Ουφά

πόλη της Ρωσίας, πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν

Συντεταγμένες: 54°45′N 55°58′E / 54.750°N 55.967°E / 54.750; 55.967

Η Ουφά (ρωσικά: Уфа́; ΔΦΑ: [ʊˈfa], μπασκίρ: Өфө, Öfö; ΔΦΕ: [ʏ̞ˈfʏ̞]) είναι πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν. Είναι το βιομηχανικό, επιστημονικό και πολιτιστικό κέντρο της δημοκρατίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, έχει 1.062.319 κατοίκους και ήταν η 11η μεγαλύτερη της χώρας. Η πόλη είναι κτισμένη στη συμβολή των ποταμών Μπελάγια και Ουφά, στους χαμηλούς λόφους οι οποίοι αποτελούν το υψίπεδο Ουφά, δυτικά των νότιων Ουραλίων.

Ουφά

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ουφά
54°43′34″N 55°56′51″E
Χώρα Ρωσία
ΠεριφέρειαΔημοκρατία του Μπασκορτοστάν
Διοικητική υπαγωγήΑστική περιοχή της Ουφά
Ίδρυση1574[1][2][3]
Διοίκηση
Έκταση754
Υψόμετρο150
Πληθυσμός1.062.319
Ταχ. κωδ.450000—450999
Τηλ. κωδ.347
Ζώνη ώραςUTC+05:00
Ιστότοποςufacity.info
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης της περιοχής της Ουφά από της Παλαιολιθική εποχή, όταν κατοικούσαν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες. Έχουν βρεθεί κεραμικά τα οποία χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή (3η χιλιετία π.Χ.). Η μεταλλουργία έφτασε στην περιοχή την 1-2η χιλιετία π.Χ. και τον 7-8ο αιώνα π.Χ. άρχισε η εκμετάλλευση του σιδήρου, ενώ χτίστηκαν οχυρωμένοι οικισμοί. Στη συνέχεια στην περιοχή του Μπασκορτοστάν κατοίκησαν νομαδικά, κυρίως τουρκικά φύλα, ανάμεσα στα οποία ήταν οι Μπασκίρ, ενώ την περιοχή κατέκτησαν οι Μογγόλοι το 1219-1220.[4]

Από τον 5ο αιώνα μέχρι τον 16ο αιώνα, στη θέση της Ουφά υπήρχε μεσαιωνική πόλη.[5] Στον χάρτη των αδελφών Πιτσιγκάνο (1367)[6] και στον Καταλανικό Άτλαντα (1375),[7] περίπου στον ποταμό Μπελάγια υπήρχε μια πόλη η οποία ονομαζόταν Πασχέρτι (Μπάσκορτ).[8] Ο οικισμός αυτός αναφέρεται και στον χάρτη του Γεράρδου Μέρκατορ το 1554. Ο Γάλλος ιστορικός Ανρί Κορντιέ έχει συσχετίσει τη θέση αυτού του οικισμού με τη θέση της σύγχρονης Ουφά.[9] Ο Ιμπν Χαλντούν ονοματίζει ανάμεσα στις μεγαλύτερες πόλεις της Χρυσής Ορδής το Μπάσκορτ.[10] Μετά τη διάσπαση της Χρυσής Ορδή η πόλη βρέθηκε στην περιοχή της Ορδής Νογκάι.

 
Η πόλη τη δεκαετία του 1910.

Υπό την ηγεσία του Ιβάν του Τρομερού, οι Ρώσοι κατέλαβαν την περιοχή της σύγχρονης Ουφά το 1557 και έχτισαν ένα οχυρό το 1574,[11] το οποίο πήρε το όνομά του από τον λόφο στον οποίο χτίστηκε, τον Τούρα-Τάου[12], στο νότιο άκρο του ακρωτηρίου στη δεξιά όχθη του ποταμού Σουτολόκι, στο σημείο όπου συμβάλλει με τον ποταμό Μπελάγια. Το οχυρό, ένα κρεμλίνο, είχε έκταση περίπου 1,5 εκταρίου και τα τείχη του μήκος περίπου 450 μέτρα.[4] Ο οικισμός αναπτύχθηκε γρήγορα και το 1586 έγινε πόλη. Η Ουφά ήταν η μόνη ρωσική πόλη στη Σιβηρία μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό και κύριος ρόλος του οχυρού της ήταν να προστατεύει τα νότια και ανατολικά σύνορα της Ρωσίας. Στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα άρχισε να κατασκευάζεται ένα δεύτερο, μεγαλύτερο τείχος, από ξύλα. Η Ουφά τότε είχε περίπου 2.500 κατοίκους. Το Κρεμλίνο καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1759, η οποία κατέστρεψε ολόκληρη την πόλη. Η πόλη συμμετείχε στην επανάσταση των Κοζάκων το 1773-5, όταν πολιορκήθηκε από τις δυνάμεις των Κοζάκων.[11] Το 1781, η πόλη έγινε έδρα του κυβερνείου Ουφά. Μέχρι τότε υπαγόταν αρχικά στο Καζάν και στη συνέχεια στο Αρινμπούρκ.

Το 1802, όταν είχε περίπου 4.000 κατοίκους, η Ουφά ανακηρύχθηκε επαρχιακή πόλη και το 1803 εγκρίθηκε το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της πόλης. Το 1821, άλλη μια πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη. Στην πόλη αναπτύχθηκε βιομηχανία και το 1885 άρχισε η κατασκευή του σιδηρόδρομου Σαμάρα-Ζλάτουσκ, ενισχύοντας την οικονομική θέση της. Το 1917, η Ουφά είχε περίπου 100.000 κατοίκους. Παρά τις καταστροφές που υπέστη κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η πόλη κατάφερε να διατηρήσει τη βιομηχανική της δραστηριότητα. Το 1932 ανακαλύφθηκαν αποθέματα πετρελαίου κοντά στην πόλη.[11]

Τις 9 και 10 Ιουλίου 2015 πραγματοποιήθηκε στην πόλη συνάντηση κορυφής των BRICS και του οργανισμού συνεργασίας της Σαγκάης.

Οικονομία

Επεξεργασία
 
Το κτίριο της τράπεζας του Μπασκορτοστάν στην Ουφά.

Σύμφωνα με το Forbes, η Ουφά είναι καλύτερη πόλη με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου στη Ρωσία για μια επιχείρηση.[13] Η Ουφά στεγάζει πάνω από 200 μεγάλες και μεσαίες βιομηχανίες.[14] Βιομηχανικές μονάδες στην Ουφά ασχολούνται με τη διύλιση πετρελαίου, τα χημικά και τη μηχανολογία. Ανάμεσα στα μεγαλύτερα εργοστάσια της πόλης είναι το εργοστάσιο πετροχημικών Ουφίμσκι και τα διυλιστήρια πετρελαίου Ουμφίσκι και Νόβο-Ουφίμσκι, της εταιρίας Bashneft, η οποία εδρεύει στην πόλη. Η Bashneft ιδρύθηκε το 1945 και ιδιωτικοποιήθηκε το 2003. Επίσης στην πόλη βρίσκεται το εργοστάσιο παραγωγής τρόλεϊ Bashkir.[15]

Μεταφορές

Επεξεργασία
 
Το αεροδρόμιο της Ουφά.

Η Ουφά συνδέει σιδηροδρομικώς με την υπόλοιπη Ρωσία, έχοντας ένα σταθμό σε ένα κλάδο του υπερσιβηρικού σιδηρόδρομου. Η πόλη συνδέεται οδικώς με τη Μόσχα με δύο ομοσπονδιακούς αυτοκινητόδρομους. Ο Μ7 ενώνει την πόλη με το Καζάν και τη Μόσχα και ο Μ5 την Ούφα και τη Μόσχα και το ασιατικό τμήμα της Ρωσίας.

Στην πόλη λειτουργεί διεθνές αεροδρόμιο. Το 2013 ήταν το ένατο μεγαλύτερο της χώρας από πλευρά κίνησης επιβατών. Πέρα από τις εγχώριες πτήσεις προς άλλες πόλεις της Ρωσίας, υπάρχουν διεθνείς πτήσεις για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Τουρκία, την Αρμενία, την Αίγυπτο, την Τσεχία, το Αζερμπαϊτζάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν και με ναυλωμένες πτήσεις προς την Ελλάδα και την Ισπανία.

