Παλαιά Σφαγεία Θεσσαλονίκης
Συντεταγμένες: 40°38′28.511″N 22°54′42.098″E / 40.64125306°N 22.91169389°E
Τα Παλαιά Σφαγεία Θεσσαλονίκης, επίσης γνωστά ως Labattoir Θεσσαλονίκης, είναι πολυχώρος πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης που αποτελούσε τα Παλαιά Σφαγεία Θεσσαλονίκης.
| Δημοτικά Σφαγεία Θεσσαλονίκης | |
|---|---|
 | |
| Είδος | κτήριο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°38′29″N 22°54′42″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Θεσσαλονίκης |
| Τοποθεσία | Θεσσαλονίκη |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 1897 |
| Χρήση | σφαγείο και κέντρο πολιτισμού |
| Ιδιοκτήτης | Δήμος Θεσσαλονίκης |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
| δεδομένα (π) | |
Το κτήριο κατασκευάστηκε τη διετία 1896-97 και στέγασε τα δημοτικά σφαγεία μέχρι το 1988, με μία παύση τη διετία 1978-1980, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές από τον σεισμό του 1978 που έπληξε την πόλη.
Από το 1990 λειτούργησαν, μαζί με το νεότερο κτήριο που υπάρχει στον περιβάλλοντα χώρο, ως δημοτικό αθλητικό κέντρο. Το 1994 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο κτήριο από το Υπουργείο Πολιτισμού, διότι αποτελεί δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ού αιώνα.
Το Labattoir ανήκει στον Δήμο Θεσσαλονίκης και αποτελεί χώρο για δημιουργικά εργαστήρια, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις και άλλες δράσεις πολιτισμού όπως εκδηλώσεις των Δημητρίων ενώ στις εγκαταστάσεις του στεγάζεται από το 2020 το Διεθνές Κέντρο Ψηφιακού Μετασχηματισμού.[1][2]