Παπαλάζαρος Νεοφύτου
Ο Παπαλάζαρος Νεοφύτου (23 Οκτωβρίου 1928 - 5 Ιουλίου 2020) ήταν Κύπριος ιερέας και αριστερός, γνωστός γιατί έχασε 2 γιους, τον πρώτο το 1973 από την ΕΟΚΑ Β, και τον δεύτερο το 1974 κατά την Τουρκική εισβολή.
| Παπαλάζαρος Νεοφύτου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παπαλάζαρος Νεοφύτου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 23 Οκτωβρίου 1928 Χολέτρια |
| Θάνατος | 5 Ιουλίου 2020 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κύπρος |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Νεόφυτος Παπαλαζάρου |
Γεννήθηκε στα Χολέτρια της Πάφου στις 23 Οκτωβρίου 1928. Υπηρέτησε στον Αγγλικό Στρατό μέχρι το 1949, όπου ήρθε σε επαφή και ασπάστηκε τις ιδέες της Αριστεράς. Το 1952 παντρεύτηκε την σύζυγο του με την οποία απέκτησε συνολικά 9 παιδιά. Το 1965 χειροτονήθηκε ιερέας από τον τότε μητροπολίτη Πάφου Γεννάδιο παρόλο που ήταν γνωστός αριστερός, κάτι ασυνήθιστο για την τότε εποχή.[1]
Η δράση του υπέρ του ΑΚΕΛ έβαλε τον Παπαλάζαρο και την οικογένεια του στο στόχαστρο της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ Β. Μασκοφόροι της οργάνωσης εκτέλεσαν τον γιο του, Κυριάκο, την 1η Ιουλίου 1973.[2] Η δίκη του βασικού ύποπτου, μέλους της ΕΟΚΑ Β, αναβλήθηκε και ακυρώθηκε όταν ο φάκελος του εξαφανίστηκε, σύμφωνα με συνέντευξη του Παπαλάζαρου στον Φιλελεύθερο.[3]
Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 1974, έχασε άλλο ένα γιο του, τον Σωτήρη, ο οποίος τραυματίστηκε αρχικά στην αντιστασιακή δράση κατά των πραξικοπηματιών τον Ιούλιο του 1974, ενώ αργότερα σκοτώθηκε στις μάχες κατά του Τούρκικου Στρατού.[2]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Euronews (6 Ιουλίου 2020). «Κύπρος: Πέθανε ο Παπαλάζαρος Νεοφύτου εμβλητική μορφή της Αριστεράς και της αντίστασης». euronews. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Νιαζί Κιζιλγιουρέκ (7 Ιουλίου 2020). «Ο τραγικός Ιούλιος του Παπαλάζαρου». Dialogos. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Παπαλάζαρος Νεοφύτου: Ο δολοφόνος του γιου μου είναι γνωστός αλλά δεν καταδικάστηκε ποτέ». Φιλελευθερος. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.