Το μετρό της Ουφά έχει σχεδιαστεί και ανεβληθεί πολλές φορές, με συζητήσεις να έχουν αρχίσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον Μάιο του 1996, παρουσία του τότε προέδρου Μπόρις Γιέλτσιν.[16]

Δημογραφία

Επεξεργασία

Η Ουφά σύμφωνα με την απογραφή του 2010 έχει 1.062.319 κατοίκους και είναι η 11η μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας. Ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο κατοίκους τη δεκαετία του 1980. Η εθνοτική σύσταση του πληθυσμού της πόλης είναι σύμφωνα με την απογραφή του 2010 48,9% Ρώσοι, 28,3% Τάταροι, 17,1% Μπασκίρ και 1,2% Ουκρανοί. Άλλες εθνότητες περιλαμβάνουν τους Αρμένιους (2.822 άτομα), του Γερμανούς (2.213 άτομα), του Εβραίους (2.082 άτομα) και τους Αζέρους (2.075 άτομα).[17]

Απογραφή Πληθυσμός
1886 27.000
1956 265.000
1970 770.905
1989 1.082.052
2002 1.042.437
2010 1.062.319
2015 1.105.667[18]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. bashenc.online/ru/articles/80047/.
  2. «Большая российская энциклопедия. Электронная версия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. 1  Απριλίου 2016.
  3. Dmitriy Rikhter, d:Q4413678: «Уфа, город» (Ρωσικά)
  4. 4,0 4,1 «Главархитектура г. Уфы — История г. Уфы». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2016. 
  5. Псянчин А. В. Башкортостан на старых картах. Уфа, 2001. С 70, 71, Он же. Mons Et Urbis: Уральские горы и город Уфа в европейской средневековой картографической традиции//Архив Башкортостана, № 1. 2007. С. 17-23.
  6. Рудаков В. Г. К вопросу о двух столицах в Золотой Орде и местоположении города Гюлистана // Научное наследие А. П. Смирнова и современные проблемы археологии Волго-Камья. Материалы научной конференции. Труды ГИМ. Вып. 122. — М., 2000. — Рис. 1.
  7. Там же; Псянчин А. В. Башкортостан на старых картах. — Уфа, 2001. — С. 71.
  8. Мажитов Н.А,, Султанова А. Н. Сунгатов Ф. А. Башкирские города по арабским источникам IX—X вв. // Вестник АН РБ. 2008. Т. 13, № 2. С. 44-—48; Мажитов Н. А., Сунгатов Ф. А., Иванов В. А., Сатаров Т. Р., Султанова А. Н., Иванова Е. В. Городище Уфа II. Материалы раскопок 2006 года. Т. 1. Уфа, 2007. 160 с: ил.
  9. «Mercator and Hondius (loth Ed., 1630) and N. Sanson (1650) show Jorman on the south of the Kama R., Pascherti in the position of Ufa, the present head-quarter of the Bashkirs, Sagatin ( = Fachatim of the text) at the head of the Ufa River, Marmorea on the Bielaya south of Ufa». — Cathay and the Way Thither: Being a Collection of Medieval Notices of China, Chʻeng-wen Publishing Company, 1967. Ανρί Κορντιέ
  10. Золотая Орда в источниках. T.I. Арабские и персидские сочинения. М., 2003. С 169.
  11. 11,0 11,1 11,2 History of Ufa
  12. Beyond Moscow -Ufa, Khristina Narizhnaya, The Moscow Times, Oct. 16 2011
  13. 30 лучших городов для бизнеса — 2013 // Forbes.ru
  14. «Ufa – capital of the Republic of Bashkortostan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2016. 
  15. http://www.oaobtz.ru/
  16. Yeltsin lays cornerstone of first subway station Αρχειοθετήθηκε 2013-08-11 στο Wayback Machine., accessed June 6, 2013
  17. Ethnic composition of population of the Republic of Bashkortostan (according to the All-Russia population census of 2002). Statistical handbook. Bashkortostanstat. Ufa. p. 198
  18. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года Αρχειοθετήθηκε 2021-11-05 στο Wayback Machine.. // Проверено 6 августа 2015. Архивировано из первоисточника 6 августа 2015.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία