Παστίδα Ρόδου

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 36°23′13″N 28°08′13″E / 36.38694°N 28.13694°E / 36.38694; 28.13694

Η Παστίδα είναι πεδινή κωμόπολη της Ρόδου στα Δωδεκάνησα και βρίσκεται σε υψόμετρο 45 μέτρα[1]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 3.641 κατοίκους και με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης από το 2011 αποτελεί τη Δημοτική Κοινότητα Παστίδας της Δημοτικής Ενότητας Πεταλούδων του Δήμου Ρόδου[2].

Παστίδα
Παστίδα is located in Greece
Παστίδα
Παστίδα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
Περιφερειακή ΕνότηταΡόδου
ΔήμοςΡόδου
Δημοτική ΕνότηταΠεταλούδων
Δημοτική ΚοινότηταΠαστίδας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΝησιά Αιγαίου Πελάγους
ΝομόςΔωδεκανήσου
Υψόμετρο45
Πληθυσμός
Μόνιμος3.643
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας85106
Τηλ. κωδικός22410
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεωγραφία - Ονομασία

Επεξεργασία

Η Παστίδα είναι το πλησιέστερο προς την πόλη της Ρόδου χωριό κτισμένο στους νότιους πρόποδες του όρους Φιλέρημος[3] και συνορεύει με την Ιαλυσσό, την Κρεμαστή και τα Μαριτσά. Ο πολιούχος άγιος του χωριού είναι ο Άγιος Νικόλαος. Διαθέτει όμως και άλλα μοναστήρια όπως: Άγιος Γεώργιος, Αγία Μαρκέλα, Άγιος Φανούριος, των Τριών Ιεραρχών, του Σωτήρος[4]. Ο Α.Σ Αστέρας Παστίδας είναι η τοπική ομάδα του χωριού. Στο χωριό δραστηριοποιούνται και άλλοι σύλλογοι όπως: Α.Σ Σότοκαν Καράτε Ρόδου, Πολιτιστικός Σύλλογος Καμάρι που κάθε χρόνο διοργανώνει Πολιτιστικό Φεστιβάλ[5], Σύλλογος Γυναικών Παστίδας.

Το χωριό, τα τελευταία χρόνια, γνωρίζει άνθηση και οι κάτοικοι που διαμένουν σε αυτό έχουν ξεπεράσει τους 3.000. Το 1961 είχε 595 κατοίκους, στα 1981 είχε 1.021, στα 1991 είχε 1.500 και το 2001 ο πραγματικός πληθυσμός του χωριού ήταν 1.803 άτομα. Διαθέτει πρότυπο δημοτικό σχολείο (12θέσιο), καφετέριες, εστιατόρια, fast food, μεζεδοπωλεία [6].

Η Παστίδα, σύμφωνα με μια άποψη, πήρε πιθανόν το όνομά της επί Τουρκοκρατίας, από τη λέξη "ada" που στα Τούρκικα σημαίνει "εις τον" και το όνομα κάποιου Τούρκου αξιωματούχου κτηματία Pasti Alis. (Pasti-ada = πηγαίνω εις τον Παστή). Άλλη άποψη αναφέρει ότι επειδή ήταν φρούριο για χρόνια, προήλθε από τη λατινική λέξη "Bastida" που σημαίνει φρούριο[7].

 
Βρύση στην Παστίδα

Η ίδρυση της Παστίδας πιθανολογείται γύρω στα 1204, κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Σταυροφορίας, όταν οι Σταυροφόροι πηγαίνοντας στους Άγιους Τόπους κατέκτησαν τη Ρόδο. Η πρώτη ιστορική αναφορά για το χωριό και τους κατοίκους του γίνεται το 1479 με ένα διάταγμα του Μάγιστρου Ντωμπισόν, στο οποίο αναγράφονται: "Σε περίπτωση εχθρική επιδρομής τα χωριά Τριάντα και Κρεμαστή να μείνουν στα φρούρια τους για να φυλάξουν το ναυτικό. Τα χωριά Παστίδα και Μαριτσά να προστρέξουν στο φρούριο της Ρόδου…". Αναφορά για την Παστίδα κάνει και ο Γάλλος περιηγητής Βίκτωρ Γκέρεν ο οποίος γράφει: "είκοσι πέντε λεπτά πιο πέρα, προς Βορρά, βρίσκεται το μικρό χωριό Παστίδα, που αποτελείται από είκοσι περίπου σπίτια. Είναι στη μέση μιας πεδιάδας και η πεδιάδα αυτή ονομάζεται Καμάρι…"[7].

Στο χωριό έχουν ανασκαφεί κεραμοσκεπείς τάφοι, όπου φαίνεται να ήταν θαμμένοι οι μη ελεύθεροι κάτοικοι της παρακείμενης Ιαλυσίας.

Διοικητικά

Επεξεργασία

Αναφέρεται επίσημα, μετά την ένωση με την Ελλάδα, στο ΦΕΚ 248Α - 28/09/1948 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[8] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί την κοινότητα Παστίδας[9] που υπάγεται στην δημοτική ενότητα Πεταλούδων του δήμου Ρόδου ενώ σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 3.641 κάτοικοι.[10]

Δείτε Κοινότητα Παστίδας

Μουσείο Μέλισσας

Επεξεργασία

Στη Παστίδα βρίσκεται το Μουσείο Μελισσοκομίας και Φυσικής Ιστορίας της Μέλισσας που ιδρύθηκε από ανθρώπους της Μελισσοκομικής Δωδεκανήσου. Στο μουσείο παρουσιάζεται η διαδικασία παραγωγής του μελιού, η βιολογία της μέλισσας και τα παραγόμενα προϊόντα καθώς και η ιστορία, η παράδοση και η εξέλιξη της μελισσοκομίας. Οι επισκέπτες του μπορούν να παρακολουθήσουν τα ζωντανά μελίσσια μέσα σε γυάλινες κυψέλες να λειτουργούν όπως στη φύση. Το Μουσείο φιλοξενεί στους χώρους του οργανωμένες ή μεμονωμένες ενημερωτικές επισκέψεις, εκπαιδευτικές εκδρομές και προσφέρει πλήθος εκθεμάτων[11].

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 156, τομ. 27. 
  2. «Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. 
  3. «ΠΑΣΤΙΔΑ (Κωμόπολη) ΡΟΔΟΣ - GTP». http://www.gtp.gr/LocPage.asp?id=11583&lng=1. Ανακτήθηκε στις 2017-09-17. 
  4. ©, Μαρία Ηλιάκη (2016-07-21). «Παστίδα: Το «μικρό Παρίσι» της Ρόδου — Μαρία Ηλιάκη». Μαρία Ηλιάκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-10-27. https://web.archive.org/web/20161027001346/http://www.mariailiaki.gr/14397-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85/. Ανακτήθηκε στις 2017-09-17. 
  5. «11ο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Παστίδας – festival.culture.gr». festival.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. 
  6. «Παστίδα, Χωριά και θέρετρα της Ρόδου». www.rhodesguide.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. 
  7. 7,0 7,1 «Παστίδα, το “Μικρό Παρίσι” της Ρόδου – του Χάρη Γιαλλουρίδη - Secret Rhodes». Secret Rhodes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-23. https://web.archive.org/web/20170923110111/http://secretrhodes.gr/%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85/. Ανακτήθηκε στις 2017-09-17. 
  8. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2023. 
  9. «Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας: e-nomothesia.gr». 
  10. ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10855 (σελ. 381 του pdf)
  11. «Μουσείο Μέλισσας στη Ρόδο | Ανακαλύψτε το θαύμα που λέγεται "Μέλισσα"! | Μελισσοκομική Δωδεκανήσου | Μουσείο Ρόδος | Αξιοθέατα Ρόδος | Μελισσοκομία, προϊόντα μέλισσας». beemuseum.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2017.