Οι διακοπές του κυρίου Υλό
Οι διακοπές του κυρίου Υλό (γαλλικός τίτλος: Les Vacances de Monsieur Hulot) είναι γαλλική κωμωδία του 1953 σε σκηνοθεσία Ζακ Τατί και πρωταγωνιστή τον ίδιο τον σκηνοθέτη. [6]
| Οι διακοπές του κυρίου Υλό Les Vacances de Monsieur Hulot | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ζακ Τατί |
| Πρωταγωνιστές | Ζακ Τατί[1][2][3], André Dubois[1][3], Λισιέν Φρεγκί[3], Michèle Brabo[3], Raymond Carl[3], René Lacourt[3], Suzy Willy[3] και Marguerite Gérard[4] |
| Μουσική | Αλέν Ρομάν |
| Φωτογραφία | Jacques Mercanton[5] |
| Πρώτη προβολή | 1953 |
| Διάρκεια | 114 λεπτά (1953)/ 87 λεπτά (1978) |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Είναι η πρώτη εμφάνιση του αδέξιου κινηματογραφικού χαρακτήρα του κυρίου Υλό, ο οποίος εμφανίζεται και στις επόμενες ταινίες του Ζακ Τατί, μεταξύ των οποίων Ο Θείος μου (Mon Oncle,1958), Playtime (1967) και Ο κύριος Ιλό στο χάος της κυκλοφορίας (Trafic,1971). [7]
Η ταινία είχε διεθνή επιτυχία όταν κυκλοφόρησε το 1953 και θεωρείται ταινία-σταθμός στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου. Είχε επίσης μεγάλη εμπορική επιτυχία με 5.071.920 πωλήσεις εισιτηρίων στη Γαλλία το έτος κυκλοφορίας της. [8]
ΥπόθεσηΕπεξεργασία
Ο κύριος Υλό (Ζακ Τατί), ένας αδέξιος αλλά συμπαθητικός μεσόκοπος εργένης, περνά τις καλοκαιρινές διακοπές του δίπλα στη θάλασσα, σε ένα ήσυχο οικογενειακό ξενοδοχείο στις ακτές του Ατλαντικού. Αλλά η αδεξιότητά του τον κάνει να διαπράττει πολλά λάθη που αναστατώνουν τη ζωή των υπόλοιπων παραθεριστών. [9]
Η ταινία παρουσιάζει διάφορους τύπους παραθεριστών σε μια εποχή που οι παραθαλάσσιες διακοπές είχαν αρχίσει να γενικεύονται. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη υπόθεση αλλά μέσα από μια σειρά περιπέτειες, καταγράφεται η καθημερινότητα των παραθεριστών του ξενοδοχείου, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι σχεδόν αδύνατο να απελευθερωθούν, ακόμη και προσωρινά, από τους άκαμπτους κοινωνικούς ρόλους τους για να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη ζωή και ακόμα και στις διακοπές τους επαναλαμβάνουν τις αστικές τους συνήθειες.
Η ταινία χλευάζει επίσης την εμπιστοσύνη της μεταπολεμικής δυτικής κοινωνίας στην αισιόδοξη πίστη στην καπιταλιστική παραγωγή, αλλά και στην αξία της σύνθετης τεχνολογίας έναντι των απλών απολαύσεων, θέμα που θα εμφανιστεί και στις επόμενες ταινίες του Ζακ Τατί.[10]
Βραβεία - ΔιακρίσειςΕπεξεργασία
- 1953: Βραβείο Λουί Ντελύκ, Παρίσι
- 1953: Διεθνές βραβείο κριτικών, Φεστιβάλ των Καννών
- 1953: Prix Femina, Βρυξέλλες
- 1955: Βραβείο Golden Laurel, Εδιμβούργο
- 1956: Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Κούβα
- Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Στις κινηματογραφικές κριτικές εκθειάζεται το ποιητικό χιούμορ του Ζακ Τατί.
- Η ταινία περιλαμβάνεται στον κατάλογο 50 εφηβικών ταινιών που εκδόθηκε το 2005 από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.[11]
- Ο Γούντι Άλεν την θεωρεί ως την πιο επιτυχημένη κωμική ταινία της εποχής της.[12]
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 www
.filmaffinity .com /en /film813489 .html. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2016. - ↑ www
.allocine .fr /film /fichefilm _gen _cfilm=2615 .html. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2016. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 www
.imdb .com /title /tt0046487 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2016. - ↑ www
.imdb .com /name /nm0350805 /. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. - ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ . «imdb.com/title/Les Vacances de Monsieur Hulot».
- ↑ . «fermouart.gr/trafic/ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ» Νο 24: Ο κύριος Ιλό στο χάος της κυκλοφορίας/Trafic(1971)του Jacques Tati». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2021.
- ↑ . «jpbox-office.com/fichfilm.Les Vacances de Monsieur Hulot».
- ↑ . «cinematheque.fr/cinema100ansdejeunesse/videos/les-vacances-de-monsieur-hulot».
- ↑ . «camerastyloonline.wordpress.com/2018/02/07/oi-diakopes-tou-k-ilo».
- ↑ . «bfi.org.uk/lists/50 films to see by age 15».
- ↑ . «lefigaro.fr/culture/2014/08/21/03004-20140821ARTFIG00256--les-vacances-de-m-hulot-a-l-hotel-de-la-plage».