Βικιπαίδεια

Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2010)

Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2010
2009 2011
Κατηγορία:Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2010 είναι το 61ο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Η FIA, από το 2009, είχε προτείνει διάφορες αλλαγές στους κανονισμούς, καθώς και την είσοδο ενός αριθμού από νέες ομάδες. Οι αλλαγές προκάλεσαν αρχικά την έντονη αντίδραση των ομάδων που ήδη αγωνίζονταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2009, και η ένωσή τους (FOTA) ήρθε σε σύγκρουση με τη FIA. Κάποιες από αυτές πρότειναν τη δημιουργία ενός ξεχωριστού πρωταθλήματος, ανεξάρτητου από τη FIA, αλλά τελικά η κατάσταση εξομαλύνθηκε. Στο νέο πρωτάθλημα έλαβαν μέρος και κάποιες νέες ομάδες, ενώ παραδοσιακά ονόματα, όπως η Mercedes και η Lotus, έκαναν την επανεμφάνισή τους ως κατασκευαστές. Από τα αξιοσημείωτα γεγονότα αποτέλεσε και η επανεμφάνιση σε αγώνες του Μίχαελ Σουμάχερ.

Ο πρωταθλητής του 2010 Σεμπάστιαν Φέτελ (Γκραν πρι Ιαπωνίας)

Νικήτρια στο πρωτάθλημα κατασκευαστών ανεδείχθηκε η ομάδα της Red Bull Racing, έναν αγώνα πριν το τέλος του πρωταθλήματος.

Το πρωτάθλημα οδηγών, το οποίο κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στο Αμπού Ντάμπι, κατέκτησε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Αυτό ήταν το πρώτο πρωτάθλημα για τον Γερμανό οδηγό της Red Bull Racing. Το πρωτάθλημα οδηγών αυτής της χρονιάς ήταν ένα από τα πιο δραματικά των τελευταίων ετών, με την πρώτη θέση να αλλάζει διαρκώς κάτοχο στη διάρκεια του, κυρίως λόγω της αλλαγής του τρόπου βαθμολόγησης των θέσεων, που έδιναν πλεονέκτημα σε όποιον τερμάτιζε στην πρώτη θέση. Μέχρι τον τελευταίο αγώνα το πρωτάθλημα διεκδικούσαν τέσσερις οδηγοί.

Η σύγκρουση FIA - FOTA

Επεξεργασία

Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, θα υπήρχε όριο στον προϋπολογισμό των ομάδων. Οι περισσότερες ομάδες αντέδρασαν σε αυτό τον κανονισμό. Η ένωσή τους FOTA, ήρθε σε σύγκρουση με τη FIA, ζητώντας να αποσυρθεί ο κανονισμός. Μια από τις ομάδες που ανέδρασαν έντονα ήταν η Ferrari, η οποία απείλησε ότι θα αποχωρήσει από το πρωτάθλημα.[1]

Η Williams, αντίθετα με τις άλλες ομάδες, αποφάσισε να υπογράψει συμβόλαιο με τη FIA για το 2010. Οι υπόλοιπες την απομάκρυναν προσωρινά από τη FOTA.[2] Την ίδια στάση κράτησε και η Force India.

Μέχρι τις 29 Μαΐου 2009, όλες οι ομάδες είχαν υποβάλει τις αιτήσεις για το πρωτάθλημα του 2010. Μαζί όμως με τις αιτήσεις, υπέβαλαν και όρους, ώστε η FIA να καταργήσει τον κανονισμό του περιορισμού του προϋπολογισμού.[3] Στις 12 Ιουνίου 2009, η FIA, που δεν δέχθηκε τους όρους της FOTA, εξέδωσε μία προσωρινή λίστα με τις ομάδες που θα συμμετείχαν στο νέο πρωτάθλημα, ζητώντας από αυτές να συμφωνήσουν με τους όρους της μέχρι τις 19 Ιουνίου.[4]

Στις 19 Ιουνίου οι ομάδες Ferrari, McLaren, Renault, BMW, Toyota, Red Bull, Brawn και Toro Rosso αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα του 2010 και να δημιουργήσουν ένα δικό τους.[5][6] Η FIA αντέδρασε, ανακοινώνοντας ότι εξετάζει να κινηθεί νομικά εναντίον των ομάδων.[7] Τελικά στις 24 Ιουνίου, μετά από περαιτέρω διαπραγματεύσεις, FIA και FOTA κατέληξαν σε συμφωνία διεξαγωγής ενός πρωταθλήματος μέσα στο 2010, ενώ ο πρόεδρος της FIA, Μαξ Μόσλεϊ, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος για τη θέση.[8]

Ομάδες και οδηγοί

Επεξεργασία

Ομάδες

Επεξεργασία

Με βάση την απόφαση της FIA, για συμμετοχή στο πρωτάθλημα 13 ομάδων, υπήρξαν διάφορες ομάδες που ζήτησαν να πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα της νέας σαιζόν. Από αυτές πάντως αποχώρησε η ομάδα της Toyota, δίνοντας τη θέση της στην BMW Sauber, η οποία αρχικά είχε δηλώσει ότι δεν θα λάμβανε μέρος, υπό τη νέα διεύθυνσή της όμως κατάφερε να λάβει άδεια. Αντίθετα, δεν δόθηκε άδεια στους κινητήρες της BMW και μετά την αποχώρηση της Toyota, το αποτέλεσμα ήταν να παραμείνουν μόνο τέσσερις εταιρείες που προμήθευσαν κινητήρες για το πρωτάθλημα, ο μικρότερος αριθμός εταιρειών από το 1980.

Οι ομάδες που συμμετείχαν στο νέο πρωτάθλημα ήταν 12. Πέραν αυτών, κατάφερε να πάρει άδεια συμμετοχής και η Αμερικανική ομάδα της US F1, η οποία όμως, λίγο πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος δήλωσε πως δεν είχε τη δυνατότητα να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα και αποχώρησε.

Οι ομάδες που τελικά συμμετείχαν στο πρωτάθλημα ήταν οι:

Η ομάδα Lotus Racing, αν και φέρει το όνομα της ιστορικής βρετανικής ομάδας, υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση της Μαλαισίας και αγωνίστηκε με τη σημαία της χώρας. Μετά την εξαγορά της BMW Sauber, η ομάδα αγωνίστηκε με τη σημαία της Ελβετίας. Η ομάδα της HRT (Hispania Racing Team) αρχικά ονομαζόταν Campos Meta, αλλά άλλαξε όνομα μετά την αποχώρηση της προηγούμενης διοίκησης και την εξαγορά της από τον Χοσέ Ραμόν Καραμπάντε.[9]

 
Ο Μπρούνο Σένα επιδεικνύει τη Lotus 97T στην Ιαπωνία το 2010.

Άλλες 10 ομάδες έκαναν αίτηση για το πρωτάθλημα, αλλά δεν έγιναν τελικά δεκτές. Κάποιες από αυτές είχαν αποκτήσει δικαίωμα χρήσης ιστορικών ονομάτων ομάδων της Φόρμουλα 1, όπως αυτό της Brabham, ή της Team Lotus.

Οι ομάδες αυτές ήταν οι:

  • Brabham
  • Epsilon Euskadi
  • Lola Cars
  • Team Lotus (διαφορετική από τη Lotus Racing)
  • March Racing Organisation
  • myf1dream.com (μια αυτοχρηματοδοτούμενη ομάδα οπαδών)
  • N.Technology
  • Prodrive F1
  • Stefan Grand Prix
  • Team Superfund

Μετά την αποχώρηση της US F1, η ομάδα της Stefan Grand Prix έκανε ενέργειες για να αντικαταστήσει την αμερικανική ομάδα, αλλά κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε τελικά, καθώς η FIA δεν της έδωσε άδεια. Ως φήμη, είχε ακουστεί πως υπήρχε ενδιαφέρον και από την ομάδα της Ray Mallock Limited να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα.

Αλλαγές στους οδηγούς

Επεξεργασία

Αλλαγές στους οδηγούς στο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 το 2010, σε σχέση με το 2009.

 
Ο Φερνάντο Αλόνσο αγωνίστηκε με την ομάδα της Φερράρι
  • Ο Φερνάντο Αλόνσο, που το 2009 αγωνιζόταν με την ομάδα της Renault, υπέγραψε το 2010 τριετές συμβόλαιο με την ομάδα της Ferrari, με δυνατότητα επέκτασης, και πήρε τη θέση του Κίμι Ράικονεν.[10]
  • Ο Ρούμπενς Μπαρικέλο, που αγωνιζόταν το 2009 με την Brawn GP, υπέγραψε στη Γουίλιαμς Φόρμουλα 1.[11]
  • Ο Τζένσον Μπάτον, παγκόσμιος πρωταθλητής του 2009 με την ομάδα της Brawn GP, υπέγραψε με την ομάδα της McLaren, στη θέση του Χέικι Κοβαλάινεν.[12] Αρχικά για την ίδια θέση είχε ακουστεί το όνομα του Κίμι Ραϊκόνεν. Η ομάδα της McLaren έγινε η πρώτη μετά το 1989 που είχε στη σύνθεσή της δύο παγκόσμιους πρωταθλητές, όταν η ίδια είχε και τότε ως οδηγούς της τον Άιρτον Σένα και τον Αλέν Προστ.
  • Ο Τίμο Γκλοκ, αρχικά, θα ήταν ένας από τους οδηγούς της Toyota, όπως και την προηγούμενη περίοδο. Μετά την απόφαση της Ιαπωνικής ομάδας να μην συμμετέχει στο νέο πρωτάθλημα, ο Γκλοκ υπέγραψε με την ομάδα της Virgin Racing.[13]
  • Ο Καμούι Κομπαγιάσι, ο οποίος είχε λάβει μέρος στο προηγούμενο πρωτάθλημα ως αντικαταστάτης του Τίμο Γκλοκ μετά τον τραυματισμό του στο Γκραν Πρι Ιαπωνίας, πραγματοποιώντας καλές εμφανίσεις στους δύο αγώνες που έλαβε μέρος, υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Sauber BMW.[14]
  • Ο δεύτερος οδηγός της McLaren κατά την προηγούμενη σαιζόν, Χέικι Κοβαλάινεν, υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Lotus Racing.[15]
  • Ο Πολωνός οδηγός της BMW Sauber το 2009, Ρόμπερτ Κούμπιτσα, υπέγραψε συμβόλαιο με τη Renault F1 Team, στη θέση του Φερνάντο Αλόνσο.[16]
  • Ο πρώην οδηγός της Γουίλιαμς Φόρμουλα 1, Νίκο Ρόσμπεργκ, υπέγραψε με την ομάδα της Μερτσέντες Γκραν Πρι.[17]
  • Ο Γιάρνο Τρούλι, που την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόταν στην ομάδα της Toyota, υπέγραψε στην ομάδα της Lotus Racing.[15]
Πρώτη εμφάνιση στο πρωτάθλημα
  • Ο Καρούν Τσάντχοκ υπέγραψε στην HRT και έγινε ο δεύτερος Ινδός που αγωνίστηκε στη Φόρμουλα 1 μετά τον Ναράιν Καρθικέιαν το 2005.[18] Ο Τσάντχοκ αγωνιζόταν την προηγούμενη χρονιά στο GP2 Series.
  • Ο Λούκας ντι Γκράσι, που το 2009 ήταν δοκιμαστής της ομάδας της Renault ενώ είχε αγωνιστεί και στο πρωτάθλημα GP2 Series τερματίζοντας 3ος, υπέγραψε με την ομάδα της Virgin Racing.[19]
  • Ο Νίκο Χούλκενμπεργκ, πρωταθλητής της προηγούμενης σαιζόν στο GP2 Series και πρωταθλητής τα προηγούμενα χρόνια σε μικρότερες κατηγορίες, υπέγραψε στην ομάδα της Williams.[11]
 
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν οδηγεί τη Renault R30.
  • Ο Βιτάλι Πετρόφ ανακοινώθηκε ως οδηγός από την ομάδα της Renault.[20] Ο Ρώσος οδηγός αγωνιζόταν την προηγούμενη σαιζόν στη GP2 Series, όπου τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Χούλκενμπεργκ. Η είσοδός του στη Φόρμουλα 1 υποστηρίχτηκε από μεγάλους Ρώσους χορηγούς, την τράπεζα της Μόσχας Sberbank και τη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής φυσικού αερίου, Gazprom.[21] Ο Πετρόφ συμφώνησε να πληρώσει αυτός στη Γαλλική ομάδα 15.000.000 ευρώ για τη συμμετοχή του στους αγώνες.[22] Η συμφωνία με τον Πετρόφ (τον πρώτο Ρώσο οδηγό που λαμβάνει μέρος σε αγώνες της Φόρμουλα 1), έφερε επίσης στη Renault μια χορηγία της Ρωσικής αυτοκινητοβιομηχανίας Lada, τα λογότυπα της οποίας θα έφερε το μονοθέσιο της Γαλλικής ομάδας. Τη χορηγία στήριξε ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.[23]
  • Ο Μπρούνο Σένα, ανιψιός του Άιρτον Σένα, υπέγραψε με την ομάδα της Campos Meta (μετέπειτα HRT).[24] Ο Σένα, ο οποίος την προηγούμενη σαιζόν αγωνίστηκε στο Le Mans Series και στο 24 ώρες Le Mans, δεν θα πληρωνόταν από την ομάδα, αλλά από προσωπικούς χορηγούς.[25]
 
Ο Μπρούνο Σένα ντεμπουτάρει στο πρωτάθλημα με την ομάδα της HRT.
 
Επέστρεψε ο Μίχαελ Σουμάχερ με την ομάδα της Mercedes GP.
Επανεμφάνιση στο πρωτάθλημα
  • Ο Πέδρο ντε λα Ρόσα, δοκιμαστής τις προηγούμενες περιόδους της McLaren, υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με την ομάδα της BMW Sauber.[26] Ο ντε λα Ρόσα είχε αγωνιστεί για τελευταία φορά το 2006, αντικαθιστώντας τον Χουάν Πάμπλο Μοντόγια. Η τελευταία φορά που ήταν σε πλήρης αγωνιστική δράση ήταν το 2002 με την ομάδα της Jaguar.[27] Ο ντε λα Ρόσα ήταν ο δεύτερος γηραιότερος οδηγός αυτή την αγωνιστική περίοδο.
  • Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Μίχαελ Σουμάχερ, που είχε αποχωρήσει πριν από τρία χρόνια από την αγωνιστική δράση, επέστρεψε με την ομάδα της Mercedes GP. Ο Σουμάχερ υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους, μετά την αποχώρηση από την ομάδα του Τζένσον Μπάτον, παγκόσμιου πρωταθλητή του 2009.[28] Την προηγούμενη σαιζόν επρόκειτο να αγωνιστεί με την ομάδα της Φερράρι, αντικαθιστώντας τον τραυματία Φελίπε Μάσα, αλλά ένας τραυματισμός του στην αρχή της χρονιάς δεν επέτρεψε τότε στον Γερμανό πρωταθλητή την επιστροφή.
Εκτός πρωταθλήματος
  • Ο Τζιανκάρλο Φιζικέλα, βρέθηκε στη θέση του δοκιμαστή της ομάδας της Φερράρι, κάτι που ήταν αναμενόμενο όταν αποκτήθηκε το 2009 από τη Φερράρι στη θέση του Λούκα Μπαντοέρ.[29]
  • Ο Νικ Χάιντφελντ, που την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόταν με την ομάδα της BMW, υπέγραψε ως δοκιμαστής στη Mercedes GP.[30]
  • Ο Καζούκι Νακατζίμα, οδηγός της Williams το 2009, έμεινε εκτός πρωταθλήματος. Στις 19 Φεβρουαρίου υπέγραψε στην ομάδα της Σερβικής Stefan GP, αν και η ομάδα δεν είχε λάβει άδεια για το πρωτάθλημα.[31]
  • Ο Κίμι Ραϊκόνεν, για το έτος 2010 αποφάσισε να απέχει από το πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 και να συμμετέχει με την ομάδα της Citroen Junior στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.[32]
  • Ο Ρομαίν Γκροζάν, που είχε αγωνιστεί για κάποιους αγώνες με τη Renault στη θέση του Πικέ, δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση του, λόγω της έλευσης στην ομάδα του Πετρόφ.

Πίνακας ομάδων και οδηγών που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα

Επεξεργασία
Ομάδα Κατασκευαστής Μοντέλο Κινητήρας Ελ. No Οδηγοί Δοκιμαστές Οδηγοί
  Vodafone McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-25 Mercedes FO 108X B 1   Τζένσον Μπάτον[33]   Γκάρι Πάφετ
2   Λιούις Χάμιλτον
  Mercedes GP Petronas[34] Mercedes MGP W01 Mercedes FO 108X B 3   Μίχαελ Σουμάχερ   Νικ Χάιντφελντ
4   Νίκο Ρόσμπεργκ[35]
  Red Bull Racing Red Bull-Renault RB6 Renault RS27-2010 B 5   Σεμπάστιαν Φέτελ   Μπέρντον Χάρτλεϊ
  Ντάνιελ Ρικιάρντο
  Ντέιβιντ Κούλθαρντ
6   Μαρκ Γουέμπερ
  Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F10 Ferrari 056 B 7   Φελίπε Μάσα   Τζιανκάρλο Φιζικέλα[36]
  Μαρκ Τζενέ[36]
  Λούκα Μπαντοέρ[36]
8   Φερνάντο Αλόνσο[37]
  AT&T Williams Williams-Cosworth FW32 Cosworth CA2010 B 9   Ρούμπενς Μπαρικέλο[38]   Βαλτέρι Μπότας
10   Νίκο Χούλκενμπεργκ[38]
  Renault F1 Team Renault R30 Renault RS27-2010 B 11   Ρόμπερτ Κούμπιτσα   Xo Πιν Τουνγκ
  Γιαν Τσαρούζ
  Ζερόμ Ντ’Αμπρόσιο
12   Βιτάλι Πετρόφ
  Force India F1 Team Force India-Mercedes VJM3 Mercedes FO 108X B 14   Άντριαν Σούτιλ   Πολ ντι Ρέστα
15   Βιταντόνιο Λιούτζι
  Scuderia Toro Rosso Toro Rosso-Ferrari STR5 Ferrari 056 B 16   Σεμπαστιάν Μπουεμί   Μπέρντον Χάρτλεϊ
  Ντάνιελ Ρικιάρντο
  Ντέιβιντ Κούλθαρντ
17   Χάιμε Αλγκερσουάρι
  Lotus Racing Lotus-Cosworth Τ127 Cosworth CA2010 B 18   Γιάρνο Τρούλι   Φαιρούζ Φόζι
19   Χέικι Κοβαλάινεν
  Hispania Racing Team HRT-Cosworth F110 Cosworth CA2010 B 20   Καρούν Τσαντχόκ(1)   Κρίστιαν Κλιν[39]
  Σάκον Γιαμαμότο
  Σάκον Γιαμαμότο(1)
  Κρίστιαν Κλιν(2)
21   Μπρούνο Σένα(1)
  Σάκον Γιαμαμότο(1)
  BMW Sauber F1 Team BMW Sauber-Ferrari C29 Ferrari 056 B 22   Πέδρο ντε λα Ρόσα[40]
  Νικ Χάιντφελντ(3)
23   Καμούι Κομπαγιάσι
  Virgin Racing Virgin-Cosworth VR-01 Cosworth CA2010 B 24   Τίμο Γκλοκ   Άντι Σούτσεκ
  Λούιζ Ράζια
25   Λούκας ντι Γκράσι

Αλλαγές οδηγών κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος

Επεξεργασία
 
Ο Σάκον Γιαμαμότο με την HRT.
  • (1): Η HRT αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Μπρούνο Σένα με τον Ιάπωνα δοκιμαστή της ομάδας, Σάκον Γιαμαμότο, για το Γκραν Πρι της Μεγάλης Βρετανίας.[41] Σύμφωνα με απόφαση της ομάδας, ο Γιαμαμότο θα εμφανιζόταν μόνο σε αυτόν τον αγώνα και ο Σένα θα επανερχόταν στους επόμενους.[42] Η θετική εμφάνιση του Γιαμαμότο στη Βρετανία (20ος) αλλά και το γεγονός πως ο Ιάπωνας οδηγός υποστηριζόταν με μεγάλες χορηγίες,[43] οδήγησε την HRT στο να του δώσει και άλλες ευκαιρίες, αρχικά στον αγώνα της Γερμανίας, αλλά πια στη θέση του Τσάντχοκ, ο οποίος θα παρέμενε στην ομάδα και σύμφωνα με το αρχικό πλάνο θα αγωνιζόταν σε μερικούς από τους υπόλοιπους αγώνες,[44] κάτι που όμως δεν συνέβη.
  • (2): Στο Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης, ο δοκιμαστής της HRT, Κρίστιαν Κλιν, αποφασίστηκε να αντικαταστήσει τον Σάκον Γιαμαμότο, ο οποίος προσβλήθηκε από τροφική δηλητηρίαση.[45]
  • (3): Για τους 5 τελευταίους αγώνες της χρονιάς η Sauber αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ντε λα Ρόσα με τον Νικ Χάιντφελντ.

Αγώνες

Επεξεργασία

Οι αγώνες αυξήθηκαν από 17, το 2009, σε 19 το 2010, με την επαναφορά του Καναδικού γκραν πρι και την προσθήκη του Κορεατικού. Αν και στη Βρετανία είχε επιλεγεί αρχικά η πίστα του Κάστρου Ντόνιγκτον,[46] τελικά ανακοινώθηκε πως ο αγώνας θα γίνει στην πίστα του Σίλβερστοουν. Το πρόγραμμα, όπως ανακοινώθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 2009, ήταν το εξής:

 
Η νέα πίστα στη Νότια Κορέα
Επίσημο Όνομα Αγώνα Πίστα Χορηγός Πόλη/Περιοχή Ημερομηνία Ω.Ε. UTC
  Gulf Air Bahrain GP Bahrain International Circuit Gulf Air Μανάμα 14 Μαρτίου 15:00 12:00
  Qantas Australian GP Albert Park GP Circuit Qantas Μελβούρνη 28 Μαρτίου 17:00 06:00
  Petronas Malaysian GP Sepang International Circuit Petronas Κουάλα Λουμπούρ 4 Απριλίου 16:00 08:00
  Chinese GP Shanghai International Circuit - Σαγκάη 18 Απριλίου 15:00 07:00
  GP de España Telefónica Circuit de Catalunya Telefónica Βαρκελόνη 9 Μαΐου 14:00 12:00
  GP de Monaco Circuit de Monaco - Μόντεκάρλο 16 Μαΐου 14:00 12:00
  Turkish GP Istanbul Park - Κωνσταντινούπολη 30 Μαΐου 15:00 12:00
  Canadian GP Circuit Gilles Villeneuve - Μόντρεαλ 13 Ιουνίου 12:00 16:00
  Telefónica GP Of Europe Valencia Street Circuit Telefónica Βαλένθια 27 Ιουνίου 14:00 12:00
  Santander British GP Silverstone Circuit Santander Σίλβερστοουν 11 Ιουλίου 13:00 12:00
  GP Santander von Deutschland Hockenheimring Santander Χοκενχάιμ 25 Ιουλίου 14:00 12:00
  Eni Magyar Nagydíj Hungaroring Eni S.p.A. Βουδαπέστη 1 Αυγούστου 14:00 12:00
  Belgian GP Circuit de Spa-Francorchamps - Σπα 29 Αυγούστου 14:00 12:00
  GP Santander d' Italia Autodromo Nazionale Monza Santander Μόντσα 12 Σεπτεμβρίου 14:00 12:00
  SingTel Singapore GP Marina Bay Street Circuit SingTel Σιγκαπούρη 26 Σεπτεμβρίου 20:00 12:00
  Japanese GP Suzuka Circuit[47] - Σουζούκα 10 Οκτωβρίου 15:00 06:00
  Korean GP Korean International Circuit - Γέονγκαμ 24 Οκτωβρίου 15:00 06:00
  GP Petrobras do Brasil Autódromo José Carlos Pace Petrobras Σάο Πάολο 7 Νοεμβρίου 14:00 16:00
  Etihad Airways Abu Dhabi GP Yas Marina Circuit Etihad Airways Αμπού Ντάμπι 14 Νοεμβρίου 17:00 13:00

Σύνοψη του πρωταθλήματος

Επεξεργασία

Σε αντίθεση με το 2009 όπου ο Τζένσον Μπάτον είχε καταφέρει να ξεχωρίσει, κανείς οδηγός δεν ανεδείχθη σε κυρίαρχο από τα πρώτα στάδια της σαιζόν 2010. Ο Φερνάντο Αλόνσο κατέκτησε τον εναρκτήριο αγώνα της σαιζόν στο Μπαχρέιν, κάτι που τον έκανε μόλις τον έκτο πιλότο της Ferrari που κέρδιζε στο ντεμπούτο του για την Ιταλική ομάδα. Ο Μπάτον κατάφερε να πάρει τη νίκη στην Αυστραλία για δεύτερη συνεχή χρονιά, ενώ ο Σεμπάστιαν Φέτελ κέρδισε στη Μαλαισία. Με τη νίκη του αυτή, ξεκίνησε μια μοναδική κατάσταση στο υπόλοιπο της σαιζόν κατά την οποία όταν κάποιος οδηγός προηγούταν στη βαθμολογία δεν κατάφερνε να κερδίσει τον αγώνα.

 
Οι τρεις νικητές του Γκραν Πρι της Μαλαισίας, Σεμπάστιαν Φέτελ, Μαρκ Γουέμπερ και Νίκο Ρόσμπεργκ.

Ο Μπάτον έγινε ο πρώτος οδηγός στη σαιζόν που κερδίσει δεύτερο αγώνα με τη νίκη του στην Κίνα, αλλά ο Μαρκ Γουέμπερ ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες, στην Ισπανία και το Μονακό, ενώ ο Λιούις Χάμιλτον κατάφερε να επαναλάβει το ίδιο στους δύο επόμενους αγώνες στην Τουρκία και τον Καναδά. Στην πρώτη του νίκη στην Τουρκία βοήθησε και το ατύχημα μεταξύ των οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν ο Φέτελ επιχείρησε να προσπεράσει τον Γουέμπερ με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον τεσσαρακοστό γύρο του αγώνα.

Στο Ευρωπαϊκό Γκαν Πρι που πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια, ο Γουέμπερ συγκρούστηκε μα τον Χέικι Κοβαλάινεν στον 10ο γύρο, αναγκάζοντας το αυτοκίνητο ασφαλείας να επέμβει. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Αλόνσο εξέφρασε τη δυσφορία του για την καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης για τιμωρία του Χάμιλτον, όταν ο δεύτερος επιχείρησε αντικανονικά να προσπεράσει το αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Χάμιλτον, που τη στιγμή της προσπέρασης καταδιωκόταν από τον Αλόνσο, εκτέλεσε την ποινή του 20 λεπτά αργότερα, όταν η διαφορά μεταξύ τους είχε πλέον ανοίξει αρκετά.

Το δεύτερο μισό της σαιζόν ξεκίνησε με το βρετανικό Γκραν Πρι. Για έναν ακόμα αγώνα συνεχίστηκε η διαμάχη μεταξύ των δύο οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν στις κατατακτήριες δοκιμές ο Γουέμπερ διαμαρτυρήθηκε για την αφαίρεση της αναβαθμισμένης μπροστινής πτέρυγάς του μονοθεσίου του για να τοποθετηθεί σε αυτό του Φέτελ, που κατάφερε να πάρει την pole position. Η κακή εκκίνηση όμως του Φέτελ στον αγώνα έδωσε στον Γουέμπερ την ευκαιρία να κατακτήσει την τρίτη του νίκη στο πρωτάθλημα.

 
Οι Λιούις Χάμιλτον, Σεμπάστιαν Φέτελ και Φερνάντο Αλόνσο σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Καναδά.

Το Γερμανικό Γκρν Πρι σημαδεύτηκε από την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις για την ομάδα της Ferrari, με τους Αλόνσο και Μάσα να κατακτούν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η επιτυχία αυτή ήρθε ένα χρόνο μετά από το ατύχημα του Μάσα, ο οποίος βρισκόταν μπροστά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Με εντολή όμως της ομάδας του αναγκάστηκε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει στην πρώτη θέση. Η απόφαση αυτή κατακρίθηκε από τους υπόλοιπους και στη Φερράρι επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 100.000 δολαρίων διότι έκανε χρήση εντολής ώστε να αλλάξει σκόπιμα το αποτέλεσμα του αγώνα, ενώ σε συνεδρίαση της FIA το Σεπτέμβριο, όπου η Ιταλική ομάδα αντιμετώπισε κατηγορίες για ανυποληψία έναντι του αθλήματος η Φερράρι αθωώθηκε με το αιτιολογικό της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.

Στη Ουγγαρία, ο Γουέμπερ επέστρεψε στις νίκες, εκμεταλλευόμενος την ποινή διέλευσης από τα pits που πήρε ο Φέτελ όταν παραβίασε τον κανονισμό για την ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση από το προπορευόμενο μονοθέσιο, μετά την έξοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας, το οποίο είχε μπει λόγω του ατυχήματος στα pits μεταξύ του Ρόμπερτ Κούμπιτσα και του Άντριαν Σούτιλ. Ο Χάμιλτον κατάφερε να κερδίσει το Γκραν Πρι του Βελγίου, το οποίο διεξήχθη υπό βροχή. Οι αγώνες στην Ευρώπη τελείωσαν στην Ιταλία, με τον Αλόνσο να πανηγυρίζει την τρίτη του νίκη. Κατάφερε επίσης να κερδίσει και τον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη, κάτι που τον έκανε τον τρίτο οδηγό που πετύχαινε δύο συνεχόμενες νίκες στη σαιζόν και τον δεύτερο με τέσσερις νίκες.

 
Οι Σεμπάστιαν Φέτελ και Μαρκ Γουέμπερ κερδίζουν στην Ιαπωνία

Η Ρεντ Μπουλ επαναβεβαίωσε την κυριαρχία της στην Ιαπωνία, με τους Φέτελ και Γουέμπερ να κατακτούν τις δύο πρώτες θέσεις και τον Αλόνσο να έρχεται τρίτος. Ενώ έδειχναν ικανοί να συνεχίσουν τις επιδόσεις τους στο Γκραν Πρι της Νότιας Κορέας, ένα ατύχημα του Γουέμπερ και μια βλάβη στον κινητήρα του Φέτελ έδωσαν τη νίκη στον Αλόνσο, ανεβάζοντάς τον στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.

Στη Βραζιλία, τον προτελευταίο αγώνα της σαιζόν, ο Χούλκενμπερκ κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά ο Φέτελ και ο Γουέμπερ κατάφεραν να τερματίσουν στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα, αφήνοντας στην τρίτη τον Αλόνσο. Με αυτή τη νίκη τους η ομάδα της Ρεντ Μπουλ κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα κατασκευστών.

Ο τελευταίος αγώνας της σαιζόν

Επεξεργασία

Στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν στο Αμπού Ντάμπι, το πρωτάθλημα οδηγών διεκδικούσαν ο Φερνάντο Αλόνσο που προηγούταν στη βαθμολογία των οδηγών με 246 βαθμούς, ο Μαρκ Γουέμπερ που ακολουθούσε με 238, ο Σεμπάστιαν Φέτελ με 231 και ο Λιούις Χάμιλτον που ήταν στη τέταρτη θέση με 222 βαθμούς και οι ελπίδες του ήταν μόνο μαθηματικές.

 
Οι Φερνάντο Αλόνσο και Μαρκ Γουέμπερ σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Αμπού Ντάμπι.

Κατά την εβδομάδα πριν από τον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, η Red Bull έδειξε και πάλι την πρόθεσή της να μην ευνοήσει με τη στρατηγική της κάποιον από τους δύο οδηγούς της έναντι του άλλου. Στις κατατακτήριες δοκιμές του Σαββάτου την πρώτη θέση στην εκκίνηση πήρε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Δεύτερος θα ξεκινούσε ο Λιούις Χάμιλτον, τρίτος ο Φερνάντο Αλόνσο, ενώ ο Γουέμπερ θα βρισκόταν στην πέμπτη θέση, πίσω από τον Τζένσον Μπάτον.

Με την εκκίνηση του αγώνα ο Μπάτον βρέθηκε μπροστά από τον Αλόνσο, ενώ ο Φέτελ και ο Χάμιλτον διατήρησαν τις δύο πρώτες θέσεις. Ο Γουέμπερ είχε την ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα αρκεί να περνούσε τον Αλόνσο, αλλά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν πιο αργός από αυτόν. Και οι δύο είχαν επιλέξει την τακτική του ενός γρήγορου pit stop για αλλαγή ελαστικών. Μετά την είσοδό τους, ο Αλόνσο κατάφερε να διατηρηθεί μπροστά από τον Γουέμπερ, αλλά βρέθηκε πίσω από τον Ρώσο οδηγό της περσινή ομάδας του (Renault), Βιτάλι Πετρόφ. Ο Αλόνσο περίμενε να μπουν οι προπορευόμενοι στα pits, ώστε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, κάτι που θα του έδινε το πρωτάθλημα. Οι οδηγοί της Renault, όμως, είχαν ήδη επιχειρήσει είσοδο στα pits, καθώς είχαν επωφεληθεί από την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας στους πρώτους γύρους του αγώνα, μετά από το ατύχημα μεταξύ των Σουμάχερ και Λιούτσι.

 
Ο Ρώσος Βιτάλι Πετρόφ με τη Renault R30.

Με την είσοδό του για pit stop, ο Χάμιλτον βρέθηκε για αρκετό διάστημα πίσω από τον έταιρο οδηγό της Renault, τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα, δίνοντας περισσότερη άνεση στον Φέτελ. Ο Αλόνσο δεν μπορούσε να περάσει τον Πετρόφ, και εκτός από τον Ρώσο, τους Φέτελ, Μπάτον και Χάμιλτον, πιο μπροστά υπήρχαν ακόμα τα μονοθέσια των Νίκο Ρόσμπεργκ και Κούμπιτσα.

Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Σεμπάστιαν Φέτελ στη πρώτη θέση του αγώνα, με τις δύο Μακλάρεν των Χάμιλτον και Μπάτον στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Αλόνσο που δεν μπόρεσε ποτέ να προσπεράσει τον Πετρόφ τερμάτισε στην έβδομη θέση, ενώ ο Γουέμπερ στην όγδοη. Με αυτή την κατάταξη ο Φέτελ στέφθηκε πρωταθλητής, σε ηλικία 23 ετών και 134 ημερών, που τον έκανε τον νεότερο Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην ιστορία της Φόρμουλα 1.

Νικητές ανά αγώνα

Επεξεργασία
Γύρος Γκραν Πρι Πίστα Pole position Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα
1   Γκραν Πρι Μπαχρέιν Bahrain International Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Ferrari
2   Γκραν Πρι Αυστραλίας Albert Park GP Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Μαρκ Γουέμπερ   Τζένσον Μπάτον   McLaren-Mercedes
3   Γκραν Πρι Μαλαισίας Sepang International Circuit   Μαρκ Γουέμπερ   Μαρκ Γουέμπερ   Σεμπάστιαν Φέτελ   Red Bull-Renault
4   Γκραν Πρι Κίνας Shanghai International Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Λιούις Χάμιλτον   Τζένσον Μπάτον   McLaren-Mercedes
5   Γκραν Πρι Ισπανίας Circuit de Catalunya   Μαρκ Γουέμπερ   Λιούις Χάμιλτον   Μαρκ Γουέμπερ   Red Bull-Renault
6   Γκραν Πρι Μονακό Circuit de Monaco   Μαρκ Γουέμπερ   Σεμπάστιαν Φέτελ   Μαρκ Γουέμπερ   Red Bull-Renault
7   Γκραν Πρι Τουρκίας Istanbul Park   Μαρκ Γουέμπερ   Βιτάλι Πετρόφ   Λιούις Χάμιλτον   McLaren-Mercedes
8   Γκραν Πρι Καναδά Circuit Gilles Villeneuve   Λιούις Χάμιλτον   Ρόμπερτ Κούμπιτσα   Λιούις Χάμιλτον   McLaren-Mercedes
9   Γκραν Πρι Ευρώπης Valencia Street Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Τζένσον Μπάτον   Σεμπάστιαν Φέτελ   Red Bull-Renault
10   Γκραν Πρι Βρετανίας Silverstone Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Φερνάντο Αλόνσο   Μαρκ Γουέμπερ   Red Bull-Renault
11   Γκραν Πρι Γερμανίας Hockenheimring   Σεμπάστιαν Φέτελ   Σεμπάστιαν Φέτελ   Φερνάντο Αλόνσο   Ferrari
12   Γκραν Πρι Ουγγαρίας Hungaroring   Σεμπάστιαν Φέτελ   Σεμπάστιαν Φέτελ   Μαρκ Γουέμπερ   Red Bull-Renault
13   Γκραν Πρι Βελγίου Circuit de Spa-Francorchamps   Μαρκ Γουέμπερ   Λιούις Χάμιλτον   Λιούις Χάμιλτον   McLaren-Mercedes
14   Γκραν Πρι Ιταλίας Autodromo Nazionale Monza   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Ferrari
15   Γκραν Πρι Σιγκαπούρης Marina Bay Street Circuit   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Ferrari
16   Γκραν Πρι Ιαπωνίας Suzuka Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Μαρκ Γουέμπερ   Σεμπάστιαν Φέτελ   Red Bull-Renault
17   Γκραν Πρι Ν. Κορέας Korean International Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Φερνάντο Αλόνσο   Φερνάντο Αλόνσο   Ferrari
18   Γκραν Πρι Βραζιλίας Autódromo José Carlos Pace   Νίκο Χάλκενμπεργκ   Λιούις Χάμιλτον   Σεμπάστιαν Φέτελ   Red Bull-Renault
19   Γκραν Πρι Αμπου Ντάμπι Yas Marina Circuit   Σεμπάστιαν Φέτελ   Λιούις Χάμιλτον   Σεμπάστιαν Φέτελ   Red Bull-Renault

Βαθμολογία

Επεξεργασία

Αν και στην αρχή της προηγούμενης σαιζόν είχε προταθεί, από το 2010, πρωταθλητής να στέφεται αυτός που θα επιτύχει τις περισσότερες νίκες στο πρωτάθλημα, τελικά αυτή η ιδέα δεν προχώρησε. Αντ' αυτού, αποφασίστηκε να αυξηθεί η διαφορά ανάμεσα στους βαθμούς που κερδίζει η κάθε θέση, δίνοντας έτσι μεγαλύτερες πιθανότητες για πρωτιά σε αυτούς που πετυχαίνουν περισσότερες νίκες. Επίσης, οι βαθμολογούμενες θέσεις αυξήθηκαν από 8 σε 10.

Σύμφωνα με το νέο βαθμολογικό σύστημα, οι 10 πρώτες θέσεις βαθμολογούνται με 25,18,15,12,10,8,6,4,2 και 1 πόντο αντίστοιχα.

Βαθμολογία οδηγών

Επεξεργασία

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα οδηγών είχε ως εξής:

