Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης υπήρξε Έλληνας εθνικός ευεργέτης.
| Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1810 Βυτίνα Αρκαδίας |
| Θάνατος | 1863 Sărata |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γεωργός καινοτόμος επιχειρηματίας |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Βυτίνα της Γόρτυνας το 1810. Πατέρας του ήταν ο γουνοποιός Τριαντάφυλλος Δημητρίου Τριανταφύλλου και μητέρα του η Μαρία, θυγατέρα του μεγαλέμπορα και προεστού Θεόδωρου Ταμπακόπουλου. Είχε άλλους δύο αδερφούς και τρεις αδελφές. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν επτά χρονών, και η οικογένεια διατηρείτο από τον παππού Θεόδωρο Ταμπακόπουλο. Λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα του πέθανε και ο αδερφός του Δημήτριος.
Επέζησε της καταστροφής της Βυτίνας (1825) ως εκ θαύματος ανεβασμένος σ’ ένα δέντρο. Η μητέρα του έγκυος σφαγιάστηκε από το στρατό του Ιμπραήμ, ενώ οι αδελφές του Φωτεινή, Αγγελική και Κωνσταντίνα αιχμαλωτίσθηκαν και μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο, όπου αναγκάσθηκαν να παντρευτούν Αιγύπτιους αξιωματούχους. Ο νεότερος αδερφός Ηλίας, πέθανε αιχμάλωτος στην Αίγυπτο.
Μετά τη σφαγή κατέφυγε στο Ναύπλιο, όπου τον βρήκε τελικά ο αδελφός της μητέρας του Νικόλαος Θ. Ταμπακόπουλος, ο οποίος είχε από χρόνια εγκατασταθεί στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (σημερινή Ρουμανία) και ασχολείτο με την ενοικίαση κτημάτων. Όταν έμαθε την τύχη των μελών της οικογένειάς του, ήρθε στο Ναύπλιο και πήρε μαζί του τον εναπομείναντα ανιψιό του στις Ηγεμονίες, όπου άκμαζε το ελληνικό στοιχείο ήδη από την εποχή των Φαναριωτών Ηγεμόνων (1711-1821), όταν πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν στις ημιαυτόνομες αυτές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Οι δύο διαθήκες του Επεξεργασία
Στην πρώτη, την οποία συνέταξε στα 1858, κατέλειπε την περιουσία του, που ανερχόταν τότε στο ποσό των 32.000 αυστριακών φλωρίων, για την ανάπτυξη και συντήρηση της γεωργικής σχολής της Τίρυνθας. Η σχολή αυτή είχε ιδρυθεί από τον Ιωάννη Καποδίστρια στα 1829. Ο Τριανταφυλλίδης επιθυμούσε να δοθεί το όνομά του στη σχολή αυτή και να σπουδάζουν εκεί δωρεάν δύο έως πέντε νέοι από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βυτίνα.
Επίσης άφηνε χρήματα για τυχόν υπάρχοντες συγγενείς του και λάμβανε πρόνοια και για τους Ρουμάνους χωρικούς του χωριού Σαράτα, στους οποίους πρόσφερε 500 αυστριακά φλωρία και ζητούσε να παραγραφούν τα χρέη, που δεν είχαν εξοφληθεί.
Στη δεύτερη όμως διαθήκη του, που γράφτηκε στα 1862, δήλωσε ότι επιθυμούσε η περιουσία του, η οποία ανερχόταν πλέον στο ύψος των 42.000 αυστριακών φλωρίων, να διατεθεί για τη δημιουργία ενός ιδρύματος που θα συνέβαλε στην πρόοδο και στο μεγαλείο της πατρίδας και θα έφερε το όνομά του. Για το σκοπό του ιδρύματος ζητούσε να αποφασίσουν τα νομοθετικά σώματα της Ελλάδας μετά από γνωμοδότηση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκτός αυτών, άφηνε χρήματα και για τις αδελφές του στην Αίγυπτο, εάν αυτές κατόρθωναν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, σε φίλους και σε υπαλλήλους του. Το 1870 η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου πρότεινε να ιδρυθεί πρακτική γεωργική σχολή με το Τριανταφυλλίδειο κληροδότημα.
Με το νόμο ΑΦΜΒ΄/28-5- 1887 «Περί συστάσεως γεωργικών σχολείων» ιδρύθηκαν και λειτούργησαν τρία Τριανταφυλλίδεια σχολεία. Πρώτη ιδρύθηκε η Γεωργική Σχολή στην Αθήνα (1888) (στον ίδιο χώρο αργότερα εγκαταστάθηκε η Ανώτατη Γεωπονική Σχολή και μέχρι σήμερα βρίσκεται το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο). Η δεύτερη Τριανταφυλλίδειος Γεωργική Σχολή ιδρύθηκε στην Τίρυνθα το 1894 στις εγκαταστάσεις της πρώην γεωργικής σχολής. Τέλος, η τρίτη λειτούργησε στον Αλμυρό Βόλου.
Οι σχολές της Αθήνας και της Τίρυνθας λειτούργησαν μέχρι το 1897 και κατόπιν μετατράπηκαν σε γεωργικούς σταθμούς. Η τρίτη, που μετονομάστηκε στη συνέχεια σε «Κασσαβέτειο και Τριανταφυλλίδειο Γεωργική Σχολή Αϊδινίου», λειτούργησε μέχρι το 1914. Το 1891 δημιουργήθηκε επίσης και Γεωργική Σχολή στη Βυτίνα, που από το 1896 λειτούργησε ως Δασική. Το 1895 ανεγέρθηκαν με χρήματα του κληροδοτήματος οι κτηριακές εγκαταστάσεις της σχολής και αποκτήθηκαν οι πρώτες γεωργικές εκτάσεις από τις οποίες δημιουργήθηκε το Τριανταφυλλίδειο κτήμα εκτάσεως 150 στρεμμάτων το οποίο δωρίσθηκε στο δημόσιο.
Το Τριανταφυλλίδειο κληροδότημα εξακολουθεί ακόμα να υφίσταται προσφέροντας υποτροφίες για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές σε φοιτητές ή αποφοίτους γεωπονικών ή κτηνιατρικών σχολών.
Πηγές Επεξεργασία
- Αναστάσιος Γούδας (1870–1875). Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, T. 3 - Πλούτος ή Εμπόριον. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Μ. Π. Περίδου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2011.
- Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος. Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εκδόσεις: Επικαιρότητα, Αθήνα, 2005.