Πάολο Ναβιγαγιόζο
Ο Πάολο Ναβιγαγιόζο, λατιν.: Paolo Navigajoso, (απεβ. το 1277) ήταν γόνος της ευγενούς βενετσιάνικης οικογένειας Navigajosi και τρίτος Λατίνος ηγεμόνας τού νησιού της Λήμνου (Stalimene) στην Ελλάδα.
| Πάολο Ναβιγαγιόζο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1277 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λεονάρντο Ναβιγαγιόζο |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Πάολο ήταν ο μεγαλύτερος γιος και κληρονόμος τού Λεονάρντο Ναβιγαγιόζο. Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1260 κληρονόμησε τη μισή Λήμνο, καθώς και τον τίτλο τού μεγαδούκα της Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης, τον οποίο συνέχισε να χρησιμοποιεί, παρόλο που η Λατινική αυτοκρατορία περιήλθε στην Αυτοκρατορία της Νίκαιας το 1261. Μαζί με τους δύο αδελφούς του, Φίλιππο και Νικόλαο, και τα εξαδέλφια του, Τζιοβάνι Φοσκάρι και Φιλόκαλο Γκραντενίγκο, που έλεγχαν το άλλο μισό του νησιού, εναντιώθηκε στους Βυζαντινούς, όταν επιτέθηκαν στο νησί το 1276 υπό τον Λικάριο. Ωστόσο ο Λικάριος επέμεινε και σταδιακά κατέλαβε το νησί, καθώς οι Λατίνοι πρίγκιπες έπεσαν στη μάχη ένας ένας. Παρόλα αυτά το κύριο φρούριο τού Κάστρου συνέχισε να αντιστέκεται: μετά το τέλος τού Πάολο το 1277, η χήρα του Μαρία Σανούδο, κόρη του Άγγελου Α΄ Σανούδο, συνέχισε να το υπερασπίζεται, μέχρι που τελικά αναγκάστηκε να το παραδώσει το 1278.