Θέση  /  Οδηγός BHR
  		AUS
  		MAL
  		CHN
  		ESP
  		MON
  		TUR
  		CAN
  		EUR
  		GBR
  		GER
  		HUN
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		JPN
  		KOR
  		BRA
  		ABU
  		Βαθ-
μοί
1   Σεμπάστιαν Φέτελ 4 Εγκ 1 6 3 2 Εγκ 4 1 7 3 3 15 4 2 1 Εγκ 1 1 256
2   Φερνάντο Αλόνσο 1 4 13† 4 2 6 8 3 8 14 1 2 Εγκ 1 1 3 1 3 7 252
3   Μαρκ Γουέμπερ 8 9 2 8 1 1 3 5 Εγκ 1 6 1 2 6 3 2 Εγκ 2 8 242
4   Λιούις Χάμιλτον 3 6 6 2 14† 5 1 1 2 2 4 Εγκ 1 Εγκ Εγκ 5 2 4 2 240
5   Τζένσον Μπάτον 7 1 8 1 5 Εγκ 2 2 3 4 5 8 Εγκ 2 4 4 12 5 3 214
6   Φελίπε Μάσα 2 3 7 9 6 4 7 15 11 15 2 4 4 3 8 Εγκ 3 15 10 144
7   Νίκο Ρόσμπεργκ 5 5 3 3 13 7 5 6 10 3 8 Εγκ 6 5 5 17† Εγκ 6 4 142
8   Ρόμπερτ Κούμπιτσα 11 2 4 5 8 3 6 7 5 Εγκ 7 Εγκ 3 8 7 Εγκ 5 9 5 136
9   Μίχαελ Σουμάχερ 6 10 Εγκ 10 4 12 4 11 15 9 9 11 7 9 13 6 4 7 Εγκ 72
10   Ρούμπενς Μπαρικέλο 10 8 12 12 9 Εγκ 14 14 4 5 12 10 Εγκ 10 6 9 7 14 12 47
11   Άντριαν Σούτιλ 12 Εγκ 5 11 7 8 9 10 6 8 17 Εγκ 5 16 9 Εγκ Εγκ 12 13 47
12   Καμούι Κομπαγιάσι Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 12 Εγκ 10 Εγκ 7 6 11 9 8 Εγκ Εγκ 7 8 10 14 32
13   Βιτάλι Πετρόφ Εγκ Εγκ Εγκ 7 11 13† 15 17 14 13 10 5 9 13 11 Εγκ Εγκ 16 6 27
14   Νίκο Χάλκενμπεργκ 14 Εγκ 10 15 16 Εγκ 17 13 Εγκ 10 13 6 14 7 10 Εγκ 10 8 16 22
15   Βιταντόνιο Λιούτζι 9 7 Εγκ Εγκ 15† 9 13 9 16 11 16 13 10 12 Εγκ Εγκ 6 Εγκ Εγκ 21
16   Σεμπαστιάν Μπουεμί 16† Εγκ 11 Εγκ Εγκ 10 16 8 9 12 Εγκ 12 12 11 14 10 Εγκ 13 15 8
17   Πέδρο ντε λα Ρόσα Εγκ 12 ΔΕΚ Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ 12 Εγκ 14 7 11 14 6
18   Νικ Χάιντφιλντ Εγκ 8 9 17 11 6
19   Χάιμε Αλγκεσουάρι 13 11 9 13 10 11 12 12 13 Εγκ 15 Εγκ 13 15 12 11 11 11 9 5
20   Χάικι Κοβαλάινεν 15 13 NC 14 ΔΕΚ Εγκ Εγκ 16 Εγκ 17 Εγκ 14 16 18 16† 12 13 18 17 0
21   Γιάρνο Τρούλι 17† ΔΕΚ 17 Εγκ 17 15† Εγκ Εγκ 21 16 Εγκ 15 19 Εγκ Εγκ 13 Εγκ 19 21† 0
22   Καρούν Τσαντχόκ Εγκ 14 15 17 Εγκ 14† 20† 18 18 19 0
23   Μπρούνο Σένα Εγκ Εγκ 16 16 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 20 19 17 Εγκ Εγκ Εγκ 15 14 21 19 0
24   Λούκας ντι Γκράσι Εγκ Εγκ 14 Εγκ 19 Εγκ 19 19 17 Εγκ Εγκ 18 17 20 15 ΔΕΚ Εγκ NC 18 0
25   Τίμο Γκλοκ Εγκ Εγκ Εγκ ΔΕΚ 18 Εγκ 18 Εγκ 19 18 18 16 18 17 Εγκ 14 Εγκ 20 Εγκ 0
26   Σάκον Γιαμαμότο 20 Εγκ 19 20 19 16 15 0
27   Κρίστιαν Κλιν Εγκ 22 20 0
Θέση  /  Οδηγός BHR
  		AUS
  		MAL
  		CHN
  		ESP
  		MON
  		TUR
  		CAN
  		EUR
  		GBR
  		GER
  		HUN
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		JPN
  		KOR
  		BRA
  		ABU
  		Βαθ-
μοί
Ένδειξη και Σημασία
1 Νικητής
2 2η θέση
3 3η θέση
4-10 Τερμάτισε σε βαθμολογούμενη θέση
10 + Τερμάτισε σε μη βαθμολογούμενη θέση
Εγκ Εγκατέλειψε κατά τη διάρκεια του αγώνα
ΑΚ Ακυρώθηκε αφού είχε εκκινήσει
ΔΠ Δεν πέρασε τα προκριματικά
ΔΕΚ Πέρασε τα προκριματικά, αλλά δεν εκκίνησε

Έντονη γραφή - Pole position
Πλάγια γραφή - Ταχύτερος γύρος


† - Οδηγοί που δεν τερμάτισαν στον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας διανύσει το 90% της συνολικής απόστασης.

Για τiς αλλαγές οδηγών κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, δείτε εδώ.

Βαθμολογία κατασκευαστών

Επεξεργασία
 
 
 
1η – Vodafone McLaren Mercedes
2η – Red Bull Racing
3η – Scuderia Ferrari Marlboro

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα κατασκευαστών είχε ως εξής:

Θέση Ομάδα Βαθμοί
1   Red Bull Racing 498
2   McLaren 454
3   Ferrari 396
4   Mercedes GP 214
5   Renault 163
6   Williams 69
7   Force India 68
8   BMW Sauber 44
9   Scuderia Toro Rosso 13
10   Lotus F1 Racing 0
11   HRT 0
12   Virgin Racing 0

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Formula 1: Η Ferrari αποχωρεί αν αποφασιστεί το "μπάτζετ καπ"». Ελευθεροτυπία. 12 Μαΐου 2009. 
  2. ↑ «Προσωρινά εκτός FOTA η Williams». in.gr. 27 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009. 
  3. ↑ «Η FIA ξανά στα "χαρακώματα" με τον FOTA». in.gr. 4 Ιουνίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «Η FIA ανακοίνωσε τις ομάδες του 2010 - υπό νέους όρους!». in.gr. 12 Ιουνίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ ««Βόμβα» στη Formula 1!». sport-fm.gr. 19 Ιουνίου 2009. 
  6. ↑ «Διαλύεται η Formula 1». autotriti.gr. 19 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009. 
  7. ↑ «Κινείται νομικά η FIA…». sport.fm. 
  8. ↑ ««Τα βρήκαν» FIA και FOTA, παραμένει ενιαία η F1». in.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2009. 
  9. ↑ «Αλλάζει και όνομα η Campos Racing». contra.gr. 3 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-06. https://web.archive.org/web/20100306065205/http://www.contra.gr/Motorsport/World/Formula1/265188.html. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  10. ↑ «Ο Fernando Alonso στη Ferrari για τρία χρόνια». in.gr. 30 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-10-04. https://web.archive.org/web/20091004155016/http://www.in.gr/auto/news/article.asp?lngEntityID=66292. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Williams: Ανακοίνωσε Μπαρικέλο-Χάλκενμπεργκ». Ναυτεμπορική. 02 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-05. https://web.archive.org/web/20091105230042/http://www.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1735998. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  12. ↑ «Τζένσον Μπάτον: Ο άσσος της McLaren!». Πρώτο Θέμα. 18 Δεκεμβρίου 2009. http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=55422. [νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ «Glock to lead new Manor F1 team». BBC. 17 Νοεμβρίου 2009. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/motorsport/formula_one/8363770.stm.  (Αγγλικά)
  14. ↑ «Υπέγραψε στη Sauber ο Κομπαγιάσι». gazzetta.gr. 18 Δεκεμβρίου 2009. http://www.gazzetta.gr/motorsport/formula-1/item/61409-%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7-sauber-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B9. [νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ 15,0 15,1 «Με Κοβαλάινεν και Τρούλι η Lotus». Τα Νέα. 30 Δεκεμβρίου 2009. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=27&ct=17&artid=4553345&enthDate=30122009. [νεκρός σύνδεσμος]
  16. ↑ «F1: Στη Renault ο Κουμπίτσα». Ναυτεμπορική. 07 Οκτωβρίου 2009. http://www.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1725243. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ «Ο Νίκο Ρόσμπεργκ στη Mercedes GP». cityauto.gr. 24 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-08-03. https://archive.today/20120803224537/http://www.cityauto.gr/article.cityauto.gr?aid=4600. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  18. ↑ «Ο Τσαντχόκ στην Hispania». gazzetta.gr. 04 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-07. https://web.archive.org/web/20100307174645/http://www.gazzetta.gr/motorsport/formula-1/item/72697-%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%87%CF%8C%CE%BA-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-hispania. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  19. ↑ «Με Ντι Γκράσι η Virgin». sport.gr. 15 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-20. https://web.archive.org/web/20100720194453/http://www.sport.gr/default.asp?pid=4. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  20. ↑ «Παρουσίασε R30 και Πετρόφ!». sportdog.gr. 01 Φεβρουαρίου 2010. http://www.sportdog.gr/v3/article.aspx?article_id=121833. [νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ «15 εκ. ευρώ λόγοι για μπει στη F1 ο Πετρόφ». auto24.gr. 22 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-25. https://web.archive.org/web/20100125144013/http://www.auto24.gr/html/ent/690/ent.43690.asp. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  22. ↑ «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα». sport-fm.gr. 08 Φεβρουαρίου 2010. http://www.sport-fm.gr/article/216724. 
  23. ↑ «Renault F1: Με χορηγό τη Lada!». Πρώτο Θέμα. 04 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-16. https://web.archive.org/web/20100316061034/http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=62621. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  24. ↑ «F1: Bruno Senna wins 2010 Formula One drive with new Campos Meta team». Guardian. 11 Νοεμβρίου 2009. http://www.guardian.co.uk/sport/2009/nov/11/bruno-senna-campos-meta.  (Αγγλικά)
  25. ↑ «Αμισθος ο Σένα». sport.gr. 11 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-20. https://web.archive.org/web/20100720194453/http://www.sport.gr/default.asp?pid=4. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  26. ↑ «Ο Πέδρο ντε λα Ρόσα στη Sauber». Πρώτο Θέμα. 20 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-22. https://web.archive.org/web/20100122183829/http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=58445. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  27. ↑ «Επιστρέφει ο Ντε λα Ρόσα». ΑΠΕ-ΜΠΕ. 4 Ιανουαρίου 2010. http://sports.ana-mpa.gr/articleview1.php?id=8745&menu=m61. [νεκρός σύνδεσμος]
  28. ↑ «F1: Συμφωνία Σουμάχερ με Mercedes». Τα Νέα. 23 ΙΔεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-12-26. https://web.archive.org/web/20091226040836/http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=5&artId=4552609. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  29. ↑ «F1: Στη Ferrari ο Φιζικέλα». Ναυτεμπορική. 03 Σεπτεμβρίου 2009. http://stocks.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1710378. [νεκρός σύνδεσμος]
  30. ↑ «NICK HEIDFELD SIGNS FOR MERCEDES GP PETRONAS». mercedes-gp.com. 04 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-02-07. https://web.archive.org/web/20100207085515/http://www.mercedes-gp.com/newsread.asp?mgp=j%BA%A5%99lT%7F. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13.  (Αγγλικά)
  31. ↑ «Stefan GP fires up Formula 1 car». autosport.com. 19 Φεβρουαρίου 2010. http://www.autosport.com/news/report.php/id/81593.  (Αγγλικά)
  32. ↑ «Ο Kimi Raikkonen στο WRC, υπέγραψε στη Citroen Junior». in.gr. 04 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-12-08. https://web.archive.org/web/20091208011434/http://www.in.gr/auto/news/article.asp?lngEntityID=67818. Ανακτήθηκε στις 2010-03-13. 
  33. ↑ «Vodafone McLaren Mercedes signs reigning World Champion Jenson Button to multi-year deal». mclaren.com (Vodafone McLaren Mercedes). 2009-11-18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-20. https://web.archive.org/web/20091120190947/http://www.mclaren.com/latestnews/mclaren-news.php?article=384. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  34. ↑ «Mercedes GP signs long-term agreement with Petronas». brawngp.com (Brawn GP). 2009-12-21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-22. https://web.archive.org/web/20150222103435/http://www.brawngp.com/readstory.asp?bgp=j%EF%BF%BD%EF%BF%BD%EF%BF%BDrZ. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  35. ↑ «Ο Νίκο Ρόσμπεργκ οδηγός της Μερτσέντες στη Φόρμουλα 1». brawngp.com (Brawn GP). 23 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-05. https://web.archive.org/web/20131105085353/http://www.brawngp.com/readstory.asp?bgp=j%EF%BF%BD%EF%BF%BD%EF%BF%BDrZ. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 «Drivers». Scuderia Ferrari. Ferrari. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2010. 
  37. ↑ «Press release». ferrari.com (Scuderia Ferrari). 2009-09-30. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-10-02. https://web.archive.org/web/20091002155853/http://www.ferrari.com/English/News/Pages/090930_F1_News_1.aspx. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  38. ↑ 38,0 38,1 «Williams' 2010 Driver Lineup». WilliamsF1. 2009-11-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-05. https://web.archive.org/web/20091105020600/http://www.williamsf1.com/news/view/1182. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  39. ↑ «Ο Κλιν δοκιμαστής στην HRT». sport.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2010. 
  40. ↑ «Pedro de la Rosa to race for BMW Sauber F1 Team». BMW Sauber. 2010-01-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-23. https://web.archive.org/web/20100123012818/http://press_en.bmw-sauber-f1-team.ch/2010/01/pedro-de-la-rosa-startet-im-bmw-sauber.html. Ανακτήθηκε στις 2010-01-23. 
  41. ↑ «Μικρά – μικρά από τη Φόρμουλα 1». sport-fm.gr. 
  42. ↑ «Θα επανέλθει ο Σένα». sport.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2010. 
  43. ↑ Τον «έφαγαν» οι χορηγίες, sport-fm.gr
  44. ↑ ««Κόπηκε» ο Καρούν Τσαντχόκ». gazzetta.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2010. 
  45. ↑ «HRT: Κλιν αντί Γιαμαμότο». Sportnet.gr. 24 Σεπτεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  46. ↑ Noble, Jonathan (2009-06-05). «Donington's legal dispute resolved». autosport.com. http://www.autosport.com/news/report.php/id/75829. Ανακτήθηκε στις 2009-06-05. 
  47. ↑ «No more Mt Fuji». GrandPrix.com. 29 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_πρωτάθλημα_Φόρμουλα_1_(2010)&oldid=10852294"