Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Δ΄ γεννήθηκε στην Καλλιμασιά Χίου στις 5 Ιουλίου 1837. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος Κρουσουλούδης. Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης και η μητέρα του Λεμονιά, το γένος Κοκκώδη, και ήταν αδελφή του Πατριάρχη Ιωακείμ Β΄ (Κοκκώδη). Για τον λόγο αυτό, μερικοί αποκαλούν και τον ίδιο Κοκκώδη.
| Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄ | |
|---|---|
 Ο Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄, σε λιθογραφία του Ημερολογίου Σκόκου του 1888 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωακείμ Δ΄ (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 5 Ιουλίου 1837 Καλλιμασιά Χίου |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 1887 Καλλιμασιά Χίου |
| Τόπος ταφής | Καλλιμασιά Χίου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μητροπολίτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Όταν ήταν σε μικρή ηλικία, η οικογένειά του μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη. Τότε ο θείος του ήταν Μητροπολίτης Κυζίκου. Ο Νικόλαος φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1861. Ήταν μάλιστα ο πρώτος απόφοιτος της Σχολής ο οποίος αναδείχτηκε Οικουμενικός Πατριάρχης. Χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάστηκε Ιωακείμ, προς τιμήν του θείου του. Κατόπιν διορίστηκε υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου και από 31 Ιανουαρίου 1863 αρχιγραμματέας της.
Στις 28 Νοεμβρίου 1870 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης. Στις 8 Αυγούστου 1875, και ενώ Πατριάρχης ήταν ο θείος του, μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Απεστάλη αρκετές φορές στο Άγιο Όρος για εκκλησιαστικές αποστολές, διετέλεσε πρόεδρος επιτροπών και ιδρυμάτων και το 1880 έθεσε τον θεμέλιο λίθο του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου στη Χίο, εκ μέρους του θείου του.
Το 1883 αρρώστησε από φυματίωση και πέρασε τον χειμώνα στο Παλέρμο της Ιταλίας και σε λουτρά της Αυστρίας και της Βουλγαρίας. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία επισκέφτηκε και τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄[1], γεγονός πρωτοφανές για την εποχή.
Την 1η Οκτωβρίου 1884 εξελέγη Πατριάρχης[2] και ενθρονίστηκε μια εβδομάδα μετά. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αναγνωρίστηκε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ρουμανίας, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του Πατριαρχείου με τις Εκκλησίες της Σερβίας και της Ρουμανίας, ενώ επίσης επισκευάστηκε ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Καθώς όμως η ασθένειά του εξακολουθούσε να τον ταλαιπωρεί, κατέληξε να παραιτηθεί στις 14 Νοεμβρίου 1886. Στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναχώρησε για τη Σμύρνη και κατόπιν για τη γενέτειρά του Χίο, όπου και πέθανε δυο μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1887, σε ηλικία 50 ετών. Ετάφη πίσω από τον ναό της Μεταμορφώσεως της Καλλιμασιάς Χίου, όπου αργότερα στήθηκε και μεγαλόπρεπο μνημείο.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Ο Αριστείδης Πανώτης περί της προσεγγίσεως των χριστιανών». Φως Φαναρίου. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Στεφανίδης 2012, σελ. 127.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Στεφανίδης, Σταύρος (2012). Αναφορές του Αθηναϊκού Τύπου για την Α΄ Πατριαρχία του Ιωακείμ Γ΄ (1878-1884) (PDF). Θεσσαλονίκη.