Πόλεμος του Αφγανιστάν (2001-2021)

πόλεμος που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2001
(Ανακατεύθυνση από Πόλεμος του Αφγανιστάν (2001-2014))

Ο Πόλεμος στο Αφγανιστάν (2001 - 2021) ήταν η μακροβιότερη ένοπλη σύρραξη των αρχών του 21ου αιώνα, (19 έτη, 10 μήνες) αλλά και ο πιο μακροχρόνιος πόλεμος στην στρατιωτική ιστορία των Η.Π.Α..[1] Διεξήχθη ανάμεσα στις Η.Π.Α. και τους Συμμάχους τους και στο Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν - γνωστό ως Ταλιμπάν, και έληξε με την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και την επανίδρυση του Ισλαμικού Εμιράτου.

Πόλεμος στο Αφγανιστάν (2001–2021)
Μέρος του Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας και της σύγκρουσης στο Αφγανιστάν
Χρονολογία7 Οκτωβρίου 200115 Αυγούστου 2021
(19 έτη, 10 μήνες, 1 εβδομάδα και 1 ημέρα)
ΤόποςΑφγανιστάν
ΑίτιαEισβολή των ΗΠΑ
ΑποτέλεσμαΝίκη των Ταλιμπάν
Αντιμαχόμενοι

Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν
Ισλαμικό Κίνημα του Ουζμπεκιστάν
Αλ κάιντα
Ταξιαρχία 055
Κίνημα για την Επιβολή του Ισλαμικού Νόμου
Tehreek-e-Nafaz-e-Shariat-e-Mohammadi
Ισλαμικό Κίνημα Ανατολικού Τουρκεστάν

ISIS-KP (από το 2015)
Ηγετικά πρόσωπα

Χαμίντ Καρζάι
Ασράφ Γκάνι
Τζορτζ Μπους
Μπαράκ Ομπάμα
Ντόναλντ Τραμπ
Τζο Μπάιντεν
Τόνι Μπλερ
Γκόρντον Μπράουν
Ντέιβιντ Κάμερον
Τερέζα Μέι
Μπόρις Τζόνσον
Ζαν Κρετιέν
Πολ Μάρτιν
Στήβεν Χάρπερ
Τζάστιν Τρυντώ
Γκέρχαρντ Σρέντερ
Άνγκελα Μέρκελ
Τζον Χάουαρντ
Κέβιν Ραντ
Τζούλια Γκίλαρντ
Τόνι Άμποτ
Μάλκολμ Τέρνμπουλ
Σκοτ Μόρισον
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ρομάνο Πρόντι
Μάριο Μόντι
Ενρίκο Λέτα
Ματέο Ρέντσι
Πάολο Τζεντιλόνι
Τζουζέπε Κόντε
Μάριο Ντράγκι
Έλεν Κλαρκ
Τζον Κι
Μπιλ Ίνγκλις
Τζασίντα Άρντερν

Μοχάμεντ Ομάρ
Αχτάρ Μανσούρ
Χαϊμπατουλάχ Αχουνζάντα
Ομπαϊντουλάχ Αχούντ
Τζαλαλουντίν Χακάνι
Sirajuddin Haqqani
Μουλάς Γιακούμπ
Abdul Ghani Baradar
Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ
Οσάμα μπιν Λάντεν
Αϊμάν αλ Ζαουαχίρι
Ασίμ Ουμάρ
Μοχάμεντ Ρασούλ
Najibullah
Shahab al-Muhajir
Hafiz Saeed Khan
Mawlavi Habib Ur Rahman
Abdul Haseeb Logari
Abdul Rahman Ghaleb
Abu Saad Erhabi
Abdullah Orokzai (POW)
Qari Hekmat
Mufti Nemat  Παραδόθηκε
Dawood Ahmad Sofi
Μοχάμεντ Ζαχράν

Ishfaq Ahmed Sofi
Εμπλεκόμενες μονάδες

ISAF (2001-2014): 130.000
Αφγανικές δυνάμεις εθνικής ασφάλειας (2014): 352.000
Αποστολή Αποφασιστικής Υποστήριξης (2015-2021): ~17.000 στρατιωτικοί
Ύπατο Συμβούλιο του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν: 3.000–3.500

Δύναμη προστασίας : 4.000 (2015)

Ταλιμπάν : 60.000 (εκτίμηση2014)
Δίκτυο Haqqani : 4.000–15.000 (2009)
HIG : 1.500–2.000+ (2014)
Αλ Κάιντα : ~300 το 2016 (~ 3.000 το 2001)
Fidai Mahaz : 8.000 (2013)

