Το Πλατώ ντε Κορντουάν (γαλλικά: Plateau de Cordouan) είναι περιοχή βραχωδών και αμμωδών υφάλων στη Γαλλία, στην είσοδο των Εκβολών της Ζιρόντ, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο Φάρος του Κορντουάν ανεγέρθηκε επάνω σε βράχους οι οποίοι οδήγησαν στον σχηματισμό αμμοσυρτών, ο τελευταίος, χρονολογικά, εκ των οποίων, ανώνυμος, ανακαλύφθηκε τον Μάρτιο του 2009.

Πλατώ ντε Κορντουάν
(Γαλλικά) Plateau de Cordouan
Άποψη τμήματος του Πλατώ ντε Κορντουάν με βορειοανατολική κατεύθυνση από τον φάρο, μαζί με τον βραχώδη ύφαλο και τους αμμοσύρτες. Είναι ορατές, στον ορίζοντα, οι ακτές της Σαράντ-Μαριτίμ.
Γεωγραφία
ΤοποθεσίαΚόλπος της Γασκώνης (Ατλαντικός Ωκεανός)
Συντεταγμένες45°35′12″N 1°10′22″W / 45.58667°N 1.17278°W / 45.58667; -1.17278Συντεταγμένες: 45°35′12″N 1°10′22″W / 45.58667°N 1.17278°W / 45.58667; -1.17278
Κύρια νησιάΦάρος του Κορντουάν
Υψόμετρο≈ 0 μ
Χώρα
Γαλλία
ΠεριοχήΝέα Ακουιτανία
ΝομόςΖιρόντ
ΚοινότηταΛε Βερντόν-συρ-Μερ
Δημογραφικά
Πληθυσμός0
Το Πλατώ ντε Κορντουάν εντός παλαιού ναυτικού χάρτη της εισόδου των Εκβολών της Ζιρόντ.

Γεωλογία Επεξεργασία

Στο Πλατώ ντε Κορντουάν και στον Βράχο Σαιν-Νικολά εναλλάσσονται μεταξύ τους τα κάτωθι:

  • μπεζ ασβεστόλιθοι, ιδιαιτέρως σκληροί, κρυπτοκρυσταλλικοί, λιθογραφικοί, οι οποίοι έγιναν κενοτοπιώδεις, μέσω της αποσύνθεσης μικρών οργανισμών, με αριθμό μιλιολιδών, οφθαλμιδών, καθώς και δισκορβιδών,
  • λευκοί ασβεστόλιθοι, απαλοί, τελείως κρυπτοκρυσταλλικοί, χαλικώδεις, ιδιαιτέρως κενοτοπιώδεις, πλούσιοι σε μιλιολίδες, ορισμένες αλβεολίνες, καθώς και ροταλίδες, σε σωρούς πάχους 0,20 μ., συνοδευόμενοι από στρώματα πράσινης αμμώδους μάργας[1].


Πανίδα και χλωρίδα Επεξεργασία

 
Άποψη του υφάλου από τον φάρο.

Οι ασβεστολιθικές περιοχές του συγκεκριμένου βραχώδους υψιπέδου είναι δυνατό να αποτελέσουν οικοτόπους για θαλάσσια είδη τα οποία είναι δυνατό να αντέξουν την ένταση των κυμάτων ή είδη όπως τα Necora puber, τα οποία αναζητούν καταφύγιο εντός της συγκεκριμένης περιοχής. Οι βράχοι λειτουργούν ως οικότοπος για αριθμό ειδών όπως, μεταξύ άλλων, οι τσιπούρες, οι αστερίες και οι αχινοί. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα οικοσυστήματα είναι ευαίσθητα[2].

Το διάταγμα της 31ης Δεκεμβρίου 2015 με αντικείμενο τον ορισμό του συγκεκριμένου βραχώδους υψιπέδου ως Natura 2000, μαζί με τις εκβολές του ποταμού Ζιρόντ, επισημοποιήθηκε στις 3 Μαΐου 2016[3]. Η προστατευόμενη περιοχή καλύπτει θαλάσσιες εκτάσεις οι οποίες βρίσκονται επί του παλιρροϊκού έλους, καθώς και εκτός της γραμμής της αμπώτιδος. Τα παραρτήματα του διατάγματος παρέχουν έναν κατάλογο των ειδών των φυσικών οικοτόπων, καθώς και των σχετικών ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. BRGM 1968, σελ. 3
  2. (Γαλλικά) SMIDDEST (2016). «L'estuaire extraordinaire, une mosaïque de milieux naturels». Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2016. 
  3. (Γαλλικά) F. Mitteault & M. Achari (3 Μαΐου 2016). «Arrêté du 31 décembre 2015». Légifrance. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2016. 

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία