Βικιπαίδεια

Παλάτσο Καρινιάνο

ιστορικό κτίριο στο κέντρο του Τορίνο της Ιταλίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.


Το Παλάτσο Καρινιάνο είναι ένα ιστορικό κτήριο στο κέντρο του Τορίνο, στη βορειοδυτική Ιταλία, που στεγάζει το Μουσείο της Ιταλικής Ενοποίησης (Risorgimento). Ήταν η ιδιαίτερη κατοικία του πρίγκιπα του Καρινιάνο, από τον οποίο έλαβε το όνομά της. Η κυρτή μπαρόκ δυτική πρόσοψή της είναι διαφορετική από τις άλλες όψεις του κτηρίου.

Παλάτσο Καρινιάνο
Palazzo Carignano
Η δυτική μπαρόκ πρόσοψη του κτιρίου.
Χάρτης
Είδοςπαλάτσο, αστικό ανάκτορο[1], palazzo museum[2][3], Ιταλικό εθνικό μουσείο[2], θρησκευτικό μουσείο[4][5] και d:Q124830411[3]
Αρχιτεκτονικήμπαρόκ αρχιτεκτονική
Διεύθυνσηvia Accademia delle Scienze, 5 - Torino[6], Via Accademia delle Scienze 5, 10123 Torino[2], Via Accademia delle Scienze 5, 10123[5] και Via Accademia Delle Scienze 5, 10123 Torino[3]
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°4′8″N 7°41′8″E
Διοικητική υπαγωγήΤορίνο[7][2]
ΧώραΙταλία[8]
ΑρχιτέκτοναςΓκουαρίνο Γκουαρίνι
ΧρηματοδότηςΕμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας-Καρινιάνο
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1997) και ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[6]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ιστορία Επεξεργασία

Η κατασκευή του παλάτσο Καρινιάνο παραγγέλθηκε από τον Εμμανουήλ-Φιλιβέρτο πρίγκιπα του Καρινιάνο (γιο του Θωμά-Φραγκίσκου) και τη σύζυγό του Μαρία των Βουρβόνων. Ο πρίγκιπας ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Γκουαρίνο Γκουαρίνι τη σχεδίαση κατάλληλου κτηρίου για να γίνει διαμονή γι' αυτόν και τα μέλη του οίκου Καρινιάνο, που ήταν πλάγιος κλάδος του βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας.

Ο Γκουαρίνι σχεδίασε την κατασκευή σε τετράγωνο σχήμα, με ευθύγραμμη την ανατολική πρόσοψη και με καμπύλη τη δυτική πρόσοψη. Στο εσωτερικό διαμορφώθηκε μία αυλή. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1679, όταν ο πρίγκιπας ήταν 51 ετών. Οι διακοσμήσεις επάνω από τα παράθυρα του πρώτου ορόφου των ευγενών (piano nobile) ανακαλούν την εκστρατεία της οικογένειας με το Σύνταγμα Καρινιάν-Σαλιέρ εναντίον των ιθαγενών Ιροκουά της Βορείου Αμερικής το 1667. Το εσωτερικό περιγράφεται πάντα ως πολυτελές και έχει εξαίρετες νωπογραφίες και γύψινες διακοσμήσεις.

Μεταξύ των νωπογραφιών είναι μερικές του Στέφανο Λενιάνι, του λεγόμενου Λενιανίνο. Η κύρια κλίμακα διακοσμείται με προτομές του Πiέτρο Σομάτσι. To κτήριο κατασκευάστηκε με τούβλα σε τυπικό Μπαρόκ στυλ και το κεντρικό μέρος της δυτικής πτέρυγας είναι ελλειψοειδές. Η πρόσοψη εκεί είναι το μόνο δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής, που κάνει χρήση του με τον κυματισμό "κοίλο-κυρτό-κοίλο" ρυθμού, που εισήχθη από τον Φραντσέσκο Μπορρομίνι στο ναό του Αγ. Κάρλο αλλα Κουάττρο Φοντάνε στη Ρώμη.

 
Η ανατολική πρόσοψη.

Στο ανάκτορο γεννήθηκε το 1749 η Μαρία-Τερέζα της Σαβοΐας-Καρινιάνο, σύζυγος του πρίγκιπα του Λαμμπάλλ και έμπιστη της Μαρίας-Αντουανέττας, για την οποία απεβίωσε το 1792. Ο ανιψός της Κάρολος-Εμμανουήλ πρίγκιπας του Καρινιάνο γεννήθηκε εδώ (ιταλ. qui nacque) το 1770 και ο εγγονός του τελευταίου, ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ το 1820, που από βασιλιάς της Σαρδηνίας έγινε ο πρώτος βασιλιάς της Ιταλίας.

Από το 1848 ως το 1861 το ανάκτορο χρησιμοποιήθηκε ως Βουλή των Αντιπροσώπων του Υπό των Άλπεων Κοινοβουλίου. Το 1861, με τη δημιουργία του Κοινοβουλίου του νέου ενοποιημένου βασιλείου της Ιταλίας, η αίθουσα δεν ήταν αρκετά μεγάλη για να στεγάσει τους Αντιπροσώπους, έτσι η Βουλή μετακόμισε αλλού. Τώρα βρίσκεται εδώ το Μουσείο της Ιταλικής Ενοποίησης (Risorgimento).

Πηγές Επεξεργασία

Πινακοθήκη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 11500. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2020 survey on museums and similar institutions. 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2022 survey on museums and similar institutions. 2024.
  4. ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2011 survey on museums and similar institutions. 28  Νοεμβρίου 2013.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2021 survey on museums and similar institutions. 2023.
  6. ↑ 6,0 6,1 dati.beniculturali.it.
  7. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 11500. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  8. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παλάτσο_Καρινιάνο&oldid=10389516"