Ο πλακούντας (αρχαία ελληνικά: πλακοῦς) ήταν γλυκό το οποίο παρασκευάζονταν στην αρχαία Ελλάδα και το οποίο είχε ομοιότητες με το σύγχρονο γλυκό τύπου τσίζκεϊκ.[1][2] Η ονομασία του γλυκίσματος εξακολουθεί να υπάρχει στη σύγχρονη εποχή σε παρόμοια εδέσματα διαφόρων τοποθεσιών.

Περιγραφή Επεξεργασία

Με την ονομασία πλακουντοποιικόν σύγγραμμα ήταν γνωστή η συνταγή για την παρασκευή του πλακούντα.[3][4] Συγκεκριμένη αναφορά υπάρχει στους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου, και ένα σχετικό σύγγραμμα αποδίδεται στον Αίγιμο, ενδεχομένως τον αρχαίο Έλληνα ιατρό του 6ου αιώνα π.Χ.[5][6] Ανάλογες αναφορές υπάρχουν και από τον Αρχέστρατο στα συγγράμματα γαστρονομίας του κατά τον 3ο αιώνα π.Χ.,[7] όπου το γλύκισμα αποτελείται από διάφορα επίπεδα ζύμης γεμισμένα με μέλι και μαλακό τυρί.[8] Ο κωμικός ποιητής Αντιφάνης (3ος αιώνας π.Χ.) επίσης είχε κάνει αναφορά στο γλύκισμα και τα κύρια συστατικά του τυριού, μελιού, και αλευριού.[9]

 
Έλληνας πλανόδιος πλακουντοποιός (ρουμανική εκδοχή plăcintă) στο Βουκουρέστι το 1880

Το έδεσμα ήταν δημοφιλές και στην αρχαία Ρώμη και διασώζεται συνταγή την οποία παραθέτει ο Κάτωνας στο έργο του με τίτλο De Agri Cultura το 160 π.Χ.[10] Από την αρχαία Ρώμη πέρασε σταδιακά στην ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία / Βυζάντιο όπου έγινε γνωστό ως πλακοῦς τετυρωμένος καθώς και κοπτοπλακοῦς, και εκτιμάται πως η εκδοχή αυτή του εδέσματος αποτελεί την προέλευση της σύγχρονης τυρόπιτας αλλά και του μπακλαβά.[11][12][13]

Σύγχρονη εποχή Επεξεργασία

Ένα σύγχρονο παρόμοιο γλύκισμα με μπακλαβά το οποίο ονομάζεται πλατσέντα και το οποίο περιέχει μέλι και καρύδια παρασκευάζεται στη Λέσβο,[14][15] ενώ στη Ρουμανία ένα παρόμοιο έδεσμα ονομάζεται plăcintă. Η ελληνική ονομασία του εδέσματος φαίνεται πως μεταφέρθηκε και στην αρμενική γαστρονομία ως plagindi, plagunda, και pghagund, τα οποία αποτελούν κέικ με μέλι.[16]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Αγγλικά) Ae'gimus - A dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, William Smith - perseus.tufts.edu
  2. (Αγγλικά) «Andrew Dalby, Sally Grainger, The Classical Cookbook, Getty Publications, 1996». 
  3. (Αγγλικά) «πλα^κουντο-ποιικός, ή, όν, - Henry George Liddell. Robert Scott. A Greek-English Lexicon - perseus.tufts.edu». 
  4. (Αγγλικά) «Cookbook - Encyclopaedia Britannica». 
  5. (Αγγλικά) «Athenaeus - The Oxford Companion to Sugar and Sweets - σελ 32». 
  6. Αρχικό κείμενο και αγγλική μετάφραση
  7. (Αγγλικά) «Howard Belton, A history of the world in five menus, AuthorHouse, 2015». 
  8. (Αγγλικά) «At the Sicilian Table: Culinary Pleasures of Ancient Sicily - Getty Museum». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2015. 
  9. Dalby, Andrew (1998). Cato on farming-De Agricultura-A modern translation with commentary. σελ. 155. Placenta is a Greek word (plakounta, accusative form of plakous 'cake'). '"The streams of the tawny bee, mixed with the curdled river of bleating she-goats, placed upon a flat receptacle of the virgin daughter of Demeter [honey, cheese, flour], delighting in ten thousand delicate toppings – or shall I simply say plakous?" "I'm for plakous"' (Antiphanes quoted by Athenaeus 449c). 
  10. Cato the Elder. «De Agricultura». 
  11. Rena Salaman, "Food in Motion the Migration of Foodstuffs and Cookery Techniques" from the Oxford Symposium on Food Cookery, Vol. 2, p. 184
  12. Faas, Patrick (2005). Around the Roman Table. University of Chicago Press. σελ. 184-185. ISBN 0226233472. 
  13. Speros Vryonis The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor, 1971, p. 482
  14. http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.article&id=3528
  15. Λούβαρη-Γιαννέτσου, Βασιλεία (2014). Τα Σαρακοστιανά 50 συνταγές για τη Σαρακοστή και τις γιορτές (Lent foods: 50 recipes for Lent and the holidays). Η πλατσέντα είναι σαν τον πλακούντα των αρχαίων Ελλήνων 
  16. Perry, Charles. "Studies in Arabic Manuscripts," in Rodinson, Maxime, and Arthur John Arberry. "Medieval Arab Cookery." (2001). p. 143

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία