Πύλη:Κύρια/Επιλεγμένο λήμμα/Μεγαρικό ψήφισμα

Ως Μεγαρικό ψήφισμα είναι γνωστή η απόφαση της Εκκλησίας του δήμου των Αθηναίων (πιθανόν γύρω στο 433/2 π.Χ.) να επιβάλει αυστηρό και καθολικό εμπάργκο στα προϊόντα των Μεγαρέων σε όλη την επικράτεια της Αθηναϊκής Συμμαχίας Ο οικονομικός αποκλεισμός αποφασίστηκε με την αιτιολογία ότι οι Μεγαρείς υπέθαλπαν φυγάδες της Αθήνας και καλλιεργούσαν ιερά εδάφη στην Ελευσίνα, περιοχή που βρισκόταν στα όρια της αθηναϊκής και μεγαρικής επικράτειας και που ανήκε πάντως στην Αθήνα. Η βασικοτερη ένσταση ήταν ότι παρέβησαν την εντολή "την ιεράν οργάδα μη εργάζεσθαι" και δεν ετίθετο ζήτημα αμφισβήτησης εδαφών. Ορισμένοι θεωρούν το μέτρο ως μία από τις σημαντικές αφορμές του Πελοποννησιακού πολέμου, αλλά ο Θουκυδίδης το αντιμετωπίζει από δευτερεύον έως και ασήμαντο. Συχνά το Μεγαρικό Ψήφισμα συγχέεται με το επίσης αντιμεγαρικό, «ψήφισμα του Χορίνου», το οποίο φαίνεται μεταγενέστερο και αποτελεί πάντως πολεμικό ανακοινωθέν και όχι οικονομικά μέτρα. Τέλος, αναφέρεται από ορισμένους και τρίτο, προγενέστερο, ψήφισμα κατά των Μεγάρων.

Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι ιστορικοί δυσκολεύονται να καταλήξουν στο πόσα και ποια ακριβώς ψηφίσματα θεσπίστηκαν κατά των Μεγαρέων είναι το γεγονός ότι δεν διασώζεται κανένα αυτούσιο κείμενο σε επιγραφή. Όλες οι πληροφορίες αναφέρονται σε πλάγιο λόγο από αρχαίους συγγραφείς, οι οποίοι μνημονεύουν αποσπάσματα του ή των ψηφισμάτων. Η σύγχυση όμως επιτείνεται και από τη στάση που τηρούν οι ιστορικοί έναντι των γεγονότων. Όσοι δηλαδή θεωρούν ότι για αυτό τον καταστροφικό πόλεμο έφταιγε κυρίως η προσωπικότητα και τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Περικλής, τείνουν να θεωρούν στο συγκεκριμένο σημείο τον Θουκυδίδη μεροληπτικό και δίνουν στο ψήφισμα μεγάλη σημασία. Όσοι απεναντίας βλέπουν τον πόλεμο κυρίως ως λάθος της Σπάρτης ή ως φυσική συνέπεια της σύγκρουσης της εποχής, τείνουν να δίνουν στο ψήφισμα μικρότερη σημασία. (Διαβάστε το υπόλοιπο λήμμα...)