Η Νύσσα Α΄ (α' μισό 2ου αιώνα π.Χ.) ήταν Βασίλισσα του Πόντου που έζησε κατά την ελληνιστική περίοδο. Καταγόταν από τον Οίκο των Σελευκιδών αποτελώντας εγγονή του εξέχοντος βασιλιά Αντίοχου Γ΄ του Μέγα. Στον Πόντο βασίλεψε ως σύζυγος του Φαρνάκη Α΄, παππού του διαβόητου βασιλιά και πολεμίου της Ρώμης, Μιθριδάτη ΣΤ΄ του Ευπάτορα.

Νύσσα Α΄
Βασίλισσα του Βασιλείου του Πόντου
Περίοδοςα' μισό 2ου αιώνα π.Χ.
Γέννηση196 - 193 π.Χ.
Θάνατοςάγνωστη ημερομηνία
ΣύζυγοςΦαρνάκης Α΄
ΕπίγονοιΑπό το Φαρνάκη Α΄:
Μιθριδάτης Ε΄ (;)
Νύσσα Β΄ (;)
ΟίκοςΔυναστεία των Σελευκιδών,
Δυναστεία των Μιθριδατιδών
ΠατέραςΑντίοχος
ΜητέραΛαοδίκη Δ΄
δεδομένα (π  σ  ε )


Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Πατέρας της Νύσσας υπήρξε ο Αντίοχος και μητέρα της η αδερφή του τελευταίου, Λαοδίκη Δ΄. Αμφότεροι ήταν τέκνα του Αντίοχου Γ΄ του Μέγα και της Λαοδίκης Γ΄. Ο πατέρας της ως πρωτότοκος προοριζόταν για διάδοχος του θρόνου, ωστόσο απεβίωσε αιφνιδιαστικά το 193 π.Χ., πριν το θάνατο του πατέρα του. Μετά το γεγονός αυτό, η μητέρα της Νύσσας, Λαοδίκη Δ΄, αρχικά απέκτησε ιερατικά καθήκοντα και κατόπιν νυμφεύθηκε διαδοχικά τα άλλα αδέρφια της, Σέλευκο Δ΄ το Φιλοπάτορα και τον Αντίοχο Δ΄ τον Επιφανή.[1]

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τελευταίου, το χέρι της Νύσσας δόθηκε στο Βασιλιά του Πόντου, Φαρνάκη Α΄, ο οποίος βρισκόταν τότε σε προχωρημένη ηλικία (περίπου 172 π.Χ.). Ο Φαρνάκης είχε ασκήσει έντονη επεκτατική πολιτική στο παρελθόν με στρατιωτικά μέσα, ωστόσο την εποχή εκείνη ακολουθούσε την τακτική των διπλωματικών ελιγμών. Ο γάμος του με τη Νύσσα σήμαινε την ενδυνάμωση των σχέσεων ανάμεσα στον Πόντο και τους Σελευκίδες, η οποία σταδιακά είχε ατονήσει, πιθανώς σε μία προσπάθεια αυτοπροστασίας απέναντι στην ολοένα αυξανόμενη επιρροή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στις εσωτερικές υποθέσεις της Μικράς Ασίας.[2]

Πιθανολογείται πως η Νύσσα Α΄ έφερε στον κόσμο με το Φαρνάκη, τον Μιθριδάτη Ε΄ τον Ευεργέτη. Επίσης πρόκειται πιθανώς για τη μητέρα της Νύσσας Β΄ (ή Λαοδίκης), η οποία και νυμφεύθηκε τον Αριαράθη Ε΄ της Καππαδοκίας. Η ακριβής ημερομηνία και οι συνθήκες του θανάτου της δεν διασώζονται από τις αρχαίες πηγές. Ωστόσο μνημονεύεται σε μία επιγραφή που αφιέρωσαν οι Αθηναίοι στη Δήλο προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους του Πόντου.[3][4]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Jona Lendering (2006). ««Laodice IV»». Articles on Ancient History. Livius.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2009. 
  2. Βέρα Στεφανίδου (2001). ««Φαρνάκης Α΄»». Encyclopedia of the Hellenic World, Asia Minor. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Orientis Graeci Inscriptiones Selectae (OGI) 771
  4. Idélos Dürrbach, F. (ed.) «Inscriptions de Délos» (1923-37), No. 1497.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία