Οικονομετρία

κλάδος των οικονομικών επιστημών

Η οικονομετρία είναι η εφαρμογή στατιστικών μεθόδων σε οικονομικά δεδομένα προκειμένου να δοθεί εμπειρικό περιεχόμενο στις οικονομικές σχέσεις[1]. Πιο συγκεκριμένα, είναι «η ποσοτική ανάλυση των πραγματικών οικονομικών φαινομένων με βάση την ταυτόχρονη ανάπτυξη της θεωρίας και της παρατήρησης, που σχετίζονται με τις κατάλληλες μεθόδους εξαγωγής συμπερασμάτων»[2]. Περιγράφεται επίσης ως "«συστηματική ποσοτική εξέταση οικονομικών φαινομένων, τάσεων και σχέσεων με βάση παρατηρούμενα δεδομένα και χρησιμοποιώντας στατιστικές τεχνικές, αλλά και περαιτέρω ανάπτυξη και βελτιστοποίηση των τεχνικών»[3]. Η πρώτη γνωστή χρήση του όρου «οικονομετρία» έγινε από τον Πολωνό οικονομολόγο Πάβελ Τσιόμπα (Paweł Ciompa) το 1910[4]. [4] Ο Γιαν Τίνμπεργκεν (Jan Tinbergen) θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους ιδρυτές της οικονομετρίας[5][6][7]. Ο Ράγκναρ Φρις (Ragnar Frisch) πιστώνεται με τη χρήση του όρου υπό την έννοια που χρησιμοποιείται σήμερα[8].

Βασικό εργαλείο για την οικονομετρία είναι το μοντέλο πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης[9]. Η οικονομετρική θεωρία χρησιμοποιεί στατιστική θεωρία και μαθηματικά στατιστικά για την αξιολόγηση και την ανάπτυξη οικονομετρικών μεθόδων[10][11]. Οι οικονομετρητές προσπαθούν να βρουν εκτιμητές που έχουν επιθυμητές στατιστικές ιδιότητες, όπως η αμεροληψία, η αποδοτικότητα και η συνέπεια. Η εφαρμοσμένη οικονομετρία χρησιμοποιεί τη θεωρητική οικονομετρία και δεδομένα του πραγματικού κόσμου για την αξιολόγηση οικονομικών θεωριών, την ανάπτυξη οικονομετρικών μοντέλων, την ανάλυση της οικονομικής ιστορίας και την πρόβλεψη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. M. Hashem Pesaran (1987). "Econometrics," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 2, p. 8 [pp. 8–22]. Reprinted in J. Eatwell et al., eds. (1990). Econometrics: The New Palgrave, p. 1 [pp. 1–34]. Abstract Αρχειοθετήθηκε 18 May 2012 στο Wayback Machine. (2008 revision by J. Geweke, J. Horowitz, and H. P. Pesaran).
  2. Paul Samuelson, [Tjalling Koopmans, and Richard Stone (1954). "Report of the Evaluative Committee for Econometrica," Econometrica 22(2), p. 142. [p p. 141-146], as described and cited in Pesaran (1987) above.
  3. Ιωάννης Βενέτης. «Οικονομετρία (Ανοικτό Μάθημα) Ιωάννης Βενέτη». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2018. 
  4. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  5. «1969 - Jan Tinbergen: Nobelprijs economie - Elsevierweekblad.nl». elsevierweekblad.nl. 12 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  6. Magnus, Jan & Mary S. Morgan (1987) The ET Interview: Professor J. Tinbergen in: 'Econometric Theory 3, 1987, 117–142.
  7. Willlekens, Frans (2008) International Migration in Europe: Data, Models and Estimates. New Jersey. John Wiley & Sons: 117.
  8. • H. P. Pesaran (1990), "Econometrics," Econometrics: The New Palgrave, p. 2, citing Ragnar Frisch (1936), "A Note on the Term 'Econometrics'," Econometrica, 4(1), p. 95.
       • Aris Spanos (2008), "statistics and economics," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract. Αρχειοθετήθηκε 18 May 2012 στο Wayback Machine.
  9. Greene, William (2012). «Chapter 1: Econometrics». Econometric Analysis (7th έκδοση). Pearson Education. σελίδες 47–48. ISBN 9780273753568. 
  10. Greene, William (2012). Econometric Analysis (7th έκδοση). Pearson Education. σελίδες 34, 41–42. ISBN 9780273753568. 
  11. Wooldridge, Jeffrey (2012). «Chapter 1: The Nature of Econometrics and Economic Data». Introductory Econometrics: A Modern Approach (5th έκδοση). South-Western Cengage Learning. σελ. 2. ISBN 9781111531041. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία