Το Παντόρο (pandoro) είναι χαρακτηριστικό γλυκό της Βερόνα, το οποίο καταναλώνεται κυρίως κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων. Η ονομασία του προέρχεται από το "pan de oro" (=χρυσόψωμο) της Βενετικής διαλέκτου, που σερβιριζόταν στα τραπέζια των πλούσιων Ενετών, όπως το nadalin.

Παντόρο
Κομμένο Παντόρο και πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη
Προέλευση
Τόπος προέλευσηςΙταλία
ΠεριοχήΒερόνα (επαρχία)
Πληροφορίες
ΠιάτοΕπιδόρπιο
ΕίδοςΚέικ
Κύρια συστατικάΑλεύρι, Ζάχαρη, Αυγά, Βούτυρο, βούτυρο κακάο, Μαγιά
ΠαραλλαγέςΓεμιστό με κρέμα ζαχαροπλαστικής ή με επικάλυψη σοκολάτας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Όπως και το Πανετόνε, το Παντόρο είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά Χριστουγεννιάτικα γλυκά της Ιταλίας. Η ζύμη του είναι αφράτη και με "χρυσαφένιο" χρώμα, λόγω της χρήσης αυγών και αρώματος βανίλιας στα συστατικά του. Έχει μορφή ανάγλυφου κορμού σε σχήμα αστεριού, συνήθως με οκτώ άκρες. Στα κύρια συστατικά του συμπεριλαμβάνονται το αλεύρι, η ζάχαρη, τα αυγά, το βούτυρο, το βούτυρο κακάο, και η μαγιά.

Η τεχνική παρασκευής είναι σύνθετη και περιλαμβάνει πολλά στάδια επεξεργασίας.

Ιστορία Επεξεργασία

Παραδοσιακή συνταγή Επεξεργασία

Η προέλευση της συνταγής ανάγεται στην εποχή της αρχαίας Ρώμης. Γίνεται αναφορά της σε ένα γραπτό ήσσονος σημασίας, χρονολογούμενο από τον πρώτο αιώνα μ.Χ., στην εποχή του Πλίνιου του πρεσβύτερου. Ο τελευταίος αναφέρεται σε κάποιον μάγειρα με το όνομα Vergilius Stephanus Senex, που ετοίμασε έναν άρτο "panis" με σχέδια διακοσμητικά άνθεων και φτιαγμένου από αλεύρι, βούτυρο και λάδι.[1]

 
Σπιτικό Pandoro

Κατά μια δεύτερη εκδοχή, η συνταγή ίσως να προέρχεται και από το "pane de oro", το οποίο σερβιριζόταν τον δέκατο τρίτο αιώνα στα τραπέζια των ευγενών Ενετών.

Η σύγχρονη συνταγή Επεξεργασία

Η γένεση της σύγχρονης συνταγής του Παντόρο, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα, ως μια μεταγενέστερη μορφή του nadalin, γλυκό από τη Βερόνα, το οποίο αναγνωρίσθηκε από τη De.Co (Denominazione comunale d'origine) μόλις το 2012.[2] Στις 14 Οκτωβρίου1894, ο Domenico Melegatti, ιδρυτής της ομώνυμης ζαχαροπλαστικής βιομηχανίας της Βερόνας, κατέθεσε στο γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ένα πρότζεκτ από μαλακό γλυκό, σε χαρακτηριστικό σχήμα αστεριού με οκτώ γωνίες, σχεδιασμένο από τον καλλιτέχνη Angelo Dall'oca Bianca, ιμπρεσιονιστή ζωγράφο.

Σερβίρισμα Επεξεργασία

Το παραδοσιακό Παντόρο δε γαρνίρεται εσωτερικά με κρέμα ή φρουί γκλασέ (όπως το Πανετόνε). Με το πέρασμα των χρόνων, οι παραγωγοί έχουν προσπαθήσει να διαφοροποιήσουν την παραγωγή τους, είτε επινοώντας καινούριες είτε επαναχρησιμοποιώντας ορισμένες συνταγές, με αποτέλεσμα σήμερα να μπορεί κανείς να γευτεί το Παντόρο σε διάφορες παραλλαγές του, γεμιστό με κρέμα ζαχαροπλαστικής ή με επικάλυψη σοκολάτας, κ. λπ. Συνιστάται να ζεσταθεί πριν το σερβίρισμα. Συχνά το Παντόρο πωλείται σε χαρτονένια κουτιά, με ένα σακουλάκι ζάχαρη άχνη, ώστε οι καταναλωτές να την πασπαλίσουν στο γλυκό τη στιγμή του ανοίγματος (και να αποφευχθεί η αλλοίωση της σύστασης της ζάχαρης άχνης από την παρατεταμένη επαφή της με το γλυκό κατά την περίοδο της αποθήκευσης). Στην περίπτωση αυτή, δεδομένου ότι επρόκειτο για ένα γλυκό ήδη επικαλυμμένο με ζάχαρη, δε θα χρησίμευε σε όλους.

Παραγωγή Επεξεργασία

Το 2008, παρήχθησαν στην Ιταλία σχεδόν 100 εκατομμύρια κομμάτια Πανετόνε και Παντόρο, αξίας περίπου 600 εκατ. ευρώ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Pandoro troppo trascurato: storia, tradizioni e ricetta del lievitato di Natale». Gambero Rosso. 
  2. «Nadalin: Natale a Verona con l'antenato del Pandoro». www.turismo.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • Fiera Nazionale del Panettone e del Pandoro, μια εθνική έκθεση αφιερωμένη στα δύο Χριστουγεννιάτικα προϊόντα του φούρνου που παρέχει σχόλια και δωρεάν γευσιγνωσίες