πρωτεύουσα του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας

Το Ντύσσελντορφ (γερμανικά: Düsseldorf) είναι πόλη της Γερμανίας και πρωτεύουσα του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Έχει πληθυσμό 581.122 κατοίκους. Το 1882 ξεπέρασε τους 100.000 κατοίκους. Το όνομα της πόλης προέρχεται από τον ποταμό Ντύσσελ, ο οποίος διασχίζει την πόλη. Στην ακριβή μετάφραση από τα γερμανικά στα ελληνικά το "Ντύσσελντορφ" σημαίνει "χωριό του Ντύσσελ". Είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά, αλλά επίσης και οικονομικά και διοικητικά κέντρα του κρατιδίου. Αρκετή σπουδαιότητα έχει επίσης η εμπορική δραστηριότητα του Ντύσσελντορφ, το λιμάνι του οποίου στο Ρήνο, προσιτό και για ωκεανοπόρα πλοία, αποτελεί διέξοδο για τα γεωργικά προϊόντα και τα μεταλλεύματα της κοιλάδας του Βούπερ.

Ντύσσελντορφ
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Βασικές πληροφορίες
Χώρα:Γερμανία
Κρατίδιο:Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
Περιφέρεια:Ντύσσελντορφ
Δήμαρχος:Ντιρκ Έλμπερς
Δημοτικά διαμερ:10
Πληθυσμός:581.122 [1] (31 Δεκεμβρίου 2007)
Έκταση:217,0 χμ²
Υψόμετρο:38
Τηλ. κωδικός:0211
Ταχ. κώδικας:40210, 40211, 40212, 40213, 40215, 40217, 40219, 40221, 40223, 40225, 40227, 40229, 40231, 40233, 40235, 40237, 40239, 40468, 40470, 40472, 40474, 40476, 40477, 40479, 40489, 40545, 40547, 40549, 40589, 40591, 40593, 40595, 40597, 40599, 40625, 40627 και 40629
Πιν. κυκλοφορίας:D
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεωγραφία Επεξεργασία

Χωρική κατάσταση Επεξεργασία

Το Ντύσσελντορφ είναι μετά την Κολωνία η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βόρειας-Ρηνανίας Βεστφαλίας. Το μεγαλύτερο μέρος του Ντύσσελντορφ βρίσκεται στην ανατολική όχθη του Ρήνου. Χτίστηκε στο σημείο όπου ο ποταμός Ντύσσελ χύνεται στον Ρήνο. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της κοιλάδας του Ρουρ και το υψηλότερο σημείο στο ανατολικό τμήμα της πόλης βρίσκεται σε υψόμετρο 165 μ άνω της θάλασσας.

Διοικητική διαίρεση Επεξεργασία

 
Λογότυπο της πόλης

Η πόλη του Ντύσσελντορφ διαιρείται σε 10 δημοτικά διαμερίσματα τα οποία αποτελούνται από 49 συνοικίες. Κάθε δημοτικό διαμέρισμα διαθέτει αντιπροσωπεία περιοχής με 19 μέλη, τα οποία ψηφίζονται ανά πέντε χρόνια στις τοπικές εκλογές.

Γειτονικές πόλεις Επεξεργασία

Η πόλη συνορεύει στον βορρά με το Ντούισμπουργκ (ανεξάρτητη αστική περιφέρεια) και το Ράτινγκεν, στην ανατολή με το Μέτμαν, το Έρκρατ και το Χίλντεν, στο νότο με το Λάνγκενφελντ και στο Μόνχαϊμ (όλες υπάγονται στην επαρχία Μέτμαν) και στη δύση με τις Ντόρμαγκεν, Νόις και Μέερμπους (όλες υπάγονται στην επαρχία Νόις).

Ιστορία Επεξεργασία

 
Θέα του Ντύσσελντορφ με την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στο κέντρο, 1667
 
Η πλατεία Μπούργκπλατς

Το Ντύσσελντορφ αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1135 ως οικισμός ψαράδων. Περιήλθε ύστερα από διάφορες περιπέτειες στους κόμητες του Μπεργκ, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί, και από το 1609 στους κόμητες του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ (Pfalz-Neuburg) και έπειτα στη Βαυαρία (1800-1806). Επί ναπολεόντειων χρόνων, η πόλη υπήρξε πρωτεύουσα του μεγάλου δουκάτου του Μπεργκ (Großherzogtum Berg), μέχρι που, το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης την παραχώρησε στην Πρωσία.

