Οι Ογούζοι Τούρκοι, γνωστοί επίσης ως Τουρκομάνοι (ο όρος Ογούζοι είναι γλωσσολογικός όρος που χαρακτηρίζει τις δυτικές τουρκικές ή ογουζικές γλώσσες από τις ογουρικές ή βουλγαρικές γλώσσες), ήταν μια χαλαρή συνομοσπονδία τουρκικών φυλών στην Κεντρική Ασία, που ονομάστηκε συμβατικά ως Κράτος Ογούζ Γιαμπγκού, κατά τη διάρκεια της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου. Το όνομα Ογούζ είναι μια κλασική τουρκογενής λέξη που σημαίνει φυλή. Η συνομοσπονδία των Ογούζων Τούρκων μετανάστευσε δυτικά της περιοχής Τζέτι-σου μετά από σύγκρουση με τον κλάδο των Καρλούκων των Ουιγούρων Τούρκων. Οι ιδρυτές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν απόγονοι του κράτους Ογούζ Γιαμπγκού.

Το κράτος Ογούζ Γιαμπγκού στο Καζακστάν, 750-1055

Τον 9ο αιώνα μ.Χ., οι Ογούζοι από τις στέπες γύρω από τη λίμνη Αράλη, έδιωξαν τους Πετσενέγους από τους ποταμούς Έμπα και Ουράλη, προς τα δυτικά. Τον 10ο αιώνα, κατοίκησαν τη στέπα γύρω από τους ποταμούς Σαρί-σου, Τουργκάι και Έμπα στα βόρεια της λίμνης Μπαλχάς του σημερινού Καζακστάν. Μία φυλή του έθνους αυτού, οι Σελτζούκοι, εξισλαμίστηκαν γύρω στο 985 και τον 11ο αιώνα εισέβαλαν στην Περσία, όπου ίδρυσαν την Αυτοκρατορία των Σελτζούκων. Ομοίως, τον 11ο αιώνα μια άλλη φυλή, οι Ούζοι ή Τόρκοι, ανέτρεψαν την κυριαρχία των Πετσενέγων στη ρωσική στέπα. Οι Ούζοι, παρενοχλούμενοι από μια άλλη τουρκική ορδή, τους Κιπτσάκους, έναν κλάδο των Κιμάκων του μέσου Ιρτίς ή του Ομπ, εισέδυσαν μέχρι τον Κάτω Δούναβη, τον διέσχισαν και εισέβαλαν στα Βαλκάνια, όπου είτε συνετρίβησαν σε μάχες είτε αποδεκατίστηκαν από λοιμό, με αποτέλεσμα τη φυγή των επιζώντων ή την ενσωμάτωσή τους στις βυζαντινές στρατιωτικές δυνάμεις ως μισθοφόρων (1065 μ.Χ.).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία