Παλάτι των Βασιλέων της Μαγιόρκας

κάστρο στη Γαλλία

Συντεταγμένες: 42°41′38″N 2°53′44″E / 42.69389°N 2.89556°E / 42.69389; 2.89556

Το Παλάτι των Βασιλέων της Μαγιόρκας (γαλλικά: Palais des Rois de Majorque, καταλανικά: Palau dels Reis de Mallorca) είναι παλάτι και φρούριο, που έχει κήπους με θέα στην πόλη Περπινιάν στα Ανατολικά Πυρηναία της Γαλλίας.

Παλάτι των Βασιλέων της Μαγιόρκας
Χάρτης
Είδοςκάστρο
Αρχιτεκτονικήγοτθική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες42°41′38″N 2°53′44″E
Διοικητική υπαγωγήΠερπινιάν[1]
ΧώραΓαλλία[1]
ΙδιοκτήτηςΝομαρχιακό Συμβούλιο των Ανατολικών Πυρηναίων
ΑρχιτέκτοναςPons Descoyl
Προστασίαπρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1935)[1] και κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1913)[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

Το βασίλειο της Μαγιόρκας (1276-1349) Επεξεργασία

Το 1276 ο βασιλιάς Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας έκανε το Περπινιάν πρωτεύουσα του βασιλείου της Μαγιόρκας. Άρχισε να κτίζει ένα παλάτι με κήπους στο λόφο του Πουίγ δελ ρέυ (Puig del rey) στα νότια της πόλης, με αρχιτέκτονες οι Ramon Pau, Pons Descoll και Bernat Quer· το έργο ολοκληρώθηκε το 1309.

Τερματισμός του Δυτικού Σχίσματος Επεξεργασία

Το 1415 ο Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας, Σιγισμούνδος του Λουξεμβούργου οργάνωσε μία Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής στο Περπινιάν, για να πείσει τον αντίπαπα Βενέδικτο ΙΓ΄ της Αβινιόν να παραιτηθεί από το αξίωμά του και να τερματιστεί το Δυτικό Σχίσμα μέσω της Συνόδου της Κωνσταντίας. Στις 20 Σεπτεμβρίου 1415 ο αυτοκράτορας συναντήθηκε με τον αντιπάπα Βενέδικτο ΙΓ΄ στο ανάκτορο με τον βασιλιά Φερδινάνδο Α΄ της Αραγονίας και τις αντιπροσωπείες των κομήτων της Φουά, της Προβηγκίας, της Σαβοΐας, της Λωρραίνης, της πρεσβείας της Ρωμαϊκής Εκκλησίας για τη Σύνοδο της Κωνσταντίας και πρεσβείες από τους βασιλείς της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ουγγαρίας, της Καστίλης και της Ναβάρρας. Ο αντιπάπας αρνήθηκε να παραιτηθεί και να αναγνωρίσει τον πάπα που είχε επιλέξει το Συμβούλιο, συγκρουόμενος με τον αυτοκράτορα, ο οποίος έφυγε από το Περπινιάν στις 5 Νοεμβρίου.

Οι Γαλλο-Ισπανικοί πόλεμοι Επεξεργασία

Μέρος της βόρειας πτέρυγας του ανακτόρου καταστράφηκε σε πολιορκία το 1502. Μετά τη Συνθήκη των Πυρηναίων το 1659, η Γαλλία κατέκτησε το Ρουσιγιόν και προχώρησε στην ανάπτυξη των αμυντικών χαρακτηριστικών του παλατιού.

Το Γενικό Συμβούλιο των Ανακτορικών Πυρηναίων αγόρασε το παλάτι και τους κήπους το 1958. Το απέδωσε στο Υπουργείο Άμυνας, που διατηρεί τους προμαχώνες Βωμπάν και τα κτίρια και τις αυλές του 19ου αιώνα φρουρούμενα.

Αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Το Ανάκτορο των βασιλέων της Μαγιόρκας είναι ένα οχυρωμένο παλάτι σε γοτθικό στυλ. Είναι οργανωμένο γύρω από τρεις αυλές 60 τ.μ. Οι πρώτοι επιστάτες στην τοποθεσία ήταν ο Ramon Pau και ιδιαίτερα ο Pons Descoyl, πολύ δραστήριος στο Περπινιάν και στις Bαλεαρίδες.

Έχει δύο παρεκκλήσια, το ένα επάνω από το άλλο: το κάτω είναι το παρεκκλήσιο της Βασίλισσας, ενώ το επάνω είναι του Τιμίου Σταυρού με ροζ μαρμάρινη πόρτα.

Εδώ έχουμε μαζί στη «Μεγάλη Αίθουσα» την έδρα της πολιτικής εξουσίας, το παρεκκλήσιο και τη βασιλική κατοικία. Η θέση του παρεκκλησίου στην καρδιά των βασιλικών διαμερισμάτων, απέναντι από την αίθουσα του θρόνου, υποδηλώνει τη σημασία του πνευματικού έναντι του πρόσκαιρου. Το σχέδιο του παλατιού είναι εμπνευσμένο από αυτά της Μαγιόρκας και το παρεκκλήσιο μοιάζει με αυτό του παλαιότερου Σαιντ-Σαπέλ στο Παρίσι.

Οι τοίχοι, κτισμένοι με ακατέργαστες πέτρες και πλίνθους συνδεμένους με κονίαμα, επικαλύφθηκαν με ασβέστη και βάφτηκαν.

Οι πόρτες, οι διάδρομοι, οι σκάλες, τα υποστηλώματα και οι κύριοι πύργοι είναι όλα κατασκευασμένα από πελεκημένη πέτρα: ωχρή πέτρα από το Les Fonts, Baixas μπλε, ψαμμόλιθο, ερυθρό μάρμαρο από τη Βιλφράνς-ντε-Κονφλάν, ενώ το λευκό και μπλε μάρμαρο είναι από τη Σερέ.

Δραστηριότητες Επεξεργασία

Κιθάρες στο Παλάτι Επεξεργασία

Το Guitares au Palais, ένα δωρεάν τριήμερο φεστιβάλ μουσικής κιθάρας, πραγματοποιείται το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου στο Ανάκτορο και στους κήπους.

Καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ είναι ο Πέδρο Σολέρ και ανοίγει τη σκηνή σε ένα εκλεκτικό κοινό από λάτρεις της κιθάρας, με παραστάσεις σε παραδοσιακή ακουστική κιθάρα, φλαμένκο, κλασική μουσική, τσιγγάνικη μουσική, ποπ μουσική και τζαζ.

Οι διεθνείς καλεσμένοι περιλαμβάνουν τους Rosenberg Trio, Tekamali και Paco Ibáñez το 2004, Montserrat Figueras, Rolf Lislevand και Manolo Sanlucar το 2005, The National και Sergio Lopez το 2006, Caetano Veloso το 2007 και τους Rumberos Catalas, Peterroning F. και Bryce Dessner το 2008.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία