Πολιτική Άνοιξη
Η Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.) ήταν ελληνικό πολιτικό κόμμα, που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993 από τον Αντώνη Σαμαρά. Κατά τον καθηγητή πολιτικών επιστημών Θανάση Διαμαντόπουλο, αποτελούσε ένα προσωποπαγές κόμμα.[3] Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία.
Πολιτική Άνοιξη | |
---|---|
Πρόεδρος | Αντώνης Σαμαράς |
Ιδρυτής | Αντώνης Σαμαράς |
Ίδρυση | 30 Ιουνίου 1993[1] |
Διάλυση | 13 Μαΐου 2004[1] |
Διάσπαση από | Νέα Δημοκρατία |
Συγχωνεύθηκε σε | Νέα Δημοκρατία |
Έδρα | Αθήνα |
Πτέρυγα νεολαίας | Νεολαία της Άνοιξης |
Ιδεολογία | Συντηρητισμός |
Πολιτικό φάσμα | Ακροδεξιά[2] |
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών (1998-2004)[1] |
Χρώματα | μπλε, πράσινο, κόκκινο |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΤο κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την Τουρκία. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,[4][5] με έμφαση στο Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα.[5]
Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.[6] Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,88% στις εθνικές εκλογές του 1993, κερδίζοντας δέκα έδρες στο Κοινοβούλιο. Στις ευρωεκλογές του 1994 έλαβε 8,70% και δύο έδρες.[1] Στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 1995, η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον Κωστή Στεφανόπουλο, πρόεδρο της Δημοκρατικής Ανανέωσης, υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το ΠΑΣΟΚ. Τον Αύγουστο του 1996, η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.[7]
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις εθνικές εκλογές του 1996, όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο Κοινοβούλιο. Συμμετείχε και στις ευρωεκλογές το 1999, όπου έλαβε 2,30% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.[1]
Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000 και στις εκλογές του 2004 υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη Νέα Δημοκρατία ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία.[8]
Αποτελέσματα εκλογών
ΕπεξεργασίαΒουλή των Ελλήνων
ΕπεξεργασίαΈτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
1993 | Αντώνης Σαμαράς | 336.460 | 4,88% | 10 / 300
|
3ο κόμμα Αντιπολίτευση |
1996 | Αντώνης Σαμαράς | 199.463 | 2,94% | 0 / 300
|
6ο κόμμα Εκτός Βουλής |
2000 | Αντώνης Σαμαράς | στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
0 / 300
|
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
2004 | Αντώνης Σαμαράς | στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
0 / 300
|
στήριξε τη Νέα Δημοκρατία |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
ΕπεξεργασίαΈτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
1994 | Αντώνης Σαμαράς | 564.778 | 8,65% | 2 / 25
|
3η | Ε.Δ.Σ. |
1999 | Αντώνης Σαμαράς | 146.512 | 2,28% | 0 / 25
|
6η | - |
Βουλευτές της Πολιτικής Άνοιξης[9]
ΕπεξεργασίαΟνοματεπώνυμο | Εκλογική Περιφέρεια |
---|---|
Οικονομόπουλος Νικόλαος | Αχαΐας |
Στεφανοπούλου Φωτεινή | Ηλείας |
Σαμαράς Αντώνιος | Μεσσηνίας |
Βενιζέλος Νικήτας | Α' Αθηνών |
Λεντάκης Ανδρέας | Β' Αθηνών |
Κακλαμάνης Νικήτας | Α΄ Αθηνών |
Στεφανόπουλος Στέφανος Β. | Β' Αθηνών |
Νικόπουλος Αναστάσιος | Β' Θεσσαλονίκης |
Μαχαίρα Μαρία | Α' Πειραιώς |
Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνος | Σερρών |
Καλαϊτζίδης Χρήστος | Σερρών* |
- Στις 23/05/1994 ο Ευστάθιος Γιώτας αντικατέστησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ύστερα από παραίτηση του τελευταίου.
- Στις 5/8/1994 ο Χρήστος Καλαϊτζίδης εκλεγμένος με την ΝΔ στις Σέρρες προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ιστοσ. Εκλογικά, Αντώνης Σαμαράς - Βιογραφικό (2000) Αρχειοθετήθηκε 2012-04-15 στο Wayback Machine.
- ↑ Λιάκος 2020, σελ. 625
- ↑ Διαμαντόπουλος 1997, σελ. 504.
- ↑ (Αγγλικά) Kaare Ström et al., Delegation and accountability in parliamentary democracies, Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608
- ↑ 5,0 5,1 όπ.π.σελ.299,υποσ.2
- ↑ Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ↑ Τι σχεδιάζουν οι μικροί
- ↑ Επιστρέφει στη ΝΔ ο Α. Σαμαράς[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Στατιστικά Ολομέλειας Η' περιόδου
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Λιάκος, Αντώνης (2020). Ο Ελληνικός 20ος αιώνας. Αθήνα: Πόλις. ISBN 978-960-435-698-0.
- Διαμαντόπουλος, Θανάσης (1997). Η Ελληνική πολιτική ζωή: εικοστός αιώνας. Από την προβενιζελική στην μεταπαπανδρεϊκή εποχή. Αθήνα: Παπαζήση. ISBN 9789600211856.
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |