Πέτρος Γουναράκης
Ο Πέτρος Γουναράκης (21 Ιανουαρίου 1893[1] - 1976) ήταν Έλληνας δικηγόρος και υπουργός.
Πέτρος Γουναράκης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21 Ιανουαρίου 1893 |
Θάνατος | 1976 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Έλληνας υπουργός Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Νικόλαου Γουναράκη, πρώην υπουργού. Σπούδασε νομικά και οικονομικές επιστήμες στη Γενεύη και έπειτα σε γαλλικά και γερμανικά πανεπιστήμια.[1]
Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος στην Αθήνα και αργότερα (1946-1952) έγινε υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας.[1] Υπήρξε μεταξύ άλλων γενικός γραμματέας της Ύπατης Αρμοστείας Σμύρνης από το 1919 ως το 1922[2] πρόεδρος της ΔΕΗ από το 1956 ως το 1962.[1]
Υπηρέτησε ως υπουργός Εσωτερικών στις κυβερνήσεις Βούλγαρη [3] και Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού[4] από τις 30 Αυγούστου 1945 ως την 1η Νοεμβρίου 1945.
Έγραψε 2 βιβλία για τη συνθήκη της Λωζάνης και το "Σελίδες τινές επί της επεμβάσεως των κυβερνήσεων κατοχής εις τα της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος ", το 1945.[5]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1962, σελ. 109.
- ↑ Χρήστος Αγγελομάτης, Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας (Το Έπος της Μικράς Ασίας), Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Κολλάρος, 1962, σελ. 99.
- ↑ ««Κυβέρνησις Πέτρου Βούλγαρη (De Facto) Από 11.8.1945 έως 17.10.1945»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2015.[
- ↑ ««Κυβέρνησις υπό την Προεδρίαν Α. Μακαριότητος Αντιβασιλέως Δαμασκηνού (De Facto) Από 17.10.1945 έως 1.11.1945»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Ανέμη