Πορταριά Χαλκιδικής
Συντεταγμένες: 40°17′06″N 23°17′43″E / 40.28500°N 23.29528°E
Η Πορταριά είναι μεγάλος πεδινός οικισμός και ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Νέας Προποντίδας του νομού Χαλκιδικής.
| Πορταριά | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Δήμος Νέας Προποντίδας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Χαλκιδικής |
| Υψόμετρο | 50 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Πόρτες, Πορτάρα, Σπάρτωλος |
Με βάση την απογραφή πληθυσμού του 2011 έχει 1.202 κατοίκους.
Στον οικισμό λειτουργεί δημοτικό σχολείο , που ονομάζεται «Δημοτικό σχολείο Πορταριάς», καθώς και σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες το οποίο ονομάζεται «Ειδικό Σχολείο Μουδανιών».
Το ΕνΕΕΓΥΛ Νέας Προποντίδας είναι μια νέα δομή που ανήκει στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Χαλκιδικής και βρίσκεται στην Πορταριά του ομώνυμου Δήμου και απευθύνεται σε μαθητές με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η πρόσφατη απόφαση ίδρυσης στην Πορταριά του Δήμου Νέας Προποντίδας, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου – Λυκείου (σύμφωνα με το ΦΕΚ Τεύχος Β’ Αρ. φύλλου 2702/02.07.2019) αναβαθμίζει καίρια την εκπαίδευση που παρέχεται στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αφού αποτελεί την καταλληλότερη για αυτούς εκπαιδευτική διέξοδο, προσφέροντάς τους παράλληλα και κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Τέλος, παρέχει στους μαθητές που ολοκληρώνουν με επιτυχία τις σπουδές τους Απολυτήριο Ειδικού Επαγγελματικού Λυκείου και Πτυχίο Ειδικότητας.
Από αθλητική άποψη ενεργή στην Α΄ ερασιτεχνική κατηγορία είναι η ποδοσφαιρική ομάδα της Πορταριάς, «Θερμαϊκός», στο τοπικό πρωτάθλήμα της ΕΠΣ Χαλκιδικής.
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια της βερικοκιάς. Ονομαστά είναι τα υπερπρώιμα «βερίκοκα Πορταριάς», τα οποία εξάγονται και στο εξωτερικό.Επίσης σε μεγάλη κλίμακα γίνεται και καλλιέργεια ελιάς, κυρίως της πράσινης βρώσιμης ελιάς με την ονομασία «Χαλκιδικής» ή «Αγγουράκι».[εκκρεμεί παραπομπή]
Πολιτισμός Επεξεργασία
Πολιτιστικά δραστηριοποιείται ο ομώνυμος πολιτιστικός σύλλογος.
Το χωριό πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, οπότε εορτάζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου.
Ο ομώνυμος ιερός ναός [1]φιλοξενεί την εικόνα της Παναγίας, η οποία χρονολογείται από το 1840. Η εικόνα περιφέρεται σε λιτανεία, γύρω από το χωριό στις 14 Αυγούστου. Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης,του οποίου εκκλησία με έτος ανέγερσης το 1860, βρίσκεται στην είσοδο του χωριού σε ένα πευκόφυτο αλσύλιο και προς τιμήν του οποίου τελούνται κάθε χρόνο στις αρχές Μαΐου οι αθλητικές εκδηλώσεις "Αγιοθανάσια", στις οποίες μετέχουν αθλητές και αθλήτριες από όλη τη Χαλκιδική.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία
Το χωριό οικοδομήθηκε στην περιοχή όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Σπάρτωλος. Κοντά στο χωριό έχουν επισημνθεί ίχνη δυο ρωμαϊκών οικισμών, οι οποίοι ταυτίζονται ίσως με τα αρχαία πολίσματα Αιόλειο και Πλεύμη.[2]
Η ονομασία του χωριού οφείλεται πιθανότατα στη μεγάλη πόρτα που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του χωριού, εξ ου και η αρχική ονομασία Πορτάρα, σύμφωνα με αναφορά του Γάλλου Προξένου στη Θεσσαλονίκη, Εμμανουέλ Κουζερί. Ο οικισμός κατοικοικούνταν αδιάκοπα σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, ενώ διοικητικά υπαγόταν στο ναχιγιέ της Καλαμαριάς[3].
Κατά την επανάσταση του 1821 οι κάτοικοι της Προταριάς προσέφεραν στον αγώνα. Ο Παναγιώτης Παύλου και ο Γεώργιος Αθανασίου ήταν οι κυριότεροι αγωνιστές από το χωριό[4]. Την περίοδο της εγκατάστασης των προσφύγων στην περιοχή και ως το 1925 αποτέλεσε διοικητικό κέντρο όπου υπάγονταν οι νέοι οικισμοί. [εκκρεμεί παραπομπή]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η Πορταριά στην ιστοσελίδα του Δήμου Νέας Προποντίδας
- Πορταριά στο Facebook
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Τα Νέα της Χαλκιδικής Αρχειοθετήθηκε 2008-05-17 στο Wayback Machine., ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, 14/08/2007
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Η ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας (Colonia Iulia Augusta Cassandrensis), Δωδώνη 16 (1), 1987 , σ. 372
- ↑ http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/12/18.html
- ↑ Νίκος Εμμ. Παπαοικονόμου, "Προσωπογραφία Αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη", έκδοση Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2016, σ. 533-540, ISBN 978-960-9458-12-2