Πανικός (ταινία, 1969)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Πανικός είναι ελληνική δραματική ταινία δράσης του 1969, σε παραγωγή Φίνος Φιλμ και σε σκηνοθεσία - σενάριο Σταύρου Τσιώλη. [1]
| Πανικός | |
|---|---|
.jpg) Κινηματογραφική αφίσα. | |
| Σκηνοθεσία | Σταύρος Τσιώλης |
| Παραγωγή | Φίνος Φιλμ |
| Σενάριο | Σταύρος Τσιώλης |
| Πρωταγωνιστές | Κώστας Καζάκος Άγγελος Αντωνόπουλος Σοφία Ρούμπου Ζώρας Τσάπελης Σπύρος Καλογήρου Νίκος Γαλανός |
| Μουσική | Κώστας Καπνίσης |
| Φωτογραφία | Γιώργος Αρβανίτης |
| Μοντάζ | Βασίλης Συρόπουλος |
| Σκηνογραφία | Μάρκος Ζέρβας |
| Κυκλοφορία | 20 Νοεμβρίου 1969 (Ελλάδα) |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | Ελληνική |
| δεδομένα () | |
Πλοκή Επεξεργασία
| Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Σε αυτήν την ασπρόμαυρη δραματική περιπέτεια, ο Μάρκος Μαράς, ένας πλούσιος και διαζευγμένος άνδρας που επιστρέφει στην Αθήνα από τη Ρόδο όπου είχε πάει για δουλειές πληροφορείται πως έχουν απαγάγει το παιδί του, τον Τασούλη. Η σπείρα του ζητά λύτρα και εκείνος, παρά την αντίθεση της αστυνομίας, συμφωνεί να τα δώσει, αλλά με τη μορφή σημαδεμένων χαρτονομισμάτων, όπως του υποδεικνύει ο αστυνόμος Μακρίδης. Καθώς όμως το παιδί πάσχει από μια σπάνια αρρώστια και πρέπει να του χορηγηθεί ένα φάρμακο μέσα στις επόμενες πέντε ημέρες, ένας μέλος της συμμορίας, που λυπάται το παιδί, βγαίνει προς εύρεση του φαρμάκου και τελικά εντοπίζεται το κρησφύγετό τους.
Διανομή [2] Επεξεργασία
| Ηθοποιός | Ρόλος |
|---|---|
| Κώστας Καζάκος | επιθεωρητής Βασίλης Μακρίδης |
| Άγγελος Αντωνόπουλος | Μάρκος Μαράς |
| Σοφία Ρούμπου | Έλενα Μαρά |
| Νίκος Γαλανός | Δημήτρης |
| Τάσος Δαρδαμάνης | Τάσος Μαράς (Τασούλης) |
| Ντίνος Καρύδης | Γιώργος Γεωργίου |
| Σπύρος Καλογήρου | Νίκος |
| Ζώρας Τσάπελης | αστυνομικός διευθυντής Βασίλης Απέργης |
| Νάσος Κεδράκας | Μανώλης Χατζηνάκος |
| Κώστας Ναός | Παναγιώτης |
| Μαίρη Μεταξά | γυναίκα στο φαρμακείο |
| Γρηγόρης Ευαγγελάτος | Μιχάλης |
| Έλια Καλλιγεράκη | γκουβερνάντα |
| Γιώργος Κωβαίος | απαγωγέας |
| Γκόλφω Μπίνη | γυναίκα στο νυχτερινό κέντρο |
Παραγωγή Επεξεργασία
Η ταινία είναι γεμάτη από σκηνές καταδίωξης με αυτοκίνητα σε όλη την Αθήνα, ακόμα και στην πλατεία Συντάγματος. [3] Πρόκειται για ένα από τα τελευταία χαρακτηριστικά δείγματα του είδους νουάρ στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. [4]
Ο σκηνοθέτης έχει πει για την ταινία:
«Ο κύριος Φιλοποίμην τότε ήθελε έναν σκηνοθέτη που να μπορεί να μεταφέρει τη δράση και τους γρήγορους ρυθμούς του αμερικανικού κινηματογράφου στον ελληνικό… Έβλεπε τα πάντα, ήταν ενημερωμένος. Του άρεσε τότε μια ταινία του Πίτερ Γέιτς, το ‘Μπούλιτ’. Εξαιτίας του ‘Μπούλιτ’ έκανα τον ‘Πανικό’». [5]
Ο Πανικός κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 20 Νοεμβρίου 1969. [6] Κόβοντας 260.627 εισιτήρια, κατατάχθηκε στην 25η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν. [7]
Το 1969, η ταινία απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Μουσικής (Κώστας Καπνίσης) στο 10ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. [8]
Το 2007, η ταινία προβλήθηκε στο 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του αφιερώματος Σε σκοτεινούς δρόμους: Το φιλμ νουάρ στον ελληνικό κινηματογράφο. [2]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Πανικός, https://www.filmfestival.gr/el/movie-tdf/movie/890, ανακτήθηκε στις 2021-08-27
- ↑ 2,0 2,1 Ράμμου, Ελένη (2007). 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 276.
- ↑ Τρούσας, Φώντας (8 Ιανουαρίου 2020). «Σταύρος Τσιώλης: η λατρεία του σημαντικού σκηνοθέτη για το αγωνιστικό αυτοκίνητο και για την κουλτούρα του αυτοκινήτου γενικότερα». www.lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
- ↑ Πούπου, Άννα (2018). «Η περίπτωση του ελληνικού φιλμ νουάρ τη δεκαετία του 1960». Journal of Modern Greek Studies.
- ↑ «Η φιλμογραφία του Σταύρου Τσιώλη (με δικά του λόγια)». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
- ↑ Finos Film - 'Πανικός' (1969), http://finosfilm.com/movies/view/131, ανακτήθηκε στις 2021-08-27
- ↑ «Πανικός». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Πανικός». panoramafest.org. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
Εξωτερικές πηγές Επεξεργασία
- Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Ταινίες για φίλημα: ένα αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Φίνο και τις ταινίες του, εκδ. Εξάντας, Αθήνα, 2000, σελ.167
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |