Πιέρ Πυβί ντε Σαβάν
Ο Πιέρ Πυβί ντε Σαβάν (γαλλικά: Pierre Puvis de Chavannes), 1824 – 1898, ήταν Γάλλος ζωγράφος. Θεωρείται πρόδρομος του συμβολισμού και αποτελεί σημαντική προσωπικότητα της γαλλικής τέχνης του 19ου αιώνα. Το έργο του περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής και μεγάλες διακοσμητικές συνθέσεις τοιχογραφιών για δημόσια κτήρια. Υπήρξε ο κορυφαίος Γάλλος τοιχογράφος του τέλους του 19ου αιώνα. [5]
| Πιέρ Πυβί ντε Σαβάν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pierre Puvis de Chavannes (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1824 Λυών |
| Θάνατος | 1898 Παρίσι |
| Τόπος ταφής | παλαιό κοινοτικό νεκροταφείο του Νεϊγί-συρ-Σεν |
| Παρατσούκλι | Le peintre de la France |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
| Σπουδές | Λύκειο Ερρίκος Δ' |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[3] φωτογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ο Φτωχός Ψαράς Νέο μαύρο αγόρι με σπαθί Νεαρά κορίτσια δίπλα στη θάλασσα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία Καντακουζηνή (από 1897)[4] |
| Σύντροφος | Μαρία Καντακουζηνή (1856–1897) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Πιέρ Πυβί ντε Σαβάν γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1824 στη Λυών. Ήταν γιος μηχανικού ορυχείων και καταγόταν από παλιά ευγενή οικογένεια της Βουργουνδίας. Αργότερα πρόσθεσε στο όνομά του το προγονικό «ντε Σαβάν». Σπούδασε στο κολέγιο της Αμιένης και στο Λύκειο Ερρίκος Δ΄ στο Παρίσι, αποκτώντας κλασική μόρφωση. Σκόπευε να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του μέχρι που μια σοβαρή ασθένεια τον ανάγκασε, το 1844 και το 1845, να διακόψει τις σπουδές του. Σε ένα ταξίδι στην Ιταλία ανακάλυψε την καλλιτεχνική του κλίση και επιστρέφοντας στο Παρίσι το 1846, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να γίνει ζωγράφος.
Οι δάσκαλοι του Πυβί ντε Σαβάν ήταν ο Ανρί Σεφέρ, ο Τομά Κουτύρ και ο Ευγένιος Ντελακρουά. Επηρεάστηκε επίσης από τον Τεοντόρ Σασεριώ. Οι προσπάθειές του για έκθεση έργων του στο Σαλόν από το 1850 έως το 1859 ήταν αποτυχημένες, καθώς τα έργα του απορρίπτονταν. Έγιναν τελικά δεκτά από το 1859 και εξέθετε τακτικά στα Σαλόν του Παρισιού από τη δεκαετία του 1860 και μετά. Μερικά χρόνια αργότερα, όταν η κυβέρνηση της Γαλλίας απέκτησε ένα από τα έργα του, κέρδισε ευρεία αναγνώριση.[6]
Το 1890, έγινε πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Καλών Τεχνών, που είχε ιδρυθεί το 1862, αποσχιζόμενη από το επίσημο Σαλόν, και αναβίωσε το 1890. Έγινε η κυρίαρχη έκθεση τέχνης εκείνη την εποχή και πραγματοποίησε εκθέσεις σύγχρονης τέχνης που επιλέγονταν από κριτική επιτροπή που απαρτιζόταν από τα στελέχη της Εταιρείας.[7]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Στη Μονμάρτρη, είχε σχέση με ένα από τα μοντέλα του, τη Σουζάν Βαλαντόν, η οποία έγινε μια από τις κορυφαίες καλλιτέχνες της εποχής καθώς και μητέρα, δασκάλα και μέντορας του Μωρίς Ουτριλό. Από το 1856 είχε σχέση με τη Ρουμάνα πριγκίπισσα, Μαρία Καντακουζηνού. Το ζευγάρι ήταν μαζί για 40 χρόνια, και παντρεύτηκαν πριν πεθάνουν το 1898.
Έργο Επεξεργασία
Ο Πυβί ντε Σαβάν φιλοτέχνησε αλληγορικούς πίνακες και τεράστιους καμβάδες για τους τοίχους δημαρχείων και άλλων δημόσιων κτηρίων σε όλη τη Γαλλία. Δεν εργαζόταν με την τεχνική της νωπογραφίας, αλλά φιλοτεχνούσε τα έργα του σε μεγάλους καμβάδες, τους οποίους ενσωμάτωνε στους τοίχους. Η επιρροή του Τζόττο και του Φρα Ατζέλικο είναι εμφανής στην εκφραστική του απλότητα. Ανέπτυξε μία τεχνοτροπία που χαρακτηρίζεται από απλοποιημένες φόρμες, ρυθμική γραμμή και ρευστά περιγράμματα με εξιδανικεύσεις θεμάτων από την Αρχαιότητα.[8]
Το 1861 ξεκίνησε μια σημαντική σειρά έργων ζωγραφικής που έγινε μέρος του διακοσμητικού σχεδίου, που ολοκληρώθηκε το 1882, για το μουσείο της Αμιένης. Μεταξύ των άλλων σημαντικών παραγγελιών του είναι μια σειρά από διακοσμητικές συνθέσεις στο Πάνθεον του Παρισιού, που απεικονίζουν τη ζωή της Αγίας Ζενεβιέβ, που άρχισε το 1876 και ολοκληρώθηκε από μαθητές του μετά το θάνατό του. Άλλες σημαντικές τοιχογραφίες του στο Παρίσι βρίσκονται στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης (1887–89) και στο Δημαρχείο του Παρισιού (ολοκληρώθηκε το 1893). Ζωγράφισε επίσης τη σκάλα της δημόσιας βιβλιοθήκης στη Βοστώνη (1894–98).[9]
Ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητος από τα μεγάλα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του και θαυμάστηκε πολύ από κριτικούς, μεταξύ των οποίων ο Σαρλ Μπωντλαίρ και Τεοφίλ Γκωτιέ. Ο Εμίλ Ζολά περιέγραψε το έργο του ως «τέχνη φτιαγμένη από λογική, πάθος και θέληση». [10]Επηρέασε επίσης καλλιτέχνες, όπως τους Ζωρζ Σερά, Πωλ Γκωγκέν, Σουζάν Βαλαντόν, η οποία υπήρξε για σειρά ετών μοντέλο του, Πωλ Σερυζιέ και άλλους.[11]
Ο Πιέρ Πυβί ντε Σαβάν πέθανε στις 24 Οκτωβρίου 1898 στο Παρίσι.
Επιλογή έργων Επεξεργασία
-
Το πατητήρι, 1865, Ουάσινγκτον -
Ο Ύπνος, 1867, Μουσείο Καλών Τεχνών της Λιλ -
Ελπίδα, 1872, Μουσείο Ορσέ -
Ο θάνατος και τα νεαρά κορίτσια, 1872, Μασαχουσέτη -
Νεαρά κορίτσια δίπλα στη θάλασσα, 1879, Μουσείο Ορσέ, Παρίσι -
Ο φτωχός ψαράς, 1881 -
Το Όνειρο, 1883, Βαλτιμόρη -
Γυναίκα στη θάλασσα, 1887, Ερμιτάζ -
Το τραγούδι του βοσκού, 1891 -
Το Καλοκαίρι, 1891, Κλίβελαντ -
Μελέτη Πατριωτισμού, 1893 -
Το Ιερό άλσος, προσφιλές στις Τέχνες και τις Μούσες, μία από τις τέσσερις τοιχογραφίες του κύκλου στο κλιμακοστάσιο του Μουσείου Καλών Τεχνών της Λυών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /8b320f42-ea9d-460a-afa2-f97c42655521. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12133723j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /59513. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Δήμος του Παρισιού: Vital records of Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjMtMDYtMjUiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MjU0MDI3O3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ%3D%3D #uielem _move=-237%2C-1914&uielem _rotate=F&uielem _islocked=0&uielem _zoom=204. - ↑ . «britannica.com/biography/Pierre-Puvis-de-Chavannes».
- ↑ . «1911 Encyclopædia Britannica/Puvis de Chavannes, Pierre Cécile».
- ↑ . «salondesbeauxarts.com/histoire-snba/».
- ↑ . «theartstory.org/artist/puvis-de-chavannes-pierre/».
- ↑ . «artrenewal.org/artists/pierre-cecile-puvis-de-chavannes».
- ↑ . «tuttartpitturasculturapoesiamusica.com/Pierre-Puvis-de-Chavannes».
- ↑ . «wikiart.org/en/pierre-puvis-de-chavannes».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pierre Puvis de Chavannes στο Wikimedia Commons