Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1951

6o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη	Ρώμη, Ιταλία
Ημερομηνία(ες)	22–23 Σεπτεμβρίου
Κύριο στάδιο	Στάδιο ντέλλε Τέρμε ντι Καρακάλλα
Επίπεδο	Ανώτερο
Είδος	Ανοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες	8
Αγωνίσματα	18
	← 1950 Πω Κοπεγχάγη 1952 → ; Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1951 ήταν η 6η^[3] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM) και του Ιταλικού Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού.^[2] Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο ντέλλε Τέρμε ντι Καρακάλλα (Stadio delle Terme di Caracalla), στη Ρώμη μεταξύ 22 και 23 Σεπτεμβρίου του 1951.^[2]^[1]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.^[2]^[1]

Στον πίνακα των μεταλλίων την πρώτη θέση κατέλαβε η Γαλλία με 6 χρυσά μετάλλια.^[4]^[1]^[5]^[6] Η Τουρκία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 5 χρυσά μετάλλια.^[4]^[1]^[5]^[6] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ιταλία με 4 χρυσά μετάλλια.^[4]^[1]^[5]^[6] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η Γαλλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 119 βαθμούς.^[4]^[6] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ιταλία με 66,5 βαθμούς και την τρίτη η Μεγάλη Βρετανία με 64,5 βαθμούς.^[4]^[6]

Αποτελέσματα Επεξεργασία

1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953

O πρωταθλητής στο άλμα επί κοντώ, Τζούλιο Κιέζα.

O πρωταθλητής στη δισκοβολία, Τζουζέπε Τόζι.

Αγώνισμα	Χρυσό		Αργυρό		Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα^[4]^[6] λεπτομέρειες	Ζακ Ντερντεριάν Γαλλία (FRA)	11.0	Ρενέ Μπονινό Γαλλία (FRA)	11.0	Τζεζουάλντο Πένα Ιταλία (ITA)	11.1
200 μέτρα^[5] λεπτομέρειες	Τζεζουάλντο Πένα Ιταλία (ITA)	22.0	Λάϊζουμ Ολλανδία (NED)	22.4	Πάϊς Μεγάλη Βρετανία (GBR)	23.6
400 μέτρα^[4]^[6] λεπτομέρειες	Ζακ Ντεγκά Γαλλία (FRA)	48.2	Ντανιέλ Λαμουρέ Γαλλία (FRA)	49.3	Τζιάνι Ρόκα Ιταλία (ITA)	49.3
800 μέτρα^[4]^[6] λεπτομέρειες	Σαρλ Μπελγκάρντ Γαλλία (FRA)	1:54.8	Ντεσμεντέ Βέλγιο (BEL)	1:55.0	Τζέφρεϊ Ντοβ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	1:55.4
1500 μέτρα^[1]^[5] λεπτομέρειες	Εκρέμ Κοτσάκ Τουρκία (TUR)	3:59.3	Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA)	3:59.4	Οσμάν Τζοσγκούλ Τουρκία (TUR)	4:03.1
5000 μέτρα^[4]^[6] λεπτομέρειες	Οσμάν Τζοσγκούλ Τουρκία (TUR)	14:54.2	Ίμπ Πλανκ Δανία (DEN)	14:54.2	Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA)	14:54.4
110 μέτρα εμπόδια^[4]^[6] λεπτομέρειες	Αντρέ Ντανιέλ Γαλλία (FRA)	15.3	Μουσταφά Μπατμάν Τουρκία (TUR)	15.5	Ζακ Ντοέν Γαλλία (FRA)	15.6
400 μέτρα εμπόδια^[5] λεπτομέρειες	Μπρέκμαν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	53.3 ΡΠ	Ρομπέρ Μπάρτ Γαλλία (FRA)	54.1	Αλφόνς Ντανκέρ Βέλγιο (BEL)	55.2
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία^[4] λεπτομέρειες	Γαλλία	42.2	Ιταλία	42.7	Ηνωμένες Πολιτείες	43.1
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία^[5] λεπτομέρειες	Γαλλία	3:17.0	Βέλγιο	3:21.4	Ηνωμένες Πολιτείες	3:22.0
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος^[5] λεπτομέρειες	Βάλτερ Χέρσενς Βέλγιο (BEL)	1,90 μ.	Μαχίρ Αράς Τουρκία (TUR)	1,80 μ.	Μπιραμά Γαλλία (FRA)	1,80 μ.
Άλμα επί κοντώ^[4]^[6] λεπτομέρειες	Τζούλιο Κιέζα Ιταλία (ITA)	4,20 μ. ΕΡ	Ζωρζ Σεβιλάρντ Γαλλία (FRA)	3,80 μ.	Κλάιν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	3,50 μ.
Άλμα εις μήκος^[5]^[1] λεπτομέρειες	Αβνί Ακγκούν Τουρκία (TUR)	7,12 μ. ΡΠ	Τζέσε Τόμας Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	6,89 μ.	Ντέρλοου Μεγάλη Βρετανία (GBR)	6,72 μ.
Άλμα εις τριπλούν^[4]^[6] λεπτομέρειες	Ρουχί Σαριάλπ Τουρκία (TUR)	14,79 μ.	Φερντινάντο Σίμι Ιταλία (ITA)	14,13 μ.	Τζέσε Τόμας Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14,07 μ.
Σφαιροβολία^[4]^[6] λεπτομέρειες	Τζον Σάβιτζ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	16,04 μ. ΡΠ	Νέβιλ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	14,01 μ.	Γιούργκενς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	13,92 μ.
Δισκοβολία^[4]^[6] λεπτομέρειες	Τζουζέπε Τόζι Ιταλία (ITA)	49,83 μ.	Τζον Σάβιτζ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	43,36 μ.	Μπιλ Μπάρτον Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	43,14 μ.
Ακοντισμός^[1]^[5] λεπτομέρειες	Χαλίλ Ζιραμάν Τουρκία (TUR)	64,60 μ.	Βίκερς Ολλανδία (NED)	62,90 μ.	Ουσμάν Λι Γαλλία (FRA)	59,62 μ.
Σφυροβολία^[5] λεπτομέρειες	Ρουτζέρο Καστανιέτι Ιταλία (ITA)	46,64 μ.	Σιλβάνο Τζιοβανέτι Ιταλία (ITA)	4;,42 μ.
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ \| ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) \| ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος \| ΡΑ ρεκόρ αγώνων \| ΕΡ εθνικό ρεκόρ \| ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ \| ΠΚ προσωπικό καλύτερο \| ΚΠ καλύτερο περιόδου \| ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) \| ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά Επεξεργασία

