Ο ψυχοπατέρας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο ψυχοπατέρας είναι θεατρικό έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου.
Υπόθεση Επεξεργασία
Ο Λεωνίδας Βενιέρης έχει υπό την προστασία του τρία ορφανά: τον Γιώργο, την Ουρανία και την Ανθή. Ο Ευτύχιος Καλημέρης,νεαρός γιατρός από το Παρίσι ερχόμενος, ζητά το χέρι της Ουρανίας, αλλά αντιμετωπίζει τη σθεναρή αντίδραση του ψυχοπατέρα, ο οποίος υποτίθεται πως υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ψυχοπαιδιών του. Πιστεύει πως ο επίδοξος γαμπρός εποφθαλμιά την κληρονομιά που άφησε συμπατριώτης του Συριανός στην Αμερική. Τελικά πληροφορούμενος πως δεν υπάρχει πλέον κληρονομιά από την Αμερική του δίνει την ψυχοκόρη του.
Παρατηρήσεις Επεξεργασία
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό το 1895 από τον Νικόλαο Λεκατσά αν και ο κωμικός πρωταγωνιστικός ρόλος είχε γραφτεί για τον Ευάγγελο Παντόπουλο. Το έργο δημοσιεύθηκε σε συνέχειες από τη Φιλολογική ηχώ της Κωνσνταντινούπολης. Πρόκειται για ένα έργο σαλονιού που συνδυάζει φαρσικά και κοινωνικοκριτικά στοιχεία. Η δομή του είναι συγκεντρωτική επειδή όλα κινούνται γύρω από την προσωπικότητα του Λεωνίδα Βενιέρη.
Πηγές Επεξεργασία
- Βάλτερ Πούχνερ, «Οι Κούρδοι», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β-βιβλίο 2, Από την Επανάσταση του 1821 ως την Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ. 534-556