Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ
Το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ (γερμανικά: Uni Freiburg, πλήρης ονομασία: Πανεπιστήμιο Αλβέρτου-Λουδοβίκου του Φράιμπουργκ, γερμανικά: Albert-Ludwigs-Universität Freiburg) είναι δημόσιο πανεπιστήμιο με έμφαση στην έρευνα, που έχει ως έδρα του την πόλη Φράιμπουργκ ιμ Μπράισγκαου, στη Βάδη-Βυρτεμβέργη της Γερμανίας. Δεν πρέπει να συγχέεται με το Πανεπιστήμιο του Φρίμπουργκ, που βρίσκεται στην Ελβετία.
Albert-Ludwigs-Universität Freiburg | |
Ρητό | Die Wahrheit wird euch frei machen |
---|---|
Ρητό στα ελληνικά | Ἡ Ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς |
Ίδρυση | 1457 |
Τοποθεσία | Φράιμπουργκ, Γερμανία |
Ιστότοπος | www |
Το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ ιδρύθηκε το 1457 από τους Αψβούργους ως το δεύτερο στην επικράτειά τους μετά το Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Σήμερα το ίδρυμα του Φράιμπουργκ είναι το πέμπτο αρχαιότερο πανεπιστήμιο στη Γερμανία, με μακρά παράδοση στη διδασκαλία ιδίως των επιστημών του ανθρώπου. Αποτελείται από 11 σχολές και προσελκύει φοιτητές και φοιτήτριες από όλοκληρη τη Γερμανία και από 120 και πλέον άλλες χώρες. Οι αλλοδαποί αποτελούν περί το 16% του φοιτητικού του πληθυσμού, που είναι περίπου 24.700. Το λεκτικό έμβλημα («μόττο») του Πανεπιστημίου είναι το «Die Wahrheit wird euch frei machen» (Ἡ Ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς). Μαζί με το φημισμένο Ιατρικό του Κέντρο (μία από τις πρώτες πανεπιστημιακές κλινικές), έχει επιστημονικό προσωπικό 4578 ατόμων. Σημερινός πρύτανης είναι ο καθηγητής Χανς-Γιόχεν Σήβερ (Hans-Jochen Schiewer).
Χαρακτηρισμένο ως ένα από τα «ελίτ πανεπιστήμια» της Γερμανίας το 2007 από ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και τα ΜΜΕ[1], το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ φιλοξένησε κατά το παρελθόν κάποιες από τις κεντρικές μορφές της δυτικής διανοήσεως, όπως ήταν οι Μάρτιν Χάιντεγκερ, Χάνα Άρεντ, Ρούντολφ Κάρναπ, Φρίντριχ Χάγιεκ, Έντμουντ Χούσερλ, Φρειδερίκος Μάινεκε και Μαξ Βέμπερ. Τουλάχιστον 18 προσωπικότητες βραβευμένες με Νόμπελ διετέλεσαν καθηγητές ή φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ ίδρυση
ΕπεξεργασίαΑρχικώς γνωστό ως «Πανεπιστήμιο του Αλβέρτου», το πανεπιστήμιο άρχισε με 4 σχολές (θεολογίας, φιλοσοφίας, ιατρική και νομική). Ιδρυμένο με παπική βούλλα, ήταν (όπως τα περισσότερα πανεπιστήμια κατά τον Μεσαίωνα και τις αρχές της Αναγεννήσεως) ένα ίδρυμα της Εκκλησίας και αποτελούσε ιδιοκτησία της: Ο επίσκοπος της Βασιλείας ήταν ο πρύτανής του, παρότι πραγματικός ιδρυτής του ήταν ο αρχιδούκας Αλβέρτος ΣΤ΄ της Αυστρίας, αδελφός του Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Γ΄. Ο Αλβέρτος παρεχώρησε στο ίδρυμα γη και χρηματικά κληροδοτήματα, ενώ το 1490 πέρασε στη δικαιοδοσία των Αψβούργων.
Το νέο πανεπιστήμιο προσέλκυσε σύντομα πολλούς σπουδαστές, όπως τους ουμανιστές Γιόχαν Ρέουχλιν και Γιάκομπ Βίμπφέλινχ (Wimpfeling). Την εποχή που ο Ζάσιος δίδασκε στη νομική του σχολή (μέχρι το 1536), το Φράιμπουργκ έγινε κέντρο του ουμανιστικού δικαίου. Από το 1529 ως το 1535 ο Έρασμος έζησε και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο. Μετά το 1559 το ίδρυμα στεγαζόταν στο Altes Collegium («Παλαιό Κολέγιο»), που σήμερα είναι γνωστό ως το «Νέο Δημαρχείο». Η σημασία του Πανεπιστημίου μειώθηκε κατά την περιόδο της Αντιμεταρρύθμισης. Για την αντιμετώπιση των μεταρρυθμιστικών τάσεων, η διοίκηση δύο σχολών του παραδόθηκε στη ρωμαιοκαθολική Εταιρία του Ιησού (Ιησουίτες) το 1620.
Γάλλοι και Αυστριακοί
ΕπεξεργασίαΤο 1679 η πόλη έγινε προσωρινά γαλλικό έδαφος. Ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ αντιπαθούσε το αυστριακό σύστημα και έδωσε στους Ιησουίτες το «ελεύθερο» να λειτουργούν το πανεπιστήμιο όπως ήθελαν. Το 1682 οι Ιησουίτες έχτισαν το δικό τους κολέγιο μέσα σε αυτό, καθώς και ναό, που είναι γνωστός σήμερα ως «Ναός του Πανεπιστημίου» (Universitätskirche). Στις 6 Νοεμβρίου 1684 άρχισε ένα δίγλωσσο πρόγραμμα σπουδών (γαλλικά-γερμανικά), ενώ από το 1686 ως το 1698 το διδακτικό προσωπικό κατέφυγε στην Κωνσταντία.
Μετά την ανακατάληψη από τους Αυστριακούς μία νέα εποχή άρχισε για το Πανεπιστήμιο με τις μεταρρυθμίσεις της Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας: Οι προϋποθέσεις για να σπουδάσει κάποιος εκεί άλλαξαν για όλες τις σχολές το 1767 (νωρίτερα μόνο Ρωμαιοκαθολικοί επιτρεπόταν να σπουδάζουν) και προστέθηκαν οι φυσικές επιστήμες και οι σπουδές στη δημόσια διοίκηση. Το ίδιο έτος, το Πανεπιστήμιο μετατράπηκε σε κρατικό ίδρυμα, παρά τις διαμαρτυρίες της Εκκλησίας, η οποία έχασε τελικώς την κυρίαρχη επιρροή της σε αυτό όταν οι Ιησουίτες υπάκουσαν το σχετικό διάταγμα που υπέγραψε ο Πάπας Κλήμης ΙΔ΄ το 1773. Χρειάσθηκαν άλλα 11 χρόνια για να διδάξει και ο πρώτος Προτεστάντης καθηγητής, ο ποιητής Γιόχαν Γκέοργκ Γιακόμπι (ο μεγαλύτερος αδελφός του φιλοσόφου Φρήντριχ Χάινριχ Γιακόμπι) στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, το 1784.
Γερμανικό πανεπιστήμιο
ΕπεξεργασίαΜε την ενσωμάτωση του Φράιμπουργκ στο νέο μεγάλο δουκάτο της Βάδης το 1805 (μετά την κατάκτηση του μέρους αυτού της Αυστρίας από τον Ναπολέοντα), άρχισε μία κρίση για το Πανεπιστήμιο. Πραγματικά, υπήρχαν σκέψεις από μέρους των μεγάλων δουκών Καρόλου-Φρειδερίκου και Καρόλου να κλείσουν το Πανεπιστήμιο στο Φράιμπουργκ, καθώς αμφότεροι πίστευαν πως το δουκάτο τους δεν μπορούσε να λειτουργεί δύο πανεπιστήμια ταυτόχρονα (το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης λειτουργούσε ήδη από το 1386).
Ωστόσο, το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ είχε αρκετά κληροδοτήματα και ίδια έσοδα ώστε να επιζήσει μέχρι την άνοδο (το 1818) στην εξουσία του μέγα δούκα Λουδοβίκου Α΄, ο οποίος το 1820 καθιέρωσε μία ετήσια επιδότηση που εξασφάλιζε τη λειτουργία του. Από τότε το Πανεπιστήμιο μετονομάσθηκε σε «Πανεπιστήμιο Αλβέρτου-Λουδοβίκου του Φράιμπουργκ» ως αναγνώριση της ευγνωμοσύνης από το ίδρυμα και τους πολίτες του Φράιμπουργκ.
Την δεκαετία του 1880-1890 ο αριθμός των φοιτητών και των διδασκόντων άρχισε να αυξάνεται απότομα. Η επιστημονική του φήμη προσείλκυε αρκετούς ερευνητές, όπως τον οικονομολόγο Άντολφ Βάγκνερ, τον ιστορικό Φρήντριχ Μάινεκε, ή τους νομικούς Καρλ φον Αμίρα και Πάουλ Λένελ.
Το 1900 το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ έγινε το πρώτο γερμανικό πανεπιστήμιο που δέχθηκε γυναίκες ως φοιτήτριες. Στις αρχές του εικοστού αιώνα αρκετά νέα πανεπιστημιακά κτίσματα ανεγέρθηκαν στο κέντρο της πόλης, όπως το νέο κεντρικό κτίριο το 1911-1913. Η έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου βρήκε το Πανεπιστήμιο να αριθμεί 3000 φοιτητές. Μετά τον πόλεμο δίδαξαν σε αυτό οι φιλόσοφοι Χούσερλ και Χάιντεγκερ (από το 1928), αλλά και η Έντιτ Στάιν. Στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών ο Βάλτερ Έουκεν ανέπτυξε εδώ τη θεωρία του «ορντολιμπεραλισμού», που είναι γνωστή σήμερα και ως «σχολή του Φράιμπουργκ».
Κατά την περίοδο του ναζισμού, το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, όπως και τα υπόλοιπα γερμανικά Α.Ε.Ι., πέρασε από τη διαδικασία της «πολιτικής ευθυγραμμίσεως» (Gleichschaltung). Επί πρυτανείας του Χάιντεγκερ, όλοι οι Εβραίοι καθηγητές υποχρεώθηκαν να φύγουν από το ίδρυμα.
Στα μεταπολεμικά χρόνια
ΕπεξεργασίαΜετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Πανεπιστήμιο ξανάνοιξε και ανεγέρθηκαν νέα κτήρια για τις φυσικές επιστήμες. Οι οικονομικές ιδέες της «σχολής του Φράιμπουργκ» καθοδήγησαν μεταπολεμικώς τη δημιουργία της γερμανικής «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς» και του λεγόμενου «γερμανικού οικονομικού θαύματος» (Wirtschaftswunder). Ο τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ Οικονομίας καθηγητής στο Φράιμπουργκ Φρίντριχ Χάγιεκ συνδέθηκε αργότερα με αυτή τη «σχολή» και διεύθυνε το Ινστιτούτο Βάλτερ Έουκεν, ένα οικονομικό «θινκ τανκ» στην πόλη που συνεργαζόταν με το Πανεπιστήμιο. Ο Α. Μπέργκστρέσσερ, θεωρούμενος ως ένας από τους ιδρυτές της γερμανικής πολιτικής επιστήμης μεταπολεμικά, υπήρξε επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο και η ερευνητική του ομάδα δημιούργησε αργότερα το ομώνυμο ινστιτούτο «κοινωνικό-πολιτιστικών ερευνών» στο Πανεπιστήμιο.
Στα τέλη του εικοστού αιώνα το ίδρυμα συμμετείχε σε μία εκστρατεία για τη μαζική εκπαίδευση και μεγάλωσε γρήγορα: Οι φοιτητές ξεπέρασαν τις 10.000 κατά τη δεκαετία του 1960 και τις 20.000 μέχρι το 1980. Κατά τη δεκαετία του 1970 η δομή άλλαξε σε 14 σχολές, με τη Σχολή Μηχανικών να γίνεται η 15η το 1994. Αλλά το 2002 οι σχολές του πανεπιστημίου μειώθηκαν σε 11.
Το 2006 το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ έγινε μέλος της Ενώσεως Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Πανεπιστημίων (LERU), ενώ το 2007 επιλέχθηκε ως ένα από τα εννέα γερμανικά «Πανεπιστήμια Αριστείας».
Η σφραγίδα του Πανεπιστημίου
ΕπεξεργασίαΗ σφραγίδα του Πανεπιστημίου απεικονίζει τον Ιησού Χριστό ως διδάσκαλο, καθήμενο σε γοτθικό θρόνο, να κρατά το ευαγγέλιο στο δεξί του χέρι. Ο Χριστός προσφέρει τα διδάγματα του ευαγγελίου στους Εβραίους λόγιους που κάθονται στα πόδια του. Στα δεξιά και στα αριστερά του διακρίνονται πυργοειδείς δομές, που μάλλον συμβολίζουν τον Ναό της Ιερουσαλήμ. Στα δεξιά βρίσκεται επίσης ο θυρεός των αυστριακών δουκάτων, με 5 αετούς, ενώ στα αριστερά ο θυρεός των Αψβούργων. Στο κάτω μέρος της σφραγίδας απεικονίζεται ο θυρεός της πόλεως του Φράιμπουργκ (σταυρός του Αγίου Γεωργίου). Η λατινική επιγραφή της σφραγίδας είναι: Sigillum universitatis studii friburgensis brisgaudie. Η σφραγίδα του Πανεπιστημίου τροποποιήθηκε ελαφρώς το 1913, αλλά κατά τα άλλα βρίσκεται σε συνεχή χρήση από το 1462.[2]
Πανεπιστημιούπολη
ΕπεξεργασίαΑναπτυσσόμενα ταυτόχρονα με την πόλη από τον 15ο αιώνα, τα πανεπιστημιακά κτήρια είναι βαθιά αναμεμιγμένα με αυτή. Υπάρχουν τρεις πανεπιστημιουπόλεις (το κύριο κάμπους στο ιστορικό κέντρο της πόλεως, η «περιοχή των ινστιτούτων» και το κάμπους της Σχολής Μηχανικών), αλλά και πρόσθετα κτήρια, που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την πόλη.
Το πανεπιστημιακό συγκρότημα στο ιστορικό κέντρο του Φράιμπουργκ περιλαμβάνει γραφικά κτήρια, όπως το ρυθμού Αρ Νουβό Kollegiengebäude I και η παλαιά βιβλιοθήκη. Η σημερινή βιβλιοθήκη του ιδρύματος, η 4η μεγαλύτερη[3] γερμανικού πανεπιστημίου, στεργάζεται σε ένα επιβλητικό κτήριο της δεκαετίας του 1970, που βρίσκεται επίσης στο ιστορικό κέντρο και ανακαινίσθηκε/αναδιαμορφώθηκε το 2008-2009.[4].
Ο προαναφερθείς «Ναός του Πανεπιστημίου» (1683) καταστράφηκε από τον βομβαρδισμό της 27ης Νοεμβρίου 1944 και ξανακτίσθηκε το 1956.[5]
Στη λεγόμενη «περιοχή των ινστιτούτων» (Institutsviertel) βρίσκονται οι σχολές των φυσικών επιστημών. Η περιοχή καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τον βομβαρδισμό του 1944. Σήμερα, εδώ υπάρχουν τα κτήρια του Τμήματος Φυσικής, το υψηλό κτήριο του Τμήματος Χημείας, ορατό από μακριά, το φημισμένο Ινστιτούτο Μακρομοριακής Χημείας στο Hermann-Staudinger-Haus, και τα ινστιτούτα της Ιατρικής Σχολής.
Το κάμπους της Σχολής Μηχανικών απλώνεται δίπλα στο μικρό αεροδρόμιο της πόλης, στα βορειοδυτικά του κέντρου της πόλης και κοντά στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου. Εδώ είναι η έδρα του IMTEK (Institut für Mikrosystemtechnik, Τμήμα Μηχανικής των Μικροσυστημάτων) και το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών.
Το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου (Universitätsklinikum Freiburg) είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γερμανίας. Διαθέτει 1600 κλίνες και εξυπηρετεί 55.000 εσωτερικούς ασθενείς ανά έτος. Αποτελείται από 13 εξειδικευμένες κλινικές, 5 κλινικά ινστιτούτα και 5 «υπο-κέντρα» (π.χ. το «Κέντρο Ιατρικής των Μεταμοσχεύσεων»). Οι τεχνικές πρόοδοι του Κέντρου περιλαμβάνουν την πρώτη εμφύτευση της τεχνητής καρδιάς Jarvik 2000 (το 2002).
Το φοιτητικό σώμα - εισαγωγή φοιτητών
ΕπεξεργασίαΤο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ έχει στην εποχή μας περί τους 22 ως 24 χιλιάδες προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, με το 16% περίπου να προέρχονται από άλλες χώρες και το 58% να είναι γυναίκες. Η διαδικασία εισαγωγής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αντίστοιχη Σχολή, με το μέσο βαθμό στις γερμανικές απολυτήριες εξετάσεις του λυκείου (Abitur) ή το αντίστοιχό τους σε άλλες χώρες να παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Συνολικά, το φθινόπωρο του 2010 έγιναν δεκτοί 4000 από περίπου 26.000 που έκαναν αίτηση[6].
Το Πανεπιστήμιο προσφέρει μεγάλη ποικιλία προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων, καθώς και θέσεων μεταδιδακτορικών σπουδών σε 150 γνωστικά αντικείμενα[7].
Το ακαδημαϊκό έτος, όπως συνηθίζεται στα γερμανικά Α.Ε.Ι., αποτελείται από θερινό και χειμερινό εξάμηνο. Το χειμερινό διαρκεί από την 1η Οκτωβρίου ως τις 31 Μαρτίου, ενώ το θερινό από την 1η Απριλίου ως τις 30 Σεπτεμβρίου. Συνήθως βέβαια τα μαθήματα και οι εξετάσεις τελειώνουν νωρίτερα, και έχουν ενδιάμεσες διακοπές.
Τα γερμανικά πανεπιστήμια στηρίζονται οικονομικά από το κράτος και έτσι τα δίδακτρα διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα. Το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ χρεώνει περίπου 210 ευρώ το έτος για όλα τα προπτυχιακά και για τα περισσότερα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών.
Φοιτητική ζωή
ΕπεξεργασίαΥπάρχουν πολλές φοιτητικές λέσχες και ενώσεις, φοιτητικός ραδιοσταθμός (ο echo-fm)[8] και τηλεοπτικός σταθμός (ο alma*)[9]. Εξαιτίας του γειτονικού Μέλανος Δρυμού, όπου το πανεπιστήμιο διαθέτει ιδιόκτητο θέρετρο (στο όρος Schauinsland), καθώς και της εγγύτητας της Γαλλίας και της Ελβετίας, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για εκδρομές και δραστηριότητες στη φύση.
Το Πανεπιστήμιο έχει δικούς του κοιτώνες για τη διαμονή των φοιτητών. Προσφέρονται όμως και άλλοι κοιτώνες στην πόλη όπως αυτοί της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής ή της Ευαγγελικής Εκκλησίας του Φράιμπουργκ. Πολλοί φοιτητές διαμένουν σε «μοιραζόμενα διαμερίσματα» (Wohngemeinschaften), ωστόσο η μεγάλη ζήτηση μπορεί να καταστήσει αυτή την αναζήτηση ιδιαίτερα χρονοβόρα αν την αφήσει κάποιος για τις τελευταίες ημέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων.
Το Πανεπιστήμιο διαθέτει το δικό του κέντρο σταδιοδρομίας, που έχει διακριθεί ως ένα από τα καλύτερα στη Γερμανία από τη Stifterverband für die Deutsche Wissenschaft[10].
Επιδόσεις
ΕπεξεργασίαΚατάταξη
ΕπεξεργασίαΣε αξιολογήσεις πανεπιστημίων που δημοσιεύονται από γερμανικά περιοδικά και εφημερίδες (Der Spiegel, Die Zeit, Focus, κλπ.[11][12]) το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ έχει εδραιωθεί ως ένα από τα κορυφαία της Γερμανίας[13]. Ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία αποσπούν η Νομική και η Ιατρική Σχολή, και τα τμήματα οικονομικών, ιστορίας, αγγλικής και γερμανικής φιλολογίας, βιολογίας, οδοντιατρικής και φαρμακολογίας[14][15][16]. Σε μία επισκόπηση από το Nature Publishing Group, το Nature Publishing Index - 2012 Global Top 100, το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ κατατάχθηκε ως το κορυφαίο στη Γερμανία, 66ο στον κόσμο και 18ο στην Ευρώπη[17]. Μία μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2013 με τίτλο "Benchmarking China and Germany: An Analysis of Patent Portfolios of Universities and Research Organizations" και αξιολογεί τα κορυφαία πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα στη Γερμανία και στην Κίνα με βάση τις εφαρμογές των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που προέκυψαν από έρευνα σε αυτά, κατέταξε το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ ως το τρίτο πιο «καινοτόμο» σε ολόκληρη τη Γερμανία[18].
Επιστημονικές εξελίξεις
ΕπεξεργασίαΗ ομάδα ανθρωπόμορφων ρομπότ της Σχολής Μηχανικών διαγωνίζεται τακτικά αποσπώντας διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς[19]. Η αντίστοιχη ομάδα γενετικής έχει επανειλημμένα βαθμολογηθεί υψηλά στον προπτυχιακό διαγωνισμό «συνθετικής βιολογίας» («international Genetically Engineered Machine», iGEM) στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης[20].
Το γενετικώς τροποποιημένο «χρυσό ρύζι» δημιουργήθηκε αποκλειστικά στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ (από τον Peter Beyer) και στο ETH Ζυρίχης, στο διάστημα 1992-2000. Θεωρήθηκε τότε ως μία εντυπωσιακή εφαρμογή της βιοτεχνολογίας και σήμερα παρέχει βιταμίνη A σε χιλιάδες ανθρώπους που τη στερούνται.
Το Ινστιτούτο Φυσικής του Πανεπιστημίου είναι δραστήριο στις έρευνες με τον LHC και συνεισέφερε σημαντικά στο Πείραμα ATLAS, που είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς το 2012.
Οργάνωση
ΕπεξεργασίαΣήμερα το Πανεπιστήμιο απασχολεί 430 καθηγητές, 3.695 επιστήμονες υπαλλήλους (π.χ. βοηθούς εργαστηρίων) και 8.644 λοιπό προσωπικό, αριθμοί που το καθιστούν τον μεγαλύτερο εργοδότη στην πόλη. Το ίδρυμα προσελκύει πολλούς επιστήμονες από το εξωτερικό.
Σχολές
ΕπεξεργασίαΤο πανεπιστήμιο αποτελείται από τις εξής 11 Σχολές:
Θεολογίας | Ιστοτόπος |
Νομική | Ιστοτόπος |
Ιατρική | Ιστοτόπος |
Οικονομικών και Επιστημών της Συμπεριφοράς | Ιστοτόπος |
Φιλολογίας | Ιστοτόπος |
Φιλοσοφική (ιστορία, κοινωνιολογία, κλπ.) | Ιστοτόπος |
Φυσικομαθηματική | Ιστοτόπος |
Χημείας, Φαρμακολογίας και Γεωεπιστημών | Ιστοτόπος |
Βιολογίας | Ιστοτόπος |
Δασολογίας και Περιβαλλοντικών Επιστημών | Ιστοτόπος |
Μηχανικών | Ιστοτόπος |
Οι Σχολές υποδιαιρούνται σε τμήματα που ονομάζονται συνήθως «Ινστιτούτα».
Μεταπτυχιακές σπουδές
ΕπεξεργασίαΤο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ έχει ποικιλία μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Μία επιλογή είναι το Freiburg Institute for Advanced Studies (FRIAS), ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από τη «Γερμανική Πρωτοβουλία Αριστείας». Εκτός από τα πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα των σχολών του, το ίδρυμα έχει πρόσθετες εξειδικευμένες σπουδές και κέντρα που συντονίζονται από τη νέα Διεθνή Μεταπτυχιακή Ακαδημία (IGA) του Φράιμπουργκ. Η IGA συντονίζει 5 «Μεταπτυχιακές Σχολές»: τη Μεταπτυχιακή Σχολή Βιολογίας και Ιατρικής Spemann (SGBM), τη Σχολή Ευρωπαϊκών Πολιτισμών και Διαπολιτισμικών Φαινομένων, τη Σχολή Θρησκευτικών Σπουδών, τη Σχολή Hermann Paul για τις Γλωσσικές Επιστήμες και τη Σχολή Περιβάλλοντος, Κοινωνίας και Παγκόσμιων Αλλαγών (υπάγεται στη Σχολή Δασοπονίας και Περιβαλλοντικών Επιστημών).
Η IGA συντονίζει επιπλέον και 12 «Μεταπτυχιακά Ερευνητικά Κέντρα» (Graduiertenkolleg), μεταξύ των οποίων το Κέντρο Βιοχημείας των ενζύμων και το Κέντρο Μαθηματικής Λογικής και Εφαρμογών.
Εκτός από τα παραπάνω, το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ λειτουργεί τρεις «μεταπτυχιακές σχολές» από κοινού με την Εταιρεία Μαξ Πλανκ. Από κοινού με τα Πανεπιστήμια της Βασιλείας, του Στρασβούργου και το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καρλσρούης, διοικεί την «Ανώτερη Σχολή Βιοτεχνολογίας του Στρασβούργου (École supérieure de biotechnologie Strasbourg), που δίνει την ευκαιρία στους φοιτητές να πάρουν ένα διεθνή μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη βιοτεχνολογία με εκπαίδευση σε τρεις γλώσσες, καθώς τα μαθήματα διδάσκονται στην αγγλική, τη γερμανική και τη γαλλική.
Μαθήματα γερμανικής για ξένους φοιτητές
ΕπεξεργασίαΤο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ προσφέρει μαθήματα γερμανικής γλώσσας για ξένους φοιτητές ήδη από το 1911. Σήμερα αυτά γίνονται στο ειδικό Κέντρο (Sprachlehrinstitut, SLI) στα διαλείμματα ανάμεσα στα εξάμηνα και τα παρακολουθούν φοιτητές από περισσότερες από 50 χώρες. Τα εντατικά αυτά μαθήματα ενισχύονται από ένα πρόγραμμα παράλληλων διαλέξεων και σεμιναρίων πάνω στον γερμανικό πολιτισμό, φιλοσοφία, τέχνη και πολιτική. Εκτός από τα ξεχωριστά μαθήματα για όλα τα επίπεδα εκμαθήσεως, προσφέρονται και εξειδικευμένα μαθήματα, π.χ. γερμανικών για επιχειρηματίες (Business German).
Συνεργασίες
ΕπεξεργασίαΤοπικές
ΕπεξεργασίαΤο Πανεπιστήμιο συνεργάζεται στενά με ανεξάρτητα αυτού ερευνητικά ιδρύματα στην πόλη του Φράιμπουργκ, αρκετά από τα οποία συνδέονται με συγκεκριμένες έδρες του[21].
Ανάμεσα σε αυτά είναι και τα ακόλουθα:
|
|
Διεθνείς
ΕπεξεργασίαΤο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ συμμετέχει στην τοπική ομοσπονδία πανεπιστημίων του EUCOR μαζί με το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καρλσρούης, τα πανεπιστήμια της Βασιλείας στην Ελβετία και της Μυλούζης στη Γαλλία, και με ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου[22]. Επιπροσθέτως, το Πανεπ. του Φράιμπουργκ είναι μέλος της Ενώσεως Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Πανεπιστημίων (League of European Research Universities), της European University Association και του Διεθνούς Φόρουμ Δημόσιων Πανεπιστημίων (IFPU), ενώ έχει συμφωνίες ανταλλαγής φοιτητών και συνεργασιών με γνωστά πανεπιστήμια άλλων ηπείρων.
Για παράδειγμα, το 2001 άρχισε ένα διεθνές αγγλόγλωσσο πρόγραμμα master με αντικείμενο τις κοινωνικές επιστήμες, το Global Studies Programme. Οι φοιτητές του μπορούν να μελετήσουν τις κοινωνικές επιστήμες μέσα σε διαφορετικές κοινωνίες και πολιτισμούς. Συνδυάζοντας την κοινωνιολογία με την πολιτική επιστήμη, την ανθρωπολογία και τη γεωγραφία, προσεγγίζουν έτσι την «παγκοσμιοποίηση» από μία μοναδική οπτική. Το πρόγραμμα αυτό λειτουργείται από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ από κοινού με το Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν, το Πανεπιστήμιο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού στο Νέο Δελχί, το Λατινοαμερικανικό Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών στο Μπουένος Άιρες και το Πανεπιστήμιο Chulalongkorn στη Μπανγκόκ. Ο κάθε μεταπτυχιακός φοιτητής ή φοιτήτρια του προγράμματος φοιτά σε τρεις διαφορετικές ηπείρους για δύο χρόνια συνολικά. Από το 2008 το πρόγραμμα προσφέρει και σπουδές για διδακτορικό.
Το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ υποστηρίζει επίσης το Ινστιτούτο για τη Ρωσο-γερμανική Λογοτεχνία και Πολιτιστικές Σχέσεις, που έχει έδρα τη Ρωσία.
Καθηγητές και απόφοιτοι
ΕπεξεργασίαΑρκετοί καθηγητές, απόφοιτοι ή φοιτητές για κάποιο διάστημα του Πανεπιστημίου υπήρξαν προσωπικότητες μεγάλου κύρους. Μερικοί από τους γνωστότερους παρατίθενται εδώ με ελληνική αλφαβητική σειρά:
- Κόνραντ Αντενάουερ
- Χάνα Άρεντ
- Άουγκουστ Βάισμαν
- Μάρτιν Βαλντζεεμύλλερ
- Ότο Χάινριχ Βάρμπουργκ, Βραβείο Νόμπελ 1931
- Μαξ Βέμπερ
- Βιμ Βέντερς
- Χάινριχ Ότο Βίλαντ, Βραβείο Νόμπελ 1927
- Άντολφ Ότο Ράινχολντ Βίντχαους, Βραβείο Νόμπελ 1928
- Γιόζεφ Βιρτ
- Γκέοργκ Βίτιχ, Βραβείο Νόμπελ 1979
- Γιοχάνες Χανς Ντάνιελ Γιένσεν, Βραβείο Νόμπελ 1963
- Χανς Γιόνας
- Δανιήλ Βουκουρεστίου
- Γιόχαν Εκ
- Έρασμος
- Πάουλ Έρλιχ, Βραβείο Νόμπελ 1908
- Βάλτερ Έουκεν
- Μπερτ Ζάκμαν, Βραβείο Νόμπελ 1991
- Ούλριχ Ζάσιος
- Ρούντολφ Κάρναπ
- Γκεόργκες Κέλερ, Βραβείο Νόμπελ 1984
- Χανς Άντολφ Κρεμπς, Βραβείο Νόμπελ 1953
- Πάουλ Λάνγκερχανς
- Κουρτ Λεβίν
- Εμανυέλ Λεβινάς
- Φέρντιναντ φον Λίντεμαν
- Νίκλας Λούμαν
- Ότο Φριτς Μάγιερχοφ, Βραβείο Νόμπελ 1922
- Φρήντριχ Μάινεκε
- Καρλ Μάνχαϊμ
- Χέρμπερτ Μαρκούζε
- Μάριο Μολίνα, Βραβείο Νόμπελ 1995
- Βάλτερ Μπένγιαμιν
- Χίλντεγκαρντ Μπέρενς, τραγουδίστρια της όπερας
- Χάινριχ Άντον ντε Μπάρυ
- Καρλ Νέγκελι
- Γκέοργκ ντε Χέβεσυ, Βραβείο Νόμπελ 1943
- Άλφρεντ Ντέμπλιν
- Κριστιάνε Νύσλαϊν-Φόλχαρντ, Βραβείο Νόμπελ 1995
- Γεώργιος Παπανικολάου
- Παναγιώτης Πιπινέλης
- Κριστόφ Σάινερ
- Μπέρναρντ Σλινκ
- Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
- Χανς Σπέμαν, Βραβείο Νόμπελ 1935
- Έντιτ Στάιν
- Χέρμαν Στάουντινγκερ, Βραβείο Νόμπελ 1953
- Ερνστ Τσέρμελο
- Χάραλντ τσουρ Χάουζεν, Βραβείο Νόμπελ 2008
- Κονσταντίν Φέρενμπαχ
- Φρίντριχ Χάγιεκ, Βραβείο Νόμπελ 1974
- Μάρτιν Χάιντεγκερ
- Φέλιξ Χάουσντορφ
- Φίλιπ Χεντς, Βραβείο Νόμπελ 1950
- Έντμουντ Χούσερλ
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ "Crème de la Crème: Six More German Universities Anointed for 'Elite' Funding" [1]
- ↑ http://www.uni-freiburg.de/en/universitaet/geschichte/unisiegel.php Αρχειοθετήθηκε 2009-03-07 στο Wayback Machine.?
- ↑ Federkeil, Gero (Οκτωβρίου 2007). CHE-Ranking Die Universitätsbibliotheken für Geisteswissenschaften aus Sicht der Studierenden (PDF) (στα Γερμανικά). Gütersloh: CHE Centrum für Hochschulentwicklung. ISBN 978-3-939589-59-4. OCLC 187988798. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2008.
- ↑ «Home page». Universitätsibliothek (στα Γερμανικά). Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2008.
- ↑ «Über die Unikirche» (στα Γερμανικά). Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Δεκεμβρίου 1989. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2008.
- ↑ http://www.suedkurier.de/region/schwarzwald-baar-heuberg/freiburg/Wintersemester-startet-mit-21-600-Studierenden;art372515,4536974
- ↑ Δείτε περισσότερα στο «The Information and Service Platform». Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2008.
- ↑ «echo-fm 88,4» (στα Γερμανικά). Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2008.
- ↑ «New Media Center der UB / uni.tv» (στα Γερμανικά). Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2008.
- ↑ Albert-Ludwigs-Universität Freiburg (2007-11-22). Universität Freiburg erneut an der Spitze. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2008-08-27.
- ↑ «ForschungsRanking deutscher Universitäten» (στα Γερμανικά). CHE Centrum für Hochschulentwicklung. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2008.
- ↑ «FOCUS-Uniranking 2007» (στα Γερμανικά). Focus. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2008.
- ↑ Berghoff, Sonja (Φεβρουαρίου 2008). Das CHE-ForschungsRanking deutscher Universitäten 2007 - Arbeitspapier Nr. 102 (PDF) (στα Γερμανικά). Gütersloh: CHE Centrum für Hochschulentwicklung. ISBN 978-3-939589-67-9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2014. Unknown parameter
|coauthors=
ignored (|author=
suggested) (βοήθεια) - ↑ Zimmermann, Thomas. «Medizinische Fakultäten: Der Ausbildungserfolg im Vergleich (I)». Uni/Beruf - Artikel (στα Γερμανικά). aerzteblatt-studieren.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2008. and van den Bussche, Hendrik. «Medizinische Fakultäten: Der Ausbildungserfolg im Vergleich (II)». Uni/Beruf - Artikel (στα Γερμανικά). aerzteblatt-studieren.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2008.
- ↑ Young Germany: The New "Elite Universities"[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Site - German Universities Are Among The Best In Europe
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2014.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2014.
- ↑ «Hockeyroboter sind Weltmeister». Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2009.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2014.
- ↑ «A brief portrait of the University of Freiburg». Albert-Ludwigs-Universität Freiburg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2009.
- ↑ http://www.pr.uni-freiburg.de/pm/2010/pm.2010-09-28.229/
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ο επίσημος ιστότοπος
- Πύλη των φοιτητών
- Freiburg Institute for Advanced Studies
- Ιστοτόπος των αποφοίτων
- Η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη
- Το Ιατρικό Κέντρο
- Η σελίδα του IMTEK