Οίκος του Νταμπιέρ

O Οίκος του Νταμπιέρ (γαλλ. Maison de Dampierre) έπαιξε σημαίνοντα ρόλο από τον 12ο ως τον 14ο αι. στην Καμπανία, όπου βρίσκεται η κυριότητα του Νταμπιέρ. Μέλη του Οίκου έγιναν κόμητες της Φλάνδρας, του Νεβέρ, του Αρτουά, της κομητείας της Βουργουνδίας (Φρανς-Κοντέ) και κόμητες -μετέπειτα δούκες- του Ρετέλ.

O θυρεός τού κόμη τού Νταμπιέρ

Το πρώτο γνωστό μέλος του Οίκου είναι ο Γκυ Α΄ κύριος του Νταμπιέρ. Ο κύριος κλάδος εξέλιπε το 1384 με τον Λουδοβίκο Β΄ κόμη της Φλάνδρας, Αρτουά, Βουργουνδίας, Ρετέλ, Νεβέρ, που τον διαδέχθηκε η κόρη του Μαργαρίτα Γ΄ κόμη της Φλάνδρας. Αυτή στον πρώτο γιο της Ιωάννη έδωσε τη Φλάνδρα, Αρτουά, Βουργουνδία, στον δεύτερο Αντώνιο το Ρετέλ και στον τρίτο Φίλιππο Β΄ το Νεβέρ. Ο πλάγιος κλάδος των κομήτων του Ναμύρ εξέλιπε το 1429 με τον Ιωάννη Γ΄ κόμη του Ναμύρ.

Ιστορία του Οίκου

Ο Οίκος είχε μία ανταγωνιστική σχέση με τον Οίκο του Αβέν. Ο Βαλδουίνος Θ΄ κόμης της Φλάνδρας, ΣΤ΄ του Αινώ και Α΄ λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης είχε δεύτερη κόρη τη Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα της Φλάνδρας, που παντρεύτηκε τον Μπουσάρ Δ΄ κόμη του Αβέν. Η πρώτη κόρη Ιωάννα διαμαρτυρήθηκε για το μερίδιό της και ήλθε σε αντιπαλότητα με τη Μαργαρίτα Β΄, ώσπου κατάφερε να ακυρώσει τον γάμο της με τον Μπουσάρ Δ΄, τον οποίο αιχμαλώτισε το 1219. Έπεισε τη Μαργαρίτα Β΄ να κάνει δεύτερο γάμο με τον Γουλιέλμο Β΄ κόμη του Νταμπιέρ. Η ακύρωση του πρώτου γάμου δεν ήταν ακριβώς νόμιμη και έτσι η εγκυρότητα του δεύτερου ήταν αμφίβολη. Το αν τα τέκνα μπορούσαν να θεωρηθούν νόμιμοι διάδοχοι προκάλεσε τον Πόλεμο για τη Διαδοχή της Φλάνδρας και του Αινώ.

Το 1246 ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας αποφάσισε το Αινώ να πάει στα τέκνα του πρώτου γάμου και η Φλάνδρα (της οποίας ήταν επικυρίαρχος) σε εκείνα του δεύτερου. Η Μαργαρίτα Β΄ έδωσε τη Φλάνδρα στα τέκνα του δεύτερου γάμου, όχι όμως το Αινώ. Τότε ο πρωτότοκος γιος της Ιωάννης Α΄ των Αβέν απευθύνθηκε στον αδελφό της συζύγου του, τον Γουλιέλμο Β΄, διεκδικητή βασιλιά της Γερμανίας (και ως εκ τούτου επικυρίαρχου του Αινώ), που τον έπεισε να καταλάβει το Αινώ. Το 1253 ο Ιωάννης Α΄ νίκησε τον ετεροθαλή αδελφό του Γκυ των Νταμπιέρ στη μάχη του Βεστ-Καπέλ, τον φυλάκισε και ανάγκασε τη μητέρα τους να του παραχωρήσει το Αινώ.

Η Μαργαρίτα Β΄ δεν έμεινε άπρακτη: παραχώρησε το Αινώ στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού, που το διεκδίκησε με πόλεμο, αλλά απέτυχε. Το 1254 επέστρεψε από τη Σταυροφορία ο Λουδοβίκος Θ΄, μεγαλύτερος αδελφός του Καρόλου Α΄ και επέβαλε την πρότερή του απόφαση. Έτσι έληξε και η τρίτη φάση του Πολέμου αυτού.

Γενεαλογία του Οίκου του Νταμπιέρ

Αρσαμπώ Ζ΄ κύριος του Μπουρμπόν 1ος ΟΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΝ

Γκυ Α΄ κύριος του Νταμπιέρ ΟΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΕΡ

Αρσιμπάλντ διάδοχος του Μπουρμπόν

Γουλιέλμος Α΄ κύριος του Νταμπιέρ

Ματθίλδη κυρία του Μπουρμπόν

Γκυ Β΄ κύριος του Νταμπιέρ

Αρσαμμπώ Η΄ κύριος του Μπουρμπόν 2ος ΟΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΝ

Γουλιέλμος Β΄ κύριος του Νταμπιέρ

Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα της Φλάνδρας ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΦΛΑΝΔΡΑΣ

Αρσαμμπώ Θ΄ κύριος του Μπουρμπόν

Γουλιέλμος Β΄ κόμης της Φλάνδρας

Γκυ κόμης της Φλάδρας

1.Ισαβέλλα των Λίμπουργκ-Λουξεμβούργου κόμισσα του Ναμύρ 2.Ματθίλδη του Μπετύν

Αγνή των Νταμπιέρ κυρία του Μπουρμπόν ∞ Ιωάννης κύριος του Σαρολαί ΟΙΚΟΣ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙΑΣ

(1) Ροβέρτος Γ΄ κόμης της Φλάνδρας

(1) Ιωάννης επίσκοπος Μετς, Λιέγης

(1) Φίλιππος κόμης του Κιέτι & Τεάνο

(2) Ιωάννης Α΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

(2) Γκυ κόμης της Ζηλανδίας, κύριος του Ρονς

Μαργαρίτα ∞ Ιωάννης Α΄ δούκας της Βραβάντης

Λουδοβίκος Α΄ κόμης του Νεβέρ

Ιωάννης Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Γκυ Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Φίλιππος Γ΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Γουλιέλμος Α΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Ροβέρτος ιππότης της Περικνημίδος

Μαρία ∞ Αμεδαίος Ε΄ δούκας της Σαβοΐας

Λουδοβίκος Α΄ κόμης της Φλάνδρας

Γουλιέλμος Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Ιωάννης Γ΄ μαρκήσιος του Ναμύρ

Άννα της Σαβοΐας

Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος Αυτ. των Ρωμαίων

Λουδοβίκος Β΄ κόμης της Φλάνδρας

Μαργαρίτα Γ΄ κόμισσα της Φλάνδρας

1.Φίλιππος Α΄ δούκας της Βουργουνδίας 2.Φίλιππος Β΄ των Βαλουά δούκας της Βουργουνδίας

Πηγές

• Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. University of Pennsylvania Press.