Παλιγγενεσία
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η παλιγγενεσία είναι έννοια της αναγέννησης ή της αναδημιουργίας, που χρησιμοποιείται σε διάφορα πλαίσια στη φιλοσοφία, τη θεολογία, την πολιτική και τη βιολογία.συγκεκριμενα αναφερεται στην γέννηση εκ του μηδενός για κάτι που έχει υπάρξει κατά το παρελθόν.χαρακτηριστικο είναι το μυθικό πουλί φοίνικας που αναγεννάται από τίς στάχτες του. Εθνική παλιγγενεσία είναι η δημιουργία ελληνικού έθνους στον ελλαδικό χώρο από ετερόκλητους πληθυσμούς που μιλούν κοινή γλώσσα εχουν ίδιο θρήσκευμα και συνδέονται με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.Σε αντιδιαστολή είναι ο όρος ιστορική συνέχεια τού έθνους που εξυπηρετεί την σύνδεσή του χριστιανισμού με τον ελληνισμό αποκρύπτοντας τα διαχρονικά εγκλήματα της εκκλησίας έναντι του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Ενδεικτικό είναι το ανάθεμα που διαβάζεται την κυριακή τής ορθοδοξίας έναντι των ελλήνων και κάθε τι ελληνικόυ.[1]
Στη βιολογία, η παλιγγενεσία είναι εναλλακτικός όρος για την ξαναγεννηση, όρος ο οποίος αναφέρεται σε μια υπόθεση που έχει σε μεγάλο βαθμό απορριφθεί και αφορά την φάση ανάπτυξης ενός οργανισμού στην οποία η μορφή και η δομή του περνούν από τις αλλαγές που σημειώθηκαν στην εξέλιξη του είδους. Στην πολιτική θεωρία, αποτελεί κεντρικό συστατικό της ανάλυσης του φασισμού από τον Ρότζερ Γκρίφιν ως θεμελιωδώς μονεταριστική ιδεολογία.[2] Στη θεολογία, η λέξη μπορεί να αναφέρεται στη μετενσάρκωση ή στη χριστιανική πνευματική αναγέννηση που συμβολίζεται με τη βάπτιση.