Το Παιχνίδι για δολοφόνους είναι μια αμερικανική ρομαντική κομεντί - θρίλερ του 1978, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κόλιν Χίγκινς, με πρωταγωνιστές τους Γκόλντι Χον, Τσέβι Τσέις, Ντάντλεϊ Μουρ, Μπέρτζες Μέρεντιθ, Ρέιτσελ Ρόμπερτς, Μπράιαν Ντένεχι και Μπίλι Μπάρτι. [7] Στην ταινία, μια πρόσφατα χωρισμένη βιβλιοθηκονόμος παρασύρεται σε ένα μυστήριο, όταν ένας άγνωστος κρύβει ένα φωτογραφικό φιλμ σε ένα πακέτο τσιγάρα και της το δίνει να το φυλάξει.

Παιχνίδι για δολοφόνους
ΣκηνοθεσίαΚόλιν Χίγκινς[1][2][3]
ΠαραγωγήMiller-Boyett Productions
ΣενάριοΚόλιν Χίγκινς
ΠρωταγωνιστέςΓκόλντι Χον[2][4], Τσέβι Τσέις[2][4], Μπέρτζες Μέρεντιθ[2][4], Ρέιτσελ Ρόμπερτς[2][4], Γιουτζίν Ρος[4], Ντάντλεϊ Μουρ[2][4], Μπράιαν Ντένεχι[2][4], Μαρκ Λόρενς[4], Μπίλι Μπάρτι[4], Κούπερ Χάκαμπι[4], Φράνσις Μπέι[4], Τζον Χάνκοκ[4], Τσακ Μακάν[4], Κουίνι Σμιθ[4], Λου Κατέλ[5], Ντον Κάλφα[5], Γκάρι Γκούντροου[5], Κόνι Σόγιερ[5], Μπρους Σόλομον[5], Χόουπ Χάμερς[5] και Γουίλιαμ Φράνκφαδερ
ΜουσικήΤσαρλς Φοξ
ΦωτογραφίαΝτέιβιντ Μ. Γουόλς
ΜοντάζPembroke J. Herring
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures
ΔιανομήMOKÉP και Netflix
Πρώτη προβολή14  Ιουνίου 1978 και 1  Φεβρουαρίου 1979 (Γερμανία)[6]
Διάρκεια116 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία έλαβε επτά υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, συμπεριλαμβανομένων Καλύτερης Ταινίας – Μιούζικαλ ή Κωμωδίας, Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας – Μιούζικαλ ή Κωμωδίας (Χον), Καλύτερου Ηθοποιού – Μιούζικαλ ή Κωμωδίας (Τσέις) και Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Ταινία (Μουρ), καθώς και για το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, αλλά δεν κέρδισε κανένα.

Η ταινία ενέπνευσε μια τηλεοπτική σειρά με το ίδιο όνομα που προβλήθηκε από το κανάλι ABC στις αρχές του 1981 και κόπηκε μετά από έξι επεισόδια. [8]

Πλοκή Επεξεργασία

Ένας καθολικός αρχιεπίσκοπος επιστρέφει στο σπίτι του και βάζει να ακούσει έναν δίσκο μουσικής. Ανοίγοντας ένα ντουλάπι, και βλέπει την αντανάκλαση ενός άνδρα με παρόμοια με τον ίδιο εμφάνιση που τον κοιτάζει. Γυρίζει απότομα να δει και σκοτώνεται από ένα μαχαίρι που τον βρίσκει στο στήθος.

Ενώ παρευρίσκεται σε ένα πάρτι με θέα στη Γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ, η πρόσφατη διαζευγμένη και ντροπαλή βιβλιοθηκονόμος Γκλόρια Μάντι από το Σαν Φρανσίσκο βλέπει στο μπαρ έναν όμορφο νεαρό, τον Τόνι, ο οποίος καταστρέφει τη στιγμή σκοντάφτοντας και χύνοντας όλα τα ποτά του μπαρ. Η Γκλόρια συζητά με μια φίλη που την ενθαρρύνει να ανοιχτεί σε νέες ερωτικές εμπειρίες. Οδηγώντας προς το σπίτι της, η Γκλόρια παίρνει με οτοστόπ έναν ελκυστικό άνδρα που ονομάζεται Μπομπ Σκοτ ή Σκότι (Μπρους Σόλομον), του οποίου το αυτοκίνητο έχει χαλάσει. Αποδέχεται παρορμητικά την πρόσκληση του Σκότι να πάει μαζί του στον κινηματογράφο το ίδιο βράδυ και, πριν χωρίσουν οι δρόμοι τους, εκείνος της ζητά να πάρει το πακέτο με τα τσιγάρα του για να τον βοηθήσει να κόψει το κάπνισμα. Χωρίς να το καταλάβει η Γκλόρια, ο Σκότι κρύβει ένα φωτογραφικό φιλμ μέσα στο πακέτο. Το ίδιο βράδυ, ο Σκότι, βαριά τραυματισμένος, συναντά την Γκλόρια στον κινηματογράφο και τη ρωτά για την ταινία. Αιμορραγώντας πάνω στο ποπ κορν της, την προειδοποιεί να «προσέχει τον νάνο» και, στη συνέχεια, ξεψυχά. Όταν το σώμα του εξαφανίζεται μυστηριωδώς την ώρα που η Γκλόρια ζητά βοήθεια από τον υπεύθυνο του κινηματογράφου, δεν μπορεί να πείσει κανέναν για αυτό που έχει συμβεί. Όταν γυρίζει στο σπίτι της, διηγείται στον ηλικιωμένο γείτονα και ιδιοκτήτη του σπιτιού, κύριο Χένεσι (Μπέρτζες Μέρεντιθ) τι συνέβη.

Την επόμενη μέρα, η Γκλόρια δέχεται επίθεση στη βιβλιοθήκη όπου εργάζεται από τον αλμπίνο Γουάτι Τζάκσον (Γουίλιαμ Φράνκφαδερ) που προσπαθεί να την αναισθητοποιήσει με αιθέρα. Φεύγει και κρύβεται σε ένα μπαρ για μοναχικά άτομα, όπου ζητά από έναν άγνωστο, τον Βρετανό Στάνλεϊ Τίμπετς (Ντάντλεϊ Μουρ), να την πάει σπίτι. Ο Στάνλεϊ, επίδοξος εραστής που υποθέτει ότι η Γκλάρια έχει έρθει στο σπίτι του για να κάνουν σεξ, φτιάχνει ένα εξωτικό κοκτέιλ με και βάζει ένα κομμάτι των Bee Gees.

Σοκαρισμένη από την παρεξήγηση που δημιουργήθηκε, η Γκλάρια φεύγει και επιστρέφει στο διαμέρισμά της, όπου δέχεται επίθεση από έναν άνδρα με ουλή που απαιτεί το πακέτο τσιγάρων που της είχε δώσει ο Σκότι. Όταν επιχειρεί να τη στραγγαλίσει με ένα κασκόλ, η Γκλόρια τον μαχαιρώνει στο στομάχι με ένα ζευγάρι βελόνες πλεξίματος και καλεί την αστυνομία για βοήθεια. Όταν ο επιτιθέμενος προσπαθεί να τη σταματήσει, σκοτώνεται από ένα μαχαίρι που πετάει ο Γουάτι από το παράθυρο της κουζίνας και, βλέποντας τη σκηνή, η Γκλόρια λιποθυμά σοκαρισμένη. Όταν ξυπνά, όλα τα ίχνη του τι συνέβη έχουν εξαφανιστεί και εκείνη δεν είναι σε θέση να πείσει δύο αστυνομικούς, τον υπαστυνόμο Τόνι Κάρσον (Τσέβι Τσέις) και τον συνεργάτη του επιθεωρητή Φέργκιουσον ή Φέργκι (Μπράιαν Ντένεχι) ούτε καν τον κύριο Χένεσι για το τι έχει προηγηθεί.

Η Γκλόρια απάγεται από τον Τούρκο Φάρνουμ (Ίον Τεντορέσκου), σοφέρ μιας λιμουζίνας μέσα στην οποία είχε δει νωρίτερα τον Γουάιτι, αλλά καταφέρνει να τον εξουδετερώσει με ένα σπρέι και μια σιδηρογροθιά που της είχε δώσει για λόγους αυτοπροστασίας η Στέλλα (Μέριλιν Σοκόλ), φίλη και συνάδελφός της στη βιβλιοθήκη. Μετά από περαιτέρω έρευνα, ο Τόνι ανακαλύπτει ότι ο Σκότι, ένας μυστικός αστυνομικός που είχε λάβει μια πληροφορία ότι θα γινόταν στην πόλη μια δολοφονία ενός διάσημου προσώπου μια συγκεκριμένη νύχτα, παρακολουθούσε τον επαγγελματία δολοφόνο Ρούπερ Στίλτσκιν (γνωστό και ως "Νάνο"). Τώρα που του έχει ανατεθεί να προστατεύει την Γκλόρια από τους επίδοξους δολοφόνους της, ο Τόνι τη μεταφέρει στο πλωτό σπίτι του, όπου οι δυο τους ερωτοτροπούν.

Όταν ο Τόνι και ο Φέργκι ανακαλύπτουν ότι η λιμουζίνα ανήκει στην αρχιεπισκοπή του Σαν Φρανσίσκο, επισκέπτονται το γραφείο του αρχιεπισκόπου Θόρνκρεστ (Γιουτζίν Ρος), αγνοώντας ότι ο οικοδεσπότης τους είναι στην πραγματικότητα ο Τσάρλι, δίδυμος αδερφός του αρχιεπισκόπου, που εμπλέκεται σε ένα σχέδιο δολοφονίας του πάπα Πίου Η' (τον οποίο υποδύεται ο εξέχων επιχειρηματίας του Σαν Φρανσίσκο Σίριλ Μάνιν) κατά την επικείμενη επίσκεψή του στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Τσάρλι έχει δολοφονήσει τον δίδυμό του, τον πραγματικό αρχιεπίσκοπο, για να τον υποδυθεί. Την επόμενη μέρα, ο Ρούπερτ απάγει τον Φέργκι και τον χρησιμοποιεί για να παρασύρει την Γκλόρια σε παγίδα. Εκείνη καταφέρνει να κρυφτεί σε ένα μασατζίδικο, όπου συναντά ξανά τον Στάνλεϊ, αλλά ο Γουάιτι και ο Στίλτσκιν τη βρίσκουν και την αρπάζουν.

Κατόπιν αιτήματος της Γκλόριας, η Στέλλα ερευνά έναν οργανισμό γνωστό ως Οργάνωση για τη Φορολόγηση των Εκκλησιών και ανακαλύπτει ότι πρόκειται για ριζοσπαστική περιθωριακή ομάδα που ιδρύθηκε από την Ντίλια Ντάροου και τον σύζυγό της. Για τους Ντάροου, η οργανωμένη θρησκεία είναι μια διεφθαρμένη, άπληστη οργάνωση που κατευθύνεται από ισχυρές εταιρείες δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Στέλλα δίνει τα αποτελέσματα των ευρημάτων της στον Τόνι, ο οποίος επιστρέφει στην αρχιεπισκοπική κατοικία συνοδευόμενος από τον κύριο Χένεσι. Μπαίνοντας κρυφά στο κελάρι, ο Τόνι ανακαλύπτει τον φυλακισμένο Φέργκι, ο οποίος τον ενημερώνει ότι οι Ντάροου προσέλαβαν τον Στίλτσκιν για να δολοφονήσουν τον πάπα κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της κωμικής όπερας Ο Μικάδος στην Όπερα του Σαν Φρανσίσκο το ίδιο βράδυ. Ο Τόνι δέχεται επίθεση από τον Ρούπερτ και τον σκοτώνει σε αυτοάμυνα ρίχνοντας πάνω του ράφια με μπουκάλια κρασιών, αλλά η βοηθός του ψεύτικου αρχιεπισκόπου Γκέρντα Κάσγουελ (Ρέιτσελ Ρόμπερτς), που είναι στην πραγματικότητα η Ντίλια Ντάροου, απειλή τον ίδιο και την Γκλόρια με ένα όπλο.

Η Ντάροου εξηγεί στη συνέχεια το σχέδιό της για την εξάλειψη του πάπα, σύμφωνα με το οποίο, αν ο πάπας δεν είναι νεκρός μέχρι στο τέλος της πρώτης πράξης, ο Γουάιτι Τζάκσον θα ανοίξει πυρ στην αίθουσα. Το ίδιο θα κάνει και σε περίπτωση που ο πάπας σηκωθεί απροσδόκητα από τη θέση του ή αν μπει στην αίθουσα η αστυνομία. Ο κύριος Χένεσι εξουδετερώνει τον Τσάρλι και νικά την Ντίλια σε μια μονομαχία πολεμικών τεχνών. Ελεύθεροι πλέον, ο Τόνι και η Γκλάρια κατευθύνονται με αυτοκίνητο προς την όπερα, έχοντας κάποια ασυνήθιστα προβλήματα στη διαδρομή (πέφτουν πάνω σε ένα ιταλικό εστιατόριο και, στη συνέχεια, συνεχίζουν τη διαδρομή με ένα ταξί αεροδρομίου που μεταφέρει δύο τουρίστες από την Ιαπωνία). Αφού φτάσουν στα παρασκήνια, ο Τζάκσον αρπάζει την Γκλόρια και σκοτώνει έναν από τους πολλούς φρουρούς ασφαλείας που έχουν συμμετάσχει στην καταδίωξη. Η εξαγριωμένη Γκλόρια επιχειρεί να επιτεθεί στον Τζάκσον, ο οποίος τη ρίχνει στο πάτωμα. Αυτό δίνει στον Τόνι το περιθώριο που χρειάζεται για να πυροβολήσει τον αλμπίνο, ανατρέποντας έτσι το σχέδιό του να σκοτώσει τον πάπα. Καθώς η παράσταση τελειώνει, η Γκλόρια και ο Τόνι εμφανίζονται στη σκηνή μαζί με τα νεκρά πλέον σώματα του Τζάκσον και του φρουρού, αλλά ο πάπας, που φαίνεται να μην έχει παρατηρήσει τίποτα ασυνήθιστο, οδηγεί το κοινό να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα για τους ηθοποιούς, την ορχήστρα και τον μαέστρο, τον Στάνλεϊ Τίμπετς.

Διανομή Επεξεργασία

  • Γκόλντι Χον ως Γκλάρια Μάντι
  • Τσέβι Τσέις ως υπαστυνόμος Τόνι Κάρλσον
  • Μπέρτζες Μέρεντιθ ως κύριος Χένεσι
  • Μπράιαν Ντένεχι ως επιθεωρητής Φέργκιουσον (Φέργκι)
  • Ντάντλεϊ Μουρ ως Στάνλεϊ Τίμπετς
  • Ρέιτσελ Ρόμπερτς ως Γκέρντα Κάσγουελ / Ντίλια Ντάροου
  • Γιουτζίν Ρος ως αρχιεπίσκοπος Θόρνκρεστ / Τσάρλι Θόρνκρεστ
  • Γουίλιαμ Φράνκφαδερ ως Γουάτι Τζάκσον
  • Μαρκ Λόρενς ως Ρούπερτ Στίλτσκιν (Νάνος)
  • Μέριλιν Σόκολ ως Στέλλα
  • Μπίλι Μπάρτι ως Τζέι Τζέι Μακιούεν
  • Μπρους Σόλομον ως Μπομπ Σκοτ (Σκότι)
  • Ντον Κάλφα ως Σημαδεμένος
  • Σίριλ Μακάν ως πάπας Πίος Η'

Παραγωγή Επεξεργασία

Το Παιχνίδι για δολοφόνους είναι ένας φόρος τιμής στον Άγγλο σκηνοθέτη Άλφρεντ Χίτσκοκ, [9] αρκετές από τις ταινίες του οποίου αναφέρονται κατά τη διάρκεια της ταινίας. Η υπόθεση ενός αθώου ατόμου που μπλέκεται σε μια μυστηριώδη υπόθεση είναι συνηθισμένη στις ταινίες του Χίτσκοκ, όπως Τα 39 σκαλοπάτια, Σαμποτέρ, Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων και, κυρίως, Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά, που ενέπνευσε και τη σκηνή της όπερας στο Παιχνίδι για δολοφόνους. Οι σκηνές όπου η Γκλόρια δέχεται επίθεση στο σπίτι της από κάποιον που προσπαθεί να τη στραγγαλίσει με ένα κασκόλ και εκείνη υπερασπίζεται τον εαυτό της με ένα οικιακό αντικείμενο, είναι και τα δύο αναφορές στην ταινία Τηλεφωνήσατε στην ασφάλεια αμέσου δράσεως. Άλλες ταινίες του Χίτσκοκ στις οποίες κάνει αναφορά ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Κόλιν Χίγκινς είναι τα Υπόθεση Νοτόριους, Δεσμώτης του ιλίγγου και Ψυχώ. Επιπλέον, η πλοκή περιλαμβάνει ένα αντικείμενο που αρχικά είναι το επίκεντρο της ταινίας, αλλά η σημασία του μειώνεται μέχρι να ξεχαστεί και να μην εξηγηθεί παρά στο τέλος - το φιλμ που κρύβεται στο πακέτο των τσιγάρων. Ο Χίτσκοκ χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική σε πολλές ταινίες του.

Το σενάριο αρχικά γράφτηκε με τον τίτλο Σκοτώνοντας τη Λίντια με βάση την Γκόλντι Χον για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Χίγκινς είχε γνωρίσει τη Χον μέσω του κοινού τους φίλου Χαλ Άσμπι. Μετά την κυκλοφορία της ταινίας Το ασημένιο τρένο (Silver Streak), ο Χίγκινς ξανάγραψε το σενάριο. Μαζί με τους παραγωγούς, πήγαν το σενάριο στην Paramount που ήθελε να πρωταγωνιστήσει η Φάρα Φόσετ. Ωστόσο, η Φόσετ βρισκόταν στη μέση μιας δικαστικής διαμάχης με τους παραγωγούς της σειράς Οι άγγελοι του Τσάρλι και έτσι αποφασίστηκε να πρωταγωνιστήσει η Χον. [10]

Το όνομα Γκλόρια Μάντι είναι μια αναφορά στο "Sic transit gloria mundi", που στα λατινικά σημαίνει "Έτσι περνά η δόξα του κόσμου". Η φράση ήταν μέρος της τελετής της παπικής στέψης μέχρι το 1963.

Ο Χίγκινς είχε γράψει τον ρόλο του Στάνλεϊ Τίμπετς για τον Τιμ Κόνγουεϊ, αλλά όταν ο ηθοποιός τον απέρριψε, τον πρόσφερε στον Ντάντλεϊ Μουρ. Αυτό ήταν το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Μουρ στις ΗΠΑ και τον οδήγησε στο να πρωταγωνιστήσει στο Δέκα του Μπλέικ Έντουαρντς την επόμενη χρονιά. [9]

Ο Χίγκινς λέει ότι ήθελε τόσο πολύ να σκηνοθετήσει την ταινία, που δεν τον ένοιαζε ποιοι θα έπαιζαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Συναντήθηκε με τη Φόσετ στην οποία είχε προσφερθεί ο πρώτος γυναικείος ρόλος, πριν πάει στην Γκόλντι Χον. Η πρώτη του επιλογή για τον πρώτο ανδρικό ρόλο ήταν ο Χάρισον Φορντ (ο οποίος ήταν παλιότερα μαραγκός του Χίγκινς) ο οποίος απέρριψε τον ρόλο. Ο ρόλος προτάθηκε και στον Στιβ Μάρτιν, αλλά δεν κατέληξε να τον παίξει. Τελικά, τον ρόλο πήρε ο Τσέβι Τσέις. [11]

Η ταινία γυρίστηκε μέσα και γύρω από το Σαν Φρανσίσκο. Οι σκηνές του λόμπι της όπερας γυρίστηκαν στο δημαρχείο του Σαν Φρανσίσκο απέναντι. Το Nuart Theatre, στο οποίο ο Μπομπ Σκοτ πεθαίνει στην αρχή της ταινίας, είναι μια αίθουσα τέχνης που βρίσκεται στη λεωφόρο Σάντα Μόνικα στο δυτικό Λος Άντζελες. [12]

Το «Ready to Take a Chance Again», το θεματικό τραγούδι της ταινίας, συνέθεσε ο Τσαρλς Φοξ, σε στίχους του συνεργάτη ττου, Νόρμαν Γκίμπελ και ερμηνεύτηκε από τον Μπάρι Μάνιλοου. Το σάουντρακ περιλαμβάνει επίσης το "Copacabana" που γράφτηκε από τους Μάνιλοου, Μπρους Σάσμαν και Τζακ Φέλντμαν και ερμηνεύεται από τον Μάνιλοου, το "I Feel the Earth Move" της Κάρολ Κινγκ και το "Stayin' Alive", που γράφτηκε και ερμηνεύτηκε από τους Bee Gees. Αποσπάσματα από την πρώτη πράξη της κωμικής όπερας Ο Μικάδος των Γκίλμπερτ & Σάλιβαν παίζονται από μέλη της Όπερας της Νέας Υόρκης. [9] Η Arista Records κυκλοφόρησε το άλμπουμ σε δίσκο και κασέτα και η Intrada Records το επανακυκλοφόρησε σε δίσκο το 2009. [13]

Υποδοχή Επεξεργασία

Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε την ταινία "μια κομψή, ελκυστική, απολαυστική ταινία με όλα τα χαρακτηριστικά της επιτυχίας. Όμως, όπως έκανε το Πονηρές επισκέψεις (House Calls) πριν από μερικούς μήνες, αρχίζει να υπόσχεται γνήσιο πνεύμα και πρωτοτυπία μόνο για να επιστρέψει σε πιο γνωστές τακτικές μετά από μισή ώρα περίπου". [14]

Ο Άρθουρ Ντ. Μέρφι του περιοδικού Variety την αποκάλεσε «εξαιρετική ταινία», προσθέτοντας «Ο συγγραφέας Κόλιν Χίγκινς κάνει μια καλή σκηνοθετική υπόκλιση. Η Γκόλντι Χον είναι εξαιρετική σε μια δυνατή επιστροφή στον κινηματογράφο και Ο Τσέβι Τσέις [...] λειτουργεί καλά ως συμπρωταγωνιστής». [15]

Ο Τζιν Σίσκελ του Chicago Tribune έδωσε στην ταινία 3 από 4 αστέρια και την αποκάλεσε «ελκυστική κωμωδιούλα, το είδος της ταινίας που περιγράφεται καλύτερα ως "χαριτωμένη"». [16]

Σε μια εμφάνισή του στο Tonight Show το 1986, ο Ρότζερ Έμπερτ αποκάλεσε την ταινία "πολύ καλή". [17]

Βραβεία και υποψηφιότητες Επεξεργασία

Οι Τσαρλς Φοξ και Νόρμαν Γκίμπελ ήταν υποψήφιοι για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, αλλά έχασαν από τον Πολ Τζαμπάρα και το "Last Dance" από την ταινία Δόξα τω Θεώ, είναι Παρασκευή: Απόψε χορεύουμε (Thank God It's Friday). [18]

Η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας – Μιούζικαλ ή Κωμωδία, αλλά έχασε από το Ας περιμένει ο Παράδεισος. Άλλες υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα ήταν καλύτερης ηθοποιού σε μιούζικαλ ή κωμωδία (Χον), Καλύτερου Ηθοποιού σε Μιούζικαλ ή Κωμωδία (Τσέις), Β' Ανδρικού Ρόλου - κινηματογραφική ταινία (Μουρ), Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερου Πρωτότυπου τραγουδιού. [19]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.imdb.com/title/tt0077578/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www.filmaffinity.com/en/film491225.html. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  3. movieweb.com/movie/foul-play/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 www.imdb.com/title/tt0077578/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  6. (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0077578/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  7. «Foul Play». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  8. Brooks, Tim and Marsh Earle, The Complete Directory to Prime Time Network TV shows 1946 – present. New York: Ballantine Books 1988 (Fourth Edition). (ISBN 0-345-35610-1), p. 275
  9. 9,0 9,1 9,2 «Foul Play at Turner Classic Movies». Tcm.com. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  10. Kilday, Gregg (Aug 13, 1977). «FILM CLIPS: Hawn On Deck for 'Foul Play'». Los Angeles Times: σελ. b6. 
  11. Goldstein, Patrick (Jan 24, 1981). «HIGGINS: WRITER-DIRECTOR ON HOT STREAK». Los Angeles Times: σελ. b15. 
  12. «Landmark Theatres website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  13. «"Foul Play", Varèse Sarabande album page». Varesesarabande.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2021. 
  14. Maslin, Janet (July 19, 1978). "Screen: Goldie Hawn in 'Foul Play'". The New York Times.
  15. Murphy, Arthur D. (July 12, 1978). "Film Reviews: Foul Play". Variety. 18.
  16. Siskel, Gene (August 16, 1978). "Goldie and 'cute' are the real 'Foul Play' stars". Chicago Tribune. Section 5, p. 8.
  17. «Chevy Chase Makes Fun of Siskel & Ebert on Johnny Carson's Tonight Show». YouTube. 5 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020. 
  18. «The 51st Academy Awards (1979)». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2020. 
  19. «Winners & Nominees 1979». Hollywood Foreign Press Association. σελίδες 1–4, 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία