Πρωθυπουργός του Λιβάνου

Ο Πρωθυπουργός του Λιβάνου, επίσημα Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών, είναι ο αρχηγός της κυβέρνησης και ο επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών του Λιβάνου . Ο Πρωθυπουργός διορίζεται (και απομακρύνεται) από τον Πρόεδρο του Λιβάνου, χωρίς να απαιτείται επιβεβαίωση από το Κοινοβούλιο του Λιβάνου . Κατά συνθήκη, ο κάτοχος του αξιώματος είναι πάντοτε Σουνίτης Μουσουλμάνος .

Πρωθυπουργός της Λιβανέζικης Δημοκρατίας
Εθνόσημο του Λιβάνου
Κάτοχος Νατζίμπ Μικάτι από 10 Σεπτεμβρίου 2021
Κατοικία	Γκραν Σερέλ, Βηρυτός
Διορισμός από	Πρόεδρος του Λιβάνου
Διάρκεια θητείας	Διάρκεια όσο η θητεία της Βουλής (4 έτη)
Αρχικός κάτοχος	Ριάντ Σολχ 25 Σεπτεμβρίου 1943
Δημιουργία	Σύνταγμα του Λιβάνου 23 Μαΐου 1926
Μισθός	212.844.000 LL ετησίως
Ιστοσελίδα	Δικτυακός τόπος Κυβέρνησης του Λιβάνου

Ιστορία

Η θέση δημιουργήθηκε στις 23 Μαΐου 1926, όταν εκδόθηκε το σύνταγμα του κράτους του Μείζονος Λιβάνου . Το καλοκαίρι του 1943, όταν συμφωνήθηκε η Εθνική Συμφωνία, αποφασίστηκε ότι το αξίωμα του Πρωθυπουργού θα προοριζόταν αποκλειστικά για έναν Σουνίτη Μουσουλμάνο. Από τη δημιουργία της θέσης το 1926 έως το τέλος του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου, το σύνταγμα έκανε ελάχιστη αναφορά στους ρόλους και τα καθήκοντα του Πρωθυπουργού, και οι περισσότερες από τις εξουσίες του ασκούνταν με άτυπα μέσα και όχι μέσω συνταγματικών διαδικασιών. Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου και την επικύρωση της συμφωνίας Ταΐφ, οι αρμοδιότητες του πρωθυπουργού κωδικοποιήθηκαν και απαριθμούνται σαφώς στο Σύνταγμα.

Διαφορές με το γαλλικό σύνταγμα

Ενώ το Σύνταγμα του 1926 του Μείζονος Λιβάνου διαμορφώθηκε κατά προσέγγιση σύμφωνα με το γαλλικό σύνταγμα (ο Μείζων Λίβανος υπάγεται στη γαλλική εντολή), το αξίωμα του πρωθυπουργού είναι σημαντικά πιο αδύναμο στον Λίβανο από ό, τι στη Γαλλία, διότι ο Πρόεδρος είναι το μόνο άτομο που μπορεί να τον απολύσει (κατά βούληση), ενώ στη Γαλλία ο Πρωθυπουργός διορίζεται από τον Πρόεδρο και μπορεί να απομακρυνθεί από το Κοινοβούλιο μόνο με πρόταση μομφής . Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός του Λιβάνου πρέπει να είναι πολύ πιο σεβαστός στον Πρόεδρο από τον Γάλλο ομόλογό του.

Παλαιότερες παρατυπίες στο αξίωμα του πρωθυπουργού

Δύο φορές στο παρελθόν, όταν ο πρόεδρος παραιτήθηκε ή λίγο πριν τη λήξη της θητείας του, ο πρόεδρος παραβίασε την Εθνική Σύμφωνία και διόρισε έναν Μαρωνίτη Χριστιανό με την αιτιολογία ότι θα μπορούσε να αναλάβει την προεδρία.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου, ο απερχόμενος πρόεδρος Αμίν Τζεμαγιέλ απέλυσε τον πρωθυπουργό Σελίμ Χος και διόρισε τον αρχηγό του στρατού Μισέλ Αούν ως πρωθυπουργό 15 λεπτά πριν από τη λήξη της θητείας του. Ο Χος αρνήθηκε την απόλυση του και αυτό οδήγησε στη δημιουργία διπλής κυβέρνησης. Η μία, κυρίως πολιτική και μουσουλμανική στη Δυτική Βηρυτό, και η άλλη, κυρίως στρατιωτική και χριστιανικό στην Ανατολική Βηρυτό.

Ευθύνες και εξουσίες

Ο Πρωθυπουργός είναι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών και ο αρχηγός της κυβέρνησης. Επιπλέον, είναι αναπληρωτής πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου Άμυνας.

Οι ευθύνες του είναι οι ακόλουθες  :

• Αναλαμβάνει να διεξαγάγει διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό της κυβέρνησης με το κοινοβούλιο.
• Υπογράφει κι εκείνος όλα τα διατάγματα που υπογράφει ο Πρόεδρος, με εξαίρεση εκείνα που διορίζουν τον ίδιο ή θεωρεί ότι η κυβέρνηση παραιτήθηκε.
• Παρουσιάζει το πρόγραμμα του Υπουργικού Συμβουλίου στην Βουλή των Αντιπροσώπων.
• Προεδρεύει στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Υπουργών, εκτός εάν παρευρεθεί ο Πρόεδρος, οπότε προεδρεύει ο τελευταίος.
• Σε περίπτωση κενής θέσης στην Προεδρία για οποιονδήποτε λόγο, αναλαμβάνει τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες του Προέδρου με τη στενή έννοια της "διεξαγωγής της επιχείρησης"

Συμβολικά καθήκοντα

Μετά την επικύρωση της Συμφωνίας Ταΐφ, το Σύνταγμα καθόρισε ένα προοίμιο για τις τρεις "βασικές" εκτελεστικές θέσεις: τον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και το Συμβούλιο Υπουργών. Το προοίμιο αναφέρει τα εξής:

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός κατέχει επίσης αυτές τις θέσεις αυτεπαγγέλτως :

• Αντιπρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου Άμυνας
• Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών
• Επικεφαλής της κυβέρνησης

Δείτε επίσης

• Πρόεδρος του Λιβάνου