Ο Πσέμισλ Β΄ ο υστερότοκος (πολων.: Przemysł, 14 Οκτωβρίου 1257 - 8 Φεβρουαρίου 1296) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν δούκας της Μεγάλης Πολωνίας (1279-96), δούκας του Πόζναν (1257-79), της Κρακοβίας (1290-91) τού Γκντάνσκ Πομερανίας (1294-96) και βασιλιάς της Πολωνίας (1295-96).

Πσέμισλ Β΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Przemysł II (Πολωνικά)
Γέννηση14  Οκτωβρίου 1257[1]
Πόζναν[2][3]
Θάνατος8  Φεβρουαρίου 1296[1]
Ρογκόζνο[4][3]
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αγίων Πέτρου και Παύλου στο Πόζναν
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαργαρίτα του Βρανδεμβούργου (1293–1296)
Ριτσέζα της Σουηδίας, δούκισσα της Πολωνίας (από 1285)[6]
Λουντγκάρντα (σύζ. του Πσέμισλ Β΄) (από 1273)[6]
ΤέκναΕλισάβετ-Ριτσέζα της Πολωνίας[7]
ΓονείςΠσέμισλ Α΄ της Μεγάλης Πολωνίας και Ελισάβετ του Βρότσλαφ
ΑδέλφιαΆννα της Μεγάλης Πολωνίας
Κωνσταντία της Μείζονος Πολωνίας
Ευφροσύνη της Μείζονος Πολωνίας
Ευφημία της Μεγάλης Πολωνίας
Οικογένειαd:Q11351986
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας της Πολωνίας (1295–1296)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο μόνος γιος του Πσέμισλ Α΄ δούκα της Μεγάλης Πολωνίας και της Ελισάβετ των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρης του Ερρίκου Β΄ του Ευσεβούς.

Έπειτα από μία μακρά περίοδο υψηλών δουκών της Πολωνίας και δύο ονομαστικών βασιλέων, ήταν ο πρώτος που έγινε κληρονομικός βασιλιάς, κάνοντας έτσι την Πολωνία βασίλειο. Γεννήθηκε τέσσερις μήνες μετά που απεβίωσε ο πατέρας του και γι' αυτό αρχικά κυβέρνησε ο θείος του Μπολέσλαφ ο Ευλαβής. Το 1273 έγινε δούκας τού Πόζναν· όταν ο θείος του απεβίωσε έξι έτη μετά, έγινε δούκας τού Κάλις.

Κατά την πρώτη περίοδο της εξουσίας του ασχολήθηκε με τοπικά ζητήματα, πρώτα συνεργαζόμενος και μετά ανταγωνιζόμενος τον Ερρίκο Δ΄ τον Ενάρετο δούκα της Σιλεσίας-Βρότσλαφ. Η πολιτική αυτή προκάλεσε την εξέγερση της εξέχουσας οικογένειας των Ζάρεμπα και την προσωρινή απώλεια τού Βιέλουν.

Ήταν ο τελευταίος του κλάδου της Μεγάλης Πολωνίας. Συνεργάστηκε με τον Γιάκουμπ Σβίνκα αρχιεπίσκοπο τού Γκνιέζνο, ζητώντας την ενοποίηση των πριγκιπάτων τού Οίκου των Πιαστ. Απροσδόκητα το 1290 με τη διαθήκη τού Ερρίκου Δ΄ κατάφερε να αποκτήσει το δουκάτο της Κρακοβίας και έτσι τον τίτλο τού υψηλού δούκα της Πολωνίας. Δεν είχε όμως αρκετή υποστήριξη από τους τοπικούς ευγενείς, που υποστήριζαν άλλο μέλος τού Οίκου, τον Βλάντισλαφ Α΄ τον βραχύ και επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες απειλές τού Βεγκεσλάου Β΄ της Βοημίας. Έτσι τελικά αποφάσισε να αποσυρθεί από τη Μικρότερη Πολωνία, που από τότε υπήχθη στον Οίκο των Πρεμυσλιδών.

Το 1293 χάρη στη μεσολάβηση τού αρχιεπισκόπου τού Γκνιέζνο, ήλθε σε συμμαχία με τον Βλάντισλαφ Α΄ τον βραχύ και τον Καζιμίρ Β΄ δούκα της Βέντσιτσα. Ο αντι-Βοημικός αυτός συνασπισμός είχε στόχο την ανακατάληψη της Κρακοβίας, που την κατείχε ο Βεγκέσλαος Β΄.

Το 1294 απεβίωσε ο Μέστβιν Β΄ δούκας της Πομερανίας και σύμφωνα με τη συνθήκη στο Κένπνο, που υπεγράφη το 1282, ο Πσέμισλ Β΄ κληρονόμησε την Πομερελία (Ανατολική Πομερανία), πράγμα που ενίσχυσε τη θέση του και τού επέτρεψε τη στέψη του ως βασιλιά της Πολωνίας. Η τελετή έγινε το 1295 στο Γκνιέζνο από τον σύμμαχό του Γιάκουμπ Σβίνκα. Όμως εννέα μόνο μήνες μετά ο Πσέμισλ Α΄ δολοφονήθηκε, όταν προσπάθησαν -ανεπιτυχώς- να τον απαγάγουν άνδρες τού μαργράβου τού Βρανδεμβούργου με τη βοήθεια των ευγενών οικογενειών της Πολωνίας Νάλεντς και Ζάρεμπα.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα τη Λουντγκάρντα, κόρη τού Ερρίκου Α΄ τού Προσκυνητή κυρίου τού Μεκλεμβούργου. Το 1283 απεβίωσε η Λουντγκάρντα, χωρίς απογόνους.

Ο Πσέμισλ Β΄ έκανε δεύτερο γάμο με τη Ριτσέζα των Μπγιέλμπο, κόρη τού Βάλντεμαρ της Σουηδίας και είχε τέκνο:

Το 1292 η Ριτσέζα απεβίωσε και ο Πσέμισλ Β΄ έκανε τρίτο γάμο με τη Μαργαρίτα των Ασκάνια, κόρη τού Αλβέρτου Γ΄ μαργράβου τού Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ, η οποία απεβίωσε το 1315. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Przemysł II της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).