Ποππαία Σαβίνα

Ρωμαία αυτοκράτειρα

Η Ποππαία Σαβίνα (Poppaea Sabina, 30 - 65) ήταν η σύζυγος του Νέρωνα, αυτοκράτορα της Ρώμης.

Ποππαία Σαβίνα
Αυτοκρατορική σύζυγος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Περίοδος62 - 65
ΠροκάτοχοςΚλαυδία Οκταβία
ΔιάδοχοςΣτατιλία Μεσσαλίνα
Γέννηση30
Πομπηία
Θάνατος65 (35 ετών)
Ρώμη
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο του Αυγούστου, Ρώμη
ΣύζυγοςΡούφριος Κρισπίνος
Όθων
Νέρων
ΕπίγονοιΡούφριος Κρισπίνος (από τον Ρούφριο Κρισπίνο)
Κλαυδία Αυγούστα (από τον Νέρωνα)
Πλήρες όνομα
   Λατινικά: Poppaea Avgvsta Sabina
Μέχρι το 63: Ποππαία Σαβίνα η Νεότερη
Μετά το 63: Ποππαία Αυγούστα Σαβίνα
ΟίκοςΙουλιο-Κλαυδιανή Δυναστεία (από τον γάμο)
ΠατέραςΤίτος Ολλίος
ΜητέραΠοππαία Σαβίνα η Μεγάλη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Ποππαία Σαβίνα γεννήθηκε το 30 μ.Χ. στην Πομπηία και ήταν κόρη του Τίτου Ολλίου και της Ποππαίας Σαβίνας της Μεγάλης.[1][2][3] Οι ιστορικοί της αρχαιότητας την περιγράφουν ως μια όμορφη γυναίκα που χρησιμοποιήσε δολοπλοκίες για να γίνει αυτοκράτειρα.

Η Ποππαία ήταν παντρεμένη πρώτα με τον Ρούφριο Κρισπίνο, από τον οποίο είχε ένα γιο με το ίδιο όνομα. Αργότερα παντρεύτηκε τον Όθωνα, ο οποίος περίεργος την χρησιμοποίησε για να επηρεάσει τον αυτοκράτορα Νέρωνα, καθώς ο σύζυγός της όχι μόνο συνήγαγε ότι ήταν η ερωμένη του αυτοκράτορα, αλλά ήταν εκείνος που διέλυσε το γάμο τους.[4]

Ο Νέρων ερωτεύτηκε την Ποππαία όταν τη γνώρισε κατά τη διάρκεια δείπνου στο σπίτι του φίλου του Όθωνα και αποφάσισε ότι η Ποππαία θα γινόταν ερωμένη του, κάτι στο οποίο οι τρεις συμφώνησαν για προσωπικά συμφέροντα. Η Ποππαία κέρδιζε όλο και μεγαλύτερη επιρροή στον αυτοκράτορα, σε τέτοιο βαθμό που τον έπεισε να διατάξει τη δολοφονία της Αγριπίνας, της μητέρας του Νέρωνα.[5][6]

Ο λόγος δεν ήταν άλλος παρά ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο γυναικών για τον έλεγχο που ασκούσαν πάνω στον αυτοκράτορα. Περίπου το 59 μ.Χ. η Ποππαία τα κατάφερε όταν ο Νέρωνας κατηγόρησε τη μητέρα του για προδοσία και διέταξε να δολοφονηθεί. Αλλά η Ποππαία είχε ακόμα μια αντίπαλο: τη σύζυγο του Νέρωνα. Ως εκ τούτου, πρότεινε στον αυτοκράτορα να χωρίσει από την Κλαυδία Οκταβία, η εξορία και να διατάξει την εκτέλεσή της. Κάτι που κατάφερε και πάλι.

Η Ποππαία χάρισε στον Νέρωνα μια κόρη την Κλαυδία Αυγούστα το 63 μ.Χ., η οποία πέθανε τέσσερις μήνες μετά τη γέννησή της. Κατά τη γέννηση της Κλαυδίας, ο Νέρωνας τίμησε τη μητέρα και το παιδί με τον τίτλο της Αυγούστας.[7]

Πέθανε το 65 μ.Χ. σε ηλικία 35 ετών, μετά από την κλωτσιά που δέχτηκε στην κοιλιά από τον μέθυσο Νέρωνα, ενώ ήταν έγκυος έχασε το παιδί και πέθανε.[8] Ο αυτοκράτορας, μετανοημένος, προσέφερε μια νεκρική πομπή και διέταξε αρκετές αργίες προς τιμήν της.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Simon Hornblower, Antony Spawforth-E.A. (edd.), Oxford Classical Dictionary, Oxford University Press, 2003 | 1221.
  2. Beard, Mary. The Fires of Vesuvius: Pompeii Lost and Found (p. 46). Cambridge: The Belknap Press of Harvard University Press, 2008.
  3. Ronald Syme, The Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1986), p. 299
  4. Suetonius, The Lives of Caesars Life of Otho 3
  5. Tacitus, Annals XIV.1
  6. Dawson, Alexis, "Whatever Happened to Lady Agrippina?", The Classical Journal, 1969, p. 254
  7. See also the positive light cast on her by Girolamo Cardano in his Neronis Encomium printed in 1562 in Basel. Available in English as: Nero: an Exemplary Life Inkstone, 2012.
  8. Rudich, Vasily, Political Dissidence Under Nero, p. 134
  • (Γαλλικά) Minaud, Gérard, Les vies de 12 femmes d’empereur romain - Devoirs, Intrigues & Voluptés , Paris, L’Harmattan, 2012, ch. 4, La vie de Poppée, femme de Néron, p. 97-120.
  • Donato, Giuseppe and Monique Seefried (1989). The Fragrant Past: Perfumes of Cleopatra and Julius Caesar. Emory University Museum of Art and Archaeology, Atlanta.
  • Publius Cornelius Tacitus, Annals xiii.45–46, xiv.63–64, xvi.6
  • Suetonius, Lives of Caesars Life of Nero 35, Life of Otho 3
  • Cassius Dio, Roman History LXII.11–13, LXII.27, LXIII.9, LXIII.11, LXIII.13

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Κλαυδία Οκταβία
Αυτοκρατορική σύζυγος
της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

62-65
Διάδοχος
Στατιλία Μεσσαλίνα