Παντελής Έκτωρος

Ο Παντελής Έκτωρος (1880-1926), Έλληνας από τη Σμύρνη, υπήρξε αθλητής στίβου του Πανιωνίου Γ.Σ. κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Διακρινόταν στους δρόμους ταχύτητας (100 μ., 200 μ.) και ημιαντοχής (400 μ., 800 μ., 1500 μ., μίλι) και δευτερευόντως στο άλμα εις μήκος και στο βάδην. Αναδείχθηκε τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδος ενώ άλλες τρεις φορές κατέκτησε δεύτερες ή τρίτες θέσεις.

Παντελής Έκτωρος
Ο Παντελής Έκτωρος ("Αθλητικός Κόσμος", 26/9/1926)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1880
Θάνατος	1926
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	βαδιστής δρομέας ταχύτητας δρομέας μεσαίων αποστάσεων

Κατέρριψε τα πανελλήνια ρεκόρ στα 100 και 200 μ., όπου ήταν ο πρώτος που έτρεξε την απόσταση σε χρόνο κάτω από 24΄΄. Πήρε μέρος στους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906 στην Αθήνα, στην αποκληθείσα Μεσοολυμπιάδα, στους δρόμους ταχύτητας, χωρίς να διακριθεί λόγω κακής ενημέρωσης, καθώς και στα 400μ, 800μ και 3000μ βάδην. Επίσης, κατέκτησε 19 νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες από το 1900 ως το 1907 καθώς και σε άλλους σημαντικούς αγώνες της εποχής.

Καριέρα

Ο Παντελής Έκτωρος γεννήθηκε στη Σμύρνη, γύρω στο 1880. Πρωτοεμφανίστηκε στους στίβους ως αθλητής μεσαίων αποστάσεων στους Πανιώνιους Αγώνες. Συγκεκριμένα το 1896, ενθουσιασμένος από την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, συμμετείχε ως φίλαθλος στον αγώνα 8500 μ. επί δημοσίας οδού των Πανιώνιων αγώνων, στον οποίο τερμάτισε στη 2η θέση, ένα μέτρο πίσω από το νικητή. Στη συνέχεια έγινε ενεργός αθλητής του συλλόγου, αλλά ως το 1900 δεν κατάφερε να πετύχει ούτε μία νίκη. Παράλληλα, το 1897 κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό, στο τάγμα Γαριβάλδι, κρυφά από την οικογένειά του και πολέμησε στον ατυχή για την Ελλάδα εκείνο πόλεμο.

Επιστρέφοντας στη Σμύρνη άρχισε να προπονείται σκληρά και σύντομα ήρθαν οι πρώτες επιτυχίες. Το 1900 πέτυχε δύο πρωτιές στις 880 γιάρδες με 2.14.0 και στο μίλι με 5.21.0 και συνέχισε παρόμοια το 1902 και το 1903 στα 800 μ. και 1500 μ., αφού οι γιάρδες αντικαταστάθηκαν με τα μέτρα. Το 1902 κέρδισε και το μήκος με 6,10 μ., που αποτελούσε την καλύτερη πανελλήνια επίδοση αλλά δεν καταγράφηκε ως επίσημο ρεκόρ από τον ΣΕΓΑΣ, διότι δεν είχε στείλει εκπρόσωπο στους αγώνες. Το ίδιο έτος κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 800 μ. με 2.45.2 και εκπροσωπεί τον σύλλογο στα Β΄ Σωτήρια, που διεξήχθησαν στην Αθήνα στο στάδιο Ποδονίφτη Πατησίων, όπου αναδεικνύεται πρώτος στα 800 μ. (2.45.4) και τρίτος στα 1500 μ. Στους Πανιώνιους Αγώνες του 1903 κερδίζει πάλι τα 800 μ. με 2.13.6 και μετέχει στα Σάμια, στο νησί της Σάμου, όπου κατακτά δύο πρωτιές στα 800 μ. και 1500 μ.

Από το 1904 αρχίζει να ασχολείται με τους δρόμους ταχύτητας 100 και 200 μ. με μεγάλη επιτυχία, αφού στους Πανιώνιους Αγώνες καταρρίπτει το πανελλήνιο ρεκόρ των 100 μ. με 11.4. Το ρεκόρ αυτό κατέρριψε ξανά το 1906 με 11.0 και αφού το ισοφάρισαν και άλλοι καταρρίφθηκε το 1910. Η εξέλιξή του είναι ραγδαία και στις δύο επόμενες διοργανώσεις, το 1905 και το 1906, κυριαρχεί σε όλες τις αποστάσεις από τα 100 ως τα 800 μ. κατακτώντας από τέσσερις νίκες κάθε φορά. Μάλιστα, το 1905 κάνει πανελλήνιο ρεκόρ στα 200 μ. με 23.8 και γίνεται ο πρώτος Έλληνας αθλητής που τρέχει την απόσταση κάτω από 24 δευτερόλεπτα. Ο σύλλογος τον τιμά με την ανώτατη διάκριση, το Χρυσό Σταυρό του Πανιωνίου. Επίσης, μετέχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου το 1904 τερματίζει πρώτος στα 800 μ. (2.13.3) και το 1905 δεύτερος στα 400 μ. (59.0) και 800 μ. (2.13.4). Είναι δε άτυχος στα 100 μ., όπου ενώ ήταν πρώτος στον προκριματικό δεν τα κατάφερε στον τελικό.

Το 1906 είναι η κορυφαία του χρονιά. Κάνει ατομικές επιδόσεις στα 100 μ. (11.2, ισοφαρίζει το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ), 400 μ. (55.0) και 800 μ. (2.12.6), κατακτά τέσσερις νίκες στους Πανιώνιους Αγώνες και ετοιμάζεται για τους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες (Μεσοολυμπιάδα) στην Αθήνα. Προκρίνεται στον ημιτελικό των 100 μ., τερματίζοντας δεύτερος στη σειρά του και με καλό χρόνο. Όμως, μια αλλαγή του προγράμματος, για την οποία δεν είχε ενημερωθεί, είχε ως αποτέλεσμα να μη λάβει μέρος στον ημιτελικό και να αποκλειστεί άδοξα από τον τελικό, όπου υπολογιζόταν μεταξύ των φαβορί για τα μετάλλια. Παρά το ότι διαμαρτυρήθηκαν μαζί με το συναθλητή του και ομοιοπαθή Γεώργιο Κασσάρ στην ελλανόδικο επιτροπή και την ένστασή τους υποστήριξε ο ίδιος ο πρίγκιπας Γεώργιος, η διαμαρτυρία τους δεν έγινε δεκτή. Στους μεσοολυμπιακούς μετείχε ακόμη στα 3000μ βάδην, όπου τερμάτισε 4ος και χωρίς να διακριθεί στα 400μ (3ος στον προκριματικό) και 800μ (4ος στον προκριματικό).

Το 1907 είναι η τελευταία του αγωνιστική χρονιά σε υψηλό επίπεδο. Έρχεται πρώτος στα 100 μ. στους Πανιώνιους Αγώνες ισοφαρίζοντας το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ με 11.2 και τερματίζει δεύτερος στα 200, 400 (με ατομικό ρεκόρ 54.6) και 800 μ. (με ατομικό ρεκόρ 2.11.2). Στα 100 μ. αναδεικνύεται πρωταθλητής Ελλάδος με 11.8, ενώ έρχεται τρίτος στα 400 μ. Επίσης, μετέχει στους αγώνες προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους της Ιταλίας στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου νικά στα 800 μ. (2.16.6) και έρχεται δεύτερος στα 100 μ. Ήδη έχουν ανατείλει τα αστέρια του Γεωργίου Κασσάρ και του Κων. Ίσκου που θα επικρατήσουν τα επόμενα χρόνια στα σπριντ της Σμύρνης, οπότε ο Έκτωρος προτιμά να αποσυρθεί.

Το 1908 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε ως το 1922. Τότε ασθένησε από ανίατη χρόνια ασθένεια και αποφάσισε να επιστρέψει να ζήσει στη Σμύρνη. Όμως, τον πρόλαβαν τα γεγονότα της καταστροφής και τελικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Έζησε εκεί παλαίων με την ασθένεια και απεβίωσε το Σεπτέμβριο του 1926 στην Αθήνα.

Τίτλοι - Διακρίσεις

• Πανελλήνια ρεκόρ
  • 100 μ.: 11.0 (1906)
  • 200 μ.: 23.8 (1905)
  • Μήκος: 6,10 μ. (1902, ανεπίσημο)
• Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου
  • Χρυσά μετάλλια (3)
    • 1902: 800 μ.: 2.45.2
    • 1904: 800 μ.: 2.13.3
    • 1907: 100 μ.: 11.8
  • Ασημένια μετάλλια (2)
    • 1905: 400 μ.: 59.0
    • 1905: 800 μ.: 2.13.4
  • Χάλκινα μετάλλια (1)
    • 1907: 400 μ.:
• Χρυσός Σταυρός Πανιωνίου : 1905.
• Πανιώνιοι Αγώνες (19 νίκες)
  • 1900 (2): 880 γιάρδες, μίλι.
  • 1901 (2): 800 μ., 1500 μ.
  • 1902 (3): 800 μ., 1500 μ., μήκος.
  • 1903 (1): 800 μ.
  • 1904 (2): 100 μ., 200 μ.
  • 1905 (4): 100 μ., 200 μ., 400 μ., 800 μ.
  • 1906 (4): 100 μ., 400 μ., 800 μ.
  • 1907 (1): 100 μ.
• Ατομικές επιδόσεις
  • 100 μ.: 11.2 (1904)
  • 200 μ.: 23.8 (1905)
  • 400 μ.: 54.6 (1907)
  • 800 μ.: 2.11.2 (1907)
  • 880 γ.: 2.14.0 (1900)
  • 1500 μ.: 4.50.0 (1901)
  • Μίλι: 5.21.0 (1900)
  • Άλμα εις μήκος: 6,10 μ. (1902)

Πηγές

• Πέτρου Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου", 1998.
• "Αθλητικός Κόσμος", τ. 21/26-9-1926, σ. 12. Αρχειοθετήθηκε 2015-09-28 στο Wayback Machine.
• Ολυμπιάδα 1906-Παντελής Έκτωρος.