Πάσανγκ Ντάγουα Λάμα
Ο Πάσανγκ Ντάγουα Λάμα (* 1912, 15 Σεπτεμβρίου, 1982 Νταρτζίιλινγκ) ήταν Σέρπα ορειβάτης γνωστός για την πρώτη ανάβαση του Τσο Ογιού.
| Προσωπικές πληροφορίες | |
|---|---|
| Όνομα | Πάσανγκ Ντάγουα Λάμα |
| Εθνικότητα | Νεπαλέζος |
| Γέννηση | 1912 |
| Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου, 1982 Νταρτζίιλινγκ |
| Ορειβατική σταδιοδρομία | |
| Γνωστός/ή για | 19 Οκτωβρίου 1954 Τσο Ογιού με Χέρμπερτ Τίσι και Γιόζεφ Γιόχλερ |
| Ενημέρωση 27 Αυγούστου 2014. | |
Ο Πάσανγκ Ντάουα Λάμα, ο Τένσινγκ Νοργκέι, ο Ανγκ Τάρκι και ο Γκιάλζεν Νόρμπου Σέρπα, θεωρούνται από τους σημαντικότερους σέρπα ορειβάτες του 20ού αιώνα. Ο Πάσανγκ ήταν αρχικά βουδιστής Λάμα αλλά ασχολήθηκε με τη δουλειά του βαστάζου μεγάλων υψομέτρων και την ορειβασία. Το 1937, ανέβηκεμε τον Βρετανό Φρέντι Σπένσερ Τσάπμαν στο Τσομολάρι (7.314) μ. Δύο χρόνια αργότερα, στις 19 Ιουνίου του 1939, έφτασε μαζί με τον Φριτς Βίεσνερ σχεδόν στην κορυφή του Κ2. Εξαιτίας της επερχόμενης νύχτας ο Πάσανγκ αρνήθηκε να προχωρήσει περισσότερο περαιτέρω. Η καταστροφική αμερικανική αποστολή στο K2 το 1939 περιγράφεται συχνά σαν "σόου για έναν ηθοποιό" από τον γερμανικής καταγωγής Φριτς Βίεσνερ, αλλά την απόφαση για την επιστροφή που τού έσωσε τη ζωή, την πήρε ο Πάσανγκ. Κατεβαίνοντας εξαντλημένοι, ανακάλυψαν ότι οι σύντροφοι του Βίεσνερ είχαν σηκώσει όλες τις κατασκηνώσεις και ετοιμάζονταν να φύγουν από το βουνό θεωρώντας τους νεκρούς[1].
Το 1953 ο Πάσαννγκ μαζί με τον Χέρμπερτ Τίσι και άλλους δύο διέσχισαν για πρώτη φορά το δυτικό Νεπάλ, όπου Πάσανγκ έδωσε το όνομά του σε κορυφή (Πάσανγκ Πικ) στο Πατράσι Χιμάλ και στις τρεις εξάρες κορυφές. Την 1η Ιουνίου 1954 με μία αργεντίνικη αποστολή κατέκτησε το Νταουλαγκίρι (7900 μ). Στις 19 Οκτωβρίου 1954 πραγματοποίησε την πρώτη ανάβαση του Τσο Ογιού με τους Αυστριακούς Χέρμπερτ Τίσι και Γιόζεφ Γιόχλερ[1]. Στη συγκεκριμένη διαδρομή ο Πάσανγκ έκανε μεταφορά προμηθειών καλύπτοντας υψομετρική διαφορά 4.800 μέτρα μέσα σε δυόμισι ημέρες. Εξαιτίας μιας θύελλας που τους καθυστέρησε, ο Πάσανγκ χρειάστηκε να κατέβει το βουνό και να το ανεβεί ξανά προκειμένου να φέρει εφόδια, τροφή και καύσιμα. Ο Τίσι ανέφερε ότι το επίτευγμα του Πάσανγκ ήταν κάτι μοναδικό στην ιστορία της ορειβασίας[2].
Ως μέλος ινδικής αποστολής ανέβηκε το 1958 στο Τσο Ογιού για δεύτερη φορά, ενώ το 1959, με επικεφαλής τον Φριτς Μόραβεκ, έλαβε μέρος σε ανεπιτυχή προσπάθεια στο Νταουλαγκίρι. Παρόλο που έφτασαν σε υψόμετρο 7800 μ. οι δύο ορειβάτες αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν εξαιτίας σφοδρής θύελλας.
Παραπομπές σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Horrell, Mark (19 Μαρτίου 2014). «10 great Sherpa mountaineers». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ Ives, Katie (2012-07-11). «The Sharp End — The Center Will Not Hold». Alpinist. http://www.alpinist.com/doc/ALP39/sharper-end.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- F. Spencer Chapman, Helvellyn to Himalaya. Including an account of the first ascent of Chomolhari, London, The Travel Book Club, 1941
- Herbert Tichy, Land der Namenlosen Berge, Wien, Ullstein 1954
- Herbert Tichy, Cho Oyu - Gnade der Götter, Wien, Ullstein 1955
- Fritz Moravec, Dhaulagiri. Berg ohne Gnade, Wien, Österr. Bundesverlag 1960
- Herbert Tichy, Was ich von Asien gelernt habe Wege, in Weisheit glücklich zu leben, Wien, Orac 1984