Βικιπαίδεια

Παλαιστίνιοι Χριστιανοί

Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί (αραβικά: مَسِيحِيُّون فِلَسْطِينِيُّون) είναι χριστιανοί πολίτες του Κράτους της Παλαιστίνης. Στον ευρύτερο ορισμό των Παλαιστινίων Χριστιανών, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων προσφύγων, της διασποράς και των ατόμων με πλήρη ή μερική παλαιστινιακή χριστιανική καταγωγή, αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπου 500.000 άτομα παγκοσμίως βάσει το 2000.[1] Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί ανήκουν σε μία από τις αρκετές χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Προχαλκηδόνιας Εκκλησίας, της Καθολικής Εκκλησίας (τελετουργίες της Ανατολής και της Δύσης), της Αγγλικανικής Εκκλησίας, του Λουθηρανισμού, άλλων κλάδων του Προτεσταντισμού και άλλων. Ο Μπερνάρντ Σαμπέλλα του Πανεπιστημίου της Βηθλεέμ εκτιμά ότι το 6% του παλαιστινιακού πληθυσμού παγκοσμίως είναι χριστιανοί και ότι το 56% αυτών ζει εκτός της ιστορικής Παλαιστίνης.[2] Τόσο στην τοπική διάλεκτο της παλαιστινιακής αραβικής όσο και στην κλασική αραβική ή τη σύγχρονη τυπική αραβική, οι Χριστιανοί ονομάζονται Νασράνι (η αραβική λέξη Ναζαρηνός) ή Μασιχί (παράγωγο της αραβικής λέξης Μασίχ, που σημαίνει «Μεσσίας»).[3] Οι εβραιόφωνοι τους αποκαλούν Νοτσρί, που σημαίνει Ναζωραίος.[4]

Νεαροί Παλαιστίνιοι Χριστιανοί γιορτάζουν την Παραμονή των Θεοφανίων στη Βηθαβαρά, στον Ιορδάνη ποταμό, όπου βαπτίστηκε ο Ιησούς Χριστός.

Από το 2015, οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί αποτελούν περίπου το 1–2,5% του πληθυσμού της Δυτικής Όχθης και λιγότερο από το 1% στη Λωρίδα της Γάζας.[5][6] Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της Βρετανικής Εντολής, ο χριστιανικός πληθυσμός της Παλαιστίνης το 1922 αποτελούσε το 9,5% του συνολικού πληθυσμού της Παλαιστίνης υπό Βρετανική Εντολή (10,8% του αραβικού παλαιστινιακού πληθυσμού) και το 7,9% το 1946.[7] Μεγάλος αριθμός Αράβων Χριστιανών έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τις ελεγχόμενες από τους Εβραίους περιοχές της Παλαιστίνης υπό Βρετανική Εντολή κατά τον Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του 1948 και ένας μικρός αριθμός έφυγε κατά την περίοδο (1948-1967) του Ιορδανικού ελέγχου στη Δυτική Όχθη για οικονομικούς λόγους. Από το 1967, κατά τη διάρκεια της ισραηλινής στρατιωτικής κυριαρχίας, ο παλαιστινιακός χριστιανικός πληθυσμός αυξήθηκε ενώ ως ποσοστό του πληθυσμού συνέχισε να μειώνεται.[8]

Υπάρχουν επίσης πολλοί Παλαιστίνιοι Χριστιανοί που είναι απόγονοι Παλαιστινίων προσφύγων της εποχής μετά το 1948 που κατέφυγαν σε χώρες με χριστιανική πλειοψηφία και σχημάτισαν μεγάλες χριστιανικές κοινότητες της διασποράς.[9][10] Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν σχεδόν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι Χριστιανοί σε αυτά τα εδάφη καθώς και στην Παλαιστινιακή διασπορά, που αποτελούν περίπου το 6-7% του παγκόσμιου Παλαιστινιακού πληθυσμού. Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί ζουν κυρίως σε αραβικά κράτη που περιβάλλουν την ιστορική Παλαιστίνη και στην διασπορά, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική.

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Απογραφή του 1922 Επεξεργασία

Στην απογραφή της Παλαιστίνης το 1922 υπήρχαν περίπου 73.000 Παλαιστίνιοι Χριστιανοί: 46% Ορθόδοξοι, 40% Καθολικοί (20% Ρωμαιοκαθολικοί και 20% Ανατολικοκαθολικοί).

Η απογραφή κατέγραψε πάνω από 200 τοποθεσίες με χριστιανικό πληθυσμό.[11] Τα σύνολα ανά ομολογία για όλη την Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή ήταν: Ελληνορθόδοξοι 33.369, Συρορθόδοξοι (Ιακωβίτες) 813, Λατινοκαθολικοί 14.245, Ελληνοκαθολικοί (Μελχίτες) 11,191, Συροκαθολικοί 323, Αρμενοκαθολικοί 271, Μαρωνίτες 2,382, Αρμενορθόδοξοι (Γρηγοριανοί) 2,939 , Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία 297, Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία 85, Εκκλησία της Αγγλίας 4.553, Πρεσβυτεριανή Εκκλησία 361, Προτεστάντες 826, Λουθηρανική Εκκλησία 437, Κοινότητα Ναϊτών 724, άλλοι 208.[11]

Η απογραφή απαριθμούσε επίσης 10.707 Παλαιστινίους Χριστιανούς που ζούσαν στο εξωτερικό, αποτελώντας τη μεγαλύτερη μερίδα των Παλαιστινίων που ζούσαν στο εξωτερικό εκείνην την εποχή: 32 στην Αυστραλία, 17 στην Αφρική, 1 στην Αυστρία, 1 στο Βέλγιο, 1 στη Βουλγαρία, 2 στον Καναδά, 242 στην Αίγυπτο, 34 στη Γαλλία, 59 στη Γερμανία, 1 στην Ελλάδα, 7 στην Ιταλία, 4 στο Μαρόκο, 1 στη Μεσοποταμία, 1 στην Παραγουάη, 5 στην Περσία, 4 στη Ρωσία, 1 στη Νότια Αφρική, 11 στην Ανατολική Αφρική, 7 στο Σουδάν, 6 στη Σουηδία, 1 στην Ελβετία, 2 στην Ισπανία, 122 στη Συρία, 95 στην Υπεριορδανία, 8.517 στις χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, 17 στην Τουρκία, 6 στο Ηνωμένο Βασίλειο, 1.352 στις Ηνωμένες Πολιτείες και 158 των οποίων οι τοποθεσίες ήταν άγνωστες.[12]

Σύγχρονη γεωγραφική κατανομή Επεξεργασία

   
Ο Ναός του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα.
Ο Ναός της Αναστάσεως στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το 2009, υπολογίζεται ότι υπήρχαν 50.000 Χριστιανοί στα παλαιστινιακά εδάφη, κυρίως στη Δυτική Όχθη, με περίπου 3.000 στη Λωρίδα της Γάζας.[13] Το 2022, περίπου 1.100 χριστιανοί ζούσαν στη Λωρίδα της Γάζας – μειωμένος σε σχέση με τους 1300 το 2014.[14] Περίπου το 80% των Παλαιστινίων Χριστιανών ζει σε αστικό περιβάλλον. Στη Δυτική Όχθη, συγκεντρώνονται κυρίως στην Ιερουσαλήμ και στα περίχωρά της: Βηθλεέμ, Μπέιτ Τζάλα, Μπέιτ Σαχούρ, Ραμάλα, Μπιρ Ζάιτ, Τζίφνα, Αΐν Αρίκ, Τάιμπα.[15]

Από τον συνολικό χριστιανικό πληθυσμό των 185.000 στο Ισραήλ, περίπου το 80% χαρακτηρίζονται ως Άραβες, πολλοί από τους οποίους αυτοπροσδιορίζονται ως Παλαιστίνιοι.[16][13][17]

Η πλειοψηφία (56%) των Παλαιστινίων Χριστιανών ζει στην παλαιστινιακή διασπορά.[18]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Farsoun, Samih (2004). Culture and Customs of the Palestinians. 
  2. ↑ Bernard Sabella. «Palestinian Christians: Challenges and Hopes». Bethlehem University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2004. 
  3. ↑ Chad Fife Emmett (1995). Beyond the Basilica:Christians and Muslims in Nazareth. University of Chicago Press. σελ. 74. ISBN 0-226-20711-0. 
  4. ↑ Bromiley, Geoffrey W., "Nazarene," The International Standard Bible Encyclopedia: K-P, pp. 499–500.
  5. ↑ «The World Factbook». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2016. 
  6. ↑ IMEU. «Palestinian Christians in the Holy Land». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2016. 
  7. ↑ «Report to the League of Nations on Palestine and Transjordan, 1937». British Government. 1937. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2013. 
  8. ↑ Jewish Council for Public Affairs. «JCPA Background Paper on Palestinian Christians» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2013. 
  9. ↑ Chronicles - Volume 26. Rockford Institute. 2002. σελ. 7. 
  10. ↑ The Palestinian Diaspora, p. 43, Helena Lindholm Schulz, 2005
  11. ↑ 11,0 11,1 J. B. Barron, επιμ. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine. Tables XII–XVI. 
  12. ↑ Palestine Census ( 1922). 
  13. ↑ 13,0 13,1 «FACTBOX – Christians in Israel, West Bank and Gaza». Reuters. 10 May 2009. https://www.reuters.com/article/uk-pope-mideast-christians-sb/factbox-christians-in-israel-west-bank-and-gaza-idUKTRE5491FH20090510. Ανακτήθηκε στις 11 January 2014. 
  14. ↑ «Israel denies Gaza Christians permits to celebrate Christmas with families». Middle East Eye (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «Population of Palestine». Fanack.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «Opinion: They're Palestinians, not 'Israeli Arabs'». Los Angeles Times. 27 Μαρτίου 2015. 
  17. ↑ «Arab Israeli Village Celebrates Chechnya Roots». The Forward. http://forward.com/articles/188529/arab-israeli-village-celebrates-chechnya-roots-t/. 
  18. ↑ Sabella, Bernard (12 Φεβρουαρίου 2003). «Palestinian Christians: Challenges and Hopes». Al-Bushra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2014. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παλαιστίνιοι_Χριστιανοί&oldid=10364503"