Ομάρ Σαρίφ

Αιγύπτιος ηθοποιός (1932-2015)

Ο Ομάρ Σαρίφ (πραγματικό όνομα: Μισέλ Γιουσέφ Ντιμίτρι Χαλούμπ, αραβικά: عمر الشريف‎, 10 Απριλίου 1932 - 10 Ιουλίου 2015) ήταν Αιγύπτιος ηθοποιός με λιβανέζικη καταγωγή. Ξεκίνησε την καριέρα του στην ιδιαίτερη πατρίδα του την δεκαετία του 1950 αλλά είναι γνωστός για τις εμφανίσεις του σε αγγλικές και αμερικάνικες παραγωγές. Στις ταινίες του περιλαμβάνονται Ο Λώρενς της Αραβίας (1962), Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965) και Ένα αστείο κορίτσι (1968). Είχε τιμηθεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και ένα Βραβείο Σεζάρ. Είχε προταθεί για Βραβείο Όσκαρ. Είχε λάβει διάκριση από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Ομάρ Σαρίφ
Ο Ομάρ Σαρίφ με τον Χρυσό Λέοντα που του απονεμήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας 2003 για τη συνολική προσφορά του.
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
عمر الشريف (Αραβικά)[1]
Ψευδώνυμοعمر الشريف
Γέννηση10  Απριλίου 1932[2][3][4]
Αλεξάνδρεια[5]
Θάνατος10 Ιουλίου 2015 (83 ετών)
Behman Hospital
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου[6]
Τόπος ταφήςAl-Sayeda Nafeesah Mosque
Χώρα πολιτογράφησηςΑίγυπτος
ΣπουδέςΚολλέγιο Βικτόρια και Πανεπιστήμιο του Καΐρου
Ιδιότηταηθοποιός, ηθοποιός ταινιών, συγγραφέας, μη μυθοπλαστικός συγγραφέας, ηθοποιός τηλεόρασης και παίκτης του μπριτζ
ΣύζυγοςΦατέν Χαμαμά (1955–1974)[7]
ΤέκναTarek Sharif
ΓονείςJoseph Chalhoub[8]
Είδος τέχνηςΓουέστερν
Καλλιτεχνικά ρεύματαΣύγχρονος Αμερικανικός Κινηματογράφος
Σημαντικά έργαΔόκτωρ Ζιβάγκο
ΒραβεύσειςGolden Lion for Lifetime Achievement (2003), βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (2004), Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Δραματική ταινία (1966), Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου - κινηματογραφική ταινία (1963) και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού (1963)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με την Τζούλι Κρίστι στην ταινία Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965)
Με τον Γκρέγκορι Πεκ (δεξιά) στην ταινία Το χρυσάφι του Μακένα (1969)

Ο Σαρίφ, που μιλούσε άπταιστα αραβικά, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά, συχνά συμμετείχε σε ταινίες υποδύομενος κάποιον τουρίστα. Η κυβέρνηση του Αιγύπτιου πρωθυπουργού Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ τού επέβαλλε περιορισμούς και ο Σαρίφ οδηγήθηκε σε αυτοεξορισμό στην Ευρώπη. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε ένα φιλικό διαζύγιο από τη σύζυγό του, την Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά. Είχε ασπαστεί το Ισλάμ προκειμένου να την παντρευτεί. Ήταν φανατικός του ιπποδρόμου και κάποτε κατετάγη μεταξύ των καλύτερων παικτών του ιπποδρόμου παγκοσμίως.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Σαρίφ, του οποίου το επίθετο σημαίνει "ευγενής" ή "ευπατρίδης", γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από μια οικογένεια καθολικών: ανήκε σε μια μικρή μειονότητα γνωστή ως Αντιόχειοι Έλληνες Καθολικοί της Αιγύπτου (Rum Katuleek al Shawamm), μια περιθωριακή ομάδα της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αντιόχειας.

Ο πατέρας του, Γιουσέφ Χαλούμπ, ήταν έμπορος ξυλείας από το Ζαλέ του Λιβάνου και μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου ο Σαρίφ αργότερα γεννήθηκε. Η οικογένεια μετακόμισε στο Κάιρο όταν ο Σαρίφ ήταν τεσσάρων ετών. Η μητέρα του, Κλαιρ Σααντά, με καταγωγή από τον Λίβανο, ήταν αεροσυνοδός. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ ήταν συχνός επισκέπτης της οικογένειας προτού εκθρονιστεί το 1952.

Ο Ομάρ Σαρίφ αποφοίτησε από το Κολλέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας, όπου ανέπτυξε ένα ταλέντο στην εκμάθηση γλωσσών. Μετά αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα στην επιχείρηση ξυλείας του πατέρα του προτού σπουδάσει υποκριτική στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου. Το 1955 ο Σαρίφ άλλαξε το όνομά του και ασπάστηκε τον ισλαμισμό προκειμένου να παντρευτεί την Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά.

Αίγυπτος

Επεξεργασία

Το 1953 ο Σαρίφ ξεκίνησε την καριέρα του στην Αίγυπτο στην ταινία Σιρα’ Φι αλ-Γουαντι (Ο φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην κοιλάδα). Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ταινία Ο Διάβολος της Αιγύπτου και στην ταινία Struggle in the Valley.

Γρήγορα απέκτησε φήμη και εμφανίστηκε στα Οι καλύτερές μας μέρες (1955), Η λιβανέζικη αποστολή (1956, γαλλικής παραγωγής), Struggle in the Pier (1956), Η Γη της ειρήνης (1957), Ο γιος της σκλάβας (1958, τυνησιακής παραγωγής που σηματοδότησε το ντεμπούτο της Κλαούντια Καρντινάλε), Δεν κοιμάμαι (1958), Έγκλημα στον Νείλο (1958), Η κυρία του κάστρου (1959), Μια έναρξη και ένα τέλος (1960), Μια φήμη της αγάπης (1960), η διασκευή της Άννα Καρένινα με τίτλο Ναχρ ελ Χουμπ (Ο ποταμός της αγάπης, 1961) και Υπάρχει ένας άνδρας στο σπίτι μας (1961). Ο Σαρίφ πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε αρκετές ρομαντικές ταινίες.

Λώρενς της Αραβίας

Επεξεργασία

Ο πρώτος αγγλόφωνος ρόλος του Σαρίφ ήταν αυτός του φανταστικού χαρακτήρα Σαρίφ Άλι στο ιστορικό έπος του Ντέηβιντ Λην Ο Λόρενς της Αραβίας (1962). Ο Σαρίφ πήρε τον ρόλο όταν ο Ντίλιπ Κουμάρ τον απέρριψε, ο Χορστ Μπούκολζ απεδείχθη ακατάλληλος και ο Μορίς Ρονέ δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει φακούς επαφής οι οποίοι θα έκρυβαν τα μάτια του.

Το κάστινγκ για τον Σαρίφ σε αυτό που σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο απαιτητικούς ρόλους στην ιστορία του Χόλυγουντ" ήταν πολύπλοκο και ριψοκίνδυνο δεδομένου ότι ήταν άγνωστος έξω από την Αίγυπτο. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο ιστορικός Στίβεν Τσαρλς Κέιτον, ο Λην επέμενε να χρησιμοποιεί Αιγύπτιους ηθοποιούς όποτε αυτό ήταν δυνατό ώστε να δημιουργεί αυθεντικές ταινίες. Ο Σαρίφ θα χρησιμοποιούσε αργότερα την διφορούμενη εθνικότητά του και σε άλλες ταινίες: "Μιλούσα ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και αραβικά", είπε. Όπως σημείωσε ο Σαρίφ, η προφορά του τού επέτρεπε "να ενσαρκώνει ρόλους τουριστών χωρίς κανένας να γνωρίζει ακριβώς από πού καταγόμουν", κάτι το οποίο αποδείχθηκε αρκετά πετυχημένο καθ' όλη την διάρκεια της καριέρας του.

Για να πάρει τον ρόλο, ο Σαρίφ έπρεπε να υπογράψει ένα συμβόλαιο για επτά ταινίες με την Columbia και μισθό 50,000 δολάρια ανά ταινία.

Ο Λόρενς της Αραβίας ήταν εμπορική επιτυχία με θετικές κριτικές. Η ερμηνεία του Σαρίφ τού εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου και μια νίκη Χρυσής Σφαίρας Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Κινηματογραφική Ταινία και Χρυσής Σφαίρας Νέου Ηθοποιού. Απέκτησε παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.

Ο Σαρίφ συμμετείχε στην επιτυχία του Χόλυγουντ, Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1964) του Σάμιουελ Μπρόνστον. Συμμετείχε στην επιτυχία της Columbia Behold a Pale Horse (1964), όπου ενσάρκωσε έναν ιερέα κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, και συμμετείχε μαζί με τους Γκρέγκορι Πεκ και Άντονυ Κουίν. Ο σκηνοθέτης Φρεντ Τσίννεμαν είπε ότι επέλεξε τον Σαρίφ μετά από προτροπή του Ντέηβιντ Λην: "Ο Λην είπε ότι ήταν ένας εξαιρετικός ηθοποιός, 'Εάν μπορείς, ρίξε μια ματιά σε αυτόν' " Ο ιστορικός κινηματογράφου Ρίτσαρντ Σίκελ έγραψε ότι ο Σαρίφ πρόσφερε μια "πραγματικά υπέροχη ερμηνεία", η οποία είναι αξιοσημείωτη λόγω των διαφορετικών ρόλων του στον Λόρενς της Αραβίας. "Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι ο ιερέας και ο σεΐχης παίζονται από τον ίδιο άνθρωπο". Η ταινία αυτή, όπως και Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αποτέλεσαν μια εμπορική απογοήτευση.

Ο Σαρίφ ήταν ένας από τους πολλούς ηθοποιούς της ταινίας Η Κίτρινη Ρολς-Ρόις (1964), όπου ενσάρκωσε έναν Γιουγκοσλάβο πατριώτη πολέμου; η ταινία ήταν επιτυχία.

Ο Σαρίφ είχε το πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία του Χόλιγουντ όταν πέρασε από κάστινγκ για την ταινία Τζένγκινς Χαν (1965). Σε παραγωγή Ίρβινγκ Άλλεν και σκηνοθεσία του Χένρυ Λέβιν για την Columbia, αυτό το έπος των 4.5 εκατομμυρίων δολαρίων ήταν εμπορική αποτυχία. Είχε έναν δευτερεύοντα ρόλο στην γαλλική ταινία Marco the Magnificent (1965), για την ζωή του Μάρκο Πόλο, μαζί με τους Μπούκολτς και Κουίν.

Ο Σαρίφ επίσης υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία του 1965 Δόκτωρ Ζιβάγκο του σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λην. Μετά από μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας έμπαινε στους τίτλους των εφημερίδων για τις επιδόσεις του στο επαγγελματικό μπριτζ, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος Ο κύριος Ιμπραήμ και τα λουλούδια του Κορανίου. Για την ερμηνεία του βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.

Το Νοέμβριο του 2005 τιμήθηκε με μετάλλιο από την UNESCO σαν αναγνώριση της αξιοπρόσεκτης προσφοράς του στην ποικιλότητα του παγκόσμιου κινηματογράφου και του πολιτισμού. Το μετάλλιο – το οποίο αποδίδεται πολύ σπάνια – φέρει το όνομα του Ρώσου σκηνοθέτη Σεργκέι Άιζενσταϊν και μπορεί να απονεμηθεί συνολικά 25 φορές από τη Mosfilm της Ρωσίας.

Προσωπική Ζωή

Επεξεργασία

Ο Σαρίφ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά το 1955, οπότε και πήρε το όνομα Ομάρ αλ-Σαρίφ. Ο γάμος τους κράτησε περίπου 20 χρόνια και έλαβε τέλος το 1974. Καρπός του ήταν ένα παιδί, ο Ταρέκ Σαρίφ (γεν. 1957), που εμφανίστηκε στο Δόκτωρ Ζιβάγκο σε ηλικία 8 ετών, στο ρόλο του μικρού Γιούρι. Φήμες που ήθελαν τον Σαρίφ να παντρεύεται την ηθοποιό Σοχαΐρ Ραμζί το 1977, αποδείχτηκαν αναληθείς.

Ο Σαρίφ μιλούσε με ευχέρεια αραβικά, αγγλικά, ελληνικά και γαλλικά. Επίσης λίγα ιταλικά και τούρκικα. [9]

Υπεβλήθη το 1992 σε εγχείρηση τριπλού μπαϊπάς και υπέφερε από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο το 1994. Μέχρι το μπαϊπάς, ο Σαρίφ κάπνιζε πενήντα τσιγάρα την ημέρα, αλλά έπειτα από την περιπέτειά του το έκοψε εύκολα.

Στις 5 Αυγούστου 2003, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός μηνός με αναστολή επειδή χτύπησε αστυνομικό σε ένα καζίνο στα προάστια του Παρισιού τον Ιούλιο. Έλαβε επίσης πρόστιμο $1.700 και διατάχθηκε να πληρώσει τον αστυνομικό $340 σαν αποζημίωση. Για την ακρίβεια πρόσβαλε και έριξε κουτουλιά στον αστυνομικό, όταν εκείνος προσπάθησε να επέμβει στη διαμάχη του ιδίου με έναν κρουπιέρη ρουλέτας. Στις 13 Φεβρουαρίου 2007, ο Σαρίφ κρίθηκε ένοχος για επίθεση σε έναν υπάλληλο πάρκινγκ στο Μπέβερλυ Χιλς και σπάσιμο της μύτης του. [10]

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ, όπως είχε αποκαλύψει ο γιος του Τάρεκ Ελ-Σαρίφ. Η ασθένεια τον είχε αναγκάσει να αποσυρθεί από την υποκριτική.[11]

Απεβίωσε στις 10 Ιουλίου 2015 στο Κάιρο, ύστερα από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 83 ετών.

Παίκτης Μπριτζ

Επεξεργασία

Ο Σαρίφ, κάποτε ανάμεσα στους διασημότερους παίκτες μπριτζ παγκοσμίως, συνέγραφε μια στήλη αναφορικά με το παιχνίδι αυτό (το οποίο θεωρείται τηρουμένων των αναλογιών άθλημα) για την εφημερίδα Chicago Tribune[12] για αρκετά χρόνια. Έχει επίσης γράψει αρκετά βιβλία για το μπριτζ και δώσει το όνομά του σε ένα σχετικό ηλεκτρονικό παιχνίδι. Αρχικά λανσαρισμένο σε έκδοση DOS το 1992, το Omar Sharif Bridge πωλείται ακόμη για Windows και σε εκδόσεις κινητής πλατφόρμας. [13] Για σειρά ετών ο συμπαίκτης του σε διεθνή τουρνουά ήταν ο προπονητής ράγκμπυ Τόμμυ Πρόθρο.