Πίνακας μεταλλίων Επεξεργασία

Διοργανώτρια χώρα

Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Γαλλία ! Γαλλία	6	5	4	15
2	Τουρκία ! Τουρκία	5	2	1	8
3	Ιταλία ! Ιταλία	4	3	2	9
4	Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία	1	2	3	6
5	Βέλγιο ! Βέλγιο	1	2	1	4
6	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	1	1	6	8
7	Ολλανδία ! Ολλανδία	0	2	0	2
8	Δανία ! Δανία	0	1	0	1
Σύνολο (8 χώρες)		18	18	17	53

Βαθμολογία Επεξεργασία

Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:^[4]^[6]

Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Γαλλία ! Γαλλία	119
2	Ιταλία ! Ιταλία	66,5
3	Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία	64,5
4	Τουρκία ! Τουρκία	60
5	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	54
6	Βέλγιο ! Βέλγιο	43
7	Ολλανδία ! Ολλανδία	26
8	Δανία ! Δανία

Μετέχουσες χώρες Επεξεργασία

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).^[2]^[1]

Βέλγιο ! Βέλγιο
Γαλλία ! Γαλλία
Δανία ! Δανία
Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες
Ιταλία ! Ιταλία
Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία
Ολλανδία ! Ολλανδία
Τουρκία ! Τουρκία

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 23/9/1951, σ. 1, ψηφ. σελ. 281 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 Εφημερίδα Corriere dello Sport, 22/9/1951, σ. 4 dlib.coninet.it, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021
↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021
↑ ^4,00 ^4,01 ^4,02 ^4,03 ^4,04 ^4,05 ^4,06 ^4,07 ^4,08 ^4,09 ^4,10 ^4,11 ^4,12 ^4,13 ^4,14 ^4,15 Εφημερίδα Corriere dello Sport, 24/9/1951, σ. 8 dlib.coninet.it, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021
↑ ^5,00 ^5,01 ^5,02 ^5,03 ^5,04 ^5,05 ^5,06 ^5,07 ^5,08 ^5,09 ^5,10 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 23/9/1951, σ. 4, ψηφ. σελ. 284 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021
↑ ^6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 26/9/1951, σ. 1, ψηφ. σελ. 285 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[23/9/1951athlitikiixo-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 23/9/1951, σ. 1, ψηφ. σελ. 281 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[22/9/1951CorrieredelloSport-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 Εφημερίδα Corriere dello Sport, 22/9/1951, σ. 4 dlib.coninet.it, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[armedforcessports.defense.gov-3] Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[24/9/1951CorrieredelloSport-4] 4,00 ^4,01 ^4,02 ^4,03 ^4,04 ^4,05 ^4,06 ^4,07 ^4,08 ^4,09 ^4,10 ^4,11 ^4,12 ^4,13 ^4,14 ^4,15 Εφημερίδα Corriere dello Sport, 24/9/1951, σ. 8 dlib.coninet.it, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[23/9/1951athlitikiixosel4-5] 5,00 ^5,01 ^5,02 ^5,03 ^5,04 ^5,05 ^5,06 ^5,07 ^5,08 ^5,09 ^5,10 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 23/9/1951, σ. 4, ψηφ. σελ. 284 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[26/9/1951athlitikiixo-6] 6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 ^6,11 ^6,12 ^6,13 ^6,14 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 26/9/1951, σ. 1, ψηφ. σελ. 285 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-25 στο Wayback Machine. parliament.gr, Ανακτήθηκε 19 Μαρτίου 2021

[3]

[2]

[1]

[4]

[5]

[6]