Οικογένεια Μπαρότσι
Οι Μπαρότσι (Barozzi) είναι βενετική αριστοκρατική οικογένεια.
Αρχικά από την Πάδοβα, από όπου περνά στο Torcello και στη συνέχεια στη Βενετία, η οικογένεια Μπαρότσι ανήκε στην παλαιότερη ενετική αριστοκρατία, στην ομάδα των είκοσι τεσσάρων λεγόμενων Παλιά σπίτια, τα πρώτα αρχεία χρονολογούνται από την εποχή της Αττίλας.[1][2]
Θεωρείται ως μία από τις ιδρυτικές οικογένειες της Βενετίας, συμμετέχει στο συμβούλιο των δέκα, στους εισαγγελείς του Αγίου Μάρκου και στη διαχείριση φέουδων στην Ελλάδα και στη Μικρά Ασία. Το 1204 ιδρύθηκε το πριγκηπάτο των νησιών της Σαντορίνη και της Θήρας. Κράτησαν στρατιωτικά φέουδα στο νησί της Κρήτης. Οι άντρες του ήταν στρατιώτες, διπλωμάτες, λόγιοι και επίσκοποι.[1]
Στην Ελλάδα mε την πάροδο των αιώνων, το επώνυμο Barozzi, εξελληνίστηκε σε, Βαρότσης. Με το αρχικό Αγγλικό b να προφέρετε σαν Ελληνικό β και να παίρνει ένα τελικό ς. Στην Κέρκυρα, το επώνυμο Barozzi συναντάτε στα αρχεία του Libro d Oro το 1433μ.Χ. Απόγονοι της οικογένειας υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε Νάξο, Κρήτη και Κέρκυρα.
Στη Βενετία υπάρχει ακόμα και σήμερα το παλάτι της οικογένειας Barozzi, Palazzo Barozzi και επανασχεδιάστηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Bartolomeo Manopola το 1600μ.Χ.[2]
Μέλη Επεξεργασία
Ιάκωβο Μπαρότσι (Giacomo ή Jacopo I Barozzi) ανακηρύχθηκε ως Βαρώνος Σαντορίνη και Θήρας. δούκας της Κρήτης 1244-45.[3] Ο Ανδρέας, γιος του Ιάκωβο, ήταν στρατηγός. [2]
Ένα από τα πιο γνωστά μέλη του είναι ο μαθηματικός Φραγκίσκος Μπαρόκιος (Francesco Barozzi). Το έργο του Περιγραφή του νησιού της Κρήτη, που καταρτίστηκε το 1577, χρησιμοποιείται ακόμη ως αναφορά για νησιωτικές μελέτες. [4] Για τους απογόνους των μελών της οικογένειας Μπαρότσι, που εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, οφείλουμε τη συλλογή Barocci, η οποία βρίσκεται τώρα στη βιβλιοθήκη Μπόντλιαν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδη.[5]
Ο Άγγελος ήταν Πατριάρχης του Grado, ο Γιάννης ήταν ο Πατριάρχης Βενετίας.[2]
H Έλενα Μπαρότσι (Elena Barozzi) ζωγραφίστηκε από τον Τιτσιάνο και τον Τζόρτζο Βαζάρι.[6]
Παλάτια Επεξεργασία
- Παλάτι Barozzi Emo Treves de Bonfili στη Βενετία
- Το Ενετικό Μουσείο Νάξου ή Domus Della Rocca-Barozzi
- Πύργος Μπαρότζι
- Σκάρου στο Ημεροβίγλι Θήρας
Παλάτι Barozzi Emo Treves de Bonfili στο Μεγάλο Κανάλι της Βενετίας
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 di Crollalanza 1884, σελ. 212.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Tassini 1863, σελ. 62.
- ↑ Chaitali, Aik & Sia OE 2002, σελ. 33.
- ↑ Reale Accademia dei Lincei 1981, σελ. 409.
- ↑ Spadaro 1994, σελ. 13.
- ↑ Zorzi 1989, σελ. 206.
Πηγές Επεξεργασία
- di Crollalanza, Aldo, Goffredo e Giovanni (1884). Annuario della nobiltà italiana. Presso la direzione del Giornale araldico. σελ. 212.
- Tassini, Giuseppe (1863). Curiosita Veneziane Ovvero Origini Delle Denominazioni Stradali di Venezia. σελ. 62.
- Chaitali Aik· Sia OE (2002). «Pocket Tourist Guide of Santorini». Chaitali, Aik., & Sia O.E. σελ. 33.
- Monumenti antichi. L'Accademia nazionale dei Lincei. 1981. σελ. 409. ISBN 978-3-8053-0186-2.
- Spadaro, Giuseppe (1994). Letteratura cretese e Rinascimento italiano. Rubbettino. σελ. 13. ISBN 978-88-7284-321-5.
- Zorzi, Alvise· Marton, Paolo (1989). I palazzi veneziani. Magnus. σελ. 206. ISBN 978-88-7057-083-0.
- Isēgonē, Margarita I. (2006). Smyrnē: hē Smyrna stē zōē henos daskalou : apo tis aphēgēseis tēs Stasas Isēgonē. Ekdoseis Kastaniōtē. ISBN 978-960-03-4224-6.