Βικιπαίδεια

Νόρμαν Ντέιβις

Ο Ίβορ Νόρμαν Ρίτσαρντ Ντέιβις (αγγλικά: Ivor Norman Richard Davies) (8 Ιουνίου 1939) είναι Ουαλός-Πολωνός ιστορικός,[10][11] γνωστός για τις δημοσιεύσεις του σχετικά με την ιστορία της Ευρώπης, της Πολωνίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και είναι καθηγητής της UNESCO στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, επισκέπτης καθηγητής στο Κολλέγιο της Ευρώπης και επίτιμο μέλος στο Κολλέγιο Σαιντ Άντονις της Οξφόρδης. Του χορηγήθηκε πολωνική υπηκοότητα το 2014.

Νόρμαν Ντέιβις
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Norman Davies (Αγγλικά)
Γέννηση8  Ιουνίου 1939[1]
Μπόλτον[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3]
ΣπουδέςΚολέγιο Μόντλιν (έως 1962)
Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ (έως 1966)
Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο (έως 1968)[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςUCL School of Slavonic and East European Studies (1971–1996)
Κολέγιο Γούλφσον (1997–2006)
Αξιοσημείωτο έργοBeneath Another Sky: A Global Journey into History
Λευκός Αετός, Κόκκινο Αστέρι
God's Playground
Europe: A History
The Isles: A History
Rising '44. The Battle for Warsaw
Europe at War 1939–1945: No Simple Victory
Vanished Kingdoms: The History of Half-Forgotten Europe
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Λευκού Αετού (6  Νοεμβρίου 2012)
Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis
Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας
Εταίρος της Βασιλικής Ιστορικής Εταιρείας
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας
Honorary citizen of Wrocław
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Γκντανσκ
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας
Επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Κρακοβίας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μαρία Κιουρί Σκουοντόφσκα
Order of the Cross of Terra Mariana, 3rd Class
Μετάλλιο Αγίου Γεωργίου
Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[5]
Fellow of the Learned Society of Wales (2011)[6]
Bene Merito[7]
Polonia Mater Nostra Est[8]
Andrzej Drawicz Award (2001)[9]
Ιστότοπος
www.normandavies.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ακαδημαϊκή καριέρα Επεξεργασία

Ο Ντέιβις γεννήθηκε στο Μπόλτον του Λανκασάιρ. Οι γονείς του ήταν οι Ρίτσαρντ και Ελίζαμπεθ Ντέιβις. Είναι ουαλικής καταγωγής. Σπούδασε στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας από το 1957 έως το 1958 και στη συνέχεια υπό τον Α. Τ. Π. Τέιλορ στο Κολέγιο Μόντλιν της Οξφόρδης, όπου απέκτησε πτυχίο στην ιστορία το 1962. Του απονεμήθηκε Πτυχίο στις Τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ το 1966 και σπούδασε επίσης στην Περούτζα της Ιταλίας. Ο Ντέιβις σκόπευε να σπουδάσει για διδακτορικό στη Σοβιετική Ένωση, αλλά του απαγορεύτηκε η θεώρηση εισόδου, οπότε αντ΄ αυτού πήγε στην Κρακοβία της Πολωνίας, για να σπουδάσει στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο και έκανε έρευνα για τον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο. Καθώς αυτός ο πόλεμος δεν ήταν δεκτός στην επίσημη κομμουνιστική πολωνική ιστοριογραφία εκείνης της εποχής, ήταν υποχρεωμένος να αλλάξει τον τίτλο της διατριβής του σε Βρετανική εξωτερική πολιτική έναντι της Πολωνίας, 1919-20 . Αφού απέκτησε το διδακτορικό του στην Κρακοβία το 1968, το αγγλικό κείμενο δημοσιεύθηκε το 1972 με τον τίτλο White Eagle, Red Star. The Polish–Soviet War 1919–20 (Λευκός Αετός, Κόκκινο Αστέρι. Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος 1919-20).[12]

Από το 1971, ο Ντέιβις δίδαξε πολωνική ιστορία στη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικών Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου, όπου ήταν καθηγητής από το 1985 έως το 1996, όταν αποσύρθηκε. Στη συνέχεια έγινε υπεράριθμο μέλος στο Κολλέγιο Γούλφσον της Οξφόρδης, από το 1997 έως το 2006. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντέιβις έχει διαλέξει σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Πολωνίας και στο μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης.

Το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ αρνήθηκε στον Ντέιβις μια μόνιμη ακαδημαϊκή θέση καθηγητή το 1986 (σε ψηφοφορία με 11 κατά, 10 υπέρ και 1 αποχή).[13] Η απόφαση περιγράφηκε ως «η πλησιέστερη, πιο πικρόχολη απόφαση θητείας των τελευταίων ετών». Αφού δεν κατάφερε να κανονίσει την επίσημη εξέταση της απόφασης, ο Ντέιβις άσκησε αγωγή εναντίον του καθηγητή Ιστορίας Χάρολντ Λ. Καν και 29 άλλων καθηγητών του Στάνφορντ. Αυτή η υπόθεση απορρίφθηκε όταν ο Ντέιβις δεν μπόρεσε να καθαιρέσει τον Καν.[14] Ο Ντέιβις στη συνέχεια προσπάθησε να λάβει αποζημίωση 3 εκατομμυρίων δολαρίων από το πανεπιστήμιο, υποστηρίζοντας ότι υπήρξε θύμα διακρίσεων λόγω των πολιτικών του απόψεων (με τον ισχυρισμό να είναι η «δυσφήμιση», η «παραβίαση της σύμβασης» και η «βασανιστική παρέμβαση» σε μια επιχείρηση). Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι λόγω του δικαιώματος της ιδιωτικότητας της Καλιφόρνιας «ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι... ένας υποψήφιος μπορεί να στερηθεί τη θητεία του για ακατάλληλους (π.χ. δυσφημιστικούς) λόγους, είμαστε της άποψης ότι το δικαίωμα ενός μέλους της σχολής να συζητά με τους συναδέλφους του τα προσόντα του υποψηφίου διεξοδικά και ειλικρινά, με αυτοπεποίθηση και χωρίς φόβο αναγκαστικής αποκάλυψης, έχει τόσο μεγάλη αξία που δεν θα έπρεπε να υποβαθμιστεί». Το δικαστήριο επιβεβαίωσε το δικαίωμα του πανεπιστημίου να αποφασίζει για τους διορισμούς καθηγητών βάσει οποιωνδήποτε κριτηρίων.[15][16]

Ο Ντέιβις είναι επισκέπτης καθηγητής στο Κολλέγιο της Ευρώπης.[17]

Έργο Επεξεργασία

 
Ο Ντέιβις στη Βαρσοβία, 2004

Το πρώτο βιβλίο του Ντέιβις, Λευκός Αετός, Κόκκινο Αστέρι κυκλοφόρησε το 1972. Το βιβλίο του, God's Playground, του 1981, μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της ιστορίας της Πολωνίας, δημοσιεύθηκε επίσημα στην Πολωνία μόνο μετά την πτώση του κομμουνισμού. Το 1984, ο Ντέιβις δημοσίευσε το Heart of Europe (Καρδιά της Ευρώπης), μια πιο σύντομη ιστορία της Πολωνίας, στην οποία τα κεφάλαια είναι διατεταγμένα με αντίστροφη χρονολογική σειρά.

Στη δεκαετία του 1990, ο Ντέιβις δημοσίευσε το Europe: A History (1996) και το The Isles: A History (1999), για την Ευρώπη και τα νησιά της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, αντίστοιχα. Κάθε βιβλίο είναι μια αφήγηση που συνοδεύεται από πολυάριθμες συζητήσεις σχετικά με τη μικροτοπογραφία.

Το 2000, ο πολωνικός εκδοτικός οίκος του Ντέιβις, Znak, δημοσίευσε μια συλλογή από δοκίμια και άρθρα του με τον τίτλο Smok wawelski nad Tamizą (Ο δράκος του Βάβελ στον Τάμεση).

Το 2002, μετά από πρόταση του δήμαρχου της πόλης, Μπόγκνταν Ζντρογέφσκι, ο Ντέιβις και ο πρώην βοηθός του, Ρότζερ Μούρχαουζ, συνέγραψαν μια ιστορία του Βρότσουαφ/Μπρέσλαου, μιας πόλης της Σιλεσίας. Με τίτλο Microcosm: Portrait of a Central European City, το βιβλίο εκδόθηκε ταυτόχρονα στα αγγλικά, στα πολωνικά και στα γερμανικά και αργότερα μεταφράστηκε στα τσεχικά, στα γαλλικά και στα ιταλικά.

Ο Ντέιβις γράφει επίσης δοκίμια και άρθρα για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μεταξύ άλλων, έχει εργαστεί στο BBC, καθώς και σε βρετανικά και αμερικανικά περιοδικά και εφημερίδες, όπως οι The Times, The New York Review of Books και The Independent. Στην Πολωνία, τα άρθρα του εμφανίστηκαν στο φιλελεύθερο καθολικό εβδομαδιαίο περιοδικό Tygodnik Powszechny.

Το βιβλίο του Ντέιβις, Rising '44. The Battle for Warsaw περιγράφει την Εξέγερση της Βαρσοβίας. Ακολούθησε το Europe at War 1939–1945: No Simple Victory (2006). Το 2008, ο Ντέιβις συμμετείχε στην ταινία ντοκιμαντέρ The Soviet Story.[18]

Ο Ντέιβις διαφωνεί με την ιστορική πολιτική του Κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης . Δήλωσε το 2017 ότι «το ΝκΔ θέλει να πολιτικοποιήσει την ιστορία σε ανήκουστο βαθμό τα τελευταία 25 χρόνια».[19]

Κριτικές Επεξεργασία

Ο Στέφαν Μπέργκερ προσέγγισε το The Isles ως μια μεγάλη ερμηνεία της βρετανικής ιστορίας. Δηλώνει ότι ο Ντέιβις, «επιδιώκει να απελευθερώσει τις εθνικές ιστορίες της Ιρλανδίας, της Σκωτίας και της Ουαλίας από το ξεθωριασμένο κράτημα της βρετανικότητας... Ο Ντέιβις πρόκειται να καταστρέψει την παλιά εθνική αφηγηματική ιστορία για τη Βρετανία προκειμένου να ελευθερώσει τις εθνικές αφηγήσεις για τα τέσσερα συστατικά μέρη των Νήσων.[20]

Ο ίδιος ο Ντέιβις υποστηρίζει ότι «οι μελετητές του Ολοκαυτώματος δεν πρέπει να φοβούνται ότι οι ορθολογικές συγκρίσεις θα μπορούσαν να απειλήσουν αυτή τη μοναδικότητα. Ακριβώς το αντίθετο». Και ότι «πρέπει κανείς να αναδημιουργήσει διανοητικά την πληρέστερη εικόνα, προκειμένου να κατανοήσει την πραγματική έκταση του κατακλυσμού της Πολωνίας στον πόλεμο και στη συνέχεια να πει με απόλυτη πεποίθηση "Ποτέ ξανά"».[21][22]

Βραβεία και διακρίσεις Επεξεργασία

Ο Ντέιβις κατέχει αρκετούς επίτιμους τίτλους και ιδιότητες μέλους, συμπεριλαμβανομένων επίτιμων διδακτορικών από το Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο (από το 2003), το Πανεπιστήμιο Μαρία Κιουρί-Σκουοντόφσκα του Λούμπλιν, το Πανεπιστήμιο του Γκντανσκ και το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (από το 2007), ιδότητες μέλους στην Πολωνική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών[23] και στο Διεθνές Επίτιμο Συμβούλιο[24] της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Διπλωματίας, καθώς και υποτροφίες στην Βρετανική Ακαδημία και στη Βασιλική Ιστορική Εταιρεία.[25]

Ο Ντέιβις είναι επίσης επίτιμος πολίτης των πολωνικών πόλεων της Βαρσοβίας, του Βρότσουαφ, του Λούμπλιν και της Κρακοβίας.[26]

Είναι μέλος της επιτροπής για το Τάγμα του Χαμόγελου. 

Ο Έντβαρντ Μπέρναρντ Ρατσίνσκι, Πρόεδρος της πολωνικής εξόριστης κυβέρνησης, διακόσμησε τον Ντέιβις με το Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας. Στις 22 Δεκεμβρίου 1998, ο Πρόεδρος της Πολωνίας, Αλεξάντερ Κφασνιέφσκι, του απένειμε τον Μεγάλο Σταυρό (1η τάξη) του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας. Τέλος, στις 11 Νοεμβρίου 2012, ο Ντέιβις διακοσμήστηκε με το Τάγμα του Λευκού Αετού, το υψηλότερο πολιτικό βραβείο της Πολωνίας.

Το 2001, ο Ντέιβις έγινε σύντροφος του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου για την υπηρεσία του στην ιστορία της Κεντρικής Ευρώπης.

Ο Ντέιβις διορίστηκε στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εκπαιδευτικών Ιστορίας - ΕUROCLIO. Το 2008, του απονεμήθηκε το Τάγμα του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα, 3η τάξη από τη Δημοκρατία της Εσθονίας.

Ο Ντέιβις έλαβε επίσης το Βραβείο του Ιππότη της Ελευθερίας το 2006 για την προώθηση της πολωνικής ιστορίας και των αξιών που εκπροσωπούσε ο Στρατηγός Κάσιμιρ Πουλάσκι.[27]

Το 2012, έλαβε το Βραβείο Αλεξάντερ Γκιέιστορ για την προώθηση της πολωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό.[26]

Το 2019, έγινε δεκτός από τη Σουηδική Ακαδημία στον κατάλογο των υποψηφίων για Βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η πληροφορία ανακοινώθηκε κατά τη συνάντηση του συγγραφέα στο Γκνιέζνο της Πολωνίας.[28]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Ντέιβις παντρεύτηκε τη Μάρια Κοζενιέβιτς, μια Πολωνή ακαδημαϊκό που γεννήθηκε στην Ντομπρόβα Ταρνόφσκα. Ζει στην Οξφόρδη και την Κρακοβία και έχει δύο γιους.[29] Ο θείος του, Ντόνι, πέθανε στην αεροπορική καταστροφή στο Μόναχο.[30]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12292314n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2021.
  6. ↑ www.learnedsociety.wales/fellowship/fellows/. Ανακτήθηκε στις 25  Απριλίου 2021.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2022.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2022.
  9. ↑ www.prezydent.pl/kancelaria/archiwum/archiwum-aleksandra-kwasniewskiego/aktualnosci/rok-2001/wreczenie-nagrody-im-andrzeja-drawicza-w-palacu-prezydenckim,31871,archive.
  10. ↑ «UK historian Norman Davies granted Polish citizenship». Polskie Radio dla Zagranicy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2021. 
  11. ↑ «We must not forget the real causes of the war». The Independent. 28 Αυγούστου 2009. 
  12. ↑ Ντάνιελ Σνόουμαν, "Norman Davies" History Today, Volume 55, Issue 7, Ιούλιος 2005 σελ. 36–38.
  13. ↑ Άπλμπαουμ, Αν (Μάιος 1997). «Against the old clichés – Review of Europe: A History by Norman Davies». The New Criterion (Νέα Υόρκη). http://www.newcriterion.com/articles.cfm/oldcliches-applebaum-3340. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2008. 
  14. ↑ "Davies case exposes tenure process to public scrutiny"
  15. ↑ «State appellate court upholds Stanford in Davies case». Stanford University News Service. Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. 5 Σεπτεμβρίου 1991. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. Davies's works have been criticized at Stanford and elsewhere, by such experts as Lucy S. Dawidowicz (author of The War Against the Jews: 1933–1945) who said they felt Davies minimized historic anti-Semitism in Poland and tended to blame Polish Jews for their fate in the Holocaust. Davies' supporters contend that Poles suffered as much as Jews did in the war and could have done very little to save any of the 3 million Jews living in Poland at the time of the Nazi invasion in 1939. Davies had sought $3 million in damages from the university for what he called fraud, misrepresentation, breach of contract, discrimination and defamation. 
  16. ↑ «Kahn v. Superior Court (Davies) (1987)». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2018. 
  17. ↑ [1][νεκρός σύνδεσμος]College of Europe | Collège d'Europe Brochure
  18. ↑ «The Soviet Story». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. 
  19. ↑ Τσιομπάνου, Κλαούντια (15 Μαΐου 2017). «Poland's WWII museum under political bombardment». POLITICO. https://www.politico.eu/article/polands-wwii-museum-under-political-bombardment/. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2020. 
  20. ↑ Στέφαν Μπέργκερ, "Rising Like a Phoenix… The Renaissance of National History Writing in Germany and Britain Since the 1980s." στο Nationalizing the Past (Palgrave Macmillan, Λονδίνο, 2010) σελ. 426-451. online[νεκρός σύνδεσμος], στη σελ. 429.
  21. ↑ Νόρμαν Ντέιβις, "Russia, the missing link in Britain's VE Day mythology", The Times, Λονδίνο, 1 Μαΐου 2005.
  22. ↑ Νόρμαν Ντέιβις, διάλεξη, University of Cincinnati Department of History and the Center for Holocaust and Humanity Education, Cincinnati, OH. 26 Απριλίου 2005.
  23. ↑ «Gesamtliste der Mitglieder». European Academy of Sciences and Arts, Salzburg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. 
  24. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  25. ↑ «Fellows of the Royal Historical Society, D – F». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (MSWord) στις 19 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Poland honours historian Norman Davies». Polskie Radio dla Zagranicy. 
  27. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012. 
  28. ↑ «Norman Davies na liście do Nagrody Nobla». 
  29. ↑ Ντέιβις, Νόρμαν, Biography, http://www.normandavies.com/author/?lang=en, ανακτήθηκε στις 2021-07-01 .
  30. ↑ «Norman Davies: "Podejrzewaliśmy Niemców"» (στα Πολωνικά). Wawrzyn Info. 6 Φεβρουαρίου 2015. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

  • Μπέργκερ, Στέφαν. «Rising Like a Phoenix… The Renaissance of National History Writing in Germany and Britain Since the 1980s». στο Nationalization the Past (Palgrave Macmillan, Λονδίνο, 2010) σελ. 426-451. online[νεκρός σύνδεσμος]
  • Schwarz, Benjamin (Δεκεμβρίου 2002), «God's Playground: A History of Poland», Atlantic Monthly: 127  .
  • Σνόουμαν, Ντάνιελ «Norman Davies» σελ. 36-38 από το History Today, τόμος 55, τεύχος 7, Ιούλιος 2005.
  • Taylor, Gilbert (15 Δεκεμβρίου 1997), «A History of Europe», Booklist: 682  .
  • America, 18 Δεκεμβρίου 1982, σελ. 394.
  • American Historical Review, Απρίλιος 1991, σελ. 520.
  • American Scholar, Fall, 1997, σελ. 624.
  • Booklist, 15 Σεπτεμβρίου 1996, σελ. 214; 1 Φεβρουαρίου 2000, σελ. 1006; 1 Μαΐου 2004, Τζέι Φρίμαν, ανασκόπηση του Rising '44: The Battle of Warsaw, σελ. 1538.
  • Commentary, Μάρτιος 1987, σελ. 66.
  • Current History, Νοέμβριος 1984, σελ. 385.
  • Economist, 6 Μαρτίου 1982, σελ. 104; 10 Φεβρουαρίου 1990, σελ. 92; 16 Νοεμβρίου 1996, σελ. S3; 4 Δεκεμβρίου 1999, σελ. 8; 27 Απριλίου 2002, «What's in a Name: Central European History.»
  • History Today, Μάιος 1983, σελ. 54; Μάρτιος 2000, Ρόμπερτ Πιρς, «The Isles: A History», σελ. 55.
  • Kirkus Reviews, 15 Μαρτίου 2004, ανασκόπηση του Rising '44, σελ. 256.
  • Library Journal, 15 Μαρτίου 1997, σελ. 73; 1 Φεβρουαρίου 2000, σελ. 100
  • Nation, 21 Νοεμβρίου 1987, σελ. 584.
  • National Review, 5 Ιουνίου 2000, Τζον Ντέρμπισαϊρ, «Disunited Kingdom». 17 Μαΐου 2004, Ντέιβιντ Πράις-Τζόουνς, «Remember Them», σελ. 46.
  • New Republic, 15 Νοεμβρίου 1982, σελ. 25; 22 Σεπτεμβρίου 1997, σελ. 36.
  • New Statesman, 21 Μαΐου 1982, σελ. 21; 31 Αυγούστου 1984, σελ. 26.
  • New Statesman & Society, 20 Δεκεμβρίου 1996, Norman Davies, «How I Conquered Europe», σελ. 36–38; 17 Οκτωβρίου 1997, Ντέιβιντ Χέρμαν, ανασκόπηση της Ευρώπης: Μια ιστορία, σελ. 30-32; 15 Μαΐου 1998, Μίχαελ Πίντο-Ντουσχίνσκι, «The Hunted, Not the Hunters», σελ. 35. 15 Νοεμβρίου 1999, Άλιστερ Μόφατ, «Jobs and Foxes Will Flee to England», σελ. 35; 13 Δεκεμβρίου 1999, Τζέφρει Γουίτκροφτ, «Forging Our History», σελ. 57.
  • New York Review of Books, 29 Σεπτεμβρίου 1983, σ. 18; 15 Μαΐου 1997, σελ. 30.
  • New York Times Book Review, 5 Δεκεμβρίου 1982, σελ. 52; 4 Μαρτίου 1984, σελ. 34; 23 Δεκεμβρίου 1984, σελ. 5; 22 Ιουνίου 1986, σελ. 34; 7 Δεκεμβρίου 1986, σελ. 84; 1 Δεκεμβρίου 1996, σελ. 15.
  • Observer (Λονδίνο, Αγγλία), 10 Οκτωβρίου 1999, Άντριου Μαρ, «A History History for Wee Willie», σελ. 29.
  • Publishers Weekly, 26 Αυγούστου 1996, σελ. 83; 24 Νοεμβρίου 1997, «Μια ιστορία της Ευρώπης», σελ. 64; 24 Ιανουαρίου 2000, σελ. 301.
  • Sunday Times (Λονδίνο, Αγγλία), 17 Οκτωβρίου 1999, Νίαλ Φέργκιουσον, «Breaking up Is Hard to Do if You're British», σελ. NR4.
  • Times (Λονδίνο, Αγγλία), 30 Οκτωβρίου 1999, Ρίτσαρντ Μόρισον, «Britain Dies as Mr. Tough Rewrites the Past», σελ. 21.
  • Wilson Library Bulletin, Οκτώβριος 1986, σελ. 68. 
  • World and I, Αύγουστος 2004, Ρίτσαρντ M. Βατ, «The Warsaw Insurrection: How Polish Capital Ferociously Resisted World War II Occupiers»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νόρμαν_Ντέιβις&oldid=10255239"