Οκτάβιος Φαρνέζε της Πάρμας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Οκτάβιος, ιταλ. Ottavio (9 Οκτωβρίου 1524 - 18 Σεπτεμβρίου 1586) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας (1547-86) και τού Κάστρο (1545-47, 53-86).
| Οκτάβιος Φαρνέζε της Πάρμας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9 Οκτωβρίου 1524 Βαλεντάνο |
| Θάνατος | 18 Σεπτεμβρίου 1586[1][2] Πάρμα[3] |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Παπικά Κράτη |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα της Πάρμας[5] |
| Τέκνα | Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας Violante Farnese[6] Ersilia Farnese[6] |
| Γονείς | Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε και Τζερολάμα Ορσίνι |
| Αδέλφια | Βικτώρια Φαρνέζε Ρανούτσο Φαρνέζε, καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε, καρδινάλιος Οράτιος Φαρνέζε του Κάστρο |
| Οικογένεια | Οίκος των Φαρνέζε |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Duchy of Castro (1545–1547) Δουκάτο της Πάρμας (1547–1586) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Πέτρου-Λουδοβίκου δούκα της Πάρμας-Πλακεντίας & Κάστρο και της Τζερολάμα Ορσίνι, κόρης τού Λουδοβίκου κόμη τού Πιτιλιάνο. Γεννήθηκε στο Βαλεντάνο.
Το 1538 έκανε τον γάμο του με τη Μαργαρίτα των Αψβούργων, νόθη κόρη τού Καρόλου Ε΄ της Γερμανίας. Ο Οκτάβιος ήταν 14 ετών, ενώ η Μαργαρίτα, πρόσφατα χήρα, 15 ετών. Στην αρχή δεν την ήθελε, αλλά όταν το 1541 επέστρεψε τραυματισμένος από μία εκστρατεία στο Αλγέρι, έγινε στοργικός μαζί της. Το 1540 έγινε κύριος τού Καμερίνο, αλλά παραιτήθηκε από το φέουδο αυτό, όταν ο πατέρας του έγινε δούκας της Πάρμας το 1545. Το 1547 οι ευγενείς της Πάρμας φόνευσαν τον Πέτρο-Λουδοβίκο και τότε στρατεύματα τού Καρόλου Ε΄ κατέλαβαν την Πλακεντία. Ο Πάπας Παύλος Γ΄ διόρισε στην Πάρμα έναν παπικό απεσταλμένο (legatus), δίνοντας στον Οκτάβιο το Καμερίνο ως αντιστάθμισμα· [ροσπάθησε να ανακαταλάβει την Πλακεντία και τη ζήτησε από τον Κάρολο Ε΄ για την Εκκλησία.
Τότε οι Φαρνέζε προσπάθησαν βίαια να καταλάβουν την Πάρμα· δεν επέτυχαν και ήλθαν σε συνεννόηση με τον κονντοττιέρο Φερδινάνδο Γκοντζάγκα. Ο πάπας απεβίωσε το 1549 και στο μεσοδιάστημα που ακολούθησε, ο Οκτάβιος προσπάθησε να εκδιώξει τον κυβερνήτη της Πάρμας, αλλά χωρίς επιτυχία. Ο νέος Πάπας Ιούλιος Γ΄ του απένειμε το δουκάτο το 1551.
Ο Φερδινάνδος Γκοντζάγκα αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Πλακεντία και απείλησε να καταλάβει την Πάρμα, έτσι ο Οκτάβιος ζήτησε τη συνδρομή της Γαλλίας. Ο πάπας, που διεξήγε τότε τη Σύνοδο τού Τρέντο και ήθελε να έχει καλές σχέσεις με τον Κάρολο Ε΄, διέταξε τον Οκτάβιο να τού επιστρέψει την Πάρμα. Ο Φαρνέζε αρνήθηκε και ο πάπας τον αποστέρησε από τις Ρωμαϊκές κτήσεις του και το ίδιο έκανε ο Κάρολος Ε΄ για τις Λομβαρδικές κτήσεις τού Οκτάβιου. Τότε Γαλλικός στρατός κατέλαβε την Πάρμα και ο Φερδινάνδος πολιόρκησε την πόλη. Ο Οκτάβιος ήλθε σε συνεννόηση με τον πεθερό του Κάρολο Ε΄ και έτσι ανέκτησε την Πλακεντία και άλλα φέουδα. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ήσυχα στη διαμονή του και κυβέρνησε με μετροπάθια και σύνεση, κερδίζοντας τη συμπάθεια τού λαού του. Απεβίωσε το 1586 και τον διαδέχθηκε ο μόνος γιος του Αλέξανδος.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Αψβούργων, κόρη τού Καρόλου Ε΄ της Γερμανίας και είχε τέκνο:
- Αλέξανδρος 1545-1592, 3ος δούκας της Πάρμας.
Είχε δύο ακόμη τέκνα:
- (νόθη) Βιολάντα, παντρεύτηκε τον Τορκουάτο Κόντι.
- (νόθη) Ερσίλια 1565-1596, παντρεύτηκε τον Ρενάτο Μπορρομέο κόμη της Αρόνα, εξάδελφο τού Κάρλο Μπορρομέο.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2014.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. farnese-ottavio. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2020.
- ↑ p16453.htm#i164528. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Villari, Luigi (1911). "Farnese". In Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica. 10 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 183–184.