Παλαιστίνιοι Χριστιανοί

Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί (αραβικά: مَسِيحِيُّون فِلَسْطِينِيُّون) είναι χριστιανοί πολίτες του Κράτους της Παλαιστίνης. Στον ευρύτερο ορισμό των Παλαιστινίων Χριστιανών, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων προσφύγων, της διασποράς και των ατόμων με πλήρη ή μερική παλαιστινιακή χριστιανική καταγωγή, αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπου 500.000 άτομα παγκοσμίως βάσει το 2000.[1] Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί ανήκουν σε μία από τις αρκετές χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Προχαλκηδόνιας Εκκλησίας, της Καθολικής Εκκλησίας (τελετουργίες της Ανατολής και της Δύσης), της Αγγλικανικής Εκκλησίας, του Λουθηρανισμού, άλλων κλάδων του Προτεσταντισμού και άλλων. Ο Μπερνάρντ Σαμπέλλα του Πανεπιστημίου της Βηθλεέμ εκτιμά ότι το 6% του παλαιστινιακού πληθυσμού παγκοσμίως είναι χριστιανοί και ότι το 56% αυτών ζει εκτός της ιστορικής Παλαιστίνης.[2] Τόσο στην τοπική διάλεκτο της παλαιστινιακής αραβικής όσο και στην κλασική αραβική ή τη σύγχρονη τυπική αραβική, οι Χριστιανοί ονομάζονται Νασράνι (η αραβική λέξη Ναζαρηνός) ή Μασιχί (παράγωγο της αραβικής λέξης Μασίχ, που σημαίνει «Μεσσίας»).[3] Οι εβραιόφωνοι τους αποκαλούν Νοτσρί, που σημαίνει Ναζωραίος.[4]

Νεαροί Παλαιστίνιοι Χριστιανοί γιορτάζουν την Παραμονή των Θεοφανείων στη Βηθαβαρά όπου βαπτίστηκε ο Ιησούς στον Ιορδάνη ποταμό.

Από το 2015, οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί αποτελούν περίπου το 1–2,5% του πληθυσμού της Δυτικής Όχθης και λιγότερο από το 1% στη Λωρίδα της Γάζας.[5][6] Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της Βρετανικής Εντολής, ο χριστιανικός πληθυσμός της Παλαιστίνης το 1922 αποτελούσε το 9,5% του συνολικού πληθυσμού της Παλαιστίνης υπό Βρετανική Εντολή (10,8% του αραβικού παλαιστινιακού πληθυσμού) και το 7,9% το 1946.[7] Μεγάλος αριθμός Αράβων Χριστιανών έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τις ελεγχόμενες από τους Εβραίους περιοχές της Παλαιστίνης υπό Βρετανική Εντολή κατά τον Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του 1948 και ένας μικρός αριθμός έφυγε κατά την περίοδο (1948-1967) του Ιορδανικού ελέγχου στη Δυτική Όχθη για οικονομικούς λόγους. Από το 1967, κατά τη διάρκεια της ισραηλινής στρατιωτικής κυριαρχίας, ο παλαιστινιακός χριστιανικός πληθυσμός αυξήθηκε ενώ ως ποσοστό του πληθυσμού συνέχισε να μειώνεται.[8]

Υπάρχουν επίσης πολλοί Παλαιστίνιοι Χριστιανοί που είναι απόγονοι Παλαιστινίων προσφύγων της εποχής μετά το 1948 που κατέφυγαν σε χώρες με χριστιανική πλειοψηφία και σχημάτισαν μεγάλες χριστιανικές κοινότητες της διασποράς.[9][10] Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν σχεδόν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι Χριστιανοί σε αυτά τα εδάφη καθώς και στην Παλαιστινιακή διασπορά, που αποτελούν περίπου το 6-7% του παγκόσμιου Παλαιστινιακού πληθυσμού. Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί ζουν κυρίως σε αραβικά κράτη που περιβάλλουν την ιστορική Παλαιστίνη και στην διασπορά, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. Farsoun, Samih (2004). Culture and Customs of the Palestinians. 
  2. Bernard Sabella. «Palestinian Christians: Challenges and Hopes». Bethlehem University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2004. 
  3. Chad Fife Emmett (1995). Beyond the Basilica:Christians and Muslims in Nazareth. University of Chicago Press. σελ. 74. ISBN 0-226-20711-0. 
  4. Bromiley, Geoffrey W., "Nazarene," The International Standard Bible Encyclopedia: K-P, pp. 499–500.
  5. «The World Factbook». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2016. 
  6. IMEU. «Palestinian Christians in the Holy Land». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2016. 
  7. «Report to the League of Nations on Palestine and Transjordan, 1937». British Government. 1937. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2013. 
  8. Jewish Council for Public Affairs. «JCPA Background Paper on Palestinian Christians» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2013. 
  9. Chronicles - Volume 26. Rockford Institute. 2002. σελ. 7. 
  10. The Palestinian Diaspora, p. 43, Helena Lindholm Schulz, 2005