Νόνικα Γαληνέα
Η Νόνικα (Αντιγόνη) Γαληνέα (Αθήνα, 8 Ιουνίου 1938 - Αθήνα, 2 Ιουνίου 2023) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, συγγραφέας, και μεταφράστρια.
| Νόνικα Γαληνέα | |
|---|---|
 Η Νόνικα Γαληνέα (δεξιά) και η Ρένα Βλαχοπούλου (αριστερά) στην ταινία «Η κόμησσα της Κέρκυρας» | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8 Ιουνίου 1938 Αθήνα |
| Θάνατος | 2 Ιουνίου 2023 (84 ετών) Αθήνα |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Αγγλικά |
| Σπουδές | Ακαδημία Δραματικής Τέχνης «Γουέμπερ Ντάγκλας» Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός συγγραφέας μεταφράστρια |
| Περίοδος ακμής | 1959 - 2009 |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αριέττα Μουτούση Αλεξία Μουτούση Μαρία-Αμαλία Μουτούση |
| Συγγενείς | Νόνικα Τσαπέλα (εγγονή) Ιωάννα Τσαπέλα (εγγονή) Μιχάλης Δαλαρέτος (εγγονός) |
| Ιστότοπος | |
| nonikagalinea | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Πατέρας της ήταν ο Πέτρος Γαληνέας, δικηγόρος από την Καρδαμύλη. Μητέρα της ήταν η Θεοδοσία (Dorette) Καραϊωσηφόγλου (1912-2010).[1]
Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της σε ιδιωτικά σχολεία του εξωτερικού σε Φλωρεντία και Ζυρίχη. Ακολούθησαν σπουδές Δραματικής Τέχνης στο Λονδίνο στη Webber Douglas School of Singing and Dramatic Art.[2]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, νευρολόγο στην Ελλάδα, και έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια όπου έκαναν τρία παιδιά: τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα (1957) και την Μαρία-Αμαλία (1961). Η Αριέττα και η Αμαλία Μουτούση είναι σήμερα σημαντικές ελληνίδες ηθοποιοί. [3]
Σύντροφός της για αρκετά χρόνια υπήρξε ο ηθοποιός Αλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο γνώρισε στο Θέατρο Μετροπόλιταν, όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Με τον Αλεξανδράκη χώρισαν το 1990, μετά από 21 χρόνια σχέσης.[4]
Απεβίωσε στις 2 Ιουνίου 2023 σε ηλικία 84 ετών.[5]
Καριέρα Επεξεργασία
Θέατρο Επεξεργασία
Η σταδιοδρομία της ξεκίνησε το 1963 μετά από επιτυχημένες εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. Η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη, στην οποία συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.
Από το 1969 συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, με τον οποίο δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές : το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο. Συνεργάστηκε με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.[6]
Κινηματογράφος-Τηλεόραση Επεξεργασία
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε από την περίοδο 1968-1972 όταν συμμετείχε σε τέσσερις ταινίες, οι τρεις εκ των οποίων με την Φίνος Φιλμ. Στην τηλεόραση η παρουσία της ήταν ελάχιστη, συμμετέχοντας σε δυο μικρές σειρές (Παράξενος Ταξιδιώτης, Δέκατο Τρίτο Κιβώτιο).[7]
Εργογραφία Επεξεργασία
Μετέφρασε δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Ανάμεσά τους τα: «O άντρας της ζωής μου» των Μπαριγέ – Γκρεντί (1978), «Καινούργια σελίδα» του Nιλ Σάιμον (1980), «H βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμιρ» του Όσκαρ Ουάιλντ (1983), «Kάθε χρόνο, τέτοια μέρα» του Μπέρναρντ Σλέιντ (1984), «Παράξενο ιντερμέτζο» (1985) και «Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» (1987) του Γιουτζίν Ο’Νιλ, «Ευαίσθητη ισορροπία» του Έντουαρντ Άλμπι (1986), «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς (1988), «Η κυρία του Μαξίμ» του Ζορζ Φεντό (1991).[7]
Εξέδωσε την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005) και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).[8]
Βραβεύσεις Επεξεργασία
Το 2006 βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη»[9] και το 2017 έλαβε το βραβείο Νίκος Κούρκουλος[7] για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.
Παραστάσεις Επεξεργασία
- «Όρνιθες», Αριστοφάνη (1959), Θέατρο Τέχνης, περιοδεία 1963 – 1966
- «Η δολοφονία του Μαρά», Πήτερ Βάις, Θέατρο Τέχνης, 1966
- «Η σκιά», Ντάριο Νικοντέμι, θίασος Δημήτρη Μυράτ, Φεβρουάριος 1967
- «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», Λουίτζι Πιραντέλο, θίασος Δημήτρη Μυράτ, καλοκαίρι 1967,περιοδεία, σε 43 πόλεις στην Ελλάδα
- «Το βαλς των ταυρομάχων», Ζαν Ανούιγ, θίασος Δημήτρη Μυράτ, 1967-68
- «Η δικηγορίνα», Λουί Βερνέιγ, θίασος Δημήτρη Μυράτ, θέατρο Αθηνών, άνοιξη 1968 & περιοδεία στη Γερμανία, καλοκαίρι 1968
- «Δον Ζουάν», Μολιέρου, θίασος Δημήτρη Χορν, 1968-69
- «Η καλή καρδιά της Ελεονώρας», Τζ. Κρομστάιλ, θίασος Δημήτρη Χόρν, άνοιξη 1969
- «Τα μεγάλα χρόνια», Γεωργίου Ρούσσου, θίασος Αλέκου Αλεξανδράκη, Σκηνοθεσία: Αλέξη Μινωτή, καλοκαίρι 1969
- «Η Ήρα και το παγόνι», Σον Ο' Κέισι, θίασος Παξινού, Μινωτή, 1969-70
- «Φτωχό σα σπουργιτάκι», Π. Φρανκ & Λ. Φιοντόρ, θίασος Αντιγόνης Βαλάκου, καλοκαίρι 1970
- «Οι ατίθασοι», Δημήτρη Ψαθά, θίασος Βουτσά, Ρίζου, Κοντού, 1970-71
- «Εθελοντής στον έρωτα», Πολύβιου Βασιλειάδη & Λάκη Μιχαηλίδη, θίασος Βουτσά, Ρίζου, Κοντού, καλοκαίρι 1971
- «Βασίλισσα Αμαλία», Γεωργίου Ρούσσου, θίασος Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Κατράκη, 1971
- «Τέσσερα δωμάτια με κήπο», Μπαριγιέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1971-72
- «Ηλέκτρα», Σοφοκλή, Ηρώδειο, θίασος Άννας Συνοδινού, 1972
- «Πρόσεξε το σκαλοπάτι», Ντάγκλας Χιούμ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1972-73 & καλοκαίρι 1973, περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
- «Βαθιά, γαλάζια θάλασσα», Τέρενς Ράτιγκαν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1973
- «Η στροφή», Φρανσουάζ Ντορέν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1973-74
- «Δύο και δύο κάνουν σέξ», Ρίτσαρντ Χάρις & Λέσλι Ντάρμπον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1974
- «Η δίκη των φακέλων», Ντάνιελ Μπέριγκαν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1974-75
- «Τέσσερα δωμάτια με κήπο», Μπαριγέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, περιοδεία, καλοκαίρι 1975 (επανάληψη)
- «Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», Μπέρναρντ Σλέιντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1975-76
- «Ο γλάρος», Αντόν Τσέχωφ, θίασος Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, Γαληνέα, 1976-77
- «Η επιστροφή», Χάρολντ Πίντερ, θίασος Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, Γαληνέα, 1977-78
- «Πέπσι», Πιερέτ Μπρινό, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1978
- «Μερικοί το προτιμούν καυτό», θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1978-79
- «Ο άντρας της ζωής μου», Μπαριγιέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1979
- «Μάρτυς κατηγορίας», Άγκαθα Κρίστι, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1979-80
- «Καινούργια σελίδα», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1980-81
- «Σουίτα για δύο», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1980-81
- «Μια σταθερή σύζυγος», Σόμερσετ Μομ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1982-83
- «Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ», Όσκαρ Ουάιλντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1983-84
- «Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», Μπέρναρντ Σλέιντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1984-85 (επανάληψη)
- «Παράξενο ιντερμέτζο», Ευγένιος Ο' Νιλ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1985-86
- «Ευαίσθητη ισορροπία», Έντουαρντ Άλμπι, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1986-87
- «Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα», Ευγένιος Ο' Νιλ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1987-88
- «Λεωφορείο ο πόθος», Τενεσί Ουίλιαμς, θίασος Νόνικας Γαληνέα, 1988-89
- «Φήμες», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, Παράβα, 1989-90
- «Η κυρία του Μαξίμ», Ζορζ Φεντό, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1991-92 (σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο)
- «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας», Φρίντριχ Ντίρενματ, θίασος Αλεξανδράκη Γαληνέα, 1991-92 (σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο)
- «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», Ευγένιος Ο' Νιλ, Αμφι-θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου, 1994-95
- «Παραμύθι χωρίς όνομα», Ιάκωβου Καμπανέλλη, Εθνικό θέατρο, 1995-96
- «Ο χορός του θανάτου», Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, θέατρο Ιλίσια, 1996-97
- «Η σονάτα του σεληνόφωτος», Γιάννη Ρίτσου, Μικρή Επίδαυρος, 1997
- «Ηλέκτρα», Σοφοκλή (Κλυταιμνήστρα) Επίδαυρος, 1998
- «Φαίδρα», Γιάννη Ρίτσου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών/Μικρή Επίδαυρος, 2002
- «The stronger», Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, Covent Garden, 2003
- «Something unspoken», Τενεσί Ουίλιαμς, Covent Garden, 2003
- «Ιωάννα στην πυρά», Πολ Κλοντέλ και Αρτίρ Χονεγκέρ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2004
- «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ», Άγγελου Τερζάκη (Ζωή Πορφυρογέννητη) Κ.Θ.Β.Ε, Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, 2004-05
- «Οιδίπους Τύραννος», Σοφοκλή (Ιοκάστη), Σύγχρονο θέατρο Αθήνας, Επίδαυρος, 2005
- «Σελεστίνα», Φερνάντο ντε Ρόχας, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Σεπτέμβριος 2007
- «Η εκατομμυριούχος», Τζορτζ Μπέρναντ Σο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Νοέμβριος 2009
Φιλμογραφία Επεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1968 | Η λεωφόρος του μίσους | Σάσα Βενέτη |
| 1971 | Η κόρη του ήλιου | Βγενιώ Δημητρέλη |
| 1972 | Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και εμείς | |
| Η κόμισσα της Κέρκυρας | Φρόσω |
Τηλεόραση Επεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Παράξενος ταξιδιώτης | ΕΡΤ |
| 1992 | 13ο κιβώτιο | ΑΝΤ1 |
| 1993 | Ζιγκολό |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ https://nonikagalinea.gr/βιογραφικό/
- ↑ https://www.enikos.gr/society/nonika-galinea-o-gamos-me-ton-niko-moutousi-oi-3-kores-kai-o-megalos-erotas-me-ton-alexandraki-oi-stathmoi-tis-poreias-tis/1976938/
- ↑ https://www.huffingtonpost.gr/entry/pethane-e-nonika-yalenea_gr_6479c00de4b0a7554f43e755
- ↑ in.gr (5 Οκτωβρίου 2018). «Ο θυελλώδης έρωτας του Αλέκου Αλεξανδράκη με τη Νόνικα Γαληνέα». in.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2019.
- ↑ «Νόνικα Γαληνέα: Πέθανε η σε ηλικία 84 ετών η ηθοποιός». TheNewspaper.gr. 2 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2023.
- ↑ https://www.news247.gr/politismos/i-nonika-galinea-mesa-apo-ta-matia-tis-koris-tis-amalias-moytoysi.10065490.html
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Η Νόνικα Γαληνέα μέσα από τις εκμυστηρεύσεις της - Πέντε δεκαετίες στο σανίδι». ΤΑ ΝΕΑ. 2 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Μόνικα, μην κάνεις εμένα!».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Ζωή και θέατρο – με ταλέντο-Plus στο Μέγαρο η Νόνικα Γαληνέα γοήτευσε στην «Εκατομμυριούχο»». http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_columns_2_13/10/2009_333115.[νεκρός σύνδεσμος]