Η γειτνίαση με την ανθρακοφόρα κοιλάδα του Ρουρ ευνόησε κατά τον 19ο αιώνα τη βιομηχανική ανάπτυξη της πόλης. Ιδρύθηκαν εργοστάσια σιδηρουργίας, μηχανών, υφαντουργίας, και χημικών προϊόντων. Η μεγάλη δημογραφική ανάπτυξη, που ήρθε ως συνέπεια της βιομηχανοποίησης της πόλης, ακολουθήθηκε από την ανάλογη πολεοδομική ανάπτυξη. Παράλληλα αναπτύχθηκαν με τις παλιές περιοχές Άλτσταντ (παραδοσιακό κέντρο της πόλης), Κάρλσταντ, Νόισταντ και Φρίντριχσταντ πυκνοκατοικημένα προάστια, ιδιαίτερα στο ανατολικό μέρος της πόλης.

Το Ντύσσελντορφ ανοικοδομήθηκε σχεδόν ολόκληρο μετά τους σφοδρότατους βομβαρδισμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έχει τελείως σύγχρονη όψη.

Πολιτισμός και αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Αποψη του Ντύσσελντορφ

Η πόλη διαθέτει μουσεία μεγάλου ενδιαφέροντος, περίφημα πνευματικά ιδρύματα όπως την Ακαδημία Καλών Τεχνών και λαμπρά κτίρια (που αποκαταστάθηκαν γενικά μετά τον πόλεμο), ανάμεσα στα οποία το σπίτι που γεννήθηκε ο Χάινριχ Χάινε, ο γοτθικός ναός του Αγίου Λαμβέρτου και το δημαρχείο του 16ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η Σχολή του Ντύσσελντορφ ήταν μια από τις σημαντικότερες σχολες ζωγραφικής στη Ευρώπη, με εκπροσωπους όπως ο Έμιλ Χύντεν, o Oswald Achenbach και o Louis Kolitz.

Τοπικός Ελληνισμός Επεξεργασία

Ο αριθμός των πολιτών με ελληνική υπηκοότητα ανέρχονταν τον Δεκέμβριο του 2001 στα 11.291 άτομα.[2]

Δίπλα στους διάφορους Ελληνικούς φορείς της πόλης όπως π.χ. την Ελληνική Κοινότητα και τους εθιμοτυπικούς συλλόγους, το Ελληνικό Λύκειο Ντύσσελντορφ εξυπηρετεί την μερίδα του Ελληνισμού που αντιμετωπίζει προβλήματα γλώσσας και ενσωμάτωσης. Ιδρύθηκε και λειτουργεί από το σχολικό έτος 1979-1980, προσφέρει και εκδηλώσεις στον φολκλοριστικό τομέα. Το επίπεδο μάθησης προκαλεί σοβαρά προβλήματα ως προς την αναγνώριση από το Γερμανικό κράτος και το κρατίδιο που είναι υπεύθυνο για τον εκπαιδευτικό τομέα. Η πλειοψηφία του Ελληνισμού στέλνει τα παιδιά σε Γερμανικά σχολεία και διδάσκει τον Ελληνικό πολιτισμό στο οικογενειακό περιβάλλον[εκκρεμεί παραπομπή].

Αδελφοποιημένες Πόλεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Πληθυσμός βάσει Κρατιδιακής Υπηρεσίας Επεξεργασίας Δεδομένων και Στατιστικής Αρχειοθετήθηκε 2008-09-17 στο Wayback Machine., Πληθυσμός διοικητικής περιφέρειας Ντύσσελντορφ, 31 Δεκεμβρίου 2007, ανακτήθηκε 26 Σεπτεμβρίου 2008
  2. AiD – Integration in Deutschland, με υποστήριξη της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Προσφύγων (BAMF) Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., Αλλοδαποί στις μεγαλουπόλεις, ανακτήθηκε 26 Σεπτεμβρίου 2008

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Συντεταγμένες: 51°13′32″N 6°46′58″E / 51.2256°N 6.7828°E / 51.2256; 6.7828