Πιέτρο Γκραντενίγκο
Ο Πιέτρο Γκραντενίγκο (1251 - 13 Αυγούστου 1311) ήταν ο 49ος Δόγης της Βενετίας (1289 - 1311)
Πιέτρο Γκραντενίγκο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pietro Gradenigo (Ιταλικά) |
Γέννηση | 1251[1][2] Βενετία |
Θάνατος | 13 Αυγούστου 1311[3] Βενετία |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Tommasina Morosini[4] |
Τέκνα | Anna Gradenigo[5] |
Γονείς | Μάρκο Γκραντενίγκο[6] |
Συγγενείς | Γιάκοπο Α΄ ντα Καρράρα (γαμπρός) |
Οικογένεια | Γκραντενίγκο |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1289–1311) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Δόγης της Βενετίας
ΕπεξεργασίαΤην εποχή που εξελέγη δόγης υπηρετούσε ως Ποντέστα του Κόπερ στην Ίστρια. Η Δημοκρατία της Βενετίας δέχτηκε ένα σκληρό χτύπημα όταν οι Μαμελούκοι κατέλαβαν την Άκρα, το τελευταίο οχυρό των Σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους (1291). Από το 1294 ξέσπασε πόλεμος με την Δημοκρατία της Γένοβας και η Βενετία είχε σκληρές απώλειες : έχασε μια ναυμαχία, οι αποικίες της στην Κρήτη λεηλατήθηκαν και ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος συνέλαβε πολλούς Βενετούς στην Κωνσταντινούπολη. Οι Βενετοί σε απάντηση κυρίευσαν τον Γαλατά και απείλησαν την αυτοκρατορική κατοικία στις Βλαχέρνες αλλά έχασαν ξανά στην Κόρτσουλα (1298). Οι δυο δημοκρατίες έκλεισαν μεταξύ τους ειρήνη (1299).
Ο δόγης Πιέτρο Γκραντενίγκο ήταν υπεύθυνος για την δημιουργία του "Μεγάλου Συμβουλίου της Βενετίας". Ο νέος νόμος που εισήλθε τον Φεβρουάριο του 1297 καθόρισε σαν μέλη των μελλοντικών συμβουλίων τους απογόνους των ευγενών που συμμετείχαν στο συμβούλιο την τετραετία 1293 - 1297. Η κίνηση αυτή μετέτρεψε την Δημοκρατία της Βενετίας σε ολιγαρχικό σύστημα αποκλείοντας την μεγάλη πλειοψηφία του λαού.
Αφορισμός από τον πάπα
ΕπεξεργασίαΤην εποχή του Πιέτρο Γκραντενίγκο η Βενετία περιπλάκη σε πόλεμο με το Βατικανό για τον έλεγχο της Φερράρα (1308). Ο Πάπας Κλήμης Ε΄ αφόρισε την Βενετία (27 Μαρτίου 1309) και απαγόρευσε σε όλους τους χριστιανούς τις εμπορικές σχέσεις μαζί της. Η πολιτική του δόγη ήταν καταστροφική με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός κινήματος με στόχο να τον εκθρονίσει υπό την ηγεσία του επαναστάτη Μπαζαμόντε Τιέπολο εγγονού του δόγη Λορέντζο Τιέπολο και άλλων μελών της αριστοκρατίας. Το πραξικόπημα απέτυχε (15 Ιουνίου 1310) και οι υποκινητές του τιμωρήθηκαν σκληρά. Το κίνημα του Τιέπολο στάθηκε αιτία για την δημιουργία του "Συμβουλίου των Δέκα" αρχικά σαν προσωρινό σώμα αλλά αργότερα ανέλαβε όλες τις εξουσίες στην Δημοκρατία. Ο Πιέτρο Γκραντενίγκο πέθανε την ίδια εποχή που η Δημοκρατία της Βενετίας βρισκόταν υπό θρησκευτική απαγόρευση (13 Αυγούστου 1311), οι τελετές της κηδείας δεν μπορούσαν να γίνουν και τάφηκε σε έναν απλό τάφο στο Μουράνο.[7]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Τομασίνα Μοροζίνι με την οποία είχε μια κόρη την Άννα σύζυγο του Γιάκοπο Α΄ ντα Καρράρα και σε δεύτερο γάμο την Αγνή Ζανταρή.[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Medieval Manuscripts in Oxford Libraries» Βιβλιοθήκη Μπόντλιαν. 57047062.
- ↑ 2,0 2,1 «Bibliografie dějin Českých zemí» ac7eed9b-6d8f-426b-8bd0-0a60986d0a2f.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. gradenigo-pietro-piero.
- ↑ p37767.htm#i377669. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ A History of Venice by John Julius Norwich, Penguin Books (page 200)
- ↑ https://archive.org/stream/dogaressasofveni00stal#page/316/mode/2up
Πηγές
Επεξεργασία- A History of Venice by John Julius Norwich, Penguin Books (page 200)