Το 2006, ο Σαρίφ αποχώρησε από το χώρο και δήλωσε: «Σταμάτησα εντελώς. Αποφάσισα πως δεν ήθελα να ήμουν σκλάβος πια κανενός πάθους εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη, μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο». [14]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Διεθνής Τίτλος Ελληνικός Τίτλος
1954 Siraa Fil-Wadi Struggle in the Valley
aka The Blazing Sun
Μάχη στην Κοιλάδα
ή Ο Φλογερός Ήλιος
Shaytan al-Sahra Desert Devil Ο Διάβολος της Ερήμου
1955 Ayyamine el helwa Our Best Days Οι Καλύτερές μας Μέρες
1966 Siraa Fil-Mina Dark Waters Σκοτεινά Νερά
La Châtelaine du Liban The Lebanese Mission Αποστολή στο Λίβανο
1957 Ard el salam Land of Peace Γη της Ειρήνης
1958 Ghaltet habibi The Fault of My Love Το Ψεγάδι της Αγάπης Μου
La anam No Tomorrow Δίχως Αύριο
Shatie el asrar Hidden Shore Κρυμμένη Ακτή
Goha Ο γιος της σκλάβας
1959 Sayedat el kasr Lady of the Castle Η Κυρία του Κάστρου
Fadiha fil Zamalek Scandal in Zamalek Σκάνδαλο στο Ζαμαλέκ
Maweed maa maghoul Rendezvous with a Stranger Ραντεβού με έναν Άγνωστο
Min ajal emraa For the Sake of a Woman Για Χάρη Μιας Γυναίκας
Seraa fil Nil Struggle on the Nile Πάλη στο Νείλο
1960 Lawet el hub Agony of Love Αγωνία της Αγάπης
Bidaya wa nihaya Dead Among the Living Νεκρός Ανάμεσα σε Ζωντανούς
1961 Hubbi el wahid My Only Love Μοναδική μου Αγάπη
Gharam el assiad I Love My Master Αγαπώ τον Αφέντη Μου
Fi baitina rajul A Man in Our House Ένας Άντρας Στο Σπίτι Μας
Nahr el hub The River of Love Ο Ποταμός της Αγάπης
Ishayat hub Training for Love Προπόνηση για την Αγάπη
1962 Lawrence of Arabia Lawrence of Arabia Ο Λώρενς της Αραβίας
1964 The Fall of the Roman Empire The Fall of the Roman Empire Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Behold a Pale Horse Behold a Pale Horse Ιδού ένα Χλωμό Άλογο
The Yellow Rolls-Royce The Yellow Rolls-Royce Η κίτρινη Ρολς-Ρόις
1965 El Mamalik The Mamelukes Οι Μαμελούκοι
Genghis Khan Genghis Khan Τζένγκις Χαν
La Fabuleuse aventure de Marco Polo Marco Polo the Magnificent Η Συναρπαστική Περιπέτεια του Μάρκο Πόλο
Doctor Zhivago Doctor Zhivago Δόκτωρ Ζιβάγκο
1966 Poppies Are Also Flowers Poppies Are Also Flowers Οι Παπαρούνες Είναι Επίσης Λουλούδια
1967 The Night of the Generals The Night of the Generals Η Νύχτα των Στρατηγών
C'era una volta... More Than a Miracle Μια φορά κι έναν καιρό...
1968 Funny Girl Funny Girl Ένα Αστείο Κορίτσι
Mayerling Mayerling Μάγιερλινκ
1969 Mackenna's Gold Mackenna's Gold Το χρυσάφι του Μακέννα
The Appointment The Appointment
Che! Che!
Trois hommes sur un cheval Three Men on a Horse
1970 The Last Valley The Last Valley Η κοιλάδα του μίσους
1971 The Horsemen The Horsemen Ο αετός της στέπας
Le Casse[15] The Burglars ΟΙ Διαρρήκτες
1972 Le Droit d'aimer The Right to Love Το δικαίωμα να αγαπώ
1973 La Isla misteriosa The Mysterious Island Το Μυστηριώδες Νησί
1974 The Tamarind Seed The Tamarind Seed Αγάπησα έναν κατάσκοπο
Juggernaut Juggernaut Ο στόχος του εκβιαστού
1975 Funny Lady Funny Lady Παράξενη κυρία
1976 Ace Up My Sleeve Ace Up My Sleeve Βγάλε τον άσσο από το μανίκι σου
The Pink Panther Strikes Again The Pink Panther Strikes Again Ο Ροζ Πάνθηρ ξαναχτυπά
1979 Ashanti Ashanti
Bloodline Bloodline Γραμμή αίματος
1980 S+H+E: Security Hazards Expert S+H+E: Security Hazards Expert
The Baltimore Bullet The Baltimore Bullet Οι τζογαδόροι
Oh Heavenly Dog Oh Heavenly Dog
Pleasure Palace Pleasure Palace (TV) Το παλάτι της ηδονής
1981 Inchon Inchon
Green Ice Green Ice Πράσινη πέτρα
1983 Ayoub Ayoub
La Martingale La Martingale
1984 The Far Pavilions (TV) The Far Pavilions (TV)
Top Secret! Top Secret! Άκρως Τρελό κι Απόρρητο
1985 Vicious Circle (TV) Vicious Circle (TV)
1986 Peter the Great (TV) Peter the Great (TV)
Harem (TV) Harem (TV)
Anastasia: The Mystery of Anna (TV) Anastasia: The Mystery of Anna (TV)
1987 Grand Larceny Grand Larceny
1988 Keys to Freedom Keys to Freedom
Les Possédés The Possessed
Les Pyramides Bleues Paradise Calling
1989 Quattro piccole donne (TV)
Il "Principe del Deserto (TV) The Law of the Desert
al-Aragoz The Puppeteer
1990 The Rainbow Thief The Rainbow Thief
Le Roi de Patagonie (TV)
Mountains of the Moon Mountains of the Moon Τα Βουνά του Φεγγαριού
Viaggio d'amore Journey of Love
1991 al-Moaten Masry War in the Land of Egypt
Mayrig Mother
Memories of Midnight (TV) Memories of Midnight (TV)
1992 Beyond Justice Beyond Justice
588 rue paradis
Tengoku no Taizai Heavenly Sin
Mrs. 'Arris Goes to Paris (TV) Mrs. 'Arris Goes to Paris (TV)
1993 Mayrig (TV) Mother
Dehk, we leab we gad we hob Laughter, Games, Seriousness and Love
1994 Lie Down with Lions (TV) Lie Down with Lions (TV)
1995 Catherine the Great Catherine the Great
1996 Gulliver's Travels Gulliver's Travels
1997 Heaven Before I Die Heaven Before I Die
1999 The 13th Warrior The 13th Warrior Ο 13ος Πολεμιστής
2001 Censor Censor
The Parole Officer The Parole Officer Η ώρα της εκδίκησης
Shaka Zulu: The Citadel (TV) Shaka Zulu: The Citadel (ΤV)
2003 Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran Monsieur Ibrahim Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου
Petits mythes urbains Urban Myth Chillers
2004 Hidalgo Hidalgo Χιντάλγκο
Benji: Off the Leash! Benji: Off the Leash!
2005 The Search for Eternal Egypt (ΤV) The Search for Eternal Egypt (TV)
San Pietro (TV) San Pietro (TV)
2006 Fuoco su di me Fire at My Heart
Kronprinz Rudolf The Crown Prince
One Night with the King One Night with the King
2008 10,000 B.C. 10,000 B.C. 10.000 π.Χ.
Hassan & Marcus Hassan & Marcus Χασάν και Μάρκους
2009 The Traveller Older Hassan Commonly known as Al Mosafer
J'ai oublié de te dire Jaume I forgot to Tell You
2013 A Castle in Italy Himself Ένας πύργος στην Ιταλία
Rock the Casbah Moulay Hassan
2015 1001 Inventions and the World of Ibn Al-Haytham Grandfather film lead role, (final film role)
Τηλεόραση
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1973 The Mysterious Island Captain Nemo τηλεοπτική μίνι-σειρά ; γνωστό ως L'Ile Mysterieuse
1984 The Far Pavilions Koda Dad τηλεοπτική μίνι-σειρά, βασισμένη στο The Far Pavilions
1985 Vicious Circle Joseph Garcin ταινία για την τηλεόραση
1986 Peter the Great Prince Feodor Romodanovsky τηλεοπτική μίνι-σειρά
Anastasia: The Mystery of Anna Czar Nicholas II τηλεοπτική μίνι-σειρά
1991 Memories of Midnight Constantin Demiris ταινία για την τηλεόραση
1992 Mrs. 'Arris Goes to Paris Marquis Hippolite ταινία για την τηλεόραση
1995 Catherine the Great Razumovsky ταινία για την τηλεόραση
1996 Gulliver's Travels The Sorcerer τηλεοπτική μίνι-σειρά
2001 Shaka Zulu: The Citadel The King ταινία για την τηλεόραση
2005 Imperium: Saint Peter Saint Peter ταινία για την τηλεόραση
2006 The Ten Commandments Jethro τηλεοπτική μίνι-σειρά
2007 Hanan W Haneen Raouf Αιγυπτιακή τηλεοπτική σειρά, γνωστή ως Tenderness and Nostalgia
2008 The Last Templar Konstantine τηλεοπτική σειρά

