Πάπας Ιννοκέντιος ΣΤ΄

Ο Πάπας Ιννοκέντιος ΣΤ΄ ή Ετιέν Ομπέρ (Innocent VI, 1282 – 12 Σεπτεμβρίου 1362) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη ως ο πέμπτος από τους Πάπες στην Αβινιόν (18 Δεκεμβρίου 1352 - 12 Σεπτεμβρίου 1362). Ο Ιννοκέντιος ΣΤ΄ ήταν ο πέμπτος Πάπας της Αβινιόν και ο μόνος από αυτούς που είχε το προσωνύμιο "Ιννοκέντιος".

Πάπας Ιννοκέντιος ΣΤ΄
Από	18 Δεκεμβρίου 1352
Έως	12 Σεπτεμβρίου 1362
Προκάτοχος	Κλήμης ΣΤ΄
Διάδοχος	Ουρβανός Ε΄

Προσφωνήσεις του Πάπα Ιννοκέντιου ΣΤ΄
Προσφώνηση αναφοράς	Αγιότατος
Προφορική προσφώνηση	Αγιότατε
Θρησκευτική προσφώνηση	Άγιος Πατέρας
Μεταθανάτια προσφώνηση	Δ/Δ

Πρώτα χρόνια

Ο διάδοχος του Πάπα Κλήμη ΣΤ΄ (1342–52), ήταν ιθαγενής του οικισμού της Λε Μοντ, στην Επισκοπή της Λιμόζ (σήμερα μέρος των Κοινοτήτων του Μπευσσάκ, στο νομό της Κορρέζ). Διδάχθηκε Αστικό δίκαιο στην Τουλούζη, έγινε διαδοχικά επίσκοπος της Νογιόν και επίσκοπος της Κλερμόν (1340). Το 1342, ανήλθε στην θέση του καρδιναλίου. Ο Πάπας ΣΤ΄ τον διόρισε Καρδινάλιο της Όστιας (13 Φεβρουαρίου 1352). Με το θάνατο του Κλήμεντα ΣΤ΄, αφού οι καρδινάλιοι είχαν ορίσει στους εαυτούς τους μια συγκεκριμένη γραμμή τακτικής κατά την οποία θα έπρεπε να εκλεγεί, ο Ομπέρ επιλέχθηκε (18 Δεκεμβρίου 1352), παίρνοντας το όνομα Ιννοκέντιος ΣΤ΄· μια από τις πρώτες πράξεις του ποντιφικάτου του ήταν να κηρύξει το σύμφωνο παράνομο και άκυρο.

Πάπας

Η μεταγενέστερη πολιτική του συγκρίνεται ευνοϊκά με αυτή των άλλων Παπών της Αβινιόν. Επέφερε πολλές μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση των εκκλησιαστικών ζητημάτων, και με τον λεγάτο του, Καρδινάλιο Γκιλ Αλβάρεθ Ντε Αλμπορνόθ, ο οποίος συνοδευόταν από τον Κόλα ντι Ριέντσι, προσπάθησε να επαναφέρει τη τάξη στη Ρώμη, όπου, το 1355, ο Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1346–78) στέφθηκε με την έγκριση του, αφού πρώτα ορκίσθηκε ότι θα εγκατέλειπε την πόλη την ημέρα της τελετής. Ήταν μέσω των κόπων του Ιννοκέντιου ΣΤ΄ που το Σύμφωνο του Μπρετινύ (1360) μεταξύ της Γαλλίας και της Αγγλίας επήλθε. Κατά τη διάρκεια του ποντιφικάτου του, ο Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος (1341–47, 1354–76, 1379–90, 1390–91) πρόσφερε την υποταγή της Ελληνικής εκκλησίας στην Ρωμαϊκή Έδρα με την προϋπόθεση της προσφοράς βοήθειας εναντίον του Ιωάννη Καντακουζηνού (1347–1354). Ο περισσότερος πλούτος που συσσωρεύθηκε από τον Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄ και τον Βενέδικτο ΙΒ΄ χάθηκε κατά την διάρκεια του σπάταλου ποντιφικάτου του Κλήμεντα ΣΤ΄. Ο Ιννοκέντιος ΣΤ εξοικονόμησε περικόπτοντας το προσωπικό του παρεκκλησίου ή "capellani capelle" από δώδεκα σε οκτώ. Έργα τέχνης πωλήθηκαν παρά παραγγέλθηκαν. Το ποντιφικάτο του κυριαρχήθηκε από τον πόλεμο στην Ιταλία και την ανάκαμψη της Αβινιόν από την πανούκλα, τα οποία αμφότερα είχαν αφαιμακτικές απαιτήσεις από τον πλούτο του. Κατά το 1357, παραπονείτο για φτώχεια.

Αναφορές

• Modified text from the 9th edition (1879) of an unnamed encyclopedia
• Tomasello, Music and ritual at Papal Avignon 1309-1403. https://web.archive.org/web/20081119125934/http://www.newgaso.fr/result_famille_alpha.php3?lettre=A ( coat of arms family Aubert de Bulbon d'Apchon )
• geneanet. Dictionnaire de la noblesse de France by François Alexandre de La Chesnaye Desbois (1863). Bulletin de la société nivernaise des sciences, lettres et arts (1870) 312p
• Louis XI (king of France)-1905, Lettre de Louis XI, roi de France: 1481-1482. 1905 -page 15 (Googles Livres) *Louis XI (king of France), Josepf Frederic, Louis Vaesen, Étienne Charavay, Bernard Édouard de Mandrot-1905.(Googles Livres) *Société d'études de la province de Cambrai, Lille-1907 *Innocent VI: le réformateur, deuxième pape Limousin (1352-1362) Antoine Pellisier -(1961)-218 pages