Ορλάνδος της Αραγονίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ορλάνδος / Ρολάνντ, ισπαν. Orlando / Roland (1296 - 1361) από τον Οίκο της Βαρκελώνης-Σικελίας ήταν κυβερνήτης τού Παλέρμο (1343-45) και στρατηγός της Μεσσίνα.
| Ορλάνδος της Αραγωνίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1296 (περίπου) Σικελία |
| Θάνατος | 1361 Καλτανισέττα |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Χουάν της Αραγονίας, βαρόνος της Άβολα[1] |
| Γονείς | Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας[1] και Σιβίλλα Σομέλλα[1] |
| Αδέλφια | Ελισάβετ της Σικελίας, δούκισσα της Βαυαρίας Κωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου Μαργαρίτα της Σικελίας Πέτρος Β΄ της Σικελίας Γουλιέλμος Β΄ της Αραγωνίας Αλφόνσο Φαδρίκ Μανφρέδος της Αραγωνίας Σαντσιόλο της Αραγωνίας Ιωάννης του Ραντάτσο |
| Οικογένεια | Οίκος της Αραγωνίας, κλάδος Σικελίας |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δεύτερος από τους νόθους γιους τού Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας και της παλλακίδας του Σίβυλλας ντι Σορμέλλα.
Κατά τη βασιλεία τού πατέρα του έζησε στη σκιά της πολιτικής. Ανήλθε σε επιρροή στην Αυλή τού Πέτρου Β΄ (γιου τού Φρειδερίκου Β΄) και των Λουδοβίκου και Φρειδερίκου Γ΄ (γιων τού Πέτρου Β΄), ιδιαίτερα ως ηγέτης της Καταλανικής μερίδας, μετά την αποβίωση τού Ιωάννη δούκα τού Ραντάτσο.
Το 1339 πολεμούσε τους Καπετίδες-Ανζού της Νάπολης, που προσπαθούσαν να καταλάβουν το Τράπανι. Εκεί αιχμαλωτίστηκε, όμως τον Νοέμβριο τού 1340 ελευθερώθηκε χάρη στην επιρροή της Καμιόλα Τουρίνγκα, χήρας από τη Σιένα, στην οποία υποσχέθηκε να νυμφευτεί. Δεν το έκανε και εθεωρείτο αχάριστος από τους συγχρόνους του, συμπεριλαμβανομένου τού Βοκάκιου.
Το διάστημα 1343-45 ήταν κυβερνήτης τού Παλέρμο και το 1345 έγινε στρατηγός της Μεσσίνα. Υποστήριξε τον αδελφό του Ιωάννη δούκα τού Ραντάτσο ως αντιβασιλιά κατά την ανηλικιότητα τού ανιψιού του Λουδοβίκου της Σικελίας. Έπειτα την αποβίωση τού Ιωάννη, υποστήριξε την Ελισάβετ της Καρινθίας, χήρα τού αδελφού του Πέτρου Β΄. Εστάλη ως πρέσβης στη Σαρδηνία εκ μέρους τού Πέτρου Δ΄ της Αραγονίας το 1353. Συνέχισε να συνδράμει την Ελισάβετ κατά τη βασιλεία τού ανιψιού του Φρειδερίκου Γ΄.
Ήταν στρατιωτικός και στρατηγός κατά τους τελευταίους πολέμους μεταξύ των Οίκων της Βαρκελώνης και των Καπετιδών-Ανζού για την κατοχή της Σικελίας. Διακρίθηκε στη μάχη τού Άτσι και κατά την άμυνα της Μεσσίνα έναντι τού στρατού της Νάπολης. Το 1358 ανακατέλαβε την περιοχή από το Βιτσίνι ως την Άβολα της Σικελίας. Απεβίωσε σε μία αψιμαχία στην Καλτανισσέττα, κατά τον πόλεμο μεταξύ τού Φεντερίκο Κιαραμόντε και τού Φραντσέσκο Βεντιμίλια.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Μαρία ντε Στρομονκούρτ και είχε τέκνα:
- Αλφόνσο, βαρόνος της Άβολα.
- Φεντερίκο, βαρόνος της Άβολα.
- Χουάν, βαρόνος της Άβολα. Ο μόνος που είχε απογόνους.
- Σύβιλλα, παντρεύτηκε τον Μικέλε ντε Μπάβα βαρόνο τού Djar-il-Bniet in Dingli, Rabat στη Μάλτα και είχε απογόνους.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Giunta, Francesco. "Aragona, Orlando d'." In Alberto M. Ghisalberti, ed. Dizionario Biografico degli Italiani. Rome, 1961.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.