Βραβεύσεις και Υποψηφιότητες

Επεξεργασία

Υποψηφιότητα:


Βράβευση:

  • 2004: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου


Βράβευση:

  • 1963: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Ο Λώρενς της Αραβίας
  • 1963: Πολλά Υποσχόμενος Άνδρας Ηθοποιός για την ταινία Ο Λώρενς της Αραβίας
  • 1966: Α' Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική Ταινία για την ταινία Δόκτωρ Ζιβάγκο


Βράβευση:

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • The Eternal Male, with Marie-Thérèse Guinchard, transl. Martin Sokolinsky (Doubleday, 1977); orig. French, Éternel masculin (Paris: Stock, 1976)
  • Goren's Bridge Complete, Charles Goren with Omar Sharif (Doubleday, 1980) — one of several later editions of Goren
  • Omar Sharif's Life in Bridge, with Anne Segalen and Patrick Sussel, transl. and adapted by Terence Reese (Faber, 1983); orig. French, Ma vie au bridge (Paris: Fayard, 1982)
  • Omar Sharif Talks Bridge (2004)
  • Bridge Deluxe II Play with Omar Sharif (instruction manual)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «Sharif, Omar» (Γαλλικά) 12639139k. Ανακτήθηκε στις 28  Δεκεμβρίου 2023.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Omar-Sharif. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w68p660z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  6. www.youm7.com/story/2015/7/10/وكيل-أعمال-عمر-الشريف-الفنان-العالمى-توفى-بسبب-أزمة-قلبية/2260204.
  7. «فاتن حمامة وعمر الشريف: الحبّ من أوّل قبلة!». Ανακτήθηκε στις 28  Δεκεμβρίου 2023.
  8. 8,0 8,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  9. https://web.archive.org/web/20030930082139/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,,00.html "Q&A With Omar Sharif" (8 Δεκεμβρίου 2003). Rebecca Winters, Time.
  10. «Breitbart.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2008. 
  11. «Από Αλτσχάιμερ πάσχει ο Ομάρ Σαρίφ». in.gr. 25 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2015. 
  12. Bridges to the past | Change of Subject
  13. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2008. 
  14. ReelTalk Movie Reviews
  15. «the-burglars» (στα Αγγλικά). en.unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία