Παλαιά Ελβετική Συνομοσπονδία

πρώην συνομοσπονδία καντονίων (1291-1798)

Η Παλαιά Ελβετική Συνομοσπονδία (Γερμ.: Alte Eidgenossenschaft, μετά την Μεταρρύθμιση επίσης République des Suisses, Res publica Helvetiorum «Δημοκρατία των Ελβετών») ήταν μια χαλαρή συνομοσπονδία μικρών ανεξάρτητων κρατών (καντονίων, στα γερμανικά Orte ή Stände) εντός της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Είναι ο πρόδρομος του σύγχρονου κράτους της Ελβετίας.

Παλαιά Ελβετική Συνομοσπονδία
Eidgenossenschaft (γερμ.)
République des Suisses (γαλλ.)
Res publica Helvetiorum (λατ.)
~1300 – 1798 [[Ελβετική Δημοκρατία|]]


Σημαία

Πρωτεύουσα
Γλώσσες μέσα γαλλικά/γαλλικά, Αλεμαννικά, Λομβαρδικά, ραιτο-ρομανικά
Θρησκεία Καθολικός Χριστιανισμός, Μεταρρύθμιση
Πολίτευμα Συνομοσπονδία
Ιστορία
 -  Ίδρυση
 -  Κατάλυση

Σχηματίστηκε κατά τον 14ο αιώνα από έναν πυρήνα στην σημερινή Κεντρική Ελβετία, επεκτείνοντας τις πόλεις της Ζυρίχης και της Βέρνης ως τα μέσα του αιώνα. Αυτό σχημάτισε μια σπάνια ένωση αγροτικών και αστικών κοινοτήτων, οι οποίες απολάμβαναν την λεγόμενη «αυτοκρατορική αμεσότητα» της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Αυτή η συνομοσπονδία οκτώ καντονίων (Acht Orte) ήταν πολιτικά και στρατιωτικά επιτυχημένη για περισσότερο από έναν αιώνα, με αποκορύφωμα τους Βουργουνδικούς πολέμους της δεκαετίας του 1470 που την καθιέρωσαν ως δύναμη στο περίπλοκο πολιτικό τοπίο στο οποίο κυριαρχούσαν η Γαλλία και οι Αψβούργοι. Η επιτυχία της είχε ως αποτέλεσμα την προσχώρηση και άλλων καντονίων, αυξάνοντας τον αριθμό τους σε δεκατρία (Dreizehn Orte) έως το 1513. Η ομοσπονδία κήρυξε ουδετερότητα το 1647 (υπό την απειλή του Τριακονταετούς Πολέμου), αν και πολλοί Ελβετοί υπηρέτησαν ιδιωτικά ως μισθοφόροι στους Ιταλικούς πολέμους και κατά την Πρώιμη Σύγχρονη περίοδο.

Μετά τον Σουηβικό πόλεμο του 1499, η συνομοσπονδία ήταν ένα de facto ανεξάρτητο κράτος καθ 'όλη τη διάρκεια της πρώτης σύγχρονης περιόδου, αν και εξακολουθούσε να είναι τυπικά μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έως το 1648, όταν η Συνθήκη της Βεστφαλίας έληξε τον Τριακονταετή Πόλεμο. Η Ελβετική Μεταρρύθμιση χώρισε τα καντόνια σε Μεταρρυθμισμένα και Καθολικά, με αποτέλεσμα μια εσωτερική σύγκρουση που διήρκεσε από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα. Ως αποτέλεσμα αυτής, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Tagsatzung) παρέλυε συχνά λόγω της εχθρότητας μεταξύ των δύο παρατάξεων. Η Ελβετική Συνομοσπονδία καταλύθηκε κατόπιν εισβολής από τον Γαλλικό Επαναστατικό Στρατό το 1798, μετά την οποία ακολούθησε η βραχύβια Ελβετική Δημοκρατία.