ISIL–KP: 3.500–4.000 (2018)
Απολογισμός

Αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας: 66.000–69.095 νεκροί
Βόρεια Συμμαχία: 200 νεκροί
Ηνωμένες Πολιτείες : 2.420
Ηνωμένο Βασίλειο : 457
Καναδά : 159
Γαλλία : 90
Γερμανία : 62
Ιταλία: 53
Άλλες: 338
Τραυματίες: 23.536
Ηνωμένες Πολιτείες: 20.713
Ηνωμένο Βασίλειο: 2.188

Καναδάς: 635

Αντάρτες Ταλιμπάν : 52.893 νεκροί
Αλ Κάιντα : 2.000+μαχητές

ISIL–KP : 2.400+ νεκροί

Ο πόλεμος ξεκίνησε μετά την άρνηση των Ταλιμπάν, οι οποίοι ήταν στην εξουσία του Αφγανιστάν, τότε, να εκδώσουν τον Οσάμα μπιν Λάντεν, ιθύνοντα νου των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος το 2004[2], και ηγέτη της Αλ Κάιντα. Οι ΗΠΑ εισβάλλουν στη χώρα, υποστηριζόμενες στην αρχή μόνο από το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά [3] και αργότερα από ένα συνασπισμό από 40 χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών του ΝΑΤΟ.

Αν και δεν κατάφεραν να συλλάβουν τον Οσάμα μπιν Λάντεν, που διέφυγε στα βουνά του Ινδικού Καυκάσου, οι αμερικανικές δυνάμεις παρέμειναν στη χώρα, και δημιουργήσαν υπό την αιγίδα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την Διεθνή Δύναμη Αρωγής για την Ασφάλεια εκδιώκοντας τους Ταλιμπάν από την εξουσία, και εγκαθιδρύοντας το Μεταβατικό Ισλαμικό Κράτος του Αφγανιστάν (2002) στην αρχή, και την Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν (2004), έπειτα. Από την πλευρά τους, οι Ταλιμπάν, αφού αναδιοργανώθηκαν υπό την ηγεσία του μουλά Μοχάμεντ Ομάρ, από το 2003 αρχίζουν ανταρτοπόλεμο εναντίον της Αφγανικής κυβέρνησης και των Δυτικών. Οι αντεπιθέσεις των Ταλιμπάν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες, καταφέρνοντας μέχρι το 2007 να επανακαταλάβουν μεγάλες περιοχές του Αφγανιστάν.[4]. Οι Αμερικανοί και οι Σύμμαχοί τους, ενίσχυαν συνεχώς την στρατιωτική τους δύναμη, φτάνοντας το 2011, να διατηρούν 140.000 στρατιώτες στην χώρα.[5]

Όταν τελικά έγινε δυνατή η σύλληψη και η θανάτωση του Οσάμα μπιν Λάντεν το 2011, άρχισαν οι διεργασίες για τον τερματισμό του πολέμου. Το 2014 το ΝΑΤΟ απέσυρε τη Διεθνή Δύναμη Αρωγής για την Ασφάλεια, μεταφέροντας την ευθύνη στην Αφγανική κυβέρνηση πλέον. Για το σκοπό αυτό, και για βοηθήσει την αφγανική κυβέρνηση και τις αφγανικές ένοπλες δυνάμεις, με την παροχή τεχνογνωσίας, εξοπλισμού και εκπαίδευσης, δημιούργησε την Αποστολή Αποφασιστικής Υποστήριξης. Οι διαδικασίες ειρήνευσης της χώρας συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια, και τελικά κατέληξαν στη Συμφωνία της Ντόχας, τον Φεβρουάριο του 2020, όπου οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από τη μια, και οι Ταλιμπάν από την άλλη, υπέγραψαν συμφωνία ανακωχής. Οι ΗΠΑ ανέλαβαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους μέχρι το καλοκαίρι του 2021, και οι Ταλιμπάν να απέχουν από οποιαδήποτε ένοπλη ενέργεια εναντίον των αμερικανικών και αφγανικών δυνάμεων. Ο πόλεμος έληξε, και τυπικά, στις 30 Αυγούστου 2021.[6]

Όταν άρχισε η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, οι Ταλιμπάν σταδιακά κατέλαβαν και πάλι και το Αφγανιστάν και την εξουσία.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Obama Welcomes End Of The Longest War In American History, huffingtonpost.com.au
  2. <https://www.cbc.ca/news/world/bin-laden-claims-responsibility-for-9-11-1.513654
  3. Maloney, S (2005). Enduring the Freedom: A Rogue Historian in Afghanistan. Washington, D.C: Potomac Books Inc. 
  4. https://www.theguardian.com/world/2007/nov/22/afghanistan.richardnortontaylor
  5. https://www.nato.int/isaf/placemats_archive/2011-03-04-ISAF-Placemat.pdf
  6. https://www.dailysabah.com/world/asia-pacific/afghan-president-ghani-relinquishes-power-taliban-form-interim-govt

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία