Πολονέζκεου

Πολονέζκεου
	Πολονέζκεου 41°6′50″N 29°12′44″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Μπέικοζ
Πληθυσμός	411 (2023)
Ταχ. κωδ.	34829
Τηλ. κωδ.	212
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 41°6′50″N 29°12′44″E / 41.11389°N 29.21222°E / 41.11389; 29.21222

Το Πολονέζκεου (τουρκικά: Polonezköy), ή Αντάμπολ (πολωνικά: Adampol), είναι χωριό, διοικητικά μια συνοικία, στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, περίπου 30 χιλιόμετρα από το ιστορικό κέντρο της πόλης, εντός των ορίων της περιοχής Μπέικοζ.^[3] Εμπνεύστηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον Πρίγκιπα Άνταμ Γέζι Τσαρτορίσκι και κατοικήθηκε το 1842 από μια μικρή ομάδα Πολωνών μεταναστών, μετά την αποτυχημένη Νοεμβριανή Εξέγερση.^[4] Μέχρι σήμερα υπάρχει ακόμη πολωνική κοινότητα εκεί, με τη δική της εκκλησία και νεκροταφείο.

Πινακίδα καλωσορίσματος στο Πολονέζκεου.

Ιστορία του Πολονέζκεου Επεξεργασία

Το Πολονέζκεου (από το γαλλικό polonaise «πολωνικό» και το τουρκικό köy «χωριό»), γνωστό στα πολωνικά ως «Αντάμπολ», ιδρύθηκε το 1842, από μια ιδέα του Άνταμ Γέζι Τσαρτορίσκι.^[5] Εκείνη την εποχή ήταν πρόεδρος της Πολωνικής Κυβέρνησης Εθνικής Εξέγερσης και ηγέτης ενός πολιτικού κόμματος μεταναστών. Ο οικισμός ονομάστηκε για πρώτη φορά Adam-koj (δηλαδή, μια πολωνική μεταγραφή του τουρκικού Adamköy) προς τιμήν του.

Ο Πρίγκιπας Τσαρτορίσκι ήθελε να δημιουργήσει ένα δεύτερο κέντρο μετανάστευσης στην Τουρκία, μετά το πρώτο στο Παρίσι. Έστειλε εκεί τον εκπρόσωπό του, Μίχαου Τσαϊκόφσκι, και αγόρασε τη δασική περιοχή που περιλαμβάνει το σημερινή Αντάμπολ από την ιεραποστολική τάξη των Λαζαριστών. Έγιναν σχέδια για τη δημιουργία μελλοντικού οικισμού σε αυτό το σημείο. Στην αρχή, το χωριό κατοικήθηκε από μόλις 12 άτομα. Δεν υπήρχαν ποτέ περισσότεροι από 220 Πολωνοί, ακόμη και στην ακμή του πληθυσμού του. Με την πάροδο του χρόνου, το Αντάμπολ αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε από μετανάστες από τις επαναστάσεις του 1848, τον Κριμαϊκό Πόλεμο του 1853 και από δραπέτες από τη Σιβηρία και από την αιχμαλωσία στην Κιρκασία.^[6] Οι πρώτοι κάτοικοι ασχολήθηκαν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη δασοκομία. Ο Μίχαου Τσαϊκόφσκι προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ το 1850 και έγινε γνωστός ως Μεχμέντ Σαντίκ Πασάς (Mehmet Sadık Paşa).

Μετά την πολωνική ανεξαρτησία το 1918, πολλοί επέστρεψαν στην Πολωνία και οι υπόλοιποι κάτοικοι πήραν τουρκική υπηκοότητα το 1938. Ήδη πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρώτοι τουρίστες άρχισαν να φτάνουν στο χωριό. Τα χρονικά του χωριού Αντάμπολ καταγράφουν τις επισκέψεις διάσημων προσώπων, όπως ο Φραντς Λιστ (1847), ο Γάλλος συγγραφέας Γκυστάβ Φλωμπέρ (1850), ο Τσέχος συγγραφέας, Κάρελ Ντροζ (1904), ο πρώτος Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (1937) και ο Πάπας Νούντσιος Άντζελο Ροκάλι - ο μελλοντικός Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄. Κατά την επίσκεψή του το 1941 έδωσε θρησκευτικό χρίσμα σε παιδιά της περιοχής. Ο πρώτος Πολωνός πολιτικός που επισκέφθηκε το χωριό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο Άνταμ Ραπάτσκι, τότε Υπουργός Εξωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, συνοδευόμενος από Τούρκους αξιωματούχους (1961).

Το 1985, το χωριό επισκέφθηκε ο Κενάν Εβρέν, ο επικεφαλής της προσωρινής στρατιωτικής δικτατορίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στην Τουρκία, και το 1994 ο Λεχ Βαλέσα. Ο επόμενος Πρόεδρος της Πολωνίας, ο Αλεξάντερ Κφασνιέφσκι, ήρθε δύο φορές στο Αντάμπολ το 1996 και το 2000, όταν επισκέφθηκε το Μνημείο της Ζόφια Ρίζι. Το 2002, το Αντάμπολ γιόρτασε την 160η επέτειο από την ίδρυσή του.

Πολωνοί απόγονοι των ιδρυτών του Αντάμπολ επισκέπτονται συχνά τον οικισμό των προγόνων τους. Σήμερα, υπάρχουν περίπου 1.000 άτομα στο Αντάμπολ, από τα οποία περίπου 40 μιλούν άπταιστα πολωνικά. Υπάρχει ένα ετήσιο καλοκαιρινό φεστιβάλ στο Αντάμπολ/Πολονέζκεου, το οποίο καλεί λαϊκά συγκροτήματα από την Πολωνία να παίξουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ αυτού και της Πολωνίας. Οι διάσημοι Τούρκοι με πολωνική καταγωγή περιλαμβάνουν τον ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Ναζίμ Χικμέτ και τη σοπράνο τραγουδίστρια της όπερας Λέιλα Γκέντζερ.

Μνημεία και σημεία ενδιαφέροντος Επεξεργασία

Σπίτι Μνημείο «Ζόφια Ρίζι», αναμνηστικά οικίας, φωτογραφίες, βιβλία και έγγραφα και ιστορική εσωτερική διακόσμηση.
Εκκλησία της Μαύρης Παναγίας της Τσενστοχόβα
Πολωνικό Νεκροταφείο, με τάφους ενδιαφέροντος, ειδικά εκείνους της Λουντβίκα Σνιαντέτσκα, ερωμένης του ποιητή Γιούλιους Σουοβάτσκι. Υπάρχουν 92 άλλοι τάφοι, οι οποίοι έχουν ανακαινιστεί από το «Συμβούλιο Προστασίας Μνήμης Αγώνα και Μαρτυρίας».